Tíminn - 16.04.1972, Blaðsíða 7
TÍMINN
7
Sunnudagur l(i. april 1972.
A
Nýjar heimildir um dauða
Pusjkins
— Dýrmæt sending hefur
borizt til Sovétrikjanna frá
Hollandi: 6 skjöi, er varpa nýju
ljósi yfir hinn hryggilega dauöa
stórskáldsins Alexanders
Pusjkin. Mótstöðumaður
Pusjkins i hinu örlagarika ein-
vigi 1837 var Georges d'Anthén
barón, kjörsonur hollenska
sendiherrans við rússnesku
keisarahirðina, Heckerens.
Sendiherrann fékk eftirmanni
sinum, Gevers, i hendur frásögn
af afburðinum. Gevers sendi
þessa frásögn Heckerens til
hollensku stjórnarinnar, merk-
ta sem trúnaðarmál. 1 skýrslu-
nni kemur tram mikil sam-
úð með Pusjkin, og þar er m.a.
sagt að Pusjkin hafi verið undir
stöðugu eftirliti zarstjórnar-
innar og zárinn sjálfur hafi oft
auðmýkt hann.
Fimmburarnir
eignast systur
Litla daman, sem situr hér eða
liggur i faðmi móður sinnar,
mitt á meðal fimmburanna og
föður sins á að heita Rachel.
Hún er systir fimmburanna, en
foreldrarnir eru John Hanson og
Irene Hanson i Englandi. Þau
hjón höfðu verið gift i sex ár,
þegar þau eignuðust fimm-
burana, en áður en Irene varð
ófrisk hafði hún tekið inn hor-
mónalyf. Þetta eru fyrstu
fimmburarnir, sem fæðzt hafa i
Englandi siðustu 100 árin.
Fimmburarnir eru nú tveggja
og hálfs árs og heita Nicola,
Jacqueline, Joanne, June og
Sarah.
Einn konungur
Siðan danski ballettdansarinn
Erik Bruhn lagði dansinn á hill-
una fyrir fullt og allt er Rudolf
Nureyev óneitanlega ókrýndur
konungur ballettda nsara.
Nureyev og Bruhn hafa lengst-
um verið taldir beztu karldans-
ararnir, en þrátt fyrir það hafa
þeir verið miklir vinir, og ekki
látið samanburð eðá samkeppni
skyggja á vináttu sin i milli.
Nureyev getur ekki lengur tekið
að sér öll þau danshlutverk, sem
honum eru boðin. Hann vekur
alltaf jafn mikla athygli, hvort
sem hann er að dansa á ein-
hverju leikhússviðinu, eða
gengur um manna á meðal.
Hann hefur geysimikinn áhuga
á klæðnaði, og hér sjáið þið,
hvað ,,eligant og smart” hann
getur verið. Myndin er tekin á
flugvellinum i London. Bæði
frakkinn og stigvélin eru úr ekta
skinni.
Tiu tonna vörubill og leigubill
lentu i árekstri, og sjónarvottar
voru að ræða um það.
— Hvað gerðist eiginlega? spuröi
einn, sem var nýkominn á
staðinn.
— Ég veit það ekki, svaraði
maður einn. Kannske hafa þeir
verið að reyna að aka á sama
gangandi manninn.
Það var mikið að gera hjá leigu-
bilstjóranum, og hann ók greiðar
en farþeganum fannst til-
hlýðilegt.
— Góði maður, sagði hann. — Þér
megið ekki aka svona óvarlega.
— Ég á átta börn, sem biða eftir
að fá mig heilan á húfi heim.
— Átta börn! hnussaði bilst-
jórinn. — Svo eruð þér aö tala um
að fara varlega.
— Pabbi, Er ekki til eitthvað,
sem heitir björgunarlaun?
DENNI
DÆMALAUSI
Hlustaðu á mig Lisa. Hann er
bara að leika sér, af þvf að hann
veit, að þú ræðst á mig fyrir aö
hafa slegið hann i rot.