Tíminn - 26.03.1972, Page 13

Sunnudagur 26. marz 1972.
TÍMINN
13
h NÖZUM
UM VINI
OG FUNDI
Það hefur mörgum góðum
manni reynzt erfið þraut að sam-
eina ánægjulegt og harmónisér-
andi heimilislif (sem yfirleitt
felur þá i sér, að húsbóndinn sé
heima hjá sér á kvöldin og hagi
sér i einu og öllu „skikkaniega”
eins og það er kallað), annars-
vegar og liins vegar móttöku
gamalla vina,sem skreppa hingað
heim úr útlegð hins vegar.
Meðan ég var sjálfur i útlegð
erlendis, en skauzt þetta einstaka
sinnum heim til ættjarðarinnar,
þótti inér ekkert eðlilegra eða
sjálfsagðara, en að vinir minir
hér væru til þess reiðubúnir að
hitta mig hvenær, scm mér þókn-
aðist, fara með mér á hina og
þessa staði borgarinnar og dvelja
þar langdvölum, fylgja straum-
num eftir eins og gengur hér i
borginni á föstudags- og laugar-
dagskvöldum.
Raunar má ég til að segja
vinum minum það til hróss, að
það stóð yfirleitt aldrei á þeim —
kannski hafa þeir fagnað þessari
afsökun fyrir Söguferð undir niðri
— en vitanlega hafði maður
aldrei fyrir að kanna hvað eigin-
konur þeirra hugsuðu um málið.
Þessar hugleiðingar stafa
raunverulega af þvi, að nú nýlega
kom hingað i heimsókn úr annarri
heimsálfu ágætur og gamall
vinur minn og vitanlega ætlaðist
hann til þess — eins og að raunar
rétt og sjálfsagt er — að vinir
lians hér sinntu honum á þann
hátt að einhverju leyti, scm þegar
hefur verið lýst.
Til að byrja með þá fagnaði ég
þessu mjög, en þvi er ekki að
neita, að eftir að hafa þurft að
bregða mér frá ein þrjú kvöld í
röð — og það fyrri hluta vikunnar
— þá tók samtónn heimilisins að
dofna dálitið — einkuin og sér i
lagi, þegar það uppiýstist nú
einnig, að seinni hluta vikunnar
hlyti ég einnig að vera bundinn
ýmsum öðrum obligationum, sem
allar útheimtu útiveru.
Nú mátt þú ekki, lesari minn,
imynda þér eitt andartak, að
þetta séu einkennandi lifnaðar-
hættir greinarhöfundar ellegar
erfiðleikar hans á þessu sviði séu
á einhvern hátt einstaklings-
bundnir fyrir hann. Siður en svo.
Hvert sem maður fer, og hvern
sem maður hittir, og þegar
vandamál af þessum toga ber á
góina, þá hafa allir sömu sögu að
segja. Og illt til þess að vita.
Erfiðleikarnir stafa einfaldlega
af þvi, að þetta bcr einhvern
veginn allt upp á sama daginn—
og ef það ber ekki úpp á sama
daginn þá virðist allt steðja að
sömu vikuna. Siðan liða mánuðir
— jafnvel ár (ja, ég segi það nú
ekki — ár og dagar), að ekkert
skeður. Enginn vinur kemur i
stutta heimsókn frá útlöndum,
engir fundir eru haldnir i borginni
og maður verður nauðsynlega að
fara á og allir viökomandi aðilar
venjast þvi að maður sé þar sem
maður á að vera — heima hjá sér.
Hvaða leiðir eru til úrbóta? Það
tilheyrir öllum svona greinum, að
höfundurinn verður nauðugur,
MF135
ávallt í fararbroddt!
Mest selda drótlarvélin, jafnt á
fslandi sem og í öSrum löndum,
Fjölbreyttur tœknilegur búnaSur,
mikil dróttarhœfni, litil eigin þyngd
(minni jarSvegsþjöppun) og traust
bygging. Perkins dieselvélin tryggir
hámarks gangöryggi, áriS um kring,
hvernig sem viSrar.

L.
SUÐURLANDSBRAUT 32 'SImi 18540
viljugur að benda á einhverjar
leiðir til úrbóta, annars er þetta
engin grein — slíkar greinar
skrifar maður ekki!
Já, það er nú það. Engin leið er
til að skipuleggja heimferðir vina
sinna erlendis frá og jafna þeim
niður. Ekki er heldur liægt að
segja við þá: „Nei, ég má ekki
fara út”. Enginn mannlegur
máttur fær ráðið við þessi blessuð
fundarhöld — þau verða að
haldast, það sjá allir. A þvi veltur
heill alþjóðar að minnsta kosti og
Guð veit hvað meira.
Þvi miður hefi ég enga lausn á
vanda þessum nema þann, að
stofna til karlmannaréttinda-
félags, sem hefur það markmið
að vekja skilning og samúð kven-
þjóðarinnar á nauðsyn þess, aö
menn þeirra hitti vini sina
erlendis frá, þegar þeim sýnist
(báðum vitanlega) að menn
þeirra fari á fundi, þegar þeim
sýnist og ver þar eins lengi og
þeim sýnist. Konur eru miklu
skynsamari cn maður gæti haldið
i svona fljótu bragði og þær lita
yfirleitt út fyrir að vera — og ég
er viss um,að með skynsamlegum
fortölum er liægt að koina þeini I
fullan skiluing um þetta. Ef það
dugar ekki —ja — tja — það er nú
það. Þá er bara engin lausn til.
Páll Heiðar Jónsson.
BÆNDUR
ATHUGIÐ
Til sölu HAUGSNIGILL 5
metra langur Traktorsdrif-
inn Smiðaður af Landsmiðj-
unni. Upplýsingar I
BÍLfl, BÁTA 0G
VERÐBRÉFASÖLUN NI
við Miklatorg. Simi 18677
FERMINGAÚR
í miklu úrvali
EINUNGIS
NÝJUSTU MÓDEL
Urcg Mij^lí
LAUGAVEG 3 - SÍMI 13540
VALDIMAR INGIMARSSON ÚRSMIDUR

Rjómaísterta -
eftirréttur
eða kaff ibrauð ?
Þér getið valið
Ef til vill vilið þér ekki, að yður býðst
12 manna Emmess ísterta, sem er með tveim
tertubotnum úr kransakökudeigi. — Sú er þó
raunin. Annar botninn er undir ísnum, en. hinn
ofan á. ísinn er með vanillubragði og ispraut-
aðri súkkulaðisósu. Tertan er því sannkallað
kaffibrauð, enda nefnum við hana kaffitertu.
Kaffitertan er fallega skreytt og kostar aðeins
250,00 krónur. Hver skammtur er því ekki dýr.
Reglulegar istertur eru hins vegar bráð-
skemmtilegur eftirréttur, bæði bragðgóður og
fallegt borðskraut í senn. Þær henta vel við
ýmis tækifæri og eru nánast ómissandi í barna-
afmælum.
Rjóma-ístertur
kosta:
6 manna terta kr. 125.00.
9 manna terta — 155.00.
12 manna terta — 200.00.
6 manna kaffiterta — 150.00.
12 manna kaffiterta —T— 250.00.