Tíminn - 23.04.1972, Qupperneq 2

2
TÍMINN
Sunnudagur 2:t. april 1972.
ILMANDI
BRAUÐ
OGISLENZKT
SMJÖR ...mm
Þegar á bragðið reynir veljum við
smjör.
Nýtt brauð beint úr bakaríinu, heitt
og ilmandi. Þá er freistandi að
sneiða sér enda, skella á hann ekta
íslenzku smjöri og ... mmmmm ...
Það er einfalt verk að baka brauð
og það borgar sig. Rjúkandi heitt
brauð, beint úr ofninum, þegar
ilmurinn fyllir eldhúsið, skapar
stemningu sem launar fyrirhöfn-
ina. íslenzka smjörið beint á heita
sneiðina mmm..........
Ristað rúgbrauð bragðast stórkost-
lega, heitt og ilmandi. (Vissuð þér
það?) Auk þess er það hollara
þannig og auðmeltara. En á heitu
brauði höfum við smjör — því þá
reynir á bragðið.
Flatköku má gjarnan velgja í
brauðristinni. Hún er betri volg.
En smjör skal á hana, ef gæðin
eiga að haldast, því:
þegar á bragfiið reynir veljum við
alltaf smjör.
Rúnnstykki eru bezt heit. Við eig-
um í rauninni að nenna að hita þau
upp. Heitt og ilmandi með íslenzku
smjöri á milli mmm......
10% afsláttarkort
Afhending afsláttarkorta til félagsmanna er hafin.
Kortin eru afhent i skrifstofu KRON, Laugavegi 91, DOMUS.
Hver félagsmaður, og nýr félagsmaður, fær 6 kort, sem þýðir
að hann fær 10% afslátt i 6 skipti.
Afsláttarkortin gilda til 31. ágúst n.k. Afsláttarkortin eru ókeypis.
Félagsmenn og aðrir eru hvattir til að sækja kortin sem fyrst.
Akureyri l962 - 1972
10 ára gagnfræðingar, þið sem búið
sunnanlands. Hringið i mig við tækifæri i
sima 18686 eða 18300.
Snjólaug Braga
SVEIT
12 ára telpa óskar
eftir sveitaplássi.
Vön börnum. Upp-
lýsingar i sima 40542.
Arelíus Níelsson:
Predikun vorsólar
„Kveikir fyrr og fyrr á tindum
fögur morgunsól”.
Oröið predikun hefur fengið
einhvern kuldalegan blæ i eyrum
fólks.
Flestir setja það í samband viö
eitthvað leiðinlegt, óskiljanlegt
og fjarstætt rugl, sem fáa snerti,
nema þá dæmandi og neikvætt.
Og bezt gæti ég trúað, að enginn
byrji á að lesa þennan þátt, af þvi
að ég nefni hann predikun.
En sé hugsað ofurlitið lengra en
augnabliksfordómur nær, þá
kemur i ljós, að predikun getur
verið með svo mörgu móti og um
svo fjölbreytt málefni, að vel
mætti segja, að hún væri eitt
merkasta form máls hjá hverri
þjóð. Predikun þýður upphaflega
og einfaldlega að tala, flytja orð
svo fjöldinn heyri. Það mætti þvi
segja, að öll fræðsla og kennsla sé
predikun. Enda hefur orðið
predikun verið þýtt með orðinu
fyrirlestur á islenzku, sem sagt
aö lesa fyrir einhvern, fræða,
kenna. Siðar hefur orðið fyrirlest-
ur verið notað um predikun um
ýmisleg efni, en predikun verið
þrengt i hugtakið, ræða i kirkju
um trúarleg málefni.
Vorið talar ekki. Sólin segir
ekkert. Samt getur þögn þeirra,
áhrif þeirra orðið öllum orðum
sterkari, kveikt ljós, gefið lif. Og
margur predikarinn, já, umfram
allt guðinnblásnir mælskumenn
og spámenn, hafa bent á að ræða
ljóssins i þögninni taki öllu orð-
skrúöi mannlegrar tungu langt
fram.
langt niðri i sverðinum gaddfros-
num og dauðum.
Eru þetta ekki undur ofar öllum
orðalýsingum? Undur, sem ættu
að vekja fögnuð, vonir og þrár,
sigurvissu i sorgum, raunum, já i
sjálfum dauða.
Er ekki sem hvislað sé, enginn
dauði, aðeins myndbreyting, stig
af stigi, hring i hring.
„Horfi ég vormorgun fjallstindi
frá
yfir frónið svo ljómandi blitt,
liti ég gullkrýndan röðulinn svifa
yfir sjá,
ó, hve sýnist mér lifið þá fritt”.
Var það ekki svona, sem rektor
Menntaskólans i Reykjavik söng
fyrir nemendur sina fyrir heilli
öld?
Og hann sagði lika um sina
guðshugsjón, sem vissulega opin-
berast honum i undrum vorsins
öllu fremur:
„Náð þin sólin er mér eina.
Órð þitt döggin himni frá,
er mig hressir, elur, nærir,
eins og foldarblómin smá.”
Sól og dögg eru þá einnig pre-
dikarar i kirkju vorsins og við,
börn jarðar, systkin blóma og
dýra, þótt við miklumst sem
menn af æðra tungutaki. Stjörnur,
sól og blóm tala ekki. Predikun
þeirra er að skina og brosa, ljóma
og ilma. — „En þér eruð ljós
heimsins”, sagði meistarinn
mikli við lærisveina sina. Og
viljum við ekki flest vera það?
„Hver dagurinn af öðrum mælir
orð,
hver nóttin af annarri talar speki,
en enginn heyrir raust þeirra”,
sagöi skáldspekingur fyrir
þúsundum ára.
Og tilgangur þessa þáttar var
að biðja fólk að hlusta á þetta
þagnarmál vorsins og gróandans,
af þvi að þar væri predikað á svo
sérstæðan hátt, að engum þyrfti
að leiðast og enginn þyrfti að
hneykslast.
Horfðu á blómið vaxa upp af
vetrarblundi i garðinum eða við
veg þinn. Sjáðu, hvernig lifs-
krafturinn sprengir fjötrana einn
af öðrum, unz ljómandi litskrúð
og ilmur fyllir umhverfið unaði.
— Sjáðu tréð teygja blöð og
greinar móti himni og sól og
bjóða ástsælum gestum frá fram-
andi löndum heimili við barm
sinn. Og fyrir nokkrum dögum,
nokkrum vikum var tréð harðar
kræklóttar greinar titrandi af
kuldadofa. Og það er ótrúlega
stutt siðan blómið var örlitil ögn
„Og i veröldinni er dimmt,
við verðum þvi að lýsa
hvert i sinu horni
ég i minu, þú i þínu.
Og þá mun fara vel”.
Einn af mestu spámönnum
heimsins sagði: „Statt upp, skin
þú þvi að ljós þitt kemur, og dýrð
Drottins rennur upp yfir þér”.
Þannig minnir hann á sólris
hinnar sönnu menningar i friði og
frelsi, sem mannkyn vonast eftir
á myrkurgöngu sinni i hildar-
leikjum heimsku og grimmdar.
Viða grúfir myrkur yfir mann-
heimum nú á þessu vori sem oft
fyrri.
Það ættu þvi sem flestir, sem
horfa á sólris á vormorgni, að
minnast orða spámannsins við
þögult ávarp sólargeislanna, sem
hvisla yfir fjallsbrúnina: „Statt
upp skin þú”. Það er predikun
vorsins frá blómi og björk, sól og
stjörnum, geislum og döggvum.
Hlustum á predikun vorsins i
þögn morgunsins.
Árelius Nielsson.
iF,
Félag járniðnaðarmanna
FELAGSFUNDUR
verður haldinn þriðjudaginn 25. april 1972
kl. 8.30 e.h. i Félagsheimili Kópavogs,
niðri.
Dagskrá:
1. Félagsmál.
2. önnur mál
3. Erindi, ,,Um atvinnulýðræði og sam-
starfsnefndir” Ólafur Hannibalsson
Mætið vel og stundvislega
stjórn
Félags járniðnaðarmanna.