Tíminn - 19.04.1972, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Miðvikudagur 19. april 1972.
í einingu andans
og bandi
friðarins
■ ■ II llnl U>H 111
lliHlIll.iiiIIiililIIi,.
Hverjir búa til
drápsklif jar?
Borgarstjórnarihaldið i
Reykjavik heldur áfram að
hrópa þaö i Mogga, að dráps-
klyfjarnar, sem það er þessa
daga að leggja á Reykvikinga
i gjöldum til borgarinnar, séu
sending frá rikisstjórninni.
Litum á málið. Rikisstjórnin
og Alþingbreyttii tekjustofna-
lögum sveitarfélaga á þá lund,
að útsvör skyldu verða 10% af
brúttótekjum, og fasteigna-
gjöld hálft prósent af fasteign-
amati ibúða, en aðstöðugjöld
minnka að mun, og siðan tók
rikið aö sér af bæjarfélögum
tryggingamál og löggæzlu, og
létti með þvi mjög þungum
byrðum af sveitarfélögunum.
Þetta taldi ihaldið allt of
þungar byrðar á fólk, þegar
málin voru rædd á Alþingi. En
þegar það kemur heim til sin i
borgarstjórn, bætir það 10%
ofan á útsvörin og 50% ofan á
fasteignaskattana, án þess að
nokkur þörf sé á.
Hverjir eru það þá, sem búa
til drápsklyfjar? Byröin, sem
talin var á Alþingi allt of þung,
er allt i einu ekki orðin nógu
þung i borgarstjórn.
Krókódílatár Geirs
og Birgis
Geir hefur lengi staðið i þvi
að reyna að sannfæra menn
um, að borgin þurfi þessar
tekjur og taldi skynsamlegast
i öllum þessum fjárþrenging-
um, að setja nú met i fram-
kvæmdum og gera nú svo sem
þriðjungi eða helminghneira á
ári en honum sjálfum datt
nokkurn tima i hug áður með-
an gamla og góða ihaldskerfið
gilti. Og siðan var fremur
hægt að bæta eyðsluna i bákn-
inu en hitt.
1 gær er tsleifur Birgir
sendur fram i Morgunblaðinu
til þess að gráta krókódilatár-
um framan i Reykvikinga.
Hann grætur:
„Erfiðasta ákvörðun sjálf-
stæðismanna við afgreiðslu
þessarar fjárhagsáætlunar
var, hvort hækka ætti fast-
eignaskatta eins og gert var.
Þar stóð valið á milli tveggja
leiða. Annars vegar hvort
skera ætti niður framkvæmdir
borgarinnar um 150 millj. eða
hins vegar hvort nota ætti
heimildhinna nýju tekjustofn-
alaga rikisstjórnarinnar um
50% álag á fasteignaskatta”.
Og ihaldið tók siðari kostinn
meö ekka.
(Þetta þurfti ekki)
En hvert mannsbarn, sem
litur áætlunina, sér að þessa
þurfti ekki við. Það þurfti ekki
að gera gjöld Reykvikinga að
neinum drápsklyfjum. Það er
aðeins hefndarverk ihaldsins.
Það var hægt að draga úr
eyðslu i stað þess að magna
hana og hafa framkvæmdir
meö eðlilegum hætti.
thaldið segir ef til vill, að
þetta verði lika gert i næsta bæ
Reykjavikur, Kópavogi. Það
bætir ekki úr skák, enda
mun það byggt á fordæmi
Reykjavikur, þar sem óger-
legt hefur ætið þótt að hafa
aðrar álagningarreglur þar en
i Reykjavik, vegna þess að at-
vinnusvæöið er hið sama, og
framkvæmdaþörf þess
bæjar miklu meiri. Og vissu-
lega er það Kópavogi ofurlitil
afsökun, að hann hefur orðiö
hart úti, fékk til að mynda i
fyrra aðeins 13 þús. á ibúa af
sömu gjöldum og Reykjavik
fékk 21 þús. lagt á nákvæm-
lega eftir sömu reglum.
—AK
Guðm. Geirs sendir Landfara
þennan timabæra pistil um
landhelgismálið og um þá stund,
er Heródes og Pilatus urðu vinir
og fóru saman að striða.
„Sæll Landfari!
Landhelgismálið er efst á dag-
skrá þessa dagana. Fréttir herma
að Bretar og Vestur-Þjóðverjar
ætli að hafa samstöðu um að
skjóta málinu fyrir Haagdóm-
stólinn, þvi aö þeir telji að út-
færsla landhelginnar i 50sjómilur
Mundu ekki þeir sömu vilja upp-
lýsa hvar, hvenær og hverjir settu
þau alþjóðalög, sem banna svo-
kallaða einhliða útfærslu fisk-
veiðilögsögu.
Mér er spurn var það ekki
einhliöa útfærsla á brezkri fisk-
veiöilögsögu þegar Bretar færðu
út áina landhelgi út i 12 milur,
eftir þorskastriðið heimsfræga?
— og lærðu það af Islendingum!
— tóku það eftir tslendingum, svo
það er ekki sanngjarnt að halda
þvi fram, að Bretar hafi ekkert
lært i þeim kjánalega leik.
Að fara að minnstu þjóö heims,
Bændur
11 ára stór og hraustur
strákur óskar eftir að kom-
ast á gott sveitaheimili i
sumar. Meðgjöf.Simi 51190.
Þingeyingar
Reykjavík
Munið kvöldvöku
félagsins i Súlnasal
Hótel Sögu
Sumardaginn fyrsta
kl. 20,30.
Stjórnin.
vopnlausri þjóð, með herskipa-
flota frá brezka heimsveldinu —
Stóra Bretlandi. A þeim degi urðu
þeir vinir Bretar og Þjóðverjar.
— Tvö stórveldi — að stefna fyrir
Alþjóðadómstól minnsta kotriki
veraldar, sem er að berjast fyrir
lifi sinu. Svo hóta Bretar af-
greiðslubanni á islenzk skip, ef
þeir framkvæmi að gera ráð-
stafanir til þess að geta lifað i
sinu eigin landi, en vilja svo
samtimis þessum hótunum fá
samning til fiskveiða innan land-
helginnar. Bretar eiga að skilja
það, þótt þeir hafi fiskað her við
strendur Islands um áratugi, þá
er þetta bara nýlenda, sem þeir
hafa lagt undir sig. Bretar áttu
aldrei Indland, Pakistan,
Kanada, Egyptaland og Banda-
rikin, þótt þeir drottnuðu yfir
þessum löndum. Þessi lönd,
ásamt fleiru voru þeirra ný-
lendur, og sumar sagnir af stjórn
þeirra áttu ekkert skylt við guðs-
orðið, — fjærri þvi! — Hafið
kringum okkur hafa þeir mjólkað
eins og nylendurnar áður, meðan
máttur nýlenduþjóðanna var ekki
meiri en svo að þær gátu ekki
rönd við reist. Nú er bara komið
að tslendingum, að þoka þessum
drottnururp burtu og er þetta ekki
seinasta nýlendan, sem þeir enn-
þá mjólka — og vilja fá frið til að
blóömjólka. Við eigum að
semja við Rússa um aö fá leigð
herskip til að verja landhelgina til
að minnka rostann i Bretum og
Þjóðverjum, ef þeir gera sig svo
smáa — sameinaðir — að yfir-
buga eða ógna tslendingum.
Efnahagsbandalagið ætlar að
kúska tslendinga, ef þeir færa út
fiskveiðilögsöguna og Bretar hóta
að afgreiða ekki islenzk skip.
Kússinn glottir. Ef Efnahags-
bandalagið framkvæmir sin á-
form og Bretar standa við sinar
hótanir, eru þeir beinlinis að
hrinda tslendingum i faðm
Rússa, — neyða Islendinga til að
gefa Rússum betri aðstöðu hér á
landi, gera tslendinga háðari
Rússum. Samtimis þessu segja
þeir hinir sömu, hvað það sé
hættulegt aö láta herinn fara
burtu af landinu þvi að þá komi
Rússinn og nái hér aðstöðu. Eru
Bretar og Efnahagsbandalagið
ekki að opna dyrnar fyrir Rússa,
dyrnar, sem þeir vilja hafa harð-
læstar. Þeir bæta þá nýjum
kapitula i mannkynssöguna, sem
ef til vill getur orðiö þeim sjálfum
verstur er fram liða stundir.
Við eigum að hafa „her i
landi”, en hvort við getum lifað
sáemilegu lifi virðist vera auka-
atriði samkvæmt framansögðu.
Bandarikjamenn vilja vernda
landið, vernda litlu „eyjuna
jöklahvitu”, en vilja þeir þá ekki
vernda landhelgina lika? Við
þurfum vernd fyrir ofbeldi — inn-
rás — hvort sem ofbeldið kemur
frá Rússum Bretum eða Þjóð-
verjum, eða byrjaði verndin ekki
með þvi, að vernda okkur gegn
Þjóðverjum? — Nú eru þeir sam-
einaðir Bretar og Þjóðverjar með
Efnahagsbandalagið i bakhönd,
með sverðið tilbúið i hendi. Nú
gætu Rússar alveg eins fiskað hér
við land eins og Bretar gefa for-
skipavernd, ef Bretar gefa for-
dæmi, eins og þeir eru raunveru-
lega búnir að gera (þorskastriðið
heimsfræga). Hættum aö semja
um viðskipti við Rússa. Vilji
Bandarikjamenn ekki vernda
landhelgina, ef til innrásar kemur
af Bretum, semjum þá við Rússa
um að vernda landhelgina með
herskipum. Land og landhelgi er
eitt.
Guðm. Geirs
LAUS STAÐA
Staða skólastjóra við Bændaskólann á
Hvanneyri i Borgarfirði er laus til um-
sóknar. Laun samkvæmt hinu almenna
launakerfi starfsmanna rikisins.
Umsóknarfrestur er til 1. júni 1972.
Landbúnaðarráðuneytið,
10. april 1972.
Við útvegum
hina þekktu
frá Japan.
TCM
GAFFAL-
LYFTARA
Fást með margskonar útbúnaði. Mjög
hagstætt verð. Hringið i 2121 —2041 — eða
komið og sjáið lyftara i notkun.
KJÖLUR S/F
Keflavik (Oliusamlagshúsinu)
Harðjaxlinn frá Ford!
ÓDREPANDI VINNUVÉL
Sjálfvirkur gröfuútbúnaður
Fullkomin sjálfskipting
Aflmikill mótor
Stórt hús með miðstöð
Niðurgírun i afturöxli
Vökvastýri.
F0RD-IÐN AÐARG RAFAN P - JSÍBJE
I
I
I
I