Tíminn - 18.02.1972, Page 2

2
Föstudagur 18. febrúar 1972
„Oðinshanar álykta:
„Nýtt land” gerir að um-
talsefni i siðustu viku ályktun,
sem gerð var á „fræðslu-
fundi” Málfundafélagsins
óðins 2. þ.m.,en óðinn er félag
.Sjálfstæðisverkamanna”.
Ályktunin var svohljóðandi:
„b'ræöslufundur Málfunda-
félagsins Óðins, haldinn
2.febrúar 1972, vckur athygli
almennings á ummælum I
málgagni forseta Alþýðusam
bands islands, Nýju landi,
þann 27.janúar sl„ er hljóða
svo: „Það verður að losa um
starfsmannafjiildan hjá rikinu
meö verkfallsrétti þeirra. Það
verður að vcra hægt að losna
við óhæfa starfsmcnn.”
Fundurinn telur allar laga-
breytingar I þá átt að leiða
menn út úr störfum með verk
fallsrétti hreina óhæfu, sem og
hugsjónir er hniga að þvl að
leiöa menn án saka I fanga-
búðir eða géðveikrahæli.
Óhæfum starfsmönnum ber
að upp störfum eftir gildandi
lögum, enda séu sakir full-
sannaðar. Nýjar lagasmiðar
vinstri stjórnarinnar um þetta
efni væru án cfa háskalegar.”
Itlaðið getur ekki stillt sig
uin að undirstrika viss atriði i
„ályktuninni" til að vekja at-
hygli á sálarástandi þessa
fólks og Sjálfstæöisflokksins
jafnframt, þvi að þaö er
kannske ekki alveg tilviljun að
frásögn Mbl. er sett á siðu,
með frásögn um Bibliuna og
uppi I horninu cr mynd af
gömlum grammofón.
Það er fallega gert af þessu
„verkalýðsfélagi” Sjálf-
stæðisflokksins að koma til
liðs við BSKB i dcilu þess við
rikisstjórnina.
Kinhvern veginn lieföi
manni fundist, aö verkamenn
samþykktu ályktun um að
bæta kjör lægstlaunuðu
starfsmanna rikisins, eða
þeirra er hafa verri kjör en
liinn almenni kjarasamningur
segir til um.
I»að vill að visu svo til, að
ekki stendur á ríkisstjórninni
að gera slikt.
I»að cru lieldur ekki verka-
mennirnir eða iðnaðarmenn-
irnir, láglauna skrifstofufólk,
sem „verkamennirnir” bcra
fyrir brjósti.
Geðveikrahæli?
Að embættismenn rikisins
og aðrir starfsmenn hafi sama
aðhald um afköst og vinnu-
gæði og gerist á hinum al
menna vinnumarkaði, nálgast
veru i „fangabúðum, eða geö-
veikrahæli” er dálitið at-
hyglisvert!!
Nýtt land vill ekki bcra það
upp á nokkurn starfsmann
rikis eða hæja, að hann yrði
geðveikur, þótt hann þyrfti að
fara i aðra vinnu en hjá þvi
opinbera.
i embættismannakerfi ríkis-
ins er ekki raðað með slikt I
huga, jafnvcl þótt húshændur
og stjórnmálakennarar „óð-
ins” hafi átt þar drjúgan hlut
að verki.
Allir vita að hið opinbera
situr uppi með fjölda af óhæfu
og óþörfu starfsfólki, sem er í
hæsta máta eðlilegt af svo
miklum starfsmannafjölda.
Allir vita, og þá ekki sizt
skattgreiðendur, að þörf er á
að draga saman hiö risavaxna
rikisbákn, en það er ekki hægt
cf ekki má fækka starfsfólki,
eins og hjá öðrum fyrir-
tækjum.”
—TK
„Er nokkuð
hinum megin"
Sjónvarpsþátturinn „Er nokk-
uð hinum megin” hefur vakið all-
mikla athygli og virðast skoðanir
skiptar um hann. i eftirfarandi
bréfi er litillega um hann rætt,
þótt bréfritari snúi sér fljótlega
að veraldlegri efnum — Birni á
Löngumýri og krónunni, sem
áreiðanlega eru bæði hérna meg-
in.
„Landfari minn, nú er langt
siðan ég sendi þér linur, vona þvi
að þú gegnir kvabbi minu sem
fyrr. Ég ætla þá að byrja á þvi,
sem næst er, n.l. sjónvarps-
þættinum i gærkvöldi „Er nokkuð
hinum megin” og kann ég
sjónvarpinu beztu þakkir fyrir
hann. Margar ágætar myndir
hafa verið i sjónvarpinu nú un-
danfarið, enda var þess full þörf,
eins lélegt og þaö var oröiö.
Björn og krónan.
. Þá ætla ég að minnast á þings-
ályktunartillögu Björns Páls-
sonar, sem getið er í Timanum 4.
febr. „verðgildi krónunnar
tilaldað”. Ekki geri ég kröfu til
að teljast „hagfróður”, en ólikt
þykir mér þetta meiri hagfræði,
sem Björn stingur þarna uppá, en
sumt annað, sem manni er sagt
að sé hagfræði að gera gjaldmiðil
sinn sifellt verðminni, og stun-
dum oft á hverju ári. Enda er nú
svo komið, að gjaldmiðill okkar
er orðinn hlægilegur i augum
okkar sjálfra. I minu ungdæmi
(það er nú raunar langt siðan)
var sá maður talinn bjargálna,
sem átti til fæðis og klæðis fyrir
sig og sina. Slikir menn eru i dag
milljónerar. Ef menn eiga hús-
kofa yfir sig og fjölskyldu sina,
eru þeir milljónerar. Ef bóndi,
þótt hann búi á kotbýli, sé það
nokkurn veginn hýst, á það skuld-
litið —- er hann milljóneri. Og hálf
milljón fyrir mann i embættis-
stétt i kaup yfir árið, er vist ekki
talin ofrausn.
En þetta er bara ein hlið
málsins, verri er sú sem snýr að
hinu sálræna, einkum hvað ungu
fólki viðkemur. Það venst á að
meta gjaldmiðilinn álika hátt og
mölina, sem það gengur á. Eg
held að ef tillaga Björns verður
samþykkt yrði það til mikilla
bóta, sálfræðilega séð, menn færu
að bera meiri virðingu fyrir þeim
fjármunum, sem þeir afla, og það
er nauðsynlegt hverri þjóð að
virða gjaldmiðil sinn.
Það skapar minnimáttarkennd
með hverri þjóð að vita hann lítis-
virtan. Og þetta er svo sem
ekkert einsdæmi, þvi að bæði
voru sögn og sannindi, að eftir
fyrri heimsstyrjöldina var mark-
ið, gjaldmiðill Þjóðverja, orðið
svo lágt, að einn eldspýtustokkur
kostaði milljón mörk. Enda
stokkuðu Þjóðverjar þá gjald-
miðilinn alveg upp, og siðan hefur
hann verið i heiðri hafður. Og
ekki eru mörg ár siðan Finnar
strikuðu 2 tölustafi aftan af finn-
ska markinu, og ég held að það
hafi gefizt bara vel.
Þegar ég var um tvitugt kostaði
enskt pund (ef ég man rétt) kr.
18.16 og dollarinn kr. 3.75. Bæði
þessi riki hafa þó lækkað gjald-
miðil sinn mikið siðan, og þó
kostar dollarinn 88 krónur isl.
Nei, það er vafalaust kominn
timi til að spyrna við fótum, ef við
RITARASTAÐA
Staða læknaritara við Landspitalann,
geðdeild Barnaspitala Hringsins Dalbraut
12, er laus til umsóknar. Stúdentspróf eða
hliðstæð menntun æskileg, ásamt góðri
vélritunarkunnáttu.
Umsóknir, sem greina frá aldri, menntun
og fyrri störfum, sendist Skrifstofu rikis-
spitalanna, Eiriksgötu 5, fyrir 25. febrúar
n.k.
Reykjavik, 16.febrúar 1972.
Skrifstofa rikisspitalanna
Námskeið fyrir háskólastúdenta
á vegum Sameinuðu þjóðanna
eigum ekki að lenda i þvi sama og
hið striðsþjáða Þýzkaland eftir
fyrri heimsstyrjöldina.
Og svo eru það ættarnöfnin,
sem nokkuð hafa verið á dagskrá
undanfarið. Það er broslegur
skollaleikúr það, og þó grátlegur i
raun og veru. Eg hef nærtækt
dæmi úr nágrenni minu. Kona ein
þýzk, sem gift er islenzkum
manni, sækir um islenzkan rikis-
borgararétt. Hún hét á sinu
móðurmáli Anna Maria Archen...
Jú, allt i lagi með það góða min,
en þú skalt bara endurskirast og
heita Anna Aradóttir. En svo eru
Blöndalar, Schevingar,
Thorlaciusar, og guð veit hvað
þeir heita allir, ,,á annarri hverri
þúfu’.’ Börn þeirra hafa hingað til
máttbera ættarnafn og ekki er ég
i vafa um að þeir muni berjast
með kjafti og klóm fyrir að mega
halda þvi.
Nú er mér sagt að bókaútgef-
andi i Hafnarfirði sé af miklum
dugnaði að gefa út Islendinga-
sögurnar á nútima islenzku. Það
var lika mest þörfin á. Ætli það
fari ekki svo að lokum að stofna
þurfi sérstaka deild við Háskóla
Islands til að læra að lesa islenzku,
sem hvert einasta barn i minu
ungdæmi kunni öli skil á, meira
að segja lærðu að stafa á. Þá
erum við lika fyrst komnir fvrir
vindinn með það ásamt öllum
ættarnöfnunum.
Guðmundur á Sandi, sá mikli
hugsuður og skáld. kvað eitt
sinn um tizkudrósir: ,,og ef hún
þá nefnir sig son eða sen mér
svfður i hjarta og blæðir i auga”.
Hvernig skyldi honum hafa
litizt á það, að nú er talið þjóð-
þrifaverk að þýða gullaldarbók-
menntir okkar á okkar eigin
tungu svo við skiljum þær. Þetta
eina, sem við höfum haft til að
státa af — þetta eina, sem hefir
hjálpað okkur til að teljast sjálf-
stæð þjóð. Bráðum þykir sjálfsagt
einhverjum bera nauðsyn til að
snúa faðirvorinu á nútima
islenzku.
Það sem ég hefi sagt hér að
framan, þykir nú sennilega bera
vott um heimsku mina og aftur-
haldssemi, en ég skil ekki hvers-
vegna við höfum gengið með lifið
i lúkunum nú um árabil um hvort
við fengjum handritin okkar heim
aftur eða ekki. Ef við sama árið,
sem sá draumur er að rætast,
leggjum grundvöllinn að þvi, að
enginn kunni að lesa þau, nema
háskólagengið fólk.
- GE.
& <Q)> <G» 0)> «Q)> C>» <Q> C» <0» <Q))>1

I
I
©
! HÓTEL- OG ♦
SKIPSPOTTAR
Eigum nú til örfá stykki af eftirfarandi stærðum.
18 litra Kr. 9.675,-
21 ’ ” 10.215,-
26 ” ” 12.050,-
30 ” ” 13.700,-
40 ” ” 16.560,-
50 ” ” 18.570,-
Ennfremur eru til bátakönnur Kr. 54/- pr. stk.
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA.
Járn & Glervörudeild. ,
^ Simi (96) 214 00 í
©
I
I
I
t

&KQMQ)><0))><QMO)><Q))><Q>«QMO)>m
í sumar
Sameinuðu þjóðirnar gangast á
sumri komanda fyrir námskeiði i
New York frá 31. júli til 25. ágúst
og i Genf frá 19. júli til 4. ágúst um
starfsemi Sameinuðu þjóðanna.
islendingum gefst kostur á að
sækja þessi námskeið.
Námskeiðið i New York er
ætlað háskólastúdentum, sem
leggja stund á alþjóðasamskipti,
stjórnmálafræði, lögfræði, hag-
fræði, þjóðfélagsfræði eða skyid-
ar greinar. Námskeiðið i Genf er
hins vegar einungis ætlað kandi-
dötum. Tekið skal fram, að Sam-
einuðu þjóðirnar greiða ekki þátt-
tökukostnað vegna námskeiða
þessara.
Umsóknareyrðublöð um nám-
skeiðin liggja frammi i Bóka-
verzlun Sigfúsar Eymundssonar,
Austurstræti 18, Reykjavik, en
umsóknir þurfa að hafa borizt
formanni stjórnar Félags Sam-
einuðu þjóðanna, Jóhannesj
Eliassyni, bankastjóra, Laugar-
asvegi 62, Reykjavik, fyrir 25.
þessa mánaðar.
Stjórn Félags Sameinuðu
þjóðanna.
Qpicf tjj kl. |
10 I KVOLD
Vörumarkaðurinn hí.
ARMÚLA 1A — REYKJAVÍK — SIMI 86-111
Matvörudeild
Húsgagna- og gjafavörudeild
Vefnaðarvöru- og heimilistkjadeild
Simi 86-111
Skrifstofa