Tíminn - 16.04.1972, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Sunnudagur 16. april 1972.
Umsjón: Einar Björgvin
Og þá er Svaafriftur kominn á
flc^giferft. Illjómsveitin hefur allt
fra þvi vift fcngum fyrst aft heyra
i henni eftir Færeyjaferft
hcnnar, stöftugt unnift á, og hraöi
og hæft hennar cykst stöftugt. Um
þaft er ég fullviss, og eflaust allir
þeir, sem sföast heyrftu i Svan
frifti á talsvert vel heppnaftri
SAM-komu i Klúbbnum siftast
liftift þriftjudagskvöld, þótt hún
haffti ekki sýnt sitt bezta þá
Meðlimir Svanfriðar, þeir
Pétur Kristjánsson söngvari,
Sigurður Karlsson trommuleik-
ari, Birgir Hrafnsson gitarleikari
og Gunnar Hermannsson bassa-
leikari, eru sannarlega engir auk-
visar. Ueir höfðu sannfært flesta
um það áður en þeir stóðu að
stofnun Svanfriðar — og allt
virðist benda til þess, að þeir eigi
eltir að vera i þeirri geggjuðustu
hljómsveit, sem skotið hefur upp
kollinum hérlendií.
Spiluðu fimm kvöld i
Færeyjum
Kunnara er en frá þurfi að segja,
að Svanfriður var stofnuð upp úr
þeim miklu og margumtöluðu
hræringum, er urðu i poppheimi
okkar fyrr i vetur. Eftir að hafa
æft i einn mánuö, lokaðir inni i
liirgir
spilum þaft sem vift „fllum”
liverju sinni
Siggi
og nú færðu þaft óþvegift góöa min
fyrrverandi bakarii eða bilskúr,
liklega með það markmið fyrir
augum að skapa kraftmikla og
fjöruga hljómsveit, héldu þeir
fjórmenningarnir til Færeyja og
dvöldu þar við hljóðfæraslátt i
eina viku. Spiluðu þeir i fimm
kvöld þar ytra og komu þar fyrst
fram á hljómleikum — og siðan
hófst ferill Svanfriðar hér heima.
Erfiðleikar í byrjun
1 fyrstu gekk Svanfriöi illa að
koma sér á framfæri hér heima,
enda var hljómsveitin þá ekkert
sérstök og ýmsar ytri aðstæður
munu einnig hafa haft mikil
áhrif. Mjög stór hópur popp-
áhugafólks einblindi á Náttúru
hina nýju, sem i sjálfu sér er
ekki furðulegt. En þótt Náttúra
hafi sannarlega ekki brugðizt
vonum poppáhugafólksins, er
vissulega ekki nóg að hafa hana
eina, og velgengni Svanfriðar
eykst dag frá degi.
Um daginn var skýrt frá þvi i
þessum þætti.að Svanfriður væri
vinsælasta hljómsveitin i Tóna-
bæ, og er þar vissulega ekki
farið með rangt mál, en það eitt
segir ekki nærri alla söguna um
S v a n f r i ð i.
Með fullri virðingu fyrir
Tónabæ
— Þótl okkur hafi hlotnazt sá
heiður að vera númer eitt i
Tónabæ og þótt fólkið sem
þangað kemur hafi mikið vit aá
tónlist, skulum við vona, að.við
verðum ekki stimplaðir Tóna-
bæjarhljómsveit með fullri
virðingu fyrir staðnum, sagði
Pétur Kristjánsson, þegar ég leit
inn á æfingu hjá Svanfriði i
vikunni.
Að ven Tónabæjarhljómsveit
þykir ekki virðulegur titill, það
sannaðist liklega bezt á Ævintýri.
Þá er við átt.að hljómsveitin sé
óskaplega „commercial”, eins og
Ævintýri var, þegar hljómsveitin
bar þann titil — og hvað fyrirlitur
virkilegt poppáhugafólk dagsins i
dag meira en slika hljómsveit,
Pétur með Grim Pétursson I höndunum. Þeir tveir geta náft anzi vel
saman. Þá má geta þess að um daginn fann Pétur skátaflautu fööur
sins og lætur hana viö og við aftstoða sig við sönginn
(Ljósmyndir — Páll Reynisson)
SVANFRÍÐUR
enda fór svo að Ævintýri náði sér
ekki á strik aftur, fyrr en hún
hafði losað sig við þennan titil.
Persónuleg túlkun
Þeir Svanfriðarmenn ætla sér
sem betur fer ekki þennan hlut,
og það kemur glöggt i ljós, þegar
hlustað er á þá. Þeir félagar
leggja ekki áherzlu á að stæla
sem bezt fiutning hljómsveita á
þeim lögum sem þeir hafa tekið á
listann sinn, heldur leggja þeir
áherzlu á persónulega túlkun
þeirra.
Þeir sögðu mér, að á dans-
leikjum úti á landi þrumuðu þeir
oft gömlu dansana, „Einsa kalda
úr Eyjunum”, ,,Ó Mariu” og
fleiri lög á þann hátt, sem þeim
fyndist sjálfum skemmtilegast.
— Við „frikum út” á þvi sagði
Gunnar, 1 þessu sambandi
verður svo að taka fram, að Svan-
friður er með tvö eða þrjú eigin
lög á lista hjá sér núna, og þeir
kváðust ganga með hugmyndir i
kollinum, sem timinn skæri úr um
hvernig nýttust.
— Fæst orð bera minnstu
ábyrgð, sagði Birgir.
— Við ætlum fyrst að láta per-
sónur okkar ná saman. Það er
fyrsta skrefið.
Bezta ball í 40 ár.
Um daginn leit Svanfriður á
Vestmannaeyinga, og voru þeir
félagar ákaflega hressir yfir
þeirri ferð, enda fréttist að þeir
hefðu skotið einvöldunum þar,
Logum, ref fyrir rass.
— Það hefur ekki verið haldið
betra balliEyjum s.l.40ár,sagði
Siggi. — Þetta er i fyrsta skipti,
sem ég hef haft gaman af að spila
i Vestmannaeyjum.
— Vestmannaeyjar hafa alltaf
lagzt vel i mig, sagði Birgir.
Og nú fór að færast fjör i um-
ræðurnar, meðan hljóðfærin voru
hvild og mikið svitamagn fjar-
1 æ g t.
Fólkið má fara að halda sér
Svanfriðarmenn eru mjög
hressir yfir samstarfinu, enda
ekki komið til tals að reka neinn
úr hljómsveitinni. t raun er stefna
hljómsveitarinnar á reiki . Birgir
sagði:
— Við erum algjörlega stefnu-
lausir. Spilum það sem við
„filum” hverju sinni.
Þeir félagar leggja ekki bara
áherzlu á góðan og hraðan tón-
listarflutning, auk þess sem þeir
eiga róleg lög i pokahorninu,
heldur er framloma þeirra einnig
talsvert atriði. Þeir vilja vera
skemmtilegir um leið og þeir
spila.
—- Annars getur fólkið bara
setið heima hjá sér i rólegheitum
og hlustað á plötur, sagði Siggi.
— Það er mikið að gerast, erum
að fara á fleygiferð, sagði Pétur.
Birgir: — Fólkið má passa sig.
Siggi vildi halda þvi fram, að
þeir félagar næðu þegar vel
saman, og um það sagði hann
m.a.:
Það liggur við að við mígum
hver upp i annan. Það þýðir
ekkert annað.
Og nú var ekki setunnar boðið,
hljóðfærin voru gripin á lofti og
sekúndubroti siðar var allt komið
á fleygiferð upp á við.
Svanfriður i Glaumbæ
Ekki gat ég kvatt þá Svan-
friðarmenn eftir brjálæðislegt
tónleikahald, fyrr en ég hafði
fengið staðfest að hljómsveitin
ber nafn gullfallegrar fyrr-
verandi þjónustustúlku i Glaum-
bæ, sem nú vinnur með Óla Lauf
inni i Glæsibæ — og ekki ætla ég
að ljúka þessari grein fyrr en ég
er búinn að leyfa mér þá ósvifni
að fullyrða, að komi ekkert stór-
háskalegt fyrir, þá á Svanfriður
efticaö ná góðri og árangursrikri
ferð, sem hressir poppheim
okkar að miklum mun — og þá
verður hann vist orðin anzi
hressilegur.
Að lokum: Svanfriðarmenn
kvörtuðu yfir skortinum á sam-
komustöðum fyrir ungt fólk hér i
Reykjavik: Þeir eru ekki hinir
einu, sem kvarta yfir þvi hörm-
ungarástandi.
Gunnar
„frikum út” á því...