Tíminn - 10.03.1972, Blaðsíða 15

Föstudagur 10. marz 1972.
TÍMINN
15
oig ekkert heyrðist til hans, hélt
hún, að hann hefði ofþreytt sig á
næturviniHimii, og því sofið leng-
ur, n hann var vanur.
Hún gekk því að hurðinni, og
barði þar að dymm, en igekk sfð-
an burt aftur, er henni var eigi
anzað.
Nokkru síðar barði hún þó aft-
ur, en fékk þá eigi heldur neitt
svar.
Hr. Froy — annar bókhaldar-
anna, — sem gekk næstur banka-
stjóranum, er hr. Wamer var fjar
verandi, var nú kominn í bank-
ann, og sneri konan sér því til
hans, og mæltist til þess, að hann
færi með sér upp á herbergi hr.
Middlemans.
Hr. Froy var ófús til þess, enda
var haim farinn að eldast og yfir
leitt latur til snúninganna.
Kvað hann það ekki sitt verk,
að fara að vekja hr. Middleman.
Það var því loks, er hann þurfti
á lyklinum að peningaskápnum
að halda, að hann fékkst til þess,
að fara upp með konunni.
Þau börðu nú enn að nýju að
dyrum, en fengu ekkert svar, —
steinhljóð inni í herberginu.
Hr. Froy og konan, horfðu
sfcundarkom forviða hvort á ann-
að, unz hr. Froy tók rögg á sig,
og lauk upp.
Þau læddust nú inn á tánum.
Það var dimmt í herberginu, —
gluggatjöldin fyrir gluggunum.
Bókhaldarinn nam staðar rétt
hjá rúminu og kallaði:
— Hr. Middleman!
— Eruð þér sofandi hr. Middle
man? kallaði konan.
Enginn svaraði: — Allt var
hljótt í herberginu.
Það heyrðist aðeins ganghljóð-
ið í klukkunni.
— Vonandi, að hann sé ekki
veikur, hr. Froy, mælti konan i
lágum rómi. — Hann er bví þó
vanur, að vera hverjum manni
stundvísari! Ég tek frá gluggun-
um!
Það varð nú bjart í herberginu,
og sáu þau þá, að litla borðið,
sem vant var að standa hjá rúm-
inu hans, var oltið um.
Úrið, vasabókin, og ljósastjak-
inn, lá á gólfinu.
Konan varð hrædd.
— Hann er veikur! kallaði hún
og hljóp að rúminu, og dró rúm-
tjöldin frá.
í sama augnabliki rak hún upp
hljóð.
BankaStjórinn lá kaldur og
stirðnaður f rúminu.
Hann var dáinn.
í dauðans angist gerðu þau boð
eftir lækni, og lögregluþjóni.
Læknirinn kom, og gekk úr
skugga um það, að hann væri dá-
inn fyrir fleiri klukkutímum.
Hann hafði dáið voveiflega, '—
verið kyrkbur!
Það var nærri liðið yfir kon-
una af hræðslu, og ,um hr. Froy
var mjög líkt farið.
Hann skalf allur og titraði, og
gat naumast svarað mjög einföld-
um spumingum, sem lögreglu-
þjónninn lagði fyrir hann.
Hann var látinn gera grein fyr-
ir því, hvort vasabókin og úrið,
væri eign hins látna.
— Þér sjáið, mælti lögreglu-
þjónninn, ■— að hér ræðir eigi
um morð til fjár, þar sem fémæt-
ir munir hins framliðna hafa eigi
verið hirtir! Eða skyldi nokkuð
vera orðið að í herbergjunum
niðri?
— Hvað ætti það að geta ver-
ið? spurði Froy, allangistarfullur.
— Það verður nú að rannsak-
ast góður! svaraði lögregluþjónn-
inn. — Eru eigi peningaskápam-
ir niðri? Hafið þér lyklana?
— Lyklana! stundi hr. Froy. —
Á lyklunum þurfti ég einmitt að
halda, og þvf kom ég hingað upp!
Rr. Middleman geymdi lykilinn
að járnskápnum, sem er á skrif-
stofu hans sjálfs, og í honum eru
allir hinir lyklamir geymdir. —
Á þeim þarf ég að halda, því ég
þarf að borga út peninga!
Það var nú leitað að lyklum
hins látna og sagðist konan hafa
séð þá liggja á skrifborðinu er
hún kvöldið áður hefði farið upp
með heitt vafcn handa húsbónda
Kfrnun.
Það var nú leitað í svefnher-
berginu, og f borðstofunni, en
lyklamir fundust hvergi.
Hr. Froy vissi eigi, hvað til
bragðs átti að taka.
Tfminn leið, og hann varð að
komast í féhirzluna.
Hr. Froy datt þá loks f hug, að
hr. Damby, ungur maður, sem vann
við skriftir fyrir hr. Middleman,
hafði lykil, sem gengi að jám-
sbápnum á 9kristofu hans!
Hr. Damby hlaut nú að vera
kominn.
Lögregluþjónninn gerðist nú
léttbrýnni, þetta gaf honum um-
hugsunarefni, og igakk hann nú
ásamt bókhaldaranum, niður í
bankaherbergin.
Allir starfsmenn bankans voru
komnir.
Þeir stóðu allir í þyrplngu, og
spurðu hver annan, hvað gerzt
hesfði.
Dyravörðurinn hafði séð lög-
regluþjóninn koma, og hlaut eitt-
hvað að hafa búið þar undir.
Hvað gat það verið?
Hr. Damby stóð ögn fiá hin-
um, og ætlaði að fara að fara f
jakkann, sem hann var vanur að
vera í á skrifstofunni, er hr.
Froy kallaði á hann.
Hann var ungur maður, frfður
sýnum, og hafði, á að igizka fjóra
um fcvftugt
Hann var nú innfcur eftir lykl-
inum, og kvaðst hann auðvitað
bera hann á sér.
En hví var verið að inna hann
aftir bessu?
Hvað hafði gjörzt?
Hr. Froy yppti öxlum og ðtundi.
Lögregiuþjónninn bað hann þá
um lyklana, og gengu þeir síðan
þrfr inn i skrifstofu Middlemans,
— Froy, Damby og lögregluþjónn
inn.
En er þar kom, sáu þeir, að
óþarft hafði verið, að inna hr.
Damby eftir lyklinum, — skápur-
inn var opinn.
Hr. Froy gat eigi trúað sfnum
eigin augum, og hr. Damby varð
svo forviða, að hann rak upp
hljóð.
Lögregluþjónninn sagði alls
ekkert.
— Það leynir sér eigi, að morð
ið hefur þá verið framið til fjár,
mælti Froy. — En þorpararnir
hafa verið ónáðaðir, og hafa því
skilið skápinn eftir opinn, er þeir
hlupu burt.
■— Það skil ég ekki, mælti hr.
Damby, og gekk nær skápnum. —
Hér er allt f reglu og þarna er
lykillinn að peningaskápnum, þar
sem hann er vanur að vera. —
1059.
Lárétt
1) Verzla. 5) Verkfæri. 7)
Nes. 9) Svik. 11) Kona. 13)
Dreif. 14) Ungviði. 16) Guð.
17) Stórt. 19) Röskri.
Lóðrétt
1) Járnmél. 2) Hasar. 3)
Sunna. 4) Neglur. 6)
Tjargaði. 8) Kindina. 10)
Flipar. 12) Ættingi. 15) Rog.
18) Eins.
Ráðning á gátu No. 1058
Lárétt.
1) Hvessi. 5) Tjá. 7) Sá 9)
ötul. 11) Trú 13) Ans. 14)
Rits. 16) Gá. 17) Sefur. 19)
Sætara.
Lóörétt
1) Hæstra. 2) Et. 3) Sjö. 4)
Sáta. 6) Ilsára. 8) Ari. 10)
Ungur. 12) Útsæ. 15) Set. 18)
Fa.
HVELL
G
E
I
R
I
THERE HAVE ONty BEEN
CLASHES WHEN WE HAVE
SPOTTEP THEM...
I'P LIKE TO SCOUT \ IHEy'LL BE GONE
THE AREA WHERE I J BT NOW/ WHy
WAS ATTACKEP/ NOT STAy A WHILE.
\ ANP RELAX?
PERHAPS,
QUEEN
FRIA'
WHEN
THIS
HAS
BEEN
CLEARE
UP/
WELL, I PIP '
TRy/ l'LL
ARRANGE for
,AN ESCORT/
Telur þú, að þeir hafi i hyggju að leggja undir sig
Frigialand? — Það hafa aðeins orðið árekstrar þá
sjaldan við höfum orðið vör við þá, annars halda
þeir sig fjarri okkur, Hvellur. — Ég hefði gaman af
að litast um á svæðinu, þar sem ráðizt var'á mig. —
Þeir eru áreiðanlega farnir þaðan núna. Hvers
vegna stanzarðu ekki svolitla stund, og hvílir þig?
— Kannski ég geti gert það, þegar ljóst er, hvernig i
þessu liggur. — Jæja, ég reyndi þó aö minnsta kosti
að fá þig til þess.
D
R
E
K
I
Viltu lesa fyrir okkur Walker frændi. — Já, þetta er
saga um forfööur minn, sem lifði fyrir 300 árum. —
Hann fór til þessarar borgar, sem hafði næstum
verið lögð i rúst af plágunni, og þar fann hann
ræningjann. — Hvað er plága? — Þaðer sjúkdómur,
Tom — Glæpamaðurinn narraði mig út i skilming
ar. — Fljótlega var ég kominn með sverð mitt aö
hálsi hans, en þá sá ég, að tattóverað hafði verið V á
enni hans.
■
i lilH
11
Föstudagur 10. marz.
7.00 Morgunútvarp. Morgun-
stund barnanna kl. 9.15:
Olga Guðrún Árnadóttir les
sögu eftir Evu Hjálmars-
dóttur frá Stakkahlið. Sp-
jallað við bændur kl. 10.05.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Þáttur um uppeldismal
(endurt. þáttur). Margrét
Margeirsdóttir ræðir við dr.
Brodda Jóhannesson rektor
og Snjólf Pálmason lög-
regluþjón um skemmdar-
fýsn barna og unglinga.
13.30 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Siðdegissagan:
„Draumurinn um ástina”
eftir Ilugrúnu. Höfundur les
(3).
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
Lesin dagskrá næstu viku.
15.30 Miðdegistónleikar:
Ballettmúsik.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Leyndarmálið I skógin-
um",eftir Patriciu St. John.
Benedikt Arnkelsson les (3).
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkyningar.
19.30 Mál til meðferðar. Arni
Gunnarsson fréttamaður
sér um þáttinn.
20.00 Kvöldvaka. a. lslenzk
einsöngslög. Sigurður
Björnsson syngur lög eftir
Pál ísólfsson, Jónas Þor-
bergsson, Helga Pálsson og
Eyþór Stefánsson, Guðrún
Kristinsdóttir leikur á
pianó. b. Við listabrunn 19.
aldar. Sigurður Sigur-
mundsson i Hvitárholti
flytur þriðja og siöasta er-
indi sitt. c. Visnamál. Adolf
J. E. Petersen flytur lausa-
visur frá liðinni tið. d. „Þá
mun aftur morgna”. Sigur-
björn Þorkelsson les úr
siðasta bindi ivisögu sinnar
kaf la um ferðalag með séra
Friðrik Friðrikssyni. e. I
sagnalcit. Hallfreður örn
Eiriksson cand. mag. flytur
þáttinn. f. Kórsöngur. Dóm-
kórinn i Reykjavik syngur
lög eftir Sigfús Einarsson,
Björgvin Guðmundsson,
Þorvald Blöndal og Kristján
Kristjánsson, dr. Páll Isólfs-
son stjórnar.
21.30 Útvarpssagan „liinu-
megin við heiminn" eftir
Guðmund L. Friðfinns.
Höfundur les (18).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusáima (34).
22.25 Kvöldsagan: „Ast-
mögur Iðunnar” eftir Sverri
Kristjánsson. Jóna Sigur-
jónsdóttir les (8).
22.45 Kvöldhljómleikar: Frá
tónleikum Sinfóniuhljóm-
sveitar Islandsi Háskólabiói
kvöldið áður. Stjórnandi:
Proinnsias O’Duinn frá Ir-
landi. Sinfónia nr. 3 „Sin-
fonia Espansiva” op 27 eftir
Carl Nielsen.
23.20 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.
1
III
fKlfi i!
Föstudagur 10. marz.
20.00 Fréttir.
20.25 Veöur og auglýsingar.
20.30 Tónleikar unga fólksins.
Ungir tónlistarmenn 1967.
Leonard Bernstein stjórnar
Filharmoniuhljómsveit New
York-borgar og kynnir hóp
ungra og efnilegra tónlistar-
manna. Flutt verða verk
eftir Haydn, Mozart.Chopin
og Saint-Saens. Þýðandi
Óskar Ingimarsson.
21.20 Adam Strange: skýrsla
nr. 0649. Beinagrindin.
Þýöandi Kristmann Eiðsson.
22.10 Erlend málefni. Um-
sjónarmaður Sonja Diego.
22.40 Dagskrárlok.