Tíminn - 26.04.1972, Qupperneq 14

14
TÍMINN
Miðvikudagur 2(i. april 1972
1. kapítuli.
Aldrei, meðan ég lifi, mun ég
gleyma deginum, þegar ég sá
Mildred Blaney fyrsta sinn, þvi
það var einmitt þann dag, sem við
Jónatan áttum okkar fyrstu
þrætu. Er nokkuð það til i öllum
heiminum, sem er sambærilegt
við beiskjuna i fyrsta rifrildinu
milli karls og konu? — Þegar hinu
rósumstráða glittjaldi er svipt frá
augum þeirra — frá augum, sem
alltaf höfðu neitað að sjá nokkuð
annað en það, sem er alfull-
komið?
Ef ég hefði ekki slegizt i förina
til F'airfield um þessa helgi, ef við
hefðum ekki farið að rifast, ef ég
hefði ekki hitt Chris þar, ef. . . .ef
Hversu oft reynum við ekki aö
blekkja okkur sjálf með þessu
litla oröi?
Ef ég hefði ekki gert
þetta. . . . , segjum við — Bara ef
ég hefði ekki sagt það........Á
þennan hátt reynum við að dylja
og afsaka mistök okkar, heimsku
og þótta. En nú sit ég hér og get
ekki annaö en hugsað: Ef ég hefði
ekki farið i þessa helgar-heim-
sókn, ef ég hefði ekki farið aö rif-
ast við Jónatan, hefði ég ekki
mætt Chris, mundi þá lif mitt
hafa farið svo mjög á annan veg?
Ég veit þaö ekki sjálf og fæ vist
aldrei að vita það.
Er það til þess að gera upp
þennan reikning, að ég sit hér við
skrifborðið mitt, og bið eftir
manninum, sem ég elska? Ég veit
vel,að ég verð að biða i alla nótt —
að nóttin mun reynast mér löng
og erfið, en i mér brennur þrá til
þess aö skrifa niður hinar þung-
bæru hugsanir minar. Kannski að
ég geti, ef ég rökrétt og raunsætt
virði fyrir mér það sem skeð
hefur — fundið ástæðuna til þess,
sem fram er komið.
Kannski að allar þessar smá-
agnir geti fundið sitt sæti, eins og
i dægradvöl, og að ég geti séð
myndina fyrir framan mig.
Ég heiti Key Lauriston. Ég er
tuttugu og þriggja, og það er
aðeins hið siðasta ár, sem ég hef
hug á að rifja upp. Þó verð ég að
segja litillega frá æsku minni og
uppeldi, til þess að frásögn min
skiljist betur. Eg er einkabarn
þeirra Krina og Ken — eins og
þau nefndu sig i leiklistarheim-
inum. Þau voru mjög þekktir
leikarar og komu oftast nær fram
bæði saman. A leiksviðinu voru
þau samrýmd og bættu hvort
annað upp, en þvi miður ekki i
hjónabandinu. Þau voru mjög
ung þegar þau giftust, og stóðu á
hápunkti listar sinnar þegar mig
bar að, en það skapaði þeim
óþægilega breytingu á lifsvenjum
sinum. Þau áttu hvorki tima né
nokkurn stað handa barni.
— Það var nú ekkert óskað
eftir þér, sagði vinnukonan við
mig, sem hjá okkur var. Ég var
ekki nema sex ára þá, og ég hat-
aði hana fyrir það að segja ein-
mitt það, serri var aö byrja að
renna upp fyrir mér.
Við bjuggum i Lundúnum, og
þar ólst ég upp undir handarjaðri
ráðskonu. Við og við komu for-
eldrar minir á heimiliö, þótt þau
kæmu mjög sjaldan fram i
Lundúnum. Oftast nær voru þau á
leiksviðinu i Paris, Nice, Monte
Carlo, Brussel, Kaupmanna-
höfn. ... já, næstum um alla
Evrópu. Þegar þau svo komu
heim, jusu þau yfir mig gjöfum,
og ég var alveg i sjöunda himni á
meðan þau stóðu við.
Ég var sjö ára þegar striðið
skall á. Ég var send á heima-
vistarskóla úti á landi. Faðir
minn gekk i herinn, en móðir min
skemmti hermönnunum með list
sinni. Eftir þetta bjuggu þau
aidrei saman og gengið var frá
skilnaði þeirra án þess eiginlega
að eftir væri tekið. Forsiður blað-
anna voru uppteknar af öðru efni
um þessar mundir.
Striðsárin á heimavistarskól-
anum voru hræðilega
tilbreytingarlaus, og aðeins ein-
stöku sinnum fékk ég að finna
hvað heimili og fjölskylda eigin-
lega var, nefnilega þegar það
vildi til að vinkona bauð mér
heim til sin. Eftir striðið flutti
móðir min inn i glæsiiega ibúð i
West End — hún var þá orðin fræg
óperusöngkona — og ég var
alltaf hjá henni i frium minum —
þangað til faðir minn mundi eftir
þvi að bjóða mér heim til sin lika.
Hann bjó einnig i glæsilegri ibúð
með hinni nýju konu sinni.
Vinkonur minar öfunduðu mig
og fannst vist að ég gengi i gulli
um græna skóga. . Að hugsa sér
að þurfa ekki nema hringja á
þjónustustúlkuna, og bezti matur
kominn á borðið um leið. Aö fá að
sitja inni i búningsherbergi
móður sinnar i leikhúsinu og fá
að tala við hinar stjörnurnar sem
ágætar vinkonur. Þær vissu ekki
hvað það var að læðast um húsið
heima eins og hrædd mús, til þess
að vekja ekki mömmu fyrr en
klukkan eitt eftir hádegi. Þær
vissu heldur ekki að ég sat fyrir
herbergisþernunum til þess að fá
einhvern til þess að tala við,
þegar einmanaleikinn yfirbugaði
mig.
Stöku sinnum hittust þau
mamma og pabbi, og ég var þá
venjulega með þeim. Þau voru
góðir vinir þrátt fyrir skilnaðinn,
og það eru þær ljósustu minn-
ingar sem ég á, er við þrjú sátum
saman eins og hamingjusöm fjöl-
skylda.
Ég var orðin fullra fimmtán
ára þegar ég fór að láta mér detta
i hug að ég hefði kannski hæfi-
leika til þess að verða leikkona.
Faðir minn hvatti mig til þess, en
móðir min gerði þveröfugt.
— Hún vill ekki sjá keppinaut i
sinni eigin dóttur, sagði pabbi
hlæjandi við mig. Ég hló hátt við.
Hvernig átti ég löng og kræklótt,
með stálklemmur i tönnunum og
gleraugu, þegar ég las, að geta
keppt við hina fögru móður mina?
Faðir minn sat beint á móti mér.
— Biddu bara átekta, sagði hann.
— Þú ert ekki dóttir Krinu og min
fyrir ekki neitt.
Það ótrúlega skeði. Hann hafði
rétt fyrir sér. Þegar ég var orðin
sautján ára var ég ekki kræklótt
lengur i vexti. Tennur minar voru
ekki lengur með klemmur. Þær
voru jafnar og skinandi hvitar.
Ég hafði ágæta húð, og netta
fætur og hendur. Það var sannar-
lega óvænt gleði að ég leit bara
vel út i alla staði. Nú, svo virtist
ég hafa einhverja hæfileika, og
fékk smáhlutverk. En ég vissi,að
framundan mundu vera ár
harðrar vinnu og átaka, ef eitt-
hvað ætti að verða úr mér á leik-
sviðinu.
Ég varð alveg himin — lifandi
glöð þegar ég fékk fasta ráðningu
við West-End-leikhús, og um leið
átti ég einnig þess kost að koma
litiliega fram i sjónvarpi. Ég
klifraði hægt, en örugglega uppá-
við. Ég tók ibúð á leigu og hún var
vel búin húsgögnum og ýmsu frá
æskuheimili minu. Ég var mjög
stolt af þessum bústað minum, og
þráði mjög að geta sýnt foreldr-
um minum hann. En ég vissi að
langur timi gæti liðið þar til svo
yrði. Faðir minn var i Ameriku,
en móðir min i Astraliu. Mánuðir
gátu liðið og jafnvel ár þangað til
að ég fengi að sjá annaðhvort
þeirra, hvað þá bæðí?
Ég fékk litiö en gott hlutverk i
rómantiskum gamanleik, er
flestir spáðu langra lifdaga. Hlut-.
verk þetta féll mér ágætlega — og
ég ætlaði mér að sjá um að hvorki
áhorfendur né leikhússtjórinn
gleymdu mér fyrst um sinn. Við
fengum ljómandi frumsýningu —
konungsfjölskyldan var i leik-
húsinu — og stórbrotið samkvæmi
á eftir. 1 þessari veizlu hitti ég
Jónatan i fyrsta sinn.
Ég var alveg i sjöunda himni —
þótti loftið gott og svo aliar
hamingjuóskirnar. Þegar ég gat
svo litið upp, sá ég Jónatan i hin-
um enda salarins. t þessu
samkvæmi átti hann auösjánlega
ekki fremur heima en fiskur á
þurru landi. Ég fékk strax áhuga
á manninum.
Hann horfði fast á mig, og
þegar augu okkar mættust, brosti
hann til min.
— Hver er þessi hái, myndar-
legi maður þarna? spurði einhver
við hliðina á mér.
— Hef ekki hugboð um það,
svaraði ég, en fékk fljótt að vita
það, þvi fáeinum sekúndum
seinna stóð Jónatan fyrir framan
mig ásamt höfundi leikritsins.
— Þetta er Jónatan Blaney,
Kay. Jónatan brosti til min, og
sagði eitthvað „háfleygt”, en há-
vaðinn i salnum drekkti orðum
hans. Þegar svo aftur heyrðist
mannsins mál, spurði ég Jónatan,
hvernig honum hefði likað leik-
ritið.
— Ég var stórhrifinn af yður,
sagði hann svo hreinskilnislega
að það var alveg eins og hann
meinti það. Hann var þægilegur
1092
Lárétt
1) Mjóikurmatur,- 6) Óhrein-
ar.- 10) Ofug röð.- 11)
Rugga,- 12) Viðburðurinn,-
15) Þunguð,-
Lóðrétt
2) Und,- 3) Ótta,- 4) Kvöld,-
5) Reiði,- 7) Alegg,- 8) Land-
námsmaður,- 9) Maður,- 13)
Kýs,- 14) Glöð.-
Ráðning á gátu No. 1091
Lárétt
I) Júdas,- 6) Spillti.- 10) Ná,-
II) Og.- 12) Armlegg,- 15)
Stöng,-
Lóðrétt
2) Úði,- 3) Afl,- 4) Asnar,- 5)
Sigga,- 7) Pár,- 8) LLL,- 9)
Tog,- 13) Met,- 14) Ein,-

JÖ
:í
12 15 /V
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
^jSjóliðarnir yfirgefa skipiö
■ og ráðast i reiöi gegn
Triðsömu Neptúniu
mönnunum!
Og áður en þeim tekst að skjóta velta sjóliöarnir
undan þungum straumi! p-
li
■
Miðvikudagur 29.april.
7.00 Morgunútvarp.
Kir kjutónlist. kl. 10.25.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.30 Siðdegissagan: „Stúlka i
april”.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: is-
lenzk tónlist.
16.15 Veðurfregnir.
Andrarimur hinar nýju.
Sveinbjörn Beinteinsson
kveður sautjándu rimu
rimnaflokks eftir Hannes
Bjarnason og Gisla Kon-
ráðsson.
16.35 Lög leikin á balaiajka.
17.00 Fréttir.
17.10 Tónlistarsaga. Atli
Heimir Sveinsson tónskáld
sér um þáttinn.
17.40 Litli barnatiminn.
Margrét Gunnarsdóttir sér
um timann.
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál. Sverrir
Tómasson cand. mag. flytur
þáttinn.
19.35 Á vettvangi dómsmál-
anna. Sigurður Lindal
hæstaréttarritari talar.
20.00 Stundarbil. Freyr Þórar-
insson kynnir Paul Simon.
20.30 „V'irkisvetur” eftir
Björn Th. Björnsson.
12.05 Hörpukonsert nr. 1 i d-
moll eftir Nicolas-Charles
Bochsa. Lily Laskine og
L’Amoureux hljómsveitin
leika: Jean-Babtiste Mari
stjórnar.
21.25 Heim að Hóium. Erindi
eftir Árna G. Eylands. Bald-
ur Pálmason flytur.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: Endurminningar
Bertrands Russelis.
22.35 Djassþáttur. i umsjá
Jóns Múla Árnasonar.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
iil
Miðvikudagur 26. april
18.00 Chaplin. Stutt gaman-
mynd.
18.15 Teiknimynd.
18.20 Harðstjórinn. Brezkur
framhaldsmyndaflokkur
fyrir börn og unglinga. 4.
þáttur. Þýðandi Kristrún
Þórðardóttir. Efni 3. þáttar:
Krakkarnir halda áfram leit
sinni að „Harðstjóranum”
og halda sig einkum við söfn
og fræga staði i Lundúna-
borg. Heim til móður þeirra
kemur ókunnur maður, sem
segist vinna að félagsfræði-
legri könnun, og spyr
margra spurninga um börn-
in á heimilinu.
18.45 Slim John.Enskukennsla
i sjónvarpi. 21. þáttur en-
durtekinn.
19.00 Hlé.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Okinu varpað. Danilo
Dolci hlaut Sonning-verð-
launin dönsku i fyrra fyrir
starf sitt i þágu fátækra
bænda á Vestur-Sikiley. Var
þá gerð þessi mynd um hann
og störf hans. (Nordvision
— Danska sjónvarpið) Þýð-
andi Sonja Diego.
21.10 Tizka unga fólksins 1972.
Dagskrá frá keppni sem ný-
lega fór fram i St. Gallen i
Sviss milli tizkufatafram-
leiðenda frá tiu löndum. Inn
i keppnina fléttast skemmti-
atriði og koma þar meðal
annars fram Paola del Me-
dico, Mike Brant og Gilbert
O’Sullivan. Auk þess eru
sýnd föt frá tizkuhúsunum
Courreges og Patou i Paris.
(EBU — SRG) Þýöandi
Dóra Hafsteinsdóttir.
22.35 Dagskráriok.