Tíminn - 06.02.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
SUNNUDAGUR 6. febrúar 1972
Sveinn
Gunnarsson:
KVON-
BÆNA
SAGA
32
i
því, væri métr velkomið að verða
með. Ég hugsaði alls ekkert út í
að tilkynna Signýju þetta burtfar
arbrölt mitt, heldur hljóp ég óð-
ara upp í vagninn og lét merkja
á imér gleði og þakklætissvip. öku
maður og brúnu folarnir hleyptu á
stað. Þetta var í fyrsta sinni, sem
keyrt var með mig í skemmti-
vagni. Mér þótti það dável
skemmtilegt, þó legg ég það ekki
að jöfnu við að sitja á fjöirugum
og fimum íslenzkuim hesti, það er
nokkuð ólíklegt, en látum það svo
vera.
Þessi vaign flaug nú fram hjá
hverju þorpinu á fætur öðru og
hverjum aldingarðinum af öðrum,
ég stóð og hafði andlitið út í
glugganum og heyrði ekki þó að-
alsmaðurinn yrti á mig. Ég var
svo hrifinn fyrir undrun listaverk
anna. Svona um imiðjan dag stanz
aði vagninn og óg vair leiddur
inn í skrautstofu heima hjá herra
manni þessum. Ég var bráðlega
settur við borð, með allsháttar
dýrindis réttum. Jungfrú imeð gull
lituðu hálsmeni og öll um axlir
og brjóst perlugimsteinum sett,
var látin sitja andspænis mér.
Hún var svo ljómandi gullgöfug
og fríð, að mér datt í huig að
svíkja Ingibjöirgu og biðja mér
stelpu þessarar. En ég missti
kjarkinn við það, að hún var svo
háensk
Eftir máltíðina fór aðalsmaður-
inn að sýna mér hús sitt og hús-
gögn, einnig utanhússjarðyrkju-
verkJfæri. Við vorum að móka við
þetta það sem eftir var dagsins.
Mér leiddist ekki, en að lýsa þess
um verkfærum, reyni ég ekki.
Dagin'n eftiir sýndi hann mér afar
stóran afgirtan flöt og þar á því
svæði voru kýr hans sjötíu að
tölu, fimmtíu mjólkandi, en tutt-
ugu fyrsta kálfs kvígur, allar ó-
reyndar. Eftir að hafa litið á
þetta um stund fórum við þaðan
og voru þá brúnu tfolarnir spennt-
ir fyrir vagn og við, heirramaður-
inn og ég, sátum í honum. Allt
var á flugafart. Eftir svo sem
klukkustund komum við að ann-
arri girðingu. Þar voru þrjátíu ux
ar, allir vel fallegir. Fjögur naut
saigðist hann eiga og þeim hafði
hann komið í burtu. Að svo mæltu
sýndi hann mér sáðgarða sína og
voru þeir umfangsmiklir og auð-
séð, að þeir mundu igefa af séi
stórfé. Þar sá ég bændabýlin bú-
in skrauthýsum og þar blómguð
ust ýmsir jurtagarðar, með alls
háttar jurtum. Það var eitthvað
uim hádcigi, á þriðja degi, sem
herraimaðurinn ætlaði að fara að
senda með mig til baka. Þá kom
vagn frá Lívorpúl með lýsinigu atí
nýlega týndum manni. Aðalsmað-
urinn las lýsinguna, kýmdi svo og
rétti imér. Ég sá að þar var ver-
ið að lýsa imér og gekk því til
leitarmanns og spurði hann, hvort
ég væri sá týndi sauður. Lýsing-
in var nákvæm, eftir Signýju, og
rituð á dönsku, cn sums staðar
illa stafsett.
Nú var ekki til setu boðið. Ég
kvaddi samt og vildi halda reikn-
ing við velgeirðamann minn, en
hann gaf mér allt sarnan og skild
um við í imestu kærleikum. Þetta
var góður túr, en Signý var rétt
orðin brjáluð. Ég lýsi því ekki
imeir. Ég var bara ánægður, því
mér virtist hafa hlaupið á snær-
ið fyrir mér.
Eftiir níu daga hvíld fórum við
frá Líverpúl og var þá lagt á
Atlantshafið og brotizt í gegnum
ísbeltið og hitabeltið. Að lýsa við
urgerning á skipinu þarf ég ekki.
því það gera allir og er því öll-
um kunnugt. Að segja frá hnipp
ingum og hnupli, nenni ég ekki
að igera. Það var í samanburði við
nágrannakrit í þröngbýlinu á fs-
landi. Ferðin gekk vel. Gusturinn
ifleygði fleytunni imeð hlaupandi
hraða. Fleytan rölti hnakkakert
og sýndi stórsjóunum bara svona
í rassinn á sér, og ef þeir mögl.
uðu nokkuð, löðrungaði hún þá.
Fleytan strikaði því í óskaleiði
inn í óskahöfn fram undan Kvía-
bakka, og eftir væna eykt vorum
við komin í vagn með varning
alian. Lestin fór af stað, allt var
í fossandi iðukasti, gegnum auðn
og grundir slíkar, gláptu þar ekki
hraun eða klettar. Það færðist
svona með loftstraumum vélanna,
allt inn í stórborgina Winnipeg.
Þar tók ég dót mitt og var þá
ifyrst eins og mér fyndist ég vera
að verða einmana, þegar loksins
ég komst inn í þetta fyrirheitna
land, þar sem virðing og viðsmjör
átti að vella út af hverju strái.
Ég stóð þa/rna yifir dótinu og fór
að bölva. En að sjá hana Signýju
á svipinn, sú var ekki falleg. Þó
mér hefðu verið gefnir hundrað
dollarar til að kyssa hana, þá
hefði ég samt ekki gert það. Svei
mér þá, hún var svo greppitrýnu-
leg. Ég vogaði að spyrja hana,
hvort ég imætti ekki biðja hana
að hirða dótið litla stund, á með-
an ég færi að fá mér verustað.
E því bili kom stúlka til okkar
t>g sagði:
— Ekki munuð þið vera ís-
lenzk?
Ég lét hana ekki spyrja tvisv-
ar, brá við, gekk til hennar, setti
mig í stellingar og bar mig nú
að vera kurteisan og heilsaði
henni með beygingum og sveigj-
um. Stúlkan var íslenzk og leið-
beindi okkur í imörgu, og loks gat I
hún útvegað okkur vinnu og veru
stað. Höfum við verið þar síðan.
Það er svona kvenfólkið, við mig.
Þessi stelpa er bezti vinur minn
síðan.
Þegar ég var búinn að jafna
mig, tók ég að drekka í mig þenn
an ameríska, víðfræga loftstraum,
en mér fannst lengi vel skíta-
bragð að honurn. Ég fór að kom-
ast að því, og heyra það, að ágæt-
ir landflákar væru fundnir, sem
innflytjendur áttu að fá að reisa
sér bústað á. Fylki þessi voru
kölluð Nýja ísland og Nýja Skot-
land. Þessum landsflákum var nú
einkar mikið hælt og að þremuir
dögum liðnum, tók ég mér far
með járnbrautarlest til að endur-
skoða þetta Nýja Skotland og sjá
þessa dýrðar-afstöðu þess. Eftir
langa og harðsótta ferð, komst
ég loks að takmarkinu. Þar var
lítið um byggð, og þar þótti mér
ekki byggilegt. Ég ímynda mér
að mér hefði ekki litizt óbyggi-
legra á miðjum Sprengisandi, á
íslands öræfum, heldur en þarna.
Þar voru þó niður komnir nokkr-
ir Skotar. Ég var hræddur við þá,
því ég hugsaði að renta mundi
fylgja nafni þeirra og þeir því
kynnu að skjóta á mig. Tvo fs-
lendinga hitti ég þar, með fjöl-
skyldu. Mér þótti enginn hlutur
ágætari, en að hitta menn, sem
ég gat talað við. Ég fann að því
við landa mína, að setjast þarná
að. Það var eins og þeim þætti
allt gott, ef það var aimerískt, þó
Krossgáta dagsins
1031.
KROSSGÁTA
l.árctl
1) Lifnar. 5) Titt. 7) Hrún. 9)
Svik. 11) 550. 12) Ætið. i:l)
Uár. 15) Skán. 16) Strákur. 1H)
Undnar.
I.óðrétt
1) Spil. 2) Hrið. :i) Nútið. (sk-
st). 4) Sigað. 6) Skeið, 6) ó-
skert. 10) Kona. 14) Lukka. 15)
Málmur. 17) Svin.
Itáðning á gátn Nr. I(i:t()
l.á rett
1) Itagnar. 5) Orð. 7) Mór. 9)
Afl. 11) SS. 12) i:Íí. 13) Eik.
15) Ost. 10) Alf. IS) lilimla.
I.óðrótl
1) Itamses. 2) (lor. 3) Nr. I)
Aða. 6) Oslétta. 8) Osi. 10)
Fes. 14) Kál. 15) Ofn. 17) LI.
— Hver andsk....? Indiáninn.' Þetta er gildra. —
Notaðu byssuna. — Reyndu það ekki. — Byssan
min er brotin.' — Fleygðu henni, eða ég skýt aftur.
— Varst þú þriðji bankaræinginn, Bella? — Ég
vil ekkert segja um það. — Allt i lagi, þú þarft ekki
að vitna gegn sjálfri þér, rétturinn sér um það.
Ertu meö þýfið? —Nei. — Þeir hafa þaö þá? — Ég
veitþaðekki. — Verðum aöfinna hana, áður en hún
eyöileggur allt. — Verðum að þagga niður i henni
og honum lika, hver sem hann er.
Sunnudagur 6. febrúar
8.30 Létt morgunlög
9.15 Sænski næturgalinn Jenny
Lind
Guðrún Sveinsdóttir flytur
erindi með tónlist (2).
11.00 Bibliudagur: Messa í Hall-
grimskirkju
13.15 Indland og nágrannalönd.
Sigvaldi Hjálmarsson rit-
stjóri flytur annað erindi
sitt og nefnist það Snæ-
heimur.
16.00 Fréttir
Framhaldsleikritið
„Dickie Dick Dickens”
17.00 A hvitum reitum og svört-
um.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Kata frænka” eftir Kate
Seredy
19.30 Ilratt flýgur stund.
Jónas Jónasson stjórnar
þætti með blönduðu efni,
sem var hljóðritaður i Vik i
Mýrdal.
21.10 Ljóð eftir Ingólf Kristjáns-
son.
21.20p°PPÞ^ttur
22.25Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
MÁNÚDAGUR
7.00 Morgunútvarp
13.15 Búnaðarþáttur
Sveinn Einarsson veiði-
stjóri talar um eyðingu
refa og minka.
16.15 Veðurfregnir.
Endurtekið efni: Norður-
irland
19.35 Um daginn og veginn
Tryggvi Sigurbjarnarson
stöðvarstjóri við Sogsvirkj-
un talar.
21.20 islenzkt mál.
22.15 Veðurfregnir.
Lestur Passiusálma (7)
23.40 Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
SUNNUDAGUR 6. febrúar 1972.
17.00 Endurtekið efni. Félagi
Napóleon (The (Animal
Farm)
18.10 Helgistund Sr. Jón Thorar-
ensen.
18.25 Stundin okkar. Stutt atriði
úr ýmsum áttum til
skemmtunar og fróðleiks.
19.10 Hlé.
20.00 Fréttir.
20.20Veður og auglýsingar.
20.25 Maður er nefndur Kristinn
E. Andrésson.
Svava Jakobsdóttir ræðir
við hann.
21.00 Tom Jones.Þriðji söngva-
og skemmtiþátturinn með
dægurlagasöngvaranum
Tom Jones.
21.50Rauða herbergið.Fram-
haldsleikrit frá sænska
sjónvarpinu, byggt á sam-
nefndri skáldsögu eftir
August Strindberg.
6. þáttur.
Þýðandi Dóra Hafsteins-
dóttir.
22.30 Dagskrárlok.
MANUDAGUR 7. febrúar 1972.
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Fjallaævintýrið. Leikrit
eftir norska rithöfundinn
H.A. Bjerregaard.
Þýðandi Jón Thor Haralds-
son.
22.101 leit að Paradis.Indversk
kona, Gita Metha, gerði
þessa mynd, sem lýsir Ind-
landi vorra daga frá
sjónarhóli Indverja sjálfra,
vandamálum þeim, sem
við er aö etja, og viðbrögð-
um landsmanna og viö
horfum þeirra.
Þýðandi og þulur Sonja
Diego.
22.5 ODagskrárlok