Tíminn - 05.04.1972, Side 2

2
TÍMINN
Miðvikudagur 5. april 1972
1
Sjá aðeins
íhaldsleiðina
Morgunblaðið kallar einn
stakstein sinn fyrir páska-
hátiðina „Fölsun visitöl-
unnar” og segir:
„Þriðja ákvæðið i stjórn-
málaályktuninni (þ.e. stjórn-
málaályktun miðstjórnar
Framsóknarflokksins), sem
ástæða er til aö vekja athygli
á, er að tekna skuli aflað með
þeim hætti, að sem minnst
áhrif hafi á framfærslu-
kostnað i landinu”. Hér er
sýnilega viö þaö átt, að skatt-
lagningu eigi aö haga þannig,
að ekki hafi áhrif á visitöluna.
Bo‘rgurunum á að iþyngja, án
þess aö þeir fái byrðarnar
bornar uppi með hækkuðu
kaupgjaldi”, segir Moggi.
Þess kennir enn, að Mbl.
gelur hvorki né vill sjá neitt
annað en sina gömlu Ihaldsleiö
— að leggja meginskatt-
þungann á hina burðarminni,
færa sifellt meiri þunga af
hátekjumönnum yfir á lág-
tekjufólk — yfir framfærslu-
kostnaðinn og falsa siðan vlsi-
töluna eins og viö á til þess aö
hindra, að láglaunafólkiö fái
skaðann i nokkru bættan.
Þetta voru ihaldsær og kýr
rikisstjórnarinnar i rúman
áratug. Þess vegna rembist
Moggi við þaö að reyna að
telja fólki trú um, að ekki séu
til neinar aðrar tekjuöflunar-
leiðir fyrir rikið en skattleggja
framfærslukostnaðinn.
Þessi rikisstjórn byggir á
þvi, að til séu aðrar og rétt-
látari leiðir i skattheimtu. Hún
hefur þegar snúiö íhalds-
þróuninni við meö skattbrcyt-
ingunum og mun halda lengra
á þeirri braut aö taka fé til
rikisþarfa af þeim tekjum og
eignum, sem eru um fram
cðlilegan framfærslukostnað,
og þjóðin öll veit, aö slikar
leiðir eru til. Þaö er ckki nauð-
synlegt að líta svo á eins og
ihaldið, að til þess sé nauösyn-
legt aö falsa visitöluna, þótt
Moggi þykist ekki sjá annað
ráð. Þarna skilur aðeins á
milli ihalds og félagshyggju.
Fólkvangur
á Reykjanesskaga
Veðrið hér á suövesturlandi
hefur verið fagurt um
páskana. Fólk hefur notað það
til þess aö bregöa sér út úr
bænum, og nú hefur þéttbýlis-
fólkið á þessu landshorni upp-
götvað aö það þarf ekki yfir
fjöll og firnindi til þess aö
finna sér sælureit. Nýr vegur i
Bláfjöll handan við næsta leiti
hefur allt i einu opnaö þvi
nýjan heim ineö stórbrotna
náttúrufcgurð og ósnortna.
Margir liafa þvi hætt að
skálma yfir bæjarlækinn eftir
vatni, en skroppiö í Bláfjöll.
Þar er snjór og þar er viðátta,
litrik hraun og fjallahnúkar,
sem vert er að heimsækja.
Þessi nýja uppgötvun fólks-
ins minnir á mikilvægt mál,
seni verið hefur á dagskrá sið-
ustu missiri — Fólkvangs-
málið. Margir liafa vitað, að
þéttbýlisfólkið hér á nesjunum
á völ á að njóta dýrðarheims
náttúrunnar I næsta nágrenni.
Til þess þarf aöeins nokkra
friðun landsvæöis og réttar
framkvæmdir. Kristján Bene-
diktsson, horgarfulltrúi
Framsóknarflokksins, átti
frumkvæði að þvi að fylgja
þcssu máli fram fyrir
nokkrum árum. Siöan hefur
þaö verið á undirbúningsstigi,
og páskarnir I Bláfjöllum ættu
að minna rétta aðila á, að nú
cr ráð að vinda bráðan bug að
málinu. —AK
Vísitala
réttlætisins
Landfara hefur borizt eftir-
farandi bréf frá heimilisföður,
sem notar rafmagn til húshitunar
og telur visitölu réttlætisins
falsaða fyrir sér i söluskatts-
málinu af yfirvöldum og biður um
leiðréttingu:
„Kæri Landfari”.
Atvik og orð, sem virðast i
sjálfu sér vera smámunir, verða
stundum undrabjört kastljós,
sem varpa skarpri birtu á stærra
svið. Þeim smámunum er vert að
gefa góðan gaum i sambýli
manna og sambúð við opinbert
vald. Eitt dæmi af þvi tagi hefur
nýlega gerzt.
A haustdögum 1971 felldi rikis
stjórnin niður söluskatt af hús-
kyndingaroliu, heitu vatni og
öðrum orkugjöfum til þessara
nota — nema einum: Húshitunar-
rafmagni. 1 landinu eru nokkur
hundruð, kannski á annað þúsund
heimili, sem nota þessa innlendu
og mengunarfriu hitaorku og
spara með þvi erlendan gjald-
eyri. Söluskattur var ekki felldur
niður af hitarafmagni að sinni, en
sagt, að það mundi gert siðar.
Astæðan væri, að allviða væri
ekki unnt að skilja sundur hita-
rafmagn og annað heimilisraf-
magn. Úr þessu mundi verða bætt
siöar. Nú hefur verið gefin út til-
skipun um það, að söluskattur af
hitarafmagni verði afnuminn frá
1. marz að telja, enda hefur
komið i ljós, að þessi rafmagns-
notkun er skilin frá á mælum i
flestum tilvikum, og auðvelt væri
að áætla með nokkurri nákvæm
ni, hve hitanotin er mikill hluti
annars staðar.
Og nú hljóta menn að
spyrja: Hvers vegna var afnám
söluskatts á hitarafmagni miðað
viö 1. marz en ekki sama tima og
afnám söluskatts á kyndioliu,
sem mun hafa verið 1. sept. s.l.?
Hvers vegna eiga þeir, sem nota
rafmagn til hitunar, endilega að
borga söluskatt umfram hina
þessa sex mánuði? Hvað var þvi
til fyrirstöðu að endurgreiða
söluskattinn frá 1. sept. til 1. marz
eftir sömu reglum og hann verður
nú skilinn frá rafmagnsverðinu?
Nú munu menn segja, að
þetta séu smámunir og ekki
vert að gera veður út af þessu
Söluskatturinn, sem raf-
magnsnotendurnir hafa borgað
umfram oliunotendur þetta
missiri, sé ekki nema svo sem tvö
þúsund krónur tii jafnaðar eða
varla það. Alveg rétt, og þá erum
við komin að merg málsins.
Þetta er ekki teljandi fjárhgas-
atriði fyrir þessi heimili, — og þó.
Munar ekki barnaheimili um
minna? En aðalatriðið er, að
þessir smámunir eru visitala
réttlætisins, sem hið opinbera
BIBLÍAN
°9
SALMABOKIN
nýja
fást hjá bókaverzlunum og
kristilegu félögunum.
HIÐ ÍSL. BIBLÍUFÉLAG
(Smðtiranó. .•■íofu
i;l l c r r m s •: i r k j u • » y r. j a v f ic
sýnir þegnunum. Þessi þúsund
■beimili standa kannski nær janf
rétt þótt þau greiði þennan auka-
skatt, en fóikið varðar um, i hvers
konar samfélagi það býr, hvert
það réttlæti er, sem ræður
samskiptum rikis og þegna. Það
varðar um visitölu réttlætis
kenndarinnar, og um hana varðar
alla.
Ég trúi þvi ekki fyrr en ég tek á,
að stjórnvöld landsins ætli að
falsa þessa visitölu réttlætisins i
skiptum við borgarana. Þess
vegna er ég að biða eftir þvi, að
mér veröi tilkynnt, að sá sölu-
skattur, sem ég greiddi af hita-
rafmagninu á timabilinu fá þvi að
söluskattur var felldur niður af
húsaoliu til 1. marz s.l., verði
endurgreiddur. Mig munar satt
að segja um þetta, þótt ekki sé
nema á annað þúsund krónur, en
mig munar þó enn meira um hitt
að vita og finna, að ég á réttlæti
að mæta i þessum skiptum við
rikið, og það mundi valda þvi, að
ég liti miklu bjartari augum á
lifið og rikisstjórnina, og það
skiptir mig mestu.
Með góðri kveðju i staðfastri
trú á framgang réttlætisins.
Heimilisfaðir, sem notar raf
magn til húshitunar.”
Landfara finnst þessi brefritari
mæla athyglisverð orð og engan
veginn léttvæg. Réttlæti i smáu er
mikilvægt, og vonandi sanna
yfirvöld þessara mála ekki á sig
háðsyrði visuhelmingisins al-
kunna, sem er svona:
Yfir litlu ótrúr varstu
yfir mikið settur skalt.
2 mjólkurflutningabílar
Tilboð óskast i 2 yfirbyggða mjólkurflutn-
ingabila: Volvo árg. 1955, 7 tonna og Volvo
7 tonna með drifi á öllum hjólum árg. 1958.
Tilboðum sé skilað til Jónasar Hallgrims-
sonar, Bilaverkstæði Dalvikur, sem veitir
allar nánari upplýsingar.
Hjúkrunarkonur óskast
Hjúkrunarkonur vantar á nýja
sjúkradeild i Landsspitalanum. Upp-
lýsingar gefur forstöðukonan, simi 24160.
Reykjavik, 4.april 1972.
Skrifstofa rikisspitalanna.
býður
betur
FORD ER LAUSNIN viljir þú fó það bezta á sanngjörnu
verði. FORD býður einnig traktora í fleiri stœrðarflokk-
um en nokkur annar. Felið FORD allt, sem þér þurfið
að moka, draga, grafa, slá, og snúa. FORD hefur
fullkomnasta tœkniútbúnað, sem völ er á. Gœðin
tryggja lágan viðhaldskostnað og hátt endursöluverð.
Þeir, sem kaupa FORD traktor njóta forréttinda.