Tíminn - 02.03.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 2. marz 1972.
Sveinn
Gunnarsson:
KVON-
BÆNA
SAGA
53
Það var farið að kvölda. Við rið-
um sérlega hægt. Fór þá Tryggvi
að tala um að sér þætti vænt um
svalann, ef hann ætti von á að
fá að reyna sig. Við ætluðum að
fara að leggja á hálsinn. Það var
örskammt eftir, cn hvað var som
nnér sýndist, kom þar reiðtygjað-
ur hestur, upp úr hvamminum og
var náð af stórum manni sam-
stundis cftir? Nú um þetta tíma.
bil leita menn að ám til fi'áfærna,
sagði Tryggvi. Við komum þar að,
sem giiskora var fyrir, og þar rétt
hjá var hvammurinn, scm ég sá
hóla á hrossunum í. Spruttu þar
upp tíu mcnn og hlupu að okk-
ur. Einn var á hesti, alllaf var
hann huglítill, eða þá hitt, að
hann hefir ætlað að iríða okkur
uppi, ef við reyndum að flýja. Við
lieyrðuim hann segja, að níu
skyldu ganga að Tryggva og fjötra
hann, en hann sjálfur kom á móti
mér. Þetta var Fjölnir, og hafði
hann fengið frískleikamenn,
hrausla og liugaða. Hann bað þá
að tefja f.vrir Tryggva á meðan
hann kláraði erindið við mig, og
um leið 'i'éðsl hann á móti mér
og kvaðst skyldi launa mér gamlar
væringar. Við byrjuðum eitt það
mesta einvígi, scm háð hefir ver-
ið í seinni líð. ’Það risu hár á
liöfði, hlupu brýrnar niður, eldur
óð frá nösum, eins úr fjöllum
HVEII
skriður, gneistar æddu úr augum,
ei var boðinn friður, anda spúðu
æstum, iirfaðist grimdarkliður.
Sogn í bláum bröndum, bardaga
það er siður, út við arma þönd-
um, ýmsum þótti miður. Fossaði
blóð úr benjum, er barst í jarð-
ar iður. Skall á skjómaélið, skulfu
fjallaklettar, hrisum hjörvið
beitta og hugðum fljót umskipti,
óðum jörð að öklum, öskruðum
voðalcga, brugðum beittum
hjörvi, bitum skildi harða, klæð-
in klóti stungum, klufum sprengd-
um, skáruim, skiptum hjör í hönd-
um, hjálma og barða rufum, foss-
aði blóð úr flciðrum, fimir í loft
upp stukkum, hlumdi skálm á
hlífum, hömuðust kappar æstir.
Bárust sár á báða, blóðgaðir voru
til axa. Fjölnir mundu mæra
missti þar aðra sína, og flúði þá
som forðum, falsarar gerðu leiðir.
— En ég get allatíð hlcgið, og
hlæ hvenær scm mér dettur í hug
viðbragðið, scm Tryggvi tók, þeg-
ar garpar þessir ruddust að hon-
um. Ilann hentist úr söðlinum, fljót
ur scm snæljós og fimur scm tóa.
Þar voru viðburðir vígfiminnar,
þar var hugrckki og harðfengi,
þar sást snarræði og sniðugleiki,
alveg í sömu leiftraninni, um leið
og fætur hans náðu festu, voru
tvcir fallnir, annar fyrir svipu-
höggi, en hinn fyirir hnefanum.
Naumast hafa æfðir fornaldanna
víkingar lcikið bctur turniment,
en Tryggvi núna. Hann var í stíg-
vélunum og stórri k'ápu og orð-
inn við aldur. Samt álít ég að
varla gæti köttur orðið liðugri í
músnhólmgöngum, en maður
þessi. F.jölnir flúði fyrir þá or-
sök, að húan á svipu iminni snerti
úlnlið hans, svo snöggt að svipa
hans fló í háa loft, en handlegg-
urinn slettist máttlaus með hlið-
inni. Strax er Fjölnir var farinn,
fýsti mig að sjá Tryggva, og þeg-
ar ég kom þar, voru fimm fallnir,
sem lágii í valnum, en þeim sjötta
hélt hann á og hafði hann fyrir
skjöld og brá honum fyrir hvert
högg, sem hinir slógu. Hann var
því illa útlcikinn, nær dauða en
lífi. 'Ég spurði imeð valdalegum
róm hvort þeir vildu bíða þess,
að ég veitti félaga mínum lið, því
höfðingi þeirra væri flúinn, og nú
ekki annað eftir að gera, en að
lúskra þeim. Þcir hi'ópuðu í einu
hljóði: —i Frið, frið! Tryggvi
hcnti þessum, sem hann hafði
handa á milli, á einn hinna, og
báðir lágu. Einn af þess-
um uppistandandi mótstöðu-
mönnum sagði: — Við biðjumst
friðar í þessari höggorustu, sem
engin regla er á eða manna að-
fcrð er. Hefði vc-rið glímt, þá
hefði vcrið komin umskipti 'á fyr-
ir Tryggva þessum. Tryggvi var
þá ekki lcngi að bjóða honum að
komn, ef hann þyrði, og fór úr
kafeiunni og slígvélunum, og þar
mcð runnu tröll þcssi saman. Það
var eins og jicgar sagt er frá við-
ureign Glánrs og G'rettis: Steinarn
ir stulcku fjarri, storðin rifnaði,
holdið í hnykla nærri hljóp af
átaki, maðurinn mér sá kærri
magnað hinn kreisti, hlutinn og
bar hærri hann frá glímunni.
Ileíðu slíkar sviftingar endurlif-
að inní bæjum, var sjáanlegt að
spcrrur, bönd og bitar brotnað og
klofnað þá hefðu, þotið úr lagi
þvitar, þeir að fast sóttu, stykk-
in brustu úr buxum, bcinin svign-
uðu, fötin lágu í fluxum, freyddi
á hauskúpu, gömlum einsog í ux-
um afl þcir víst höfðu, helzt ég
var að hugsa um, að hryggjar-
brotnuðu. Áður en varði náði
Tryggvi mjaðmahnykk á mót-
stöðustráknum og hann tvíhent-
ist ofaní gilskoruna og valt og
valt. Að stundu liðinni kom hann
aftur og sagðí við Tryggva. Ég
meiddi mig ekki og þú ert sá
fyrsti sem heflr komið mér á kné
nú uppí háa tíð og hefi ég samt
verið 'á glímufundi á hverju ári.
Talaði hann þá við félaga sinn og
hljóp sá til h esta og kom með
poka. Þar voru tvær flöskur í,
fullar af víni og það fannst okk-
ur hátíðahald, eins og þá stóð á.
Við litum eftir piltunum í valn-
um og voru þeir allir að hress-
ast og hvergi skaðlega brotnir.
Þeir höfðu hlustarverk og svima
og voru nú að brölta á fætur og
ná hestum sínum.
Við riðum að Fuglagili. Þegar
ég fór gekk Tryggvi með mér út
fyrir vallargarð. Settist hann á
þúfu og ég einnig. Hann kom með
flösku og supum við á. Hann
mælti:
— Ég hefi nú kynnst málefni
þínu og hefi ég kynnst mótstöðu-
manni þínum og er illt að vera
nauðbeygður til að sitja í ná-
grenni við svona lagaða pilta. Svo
er imáli varið, að lögmaður okkar
ætlar að ríða til Alþingis nú í
sumar, að þrem vikum liðnum, og
hefi ég heyrt að Fjölnir sé ráð-
inn meðreiðarsveinn hans. Nú eru
það mín ráð, að málum þínum
sé stefnt til Alþingis og þú fylg-
ir þeim sj'álfur með kjarki. En
þú ert ekki því vaxinn að geta
lagt málið fram í Lögréttu. Því
yrði traðkað, ef þú fjallar með
það einn. Því hefi ég það hugsað
svo:
Lárétt
1) Snúningur. 6) Vætt. 7)
Tónn. 9) Baul. 10) Vindur
saman 2þræði. 11) Númer. 12)
5113) Veik. 15) Dýrið.
Lóðrétt
1) Land. 2) Fersk. 3) Klettur.
4) Hreyfing. 5) Stafurinn. 8)
Þannig.9) Poka. 13) Tvihljóði.
14) 1001.
Ráðning á gátu No. 1051
Lárétt
1) Útiverk. 6) Hik. 7) Tá. 9)
SA. 10) ölæðinu. 11) LL. 12)
Æf. 13) Ana. 15) Renglur.
Lóðrétt
1) Úrtölur. 2) IH. 3) Viröing.
4) Ek. 5) Klaufar. 8) All. 9)
Snæ. 13) An. 14) Al.
“T~ 2 Í3 pí S
:K.!i
■■ ■■
sr
17
WVE GOT HEK,
FLASH! A 0/6
UN/PEHT/F/EP
A/RCHAFT...

. OVER TH£ POLAR
FíA/H' THAT’STHE
K/HGPOM OF
FF/G/A /
—m/ni/lt . ^

--
r*'" ..: r~ • ‘ i—■j* ‘-l •'
G
E
I
R
I
Hvellur fylgir ræningjunum eftir upp á yfirborð
sjávar, en þar hefst farkostur þeirra á loft. —
Hvernig geta þeir lyft svona þungum farmi? —
Fariö stefnir i norður, ef til vill verða þeir varir við
það hjá Barin. — Já, við heyrum i farinu, Hvellur.
Þetta er stór óþekkt flugvél. — Hún er á leið yfir
heimskautalandið.
Borgarastrið er skollið á i borginni. —Löggur. — Fólkið gegn lögreglunni. — A meðan bardaginn
stendur yfir birtast ókunnir menn.
lilliiiiSÍ !,S
Fimmtudagur 2. marz
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veður
fregnir. Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni. Eydis
Eyþórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Brotasilfur. Hrafn
Gunnlaugsson tekur saman
dagskrárþátt.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar:
Kammcrtónlist.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.40 Tónlistartimi barn-
anna.Guömundur Emilsson
sér um timann.
18.00 Reykjavikurpistill.
Páli Heiðar Jónsson segir frá
18.20 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Árnar á Skeiöarársandi,
Sigurjón Rist vatnamælinga
maður flytur erindi.
19.55 Frá tónleikum Sin-
fóniuhljómsveitar tslands i
Háskólabiói 29. desember
s.l. Stjórnandi: Daniel
Barenboim
20.45 Leikrit: „Indælisfólk”
eftir William Saroyan. Aöur
útvarpað i nóv. 1967. Þýð-
andi: Torfey Steinsdóttir.
Leikstjóri: Benedikt
Arnason.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (27).
22.25 1 sjónhelding. Sveinn
Sæmundsson ræðir við
Brynjólf Jónsson um ferða-
lög úr Skaftafellssýslu og
sjósókn.
22.55 Létt músik á síðkvöldi.
23.40 Frettir I stuttu máli.
Dagskrárlok.
BELTIN
UMFERDARRAD.
VANDIÐ
VALIÐ
VELJIÐ
CERTCVA
Sendum gegn póstkröfu
GUDM. ÞORSTEINSSON
GULLSMIÐUR
Bankastr. 12