Tíminn - 16.04.1972, Blaðsíða 3

TÍMINN
3
Sunnudagur 16. april 1!)72.
Bergsteinn Jónsson:
BLÁFJÖLL
Á þvi herrans ári 1972, nánar
tiltekið rétt um páskaleytið,
gerast þau stóru tiðindi, að skiða-
landið góða, Bláfjöll, skammt
fyrir sunnan höfuðborgina, er
opnað almenningi, þ.e.a.s. hinn
nýi vegur þangað, sem að undan-
förnu hefur verið unnið ósleitilega
*að, var látinn opinn, enda þótt
hann væri ekki fullgjör.
Þetta eru mikil og góð tiðindi
öllum þeim, sem skiðaiþrótt unna
og komið hafa auga á þá miklu
þýðingu, sem áreynsla undir ber-
um himni, þ.e. útiveran hefir á
heilsu hvers einstaklings.
Auk þess eru þessi tiðindi allt
að þvi einstök i sinni röð, þar sem
þetta mun vera eitt hið fyrsta,
sem það opinbera gerir i þessum
málum fyrir sina þegna hér við
F’axaflóa, þar sem þeir eru þó
flestir samankomnir. Með þessu
er þvi brotið i blað i sögu vetrar-
iþrótta og útivistaraðstöðu á
höfuðborgarsvæðinu. Samkvæmt
þvi liggur beint við að álykta sem
svo, að héðan af verði skammt
stórra högga milli i framkvæmd
ýmissa mannvirkjagerðar á
svæðinu, þvi nógu er af að taka.
Eins og áður var getið er þess-
um vegaframkvæmdum enn ekki
lokið og einmitt þess vegna freist-
andi að vikja nokkrum orðum að
þeim þætti. Ég held, að þessi
vegur verði fjölfarnari en
margan grunaði. T.d. hef ég heyrt
menn fleygja þvi fram, að þarna
verði um að ræða tiltölulega fáa
skiðamenn og jafnvel heldur
mikið i ráðizt fyrir litinn hóp.
Framvindan sjálf þessar fáu
vikur, sem notkun þessa vegar
hefir verið leyfð, er sannarlega
gott vitni um hverjir hafa verið
þar á ferð. Það hefir sem sagt
orðið sér-stakt fréttaefni örtröðin
oe önehveitið. sem af henni hefir
skapazt á Bláfjallavegi undan-
farnar helgar, þar sem bilar i
þúsunda tali hafa verið á ferð.
Það gefur auga leið, að nokkrir
skiðamenn hafa vart verið á öll-
um þeim farartækjum, er þó
langt þvi frá að almenningur sé
farinn að nota þetta svæði svo
sem verða mun.
Á Pálmasunnudag var ég
ásamt mörgum fleiri um kl. 14.00
á leið úr Bláfjöllum, en þá var
þegar margt fólk komið upp eftir
og stöðugur straumur bila upp i
skiðalandið. Brátt varð vegurinn
áþekkur skurði, sem lokaður er i
annan endann og flýtur út af hon-
um viðs vegar. Þegar við, sem
niður eftir stefndum, loks kom-
umst leiðar okkar náði hin kyrr-
stæða bilalest alla leið ofan frá
endastöð og niður að Rauðuhnúk-
um og sifellt bættist við halann.
Að visu þurfti enginn að undr-
ast i þetta skipti, þar sem vegur-
inn og aðstaðan öll var i vinnslu
og ekki lokið, en þvi minnist ég á
þetta hér, að það er nauðsyn að
réttir aðilar átti sig á þvi i tima,
að gera verður ráð fyrir að suma
daga þurfi allt að 5000 bilar að at-
hafna sig á endastöð og eflaust
fleiri er stundir liða. Annað er það
i þessu sambandi, sem vert er að
athuga, en það eru minni bila-
stæði á léiðinni upp eftir. Það er
ætið nokkuð af fólki sem ekki
kærir sig um að sækja fast að fara
alla leið upp i fjöllin ef nægur
snjór er neðar t.d. fyrir göngufólk
og litla krakka með þotur. 1 þessu
skyni þurfa að koma nokkur
svæði, t.d. þrjú á leiðinni frá
Rauðuhnúkum og upp eftir, sem
tækju 100 bila hvert, og svo sem
eitt slikt á leiðinni frá Sandskeiði
upp að brekku, en þar stoppazt
sumir vegna hálku. Þyrftu þeir
há ekki afS skilia viö hila sina á
veginum og verða þannig ósjálf-
rátt valdandi að umferðarteppu.
Enda þótt vegurinn sé breiður og
þannig gerður af myndarskap
þolir hann ekki að vera notaður
fyrir bilastæði, auk þess myndi
þetta virka til dreifingar á fólkinu
og þannig létta á endastöðinni.
Það má telja alveg vist, að opnun
þessa svæðis verður til þess að
skiðagöngur verða iðkaðar mikl-
um mun meira en verið hefir og
er raunar strax farið að bregða til
þeirrar áttar.
Það er vitað, að i skiðagöngu
dreifist fólk miklu meira en við
svigæfingar. 1 þessu sambandi
eru aðkallandi verkefni, sem
setja verður á oddinn umfram
allar mannvirkjagerðir en það er
merking gönguleiða. Þarna á
svæðinu geta verið margvislegar
hættur bæði gjár og sprungur út i
hrauninu og villugjarnt i fjall-
lendinu, ef þannig háttár veðri.
Það er hætt við að ungur og
óreyndur borgarbúi átti sig ekki á
þvi fyrirfram, að þarna getur
verið allt annarra veðra von en
hann hefir áður kynnzt. Þarna
getur verið þurr og laus snjór,
þótt annað hvort sé hann blautur
eða jafnvel enginn i byggð. Ef
snögglega skellur’á vindur við
svona aðstæður er komið glóru-
laust mannskaðaveður áður en
varir, þá væri notalegra að vita
fólk i halarófu á merktum göngu-
leiðum en dreift um fjöllin mis-
jafnlega vel búið og e.t.v. með lit-
inn matarforða.
Kunningi minn úr Flugbj.sveit-
inni sagði við mig um daginn, að
hann fyndi það á sér, að þarna
ætti eftir að verða slys, ef þessi
mál verða ekki tekin föstum tök
um i öndverðu. Ef slys kemur
fyrir verður án efa eitthvað reynt
o?S rtoro lil oN vorno Kv! nooclo uiK
skulum ekki biða eftir þvi, heldur
stemma á að ósi.
Það fer ekki milli mála, að með
vegasambandi við Bláfjalla-
svæðið opnast margvislegir
möguleikar. og verður verkefni
fyrir marga áratugi að nýta þá.
Hefði þessi vegur komið 1—2 ár-
um fyrr hefðum við getað losnað
við slys af þvi tagi, sem bygging
fastrar varanlegrar skiðalyftu i
Hveradölum verður að teljast,
þrátt fyrir að búið var með tæm-
andi rökum að vara við sliku
frumhlaupi. Skyldi hún ekki hafa
verið fúllt eins dýr og vegurinn
upp i Bláfjöll? Hvernig væri að
bera saman notagildi þess vegar
og skiðalyftu yfir auðri jörð.
Ein fyrsta gerð mannvirkja á
Bláfjallasvæðinu hlýtur að verða
bygging skiðalyftu, og þó að ein
komi fyrst verður önnur að fylgja
á eftir og þannig áfram, eftir þvi
sem þörfin sýnir sig að vera og
fjármagn fæst til. Það er tilvalið
að nota þetta vor, sem nú er
framundan, til að kynna sér
snjóalögin á svæðinu og lands-
lagið með tilliti til staðsetningar
skiðalvfta. Það er áriðandi að
allar mannvirkjagerðir þarna
verði unnar af framsýni og sér-
fræðilega.
Fyrir utan afkastamiklar
lyftur, sem spanna lengri leiðir
þurfa að koma styttri toglyftur i
lægri brekkur fyrir byrjendur i
skiðanámi og verulegan hluta
almennings. Dreifingin virkar i
þá átt að stytta biðraðir við lyft-
urnar, óvanir hyllast siður til að
fara i of mikinn bratta, en slikt
dregur úr slysahættu og það er
óheppilegt að blanda saman i
brekku fólki, sem er á misjöfnu
stigi i svignámi.
Það er vert að fram komi þakk-
lætishugur i garð allra þeirra,
sem átt hafa hlut að framgangi
þeirrar aðkallandi fram-
kvæmdar, sem Bláfjallavegurinn
var. Veit ég, að þar er talað fyrir
munn fjölmargra, bæði þeirra,
sem koma til með að njóta hans i
eigin persónu svo og hinna, sem á
horfa og una vel að sjá undir það
hylla,að höfuðborgarsvæði lands-
ins verði allt hvað liður, borgið
frá þeirri vansæmd, sem það
hefir hingað til búið við i þessum
efnum.
vetur sumarVOR
og haust
íuiwO W íMOmaíf,
SPfSXSi

Á öllum árstímum býður Flugfélagið yður
tíðustu, fljótustu og þcégilegustu ferðirnar
og hagstæðustu kjörin með þotuflugi til
Evrópulanda.
Nú er tími vorfargjaldanna. Venjuleg far-
gjöld lækka um þriðjung til helztu stór-
borga Evrópu.
Það borgar sig að fljúga með Flugfélaginu
Hvergi ódýrari fargjöld.
ÞJÓNUSTA - HRAÐI - ÞÆGINDI