Tíminn - 11.03.1972, Síða 7

Laugardagur 11. marz 1972.
TÍMINN
7
WhM&toai
Framk : j:: Þó'rari G. Þo >rar!rtn ihdrlSl Stelrt-
Úlgefíndi; Framiókttarftokkurinn væittdsvfjéidt ilCf.lítján ::BéíVftdtktssött;: ftjtafjörsr.t iÞ) nsson iábL Attdrös KfWIáttSSOrt, ión HelOíSbtt, rsteinsson og Tómas Kírlsson, Atígtýstagastjóri:
griimi r Cislasott- RltsfiórnarslfrHstofur 1 BddttbúsittU, • :::.
líado — 18306, skrifstofyr Bankastræfi 7. — AfgrelSsiUsfnw'
naaa. ^AúglýslrtgáýinfÍlxlýSjaKjAífár^jskfjfstöfiörxSÍmi T8?00,
táffltald : lcL : a2$,0Q: :á : mánuSt: innanlands.:: í:: :Ia Usasoiu

Tröllkonuleiknum
er lokið
í þjóðsögum eru sagnir af tröllum, sem
vörðu fjöregg sitt með frumstæðum krafti og
gættu þess sem sjáaldurs i leik sinum að þvi.
En sagan endaði oftast vel, og fjöregg tröll-
anna var brotið. Þjóðin hefur siðustu vikurnar
horft á sviplikan tröllkonuleik á Alþingi og i
blöðum, þar sem ihaldströll frá liðnum áratug
háðu hamslausa vörn fyrir fjöregg sitt —
ihaldsskattakerfið, sem þau höfðu verið að
móta að smekk sinum siðasta áratug með
dyggri þjónustu manna, sem kenna sig við
jafnaðarstefnu.
Skattakerfið var fyrir 1960 laust við nokkur
hatrömmustu einkenni ihaldsþjóðfélaga eftir
félagshyggjustjórn fjórða, fimmta og sjötta
áratugar aldarinnar hér á landi. En i við-
reisnarstjórninni taldi ihaldið sig loks fá ráð-
rúm til úrbóta og vann að þvi svikalaust. Eitt
smiðshöggið var rekið af öðru við það flut-
ingatæki, sem færa skyldi skatttþungann af
stórtekjumönnum og gróðafyrirtækjum á bök
láglauna- og miðlungstekjufólks. Kórónan og
eins konar fáni nothæfs ihaldsskattakerfis var
skattfrelsi hlutafjárarðsins og flýtisfyrning
fyrirtækja, sem ihaldsstjórnin lögfesti rétt
fyrir fall sitt.
Kosningarnar sneru þessari þróun við, og ný
rikisstjórn gerði félagshyggjuna aftur að
leiðarljósi. Ef stjórnin hefði lagt á borgarana
eftir gamla ihaldskerfinu, þó ekki væri nema
eitt ár, hefði þunginn lent þar, sem sizt skyldi
að mati félagshyggjumanna, og stjórnin unnið
ihaldsverk, sem var i hrópandi ósamræmi við
yfirlýsta stefnu. Þess vegna hlaut hún aðráðasi
strax á ihaldsgarðinn, þar sem hann var
hæstur, þótt hún væri vanbúin til skjótra átaka.
Viðbrögð ihaldsins voru að sjálfsögðu eins og
skotið hefði verið að fjöreggi þess, og kratar
gengu i trölladansinn, liklega af gömlum hjúa-
vana. íhaldið hrúgaði upp hvers konar
blekkingum, talnafölsunum og fáryrðum, og
gekk svo meðan þvi entist örendið. Þann at-
gang mun þjóðin lengi muna, en siðustu daga
var þó svo af berserkjum dregið, að atlagan
koðnaði niður eins og hjaðnandi froða.
Þetta ihaldsfjöregg er brotið. Gerbreyting
skattakerfisins hafin i átt til félagshyggju á ný,
gjaldabyrðar færðar til eftir burðarþoli, endur-
skipun á samstarfi sveitarfélaga og rikis hafin,
girt fyrir að gamla kerfið legðist með siðustu
ihaldsgjöfunum með margföldum þunga á hina
burðaminnstu, ihaldskóróna skattfrelsis
peningaarðsins brotin.
Þjóðin mun þó ekki komast hjá jafnháum
sköttum i heild vegna ihaldsarfsins og-nýrra og
mikilvægra félagsverkefna, en á lág laun og
meðaltekjur leggst minni skattabyrði en orðið
hefði eftir gamla kerfinu. Þetta er augljóst,
þegar litið er yfir orrustuvöllinn. Tröllkonu-
leiknum um skattamálin er lokið með svipuðu
sjónarspili og lokaþætti og frá segir i þjóðsög-
um. — AK.
Forustugrein úr The Christian Science Momitor:
Bandaríkjamenn hafa
enn hernaðaryfirburði
Skortur á opnum höfum og loftvörnum hamlar flota Rússa
Mclvin l.aird varnarmálaráðherra Bandarlkjanna.
Höfundur
forustugreinarinnar, sem hér
birtist, hælir Laird varnar-
málaráðherra fyrir hrein-
skilni og sannsögli f lýsingu
vigbúnaðarins og bendir rétti-
lega á, aö varnarmálaráðu-
neytiö hafi tiðast gert sér far
um að tiunda einkum hinar
skuggalegu hliðar. Ekki skal i
efa dregið, að lýsing Lairds sé
sannleikanum samkvæm.
Hinu má heldur ekki gleyma,
að hann hefir ef til vill betra
tækifæri til að losna við að
mála fjandann á vegginn.
Forsetinn keppir að endur-
kjöri i haust, boðar brottflutn-
ing Bandarikjahers frá Vfet-
nam.hefir þegar farið til Kina
og ætlar til Moskvu i maí i vor.
Sýnilegt er, aö hann leggur
allt kapp á að afla sér fylgis
sem friðarboðara og honum
hentar þvi mjög vel að minna
sé gert úr ófriðarhorfunum en
oft áður. Þegar þannig háttar
losnar varnamálaráðherra
eðlilcga undan þeirri kvöö að
lýsa öllu sem uggvænlegast,
hvaö sem tautar og raular,
meðal annars til að reyna að
sætta almenning við auknar á-
lögur vegna hervarna.
MELVIN Laird varnamála-
ráðherra Bandarikjanna á
heiður og þakkir skilið fyrir
hina heiðarlegu skýrslu um
vigbúnaðarjafnvægið milli
Bandarikjanna og Sovétrikj-
anna. Skýrsla Lairds er gerð
af hreinskilni og segir sanna
og rétta sögu.
Það er nýjung þegar um
sllka skýrslu varnamálaráðu-
neytisins er að ræða. Ráðu-
neytið hefir venjulega gengið
þannig frá skýrslum sinum, að
þær hafa leitt það eitt i ljós,
sem uggvænlegt hefir þótt.
VITASKULD er i skýrslu
Lairds varnarmálaráðherra
að finna margt, sem verið
getur ærið áhyggjuefni fyrir
hvern og einn, sem hneigður
er til svartsyni. Rússar efla
hernaðarmátt sinn á flestum
sviðum, einkum þó að þvi er
varðar langdræg kjarnorku-
skeyti, og flotastyrk.
það er rækilega bent i
skýrslu várnamálaráð-
herrans, að þessi framvinda,
hljóti á sinum tima að leiða til
gagnráðstafana af hálfu
Bandarikjamanna, nema þvi
aðeins, aö samningar takist
milli þeirra og Sovétmanna
innan skamms, er bindi endi á
þessa þróun. Auðvitað liggur i
augum uppi, að Bandarikja-
menn halda ekki að sér
höndum meðan Sovétmenn ná
uggvænlegum yfirburðum i
vigbúnaði, bæði að umfangi og
gæðum.
EN hitt er engu að siður jafn
ljóst, að enn knýr ekkert á um
nýjar áætlanir af hálfu
Bandarikjamanna. Nixon for-
seti gerir sér einlægar vonir
um, að hann fái tækifæri til að
undirskrifa samkomulag viö
Rússa um takmarkanir vig
búnaðar þegar hann fer til
Moskvu i mai i vor.
Þá komumst við ef tilvill að
raun um, hvort Sovétmenn eru
einungis að reyna að nálgast
það að standa Bandarlkja-
mönnum jafnfætis, eða ætla að
keppa að þvi af fremsta megni
að ná sem allra fyrst hernað-
arlegum yfirburðum. En hvað
sem þessu liður leiðir skýrsla
Lairds varnamálaráðherra
greinilega I ljós, að fjarri fer,
að Sovétmenn standi enn
Bandarikjamönnum jafn
fætis i vigbúnaði, hver svo
sem ætlun þeirra kann að vera
i framtiðinni.
ÞEGAR hin langdrægu
kjarnorkuskeyti eru athuguð
kemur til dæmis i ljós, að
Sovétmenn geta skotið þeim
viðar frá. Um skeytin sjálf er
það hins vegar að segja, að
Bandarikjamenn hafa fjölgaö
sinum skeytum um þúsund á
siðastliðnu ári, eða úr 4700 i
5700.
Sovétmenn hafa á sama
tima aðeins eignazt fjögur
hundruð ný kjarnorkuskeyti,
eða fjölgað sinum úr 2100 i
2500. Bandarikjamönnum
miðar með öörum orðum
miklu hraöar i þessari
grein vigbúnaðarins.
SOVÉTMENN gætu
auðvitað gert þessa yfirburði
Bandarikjamanna að engu
með miklum framförum i
MIRV-skeytum, eða þeim
skeytum, sém innihalda
marga kjarnaodda, sem
hverjum og einum er unnt aö
miða á sérstakt skotmark.
Bandarikjamenn reyndu
MIRV-skeyti sin árið 1968.
Sovétmenn hafa hins vegar
ekki reynt slik skeyti svo
að vitað sé. Forustumenn
varnamála i Bandarikjunum
áttu fyrir ári von á, að Sovét-
menn kæmu með sin MIRV-
skeyti fram á sjónarsviðið, en
úr þvi hefir ekki enn orðið.
Bandarikjamenn virðast því
hafa fjögurra ára forskot að
þvi er þetta vopn varðar.
MIKIÐ orð hefur farið af
eflingu rússneska flotans að
undanförnu. Laird varna-
málaráðherra vekur hins
vegar athygli á þvi i skýrslu
sinni, að gagnsemi hans sé
takmörkuð vegna skorts á
hentugum höfnum, sem opnar
séu allt árið, takmörkuðum
aðgangi að höfnum fjarri
heimaströndum og algerri
vöntun á flugvélamóðurskip-
um til varna gegn loftárásum
á fjarlægum höfum.
Bandarisk herskip komi að
miklum mun betri notum en
hin rússnesku vegna þess, að
þau hafi aögang að höfnum og
njóti verndar úr lofti svo að
segja hvar sem er á hnettin-
um.
LAIRD varnamálaráðherra
staðfestir þvi það, sem vér
höfum ávallt haldið fram um
vigbúnaðarkapphlaupið.
Vist auka Sovétmenn vig-
búnað sinn hröðum skrefum
og á sumum sviðum hraðar en
Bandarikjamenn. En þeir
voru langt á eftir og Banda-
rikjamenn hafa enn verulega
yfirburði að þvi er flestar
gerðir vigbúnaðar varðar.
Bandarikjamenn auka
meira að segja forskot sitt til
muna á einu sviði, eða i eign
sendanlegra kjarnaodda, og
eiga þa' rúmlega tvöfalt fleiri
en Sovétmenn.
Enn þarf þvi ekki að rjúka
upp til handa og fóta eða gripa
til neinna örþrifaráða.