Tíminn - 30.03.1972, Qupperneq 16

TÍMINN
Fimmtudagur 30. marz 1972.
16
— Nú býst ég við að hann
komi hingað sjálfur, mælti kapt-
einninn við sjálfan sig, er hann
lokaði bcéfinu.
Daginn eftir, heyrðist, að tekið
var í dyrabjölluna, ag fór Studly
þá sjálfur til dyira.
Kcwnuimenn voru: Warner, og
annar maður, skegglaus tmikill í
herðum, og íbygginn, með blá en
kuldaleg augu.
— Góðan daginn, hr. Warner,
mælti kapteinninn, er lét sem
hann væri hissa, en þó glaður yf-
ir koimu þeirra.
— Eins ag þér sjáið, gegni ég
nú bæði þjóns- og dyravarðar-
stöðu, — fólkið allt hlaupið burt
af hræðslu við sjúkdóm dóttur
iminnar!
— Já, mér hefur þótt leitt, að
heyra það, að dóttir yðar skuli
vera veik, svaraði Warner. — Von
andi batnar henni bráðlega! Ég
hefði og eigi óniáðað yður, ef eigi
væri um þýðingarmikið málefni
að ræða, — um stóreflis sakamál!
Maðurinn, sem með mér er, heit-
ir Francis, ag er embætitismaður
í sakamálaréttinum!
— Gleður mig mjög, að kynn-
ast yður, mælti Studly, og hneigði
sig ögn —. En gerið nú svo vel,
að tylla yður inn! Indæls veð-
ur í dag, finnst ykkur ekki, ag
það ofan á alla þokuna? Annars
fellur mér eigi sveitalífið sem
bezt — kýs fremur að vera í
London eða i París, að minnsta
kosti að vetrinum.
— Hér er, sem sé maður I
frumskóginum, mælti embætti®-
maðurinn, og gaf garðinum, ag
tjörninni auga. — Hefur maður-
inn, seim um garðinn sér, einnig
hlaupizt burt, vegna veiki dóttur
yðar?
— Nei! svaraði kapteinninn, ag
var sem kalt vaitn rynni njður eft-
ir hryggnum á honum.
Þótti honuim vænt um, að hann
gekk á undan hinum, svo að eigi
sást framan í hann.
— Húsið er ekki mín eign,
mælti hann, — heldur hefi ég
leigt það, um stuttan tíma, með
öllu, sem í því er! Og hefði dótt-
ir mín eigi veikzt, værum við far-
in héðan! En gerið svo vel, góð-
ir menn, að koma þessa leiðina
mcð mér, inn á skrifstofuna mina!
Hér er blek ag penni, þurfi eitt-
hvað að skrifa!
Warner tók nú til máls:
— Eftir að hafa fengið síðasta
bréf yðar, taldi ég það óþarft, að
ónáða yður, en embættismaður-
inn, sem með mér er, var ann-
arr»r skoðunar, ag getur hann
sjálfur sagt yður, hvað því veld-
Ur.
Embættismaðurinn tók nú upp
vasabókina sina.
— í bréfi yðar segið þér, að
þér getið engan upplýsingar gef-
ið, og að þrjáx vikur séu liðnar,
síðan þér sáuð hr. Damby?
— Já, saigði kapteinninn.
— Ég hefi þó engu að síður
ástæðu til að ætla, að dóttir yðar
geti gefið einhverjar upplýsingar,
mælti embættismaðurinn.
— Hvað — dóttir mín? mælti
kapteinninn.
— Já, ungfrú Studly!
— Hvemig getur yður dottið
það í hug? mælti kapteinninn. —
Dóttir mín hefur í mesta lagi séð
hann hér itvisvar! það er rétt, að
þau þekkjast!
— Þar held ég, að yður skjátl-
ist, mælti embættismaðurinn. —
Eitirgrennslanir imínar sýna, að
þau hafa kynnzt hjá unigfrúnum
Grigg.er dóttir yðar bjó þar.
— Þér gerið mig forviða!
mælti kapteinninn. — Þetta er
mér gjörsamlega ókunnugt um.
— Þér vitið það þá líklega eigi
heldur, að þeim hefur litiat vel
hvoru á annað og staðið í bréfa-
viðskiptum!
— Ég vona, svaraði Studly, að
þér getið sannað það, sem þér
segið!
— Skal ekki segja, en hygg þó
svo munu vera! svaraði embættis-
maðurinn rólega. — Á heimili
Damby's fannst nefnilega í bréfa-
körfunni sundurtætt uppkast af
bréfi, og sást á einum sneplinum,
að hann imælir sér mót við ein-
hvem, en öðrum sést glögglega
nafnið: Ungfrú Studly, Loddon-
ford. — Svona standa nú sakim-
ar.
— Og hvers óskið þér nú?
spurði kapiteinninn.
— Ég ætla að yfirheyra ungfrú
Studly!
— Sé hún svo hress, gall Wara
er fram í.
— Auðvitað! saigði embættis-
maðurinn.
— Mér þykir leitt, að hún er
eigi svo hress, mælti Studly. Býst
ég við lækninum á hverri stundu,
Dg bið yður því, að hLnkra ögn
við, því að telji læknirinn það
gjörlegt, að þér yfirheyrið hana,
hefi ég ekkert við það að athuga.
— En sé það satt, sem þér seg-
ið um kunningsskap hennar og
hr. Damby‘s, igetur henni versnað,
ef þér minnist á hann. — En nú
er hringt, ag er það líklega lækn-
irinn, og getið þér þá sjálfur beð-
ið hann leyfis.
Studly kapteinn deplaði nú aug
unum framan í Wamer, sem ein-
hver ókyrrð var komin á.
Átti það að þýða það, að hann
vissi, hvað hann gerði.
Hann vissi, að dr. Blatherick
var hræddur uim sjúklinga sína,
og hann því sjálfur látið, sem sér
stæði á sama.
— Mér þykir þetta leitt, mælti
hann við embættismanninn, er
læknirinn hafði bannað, að yfir-
heyra sjúklinginn. — En þér sjá-
ið, að ég hefi gert það, sem i
mínu valdi stóð.
— Alveg rétt! mælti embættis-
maðurinn, og stóð upp. — Þér
hafið gert það, sem þér gátuð, og
vona ég, að þér látið mig vita,
er dóttir yðar er orðin hressari.
— Já, því megið þér treysta,
mælti kapteinninn, mjög alúðlega.
— Ég skrifa yður, jafnskjótt og
læknirinn leyfir það! En imá nú
ekki bjóða yður e itt staup af
•iskýi, sem kunningi minn í ír-
landi sendi mér? Smakkið á því,
og þori ég að fullyrða, að yður
þykir það gott.
Embættiamaðurinn tók nú við
staupinu. — Verðið þér ekki sam-
ferða? imælti hann við Warner.
.— Nei! þér megið eigi fara
strax, mælti kapteinninn, og sneri
sér að Wamer. — Ég hefi nú um
hríð enigan mann séð, nema dótt-
1075 Lárétt
1) Slagsmálin.- 5) Fantur,- 7)
Friður.- 9) Hestur,- 11) Hest-
ur,- 13) Fæða,- 14) Bættir
við.- 16) Keyr,- 17) Skræfa,-
19) Brynnir,-
Lóðrétt
1) Eiturloft.- 2) Reið,- 3)
Nam.- 4) Slælega,- 6) Versn-
ar,- 8) Vonarbæn.- 10)
Töfra.- 12) Etja.- 15) Kona,-
18) Önefndur.-
Ráðning á gátu No. 1074
Lárétt
1) Lasnar.- 5) Ain,- 7) Nú.- 9)
Takk,- 11) Dró,-13) Róa,- 14)
Osts,- 16) LL,- 17) Tanga,-
19) Baldur,-
Lóðrétt
1) London,- 2 Sá,- 3) Nit.- 4)
Anar,- 6) Skalar.- 8) Ors.-10)
Kólgu,-12) Ötta.-15) Sal,-18)
ND,-
HVELL
G
R
A TFAM OF ARMEP PIVER5 MOVES
IN ON NEPTUNIA'S PLUTONIUM
MINE
... WHILE FLASH. IN PISSUISE, WATCHES
FROM ABOARP THE PAIPER SHIP...
Hópur vopnaðra kafara ræöst inn i námurnar... og á
meðan fylgist Hvellur með i dularklæðum sinum. —
Hinir friðsömu Neptúnmenn munu ekki búast til
varnar. — Það er undir mér komið, hvort þetta-
tekst.
D
R
E
K
I
Siðustu eldgosin voru fyrir viku. Hraunið er enn
heitt, og hættan er ekki liðin hjá. — Er allt að kom-
ast I samt lag i borginni? — Ránin og þjófnaðirnir
gerðu meira tjón heldur en nokkru sinni eldgosið. —
Voru þau eins og hreinasta engilsprettuplága, öllu
var stolið steini léttara. — Engisprettur eöa hræ-
gammar? — Hrægammar, við hvað áttu? — Ég veit
það ekki sjálfur fyrir vist. Heldurðu ekki, að þú
viljir fylgja mér til yfirmanns þins.
liJf Hl I
Fimmtudagur 30. marz
Skírdagur
8.30 Létt morgunlög
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veðurfregnir).
11.00 Messa i Dómkirkjunni.
Prestur: Séra Þórir
Stephensen. Organleikari:
Ragnar Björnsson.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
12.50 A frivaktinni Eydis
Eyþórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.45 Miðdegistónleikar:
Berlinar útvarpið kynnir
ungt fólk
16.15 Veðurfregnir.
17.40 Tónlistartimi barnanna
Guðmundur Emilsson sér
um timann.
18.00 Stundarkorn með
franska klarinettuleikar-
anum Georginu Dobrée
18.25 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 A barnaspitala I
Kalkútta Sigriður
Thorlacius flytur þýðingu
sina á frásögn Katrinar
Wrigley.
19.45 Gestur i útvarpssal:
Carlina Carr frá Kanada
leikur á píanó a.Tólfetýður
op. 33 eftir Carol
Szymanowski, b. Sónötu
eftir Béla Bartók.
20.15 Leikrit: „Páskar” eftir
August Strindberg
Þýðandi= Bjarni
Benediktsson frá Hofteigi.
Leikstjóri: Sveinn Einar-
sson.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. A skjánum
Stefán Baldursson fil. kand.
stjórnar þætti um leikhús og
kvikmyndir.
22.40 Kvöldtón1eikar:
„Arstiðirnar” eftir Joseph
Haydn
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðiilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
BergstaSastr. 10A Sfmi 16995
Hálfnað
erverk
þá haf ið er
sparnaður
skapar
veromati
Samvinnnbankinn