Tíminn - 30.03.1972, Side 13

Fimmtudagur 30. marz 1972.
TÍMINN
13
Fomsölur.
Erlendis hafa fornsölur sprottið
upp eins og sveppir á haugi og
fornsalar lifa þar i vellystingum
praktuglega nú til dags, þú þeir
séu margir við sömu götuna.
Fornsölur eru nokkrar i Reyk-
javik, eða eru að minnsta kosti
nefndar svo, þó litið sé þar um
raunverulega forngripi. Nema ef
einhver hefur hug á að kaupa
nokkra divana og geyma i 100 ár.
Ein eða tvær verzlanir hér selja
þó „antik” en einhverra hluta
vegna virðist verzlunin ekki mjög
blómleg, ef dæma má eftir stærð
og glæsileika auglýsinga þeirra i
blöðunum. Ósennilegt er, að hér á
Islandi sé mikið framboð af
raunverulegum gömlum og verð-
mætum húsgögnum. Ætli við
höfum ekki farið með það litla,
sem einhvern tima var til, á svip-
aðan hátt og handritin, þegar
kuldi og sultur voru að kremja úr
okkur liftóruna. „Lands-
höfðingjaskrifborð” og eitthvað
slikt, ásamt virðulegri ættartölu,
hefur þó verið hér á boðstólnum,
en venjulegir tslendingar hafa
orðið að láta sér nægja að horfa á
það, fremur en leggja sál sina að
veði til að geta eignazt slikt.
Falsaðir forngripir.
Þá erum við komin að verðinu á
raunverulegum og ósviknum
,,antik”-munum. Það eru ekki
nema auðjöfrar, sem hafa efni á
að raða þeim i hibýli sin.
Innbrotsþjófurinn islenzki, hef-
ur sennilega aðeins ætlað að ylja
svolitið i sér sálina, þegar hann
féll fyrir handriðinu, en það eru
til menn erlendis, sem gerzt hafa
stórum óheiðarlegri til að ylja
upp i sálum annarra.
Upp hefur komizt um umfangs-
mikil forngripasvik. Óbreyttir
smiðir tóku sig til og smiðuðu
húsgögn i gömlum stil, boruðu göt
i tréverkið, þau áttu að vera eftir
trjámaðk, helltu sýrum yfir
áklæði og útskurð, spörkuðu,
börðu og sviðu, skálduöu gjarnan
smápistil um löngu dauðan
héraðshöfðingja, sem gerði
einkason sinn arflausan vegna
ástar hans á fjósamannsdóttur-
inni eða eitthvað slikt. Með tárin i
augunum, komu smiðirnir svo
„arfinum” i verð og margur
auðkýfingurinn tapaði stór-
fúlgum. Auðvitað eru lika til
falsaðir forngripir, sem ganga
kaupum og sölum i dag. Ef ein-
hver skyldi komast að þvi, að
hann hafi keypt köttinn i sekkn-
um, opinberar hann ekki heimsku
sina, með þvi að tilkynna það,
veizlugestirnir fá bara söguna,
sem hann trúði og svo eru allir
ánægðir.
Já — Scout II er allt sem þér óskið —
sterkur og þcegilegur ferðabíll.
íslenzk arfleifð.
Við hér norður á tslandi erum
litið að velta fyrir okkur, hvort
hlutirnir séu raunverulega verð-
mætir, það er allt i lagi, bara ef
þeir eru gamlir, þótt engin ættar-
tala fylgi. Einhvern tima kemur
kannski að þvi að við öölumst
„antikkúltúrinn” og þykjumst
ekki menn með mönnum, nema
eiga „landshöföingjaskrifborö”
eða „stiftamtmannsljósakrónu”
með ættartölu. En þangaö til
skulum við endilega safna að
okkur rokkunum og búrkistunum,
sem langafar okkar smiðuðu, að
ekki sé minnzt á snældustokka og
strokka, sem lokið hafa sinu hlut-
verki. Afkomendur okkar verða
áreiðanlega þakklátir fyrir að
eiga þær perlur á heimilum
sinum, þegar verzlanirnar verða
fullar af fjöldaframleiddum „is-
lenzkum forngripum” úr er-
lendum hráefnum.
Snjólaug Bragadóttir.
UR OG SKARTGRIPIR
KCRNELÍUS
JONSSON
SKÓLAVÖRÐUSTlG 8
BANKASTRÆTI6
^»18588 18600
Hvað segja þeir, sem eiga eldri Scout?
Þetta er sérstaklega traustur
og endingargóður bíll, ryðgar ekki og
viðhaldskostnaður í lágmarki. Varla er
völ á þægilegri bil til ferðalaga. Vara-hluta þjón-
ustan er góð og þegar ég endumýja óska ég eftir
Scout.
Hvað segja þeir, sem eiga nýjan Scout II?
Hefði ekki trúað því að óreyndu, hvað
bíllinn er góður, stöðugur á vegi, kraftmik-
ill og rúmgóður, auk vandaðrar yfirbyggingar og
þæginda. Þóttsá eldri hafi verið góður, eru
breytingartil batnaðar í Scout II ótrúlega miklar.
■*
HISTÆRSTI
FRAMLEIÐANDI
HEIMSINS Á
BÍLUM, BÚ-OG
VINNUVÉLUM...
hitematioiial
SÍMI BÚVÖRUDEILDAR ER 38900