Tíminn - 26.03.1972, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Sunnudagur 26. marz 1972.
Nýjasti kraninn frd hinum heimsþekktu Foco verksmiðjum
í Svíþjóð er aftanókrani, sem veitir vörubílstjórum betra
og þægilegra svigrúm við vinnuna en óður. Kraninn er
þannig gerður, að hægt er að skilja hann eftir heima, þegar
hans er ekki þörf.
Foco kranar fóst með margvíslegum hjólpartækjum m.a.
grjótklóm, skóflum, krækjum og krókum. Fljótvirk vökvalenging.
270° — 360°snúningur.
FOCO
KRANINN VINNUR VERKIÐ
Suðurlandsbraut 16 • Siml 35200
TJAKKAR
1 1/2 tonns
'3 tonna
5 tonna
8 tonna
10 tonna
12 1/2 tonns
Vökvatjakkar
Bflabúðin h.f.
-> Hvcrfisgötu 54
Sími 16765
LAND
ÓSKAST
með jarðhita
Tilboð sendist af-
greiðslu Timans
merkt: NÝBÝLI
1244.
aiangiiíinn
í góðar kökur þarf gott efni, gott smjörlíki,
Flóru-smjörlíki. Nýja Flóru-smjörlíkið gefur
kökunum ljúffengt bragð
og lokkandi útlit.
SSA*’*>
TIOR&
er fyrsta ílokks
SMJÖRLÍKISGERÐ KEA
Reynið
nýja
uppskrift
FLÓRU-APPELSÍNUTERTA
með súkkulaði
125 g Flóru-sm jörlíki, 150 g sykur, 3 egg,
1 appelsina, 250 g hveiti, 1 tsk. lyftiduft.
Krem: 50 g Flórusmjöriiki, 50 g súkku-
laði, ósætt, 1-2 msk. kakó, 3 dl flórsykur,
1 tsk vanillusykur, 1 msk. rjómi, 1
eggjahvita. Skraut: Hnetukjarnar,
mandarinurif.
Hrærið smjörliki og sykur vel, bætið
eggjarauðunum I, einni i einu, hrærið
vel og bætið rifnu hýöi af appeisinunni
og safanum I. Blandið hveiti og lyftidufti
i og siöast stifþeyttum eggjahvltunum.
Bakið I hringmóti við 170 gr. C I ca 40
min. Kæliö tertuna og kljúfiö hana I 3-4
iög. Smyrjið kreminu á milli iaga og of-
an á tertuna. Skreytið með mandarlnum
og hnetukjörnum. Aðferö viö kremiö:
Hrærið smjörlikiö, bætið bræddu súkku-
laði i,flórsykri, kakói, vanillusykri og
rjóma. Blandið stifþeyttri eggjahvltunni
I slöast, hrærið öðru hverju I kreminu
meðan það kóinar.
Klippið út og geymið
/
Fórnarvika kirkjunnar
Nokkur undanfarin ár hefur
kirkjati á Islandi minnt á og átt
framkvæmd að svonefndri fór-
narviku. Þessi vika hefur verið á
föstunni, og þá gert ráð fyrir að
fólk legði fram gjöf — fórn til að
bæta úr hungri þvi, sem þjáir og
hefur þjáð mikinn hluta mann-
kyns á einn eða annan hátt.
Hin óskaplega neyð i Biafra og
Austur-Pakistan — nú
Bangladesh — hefur undirstrikað
þörfina hverju sinni á síðustu ár-
um.
En allir vita, að þörfin er svo
brýn, að telja má, að hungur alls
mannkyns og allar þær ógnir.
semþvi kunna að verða samferða
sé nú þegar fyrir dyrum, eftir
ótrúlega fá ár, og þá muni
hungursvofan breiða sig yfir
Vesturlönd með öfund, hatri og
græðgi hungurþjáðs múgs, sem
engu muni eira.
Það er þvi fátt, sem fremur
heyrir til friðar nú, en þau ráð,
sem bezt munu duga til aukn-
ingar fræðslu og fæðu handa
þeim, sem hungrar og þyrstir
eftir meiri ræktun og réttlátari
skiptingu fæðu og lífsgæða. Þar
kemur auðvitað margt til greina.
Fyrst mætti nefna hina miklu
upptötvun Borlaugs hins norska
frá siðasta ári, þar sem kennt er
að notfæra sér grænugjafa lofts
og jarðar á fljótvirkan auðveldan
hátt til að auka og auðga gróður
jarðar til fæðu. En auðvitað þarf
fræðslu um, hvernig farið skal að.
Þá mætti næst benda á hversu
mikils vert það væri að veita fjár-
magni og auðæfum mannkyns til
aukinnar ræktunar litt numinna
landsvæða og breyta jafnvel eyði-
mörkum i aldingarða, með hinni
furðulegu tækni nútimans, i stað
þess aö spilla og menga, herja,
citra og eyðileggja eða sóa mill-
jónum milljarða I einskisverðar
tunglferðir eða eyðandi hergögn.
Þá er i þriðja lagi það, sem
verður að koma fyrst meðan
beðið er eftir raunhæfari fram-
kvæmdum, en það eru matar-
gjafir hinna riku til hinna
hungruðu. En að þvi hefur fram-
kvæmd fórnarviku okkar hér á
tslandi aðallega beinzt. Og má
þar og mikið úr bæta.
Enn má og minna á það, sem
liklega varðar þó mestu á þessu
sviði framtiðarmálefna mann-
kyns, en það eru varnir gegn of-
fjölgun. En þar mun fræðsla og
jafnvel löggjöf um getnaðar-
varnir þyngst á metunum.
Mannfjöldasprengjan er sá
voðinn, sem margir óttast mest.
En fóstureyðingar, sem mjög er
farið að boða og ræða nú, eru
ógeðsleg aðferð og nálgast nær
þvi aðferð styrjalda og stór-
glæpamanna fjöldamorðanna. En
þetta er sannarlega málefni, sem
ekki er unnt að ræöa sem auka-
þátt i örstuttri grein um annað
aðalefni.
Fórnarvikan okkar i íslenzku
þjóðkirkjunni gæti þó sannarlega
verið helguð bæði fræðslu og fórn-
um.
,,öll fórn er helg og há,
hver hönd sem vinnur sterk’.’
Aðalatriðið er að einn og sérhver
gangi heilshiigar fram undir
merkjum Krists. merkjum rétt-
lætis og elsku, og að hver einstak-
lingur geri sér grein fyrir þvi, að
hann er ekki einn i heimi, sem er
orðin svo ótrúlega litill, að útlönd
eru rétt við bæjardyr. Hver ein-
staklingur á að gæta bróður sins,
allt annað gæti orðið dauðasök
með röngu eða réttu áður en af
veit.
Fórnum þvi að minnsta kosti
máltiðarvirði til að bæta á ein-
hvern hátt úr hungri
heimsins i nútið og framtið með
fræðslu, ræktun eða matargjöf-
um, eftir þvi sem bezt á við.
Þannig getur fórnarvikan orðið
þáttur i friðarviðleitni og fram-
gangi hins sanna kristindóms,
sem hvorki spyr um landamerki,
trúarsið, þjóðerni né litarhátt,
heldur er sannur kærleiki i verki.
Vinnum f trú á anda og orð
Krists, er hann segir: „Sælla er
að gefa en þiggja”.
Það er fórn og starf, sem
skapar frið ogKiryggi i heiminum.
Og þar gefur fórnarvikan þér og
mér frábært tækifæri.
„Margt smátt gerir eitt stórt”,
ef hönd hins góða fær að blessa
það til vaxtar og heilla.
Fórnarvika — friðarvegur.
Reykjavik 17. marz 1972
Arelius Nielsson.