Tíminn - 30.03.1972, Qupperneq 7
Fimmtudagur 30. marz 1972.
TÍMINN
7
RUGGUSTÓLAR
SELSKINN OG SALUN
ÁKLÆÐI
ATON-umboðið:
ÓÐINSTORG
Bankastræti 9
Sími 14275
Sendum gegn póstkröfu
og sanka þessu að mér og ligg á
þvi eins og ormur á gulli, læt helzt
ekkert frá mér. Mér finnst vont
að missa hlutina frá mér, missa
tengslin við það, sem ég er að
gera. Það er óþægilegt að hafa
ekkert i kringum sig, sem maður
hefur áður gert. Það er au.veldara
að betrumbæta verkin, gera til-
raunir og þreifa sig áfram, ef
maður hefur eitthvað, sem maður
hefur áður gert nálægt sér.
Ég bý einkum til hluti, sem má
nota til einhvers, en þarf þó ekki
nauðsynlega, þeir geta einnig
staðið án þess. Það er þessi stofu-
list, sem sumir skammast mest
yfir.
Þeim finnst vist óheillavænleg
þróun, að list skuli höfð i stofum.
En ég get ekki varizt að telja það
þröngsýni. Ég skil ekki að máli
skipti, hvort listaverk eru höfð i
stofum, á berangri eð annars
staðar. Myndlist stendur og fellur
með myndrænu gildi sinu”.
Málar nafn-
lausa steina og
eitthvað af þúfum
Og við vikum okkur að Sverri
ogkröfðum hann sagna:
„Mér vinnst betur hér en á
gömlu vinnustofunni, nýtast bet-
ur handtökin. Það má venjast
öllu, og mér tókst að mála þótt
þröngt væri á gamla staðnum.
Gott húsnæði gerir sjálfsagt ekki
útslagið þótt ekki sé það
verra”. . .
„Breyting? Fólk segir mér
stundum að verk min séu að
breytast, en ég tek ekki eftir þvi.
Eins og er mála ég mest nafn-
lausa steina og eitthvað af þúfum.
Fyrirmyndirnar eru hér i ná-
grenninu og stundum geri ég upp-
kast úti”. . .
„Jú, ég sýndi siðast i Mennta-
skólanum fyrir 2—3 árum. Ég
dreg yfirleitt eins lengi og ég get
að halda sýningu. Ætli sú næsta
verði ekki þegar ég kem mynd-
unum ekki lengur fyrir. Það<
væri gaman að sýna næst i Mynd-
listarhúsinu á Miklatúni, ef það
verður tilbúið.
Samt er nauðsynlegt að halda
sýningar. Maður er ekki laus við
myndirnar fyrr. Sýning er nokk-
urs konar kapitulaskipti. Þetta er
eitthvað, sem verður að gerast,
alveg eins og að taka til á vinnu-
stofunni.
Heyrðu annars! Á dögunum
kom hingað i heimsókn bóndi.
Hann sá hjá mér eitthvað af
myndum, og þegar hann var bú-
inn að lita yfir þær sagði hann:
„Það verður gaman að sjá mynd-
irnar þegar þú ert farinn að mála
almennilegt landslag”.
Skemmtun í skammdegi
Listfræðingar ættu að athuga
þetta með landslagið, núna þegar
listamenn og list eru svo mjög i
tizku. Skemmst er að minnast
umræðna listamanna og úthlut-
unarnefndar i sjónvarpinu um
listamannalaun. Þær voru fin
skemmtun. Ég vil gjarnan koma
hérá framfæri tillögu um,hvernig
listam annalaunum væri bezt
varið að minu viti, ef ekki má
sieppa þeim alveg. Mér finnst að
makar listamannanna ættu að fá
NÝTT FRÁ
ATON
þessa styrki i verðlaun fyrir að
tolla i hjónabandi með þessum
aumingjum. Það hlýtur að vera
erfitt að vera lokaður inni með
fólki, sem er sikvartandi yfir þvi
hve illa sé farið með það. Lista-
menn eru margir haldnir sjálf-
svorkunn.
Ef kollegarnir fretta að ein-
hverjum listamanni gangi vel,
hafi gert þokkalegt listaverk, eða
selji vel, mætti halda að þeir
brygðust þannig við, að þeir ósk-
uðu þessum félaga sinum til
hamingju og gleddust yfir fram-
gangi listarinnar. Nei, það er af
og frá. Þeir drepa hann. Og ekki
er gengið hreint til verks, heldur
grafið undan honum með rógi og
svivirðingum.
Mér fannst listamennirnir
standa sig fjandi aumlega i sjón-
varpsþættinum. Þeir voru ekkert
nema kveinstafirnir. Einn eða
tveir þökkuðu jú fyrir sig, en þeir
gerðu bara svo afskaplega mikið
að þvi. Það skein svo i gegnum
allt, að hver og einn hugsaði fyrst
og fremst um sjálfan sig.
Öneitanlega er úthlutun lista-
mannalauna visst skemmtiatriði
i skammdeginu, en býsna dýrt
skemmtiatriði óneitanlega.
Við getum ekki
átt svona marga
listamenn"
Listamannalaunin styðja fyrst
I og fremst meðalmennskuna og
það sem er þar fyrir neðan. Þeir
sem fá listamannalaun eru það
1 margir, að óhugsandi er að við
eigum svo marga listamenn.
. Listamannalaunin eru það lág,
að þau skipta ekki máli fyrir
alvarlega listamenn, þeir hafa
það af og halda áfram að vinna,
hvort sem þeir fá þau eöa ekki.
Þau muna ekki þvi.
En það er vafamál, hvort ýta
eigi undir sunnudagslistamenn-
ina, hálfkæringinn, i eins rikum
mæli og gert er. Það er ekki fyrr
en á þritugs, fertugsaldri að sést
hvað verður úr mönnum og hvort
þeir hafa úthald eða ekki. An
listamannalauna gæfust kannski
þeir upp, sem eiga að gefast upp.
Það er ekki rétt að hlaða of mikið
undir hálfkæringinn. Það geta
ekki allir gerzt bankastarfsmenn
og listamenn. Ekki lifum við með
þvi móti.
Listamenn hér á landi hafa það
ekki verra en aðrir að mörgu
leyti. Það selst t.d. griðariega
mikið af málverkum.
Ef þeir sem þiggja listamanna-
laun neituðu i nokkur ár að taka
við þeim, væri kannski hægt að
byggja fyrir sömu peninga heilt
listasafn. Ég gæti trúað,..að það
væri betra fyrir listina. Og launin
eru ekki það mikil, að þau skeri
úr þvi, hvort listamenn lifa eða
deyja. En eins og ég sagði áðan,
hef ég mestar áhyggjur af mök-
um þeirra”.
,,Ætli þaö sé nógu gott?"
„Hvað segirðu um myndlist,
sem kannski vekur athygli manns
og tekur til meðferðar vandamál
nútimans, en er þannig að flestir
geta ekki hugsaðsér að hafa hana
á heimilum sinum?”
„Jú, hún getur náttúrlega verið
á söfnum. En ætli það sé nógu
gott, ef myndlist er t.d. ljót og
veki þannig andstyggð? Fegurð
hefur bætandi áhrif á fólk. Og
sannleikurinn er sá, að mikið af
slikri myndlist nútimans er illa
gert. Og með illa unnum verkum
vinnur listamaður málaralistinni
ekki gagn. Að minu áliti eru aðrar
listgreinar heppilegri til að vekja
athygli á . vandamálum og vekja
sterk áhrif, svo sem kvikmyndir
og ljósmyndir.
Það er mikið kappsmál margra
ungra myndlistarmanna að forð-
ast að vera gamaldags. Þetta
finnst mér misskilningur. Þeir
eru sifellt að fylgjast með nýj-
ungum og breytingum i listinni,
en getur það ekki orðið til þess, að
þeir geri aldrei neitt sjálfstætt?”
SJ
KULDAJAKKAR
úr ull nieð loðkraga
komnir aftur
LITLI-SKÓGUR
á horni Hverfisgötu
og Snorrabrautar.
B1
51
51 (i
51 v
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
ÁBURÐARDREIFARINN
SEM
HENTAR
ÖLLUM
NÝR NEW IDEA - ENDURBÆTT SMIÐI
Auðveld isetning dreifimönduls.
Laus botn, sem auðvelt er að endurnýja.
Vatnsheld lok — auölosanlegt.
Engin horn, auðveld hiröing.
Beizli, sem gerir kleyft aö draga herfi eftir dreifaranum.
Sérstök ryðvörn — eykur endingu dreifarans.
Hjólatengsli eru þannig, að auðvelt er aö stööva dreifimöndul.
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUj
1 NEW IDEA 1
I DREIFARI |
| Fyrirliggjandi
til afgreiðslu strax
alllllllllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllÍ
NEW IDEA TVÆR STÆRÐIR GERÐ E—101 GERD E—121
Þyngd Rúmtak Vinnslubreidd Mesta breidd Breidd milli dreifigata Dreifihæð Vcrð 265 kg 0.484 m3 3.05 m 3.55 m 15.2 cm 0. 25 m 55 þús. 306 kg 0.580 m3 3.66 m 4.17 m 15.2 cm 0.25 m 60 þús.
KaupSélögln &
Sambattd isl. samvinnufélaga
Véladeild
Ármula 3, Riiik. simi 38900
^ÍADf>
15
15
15
15
15
15
15
15
15
L5
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
hi15