Tíminn - 14.05.1972, Qupperneq 14

14
TÍMINN
Sunnudagur 14. mai 1972
Tárin fóru að drjúpa úr augum
minum. Ég fann að tekið var um
herðar minar, og höfuð mitt hné
að einhverjum barmi. Ég heyrði
rödd Chris:
— Kay, erut veik — Kay, hvað
er að, elskan?
Ég opnaði augun og horfði
framan i hann. Ég horfði lengi og
ástriðufullt inn i hin rannsakandi
augu hans.... O á þessu augna-
bliki vissum við bæði( að við
elskuðum hvort annað.
5. kapituli.
A þessu stutta auganabliki vor-
um við bæði fullkomlega raunsæ.
Við elskuðum hvort annað. Augun
sögðu okkur það — og það var
okkur nóg.
— t>að er. .. ég er bara þreytt,
sagði ég. — Þetta hefur verið tals-
verður dagur.
Já. Ég fann að hann stóð fast
hjá mér, ég fann andardrátt hans
á vanga minum, og hönd hans
straukst um mina.
— Við skulum ganga inn til
þeirra hinna, sagði ég og gekk að
dyrunum. Chris gekk fast á eltir
mér, en ég forðaöist að horla á
hann.
Fjölskyldan hafði slegið hring
um Lindsay. Iiún var kysst eftir
röð af þeim öllum saman. Fins og
venjulega stóðum við Chris utan
við fjölskyldu hringinn. Knginn
hafði tekið el'tir þvi,að við höfðurn
verið afsiðis um stund.
Iandsay rak augun i mig, sleit
sig lausa og kom til min.
Nú er röðin komin að þér.
Það eina, sem ég sel l'yrir mig
núna, er að geta ekki verið i þinu
brúðkaupi.
Við skulum segja þér ná-
kvæmlega frá þvi, sagði Stella.
Við tökum það á kvikmynd.......
Ég brosti og tautaði eitt-
hvað, en svo sló fjölskyldan hring
um IJndsay aftur. l>að var hlegið,
slegið saman gjömlum skóræfl-
um og blikkdósum, þegar billinn
ók af stað. Við veifuðum á meðan
við sáum til þeirra. Siðan tók
Jónalan bliðlega utan um móður
sina, og færði hana inn i húsið.
Ilellið upp á te fyrir
mömmu, eitthvert ykkar — hún
er alveg búin að vera, kallaði
hann yf'ir öxlina.
Ég skal gera það, sagði ég,
og varð þvi fegin að fá eitthvað að
gera. Ég l'ann vel.að eitthvað yrði
ég að hat'a l'yrir stafni, svo að ég
hefði ekki tima til að hugsa. Ég
gekk nú um eldhúsið, sem
Lindsay hafði haldið i svo glæsi-
legri röð og reglu, og á meðan
suðan var að koma upp á katl-
inum, leyfði ég mér að hugsa um
annað en hið uppljómaða andlit
Lindsayar. Samt sem áður fann
ég strax þegar Chris stóð i dyr-
unum. Ég snéri mér ekki einu
sinni við til þess að sjá hann.
— Kay, ég verð að tala við þig.
— Nei — nei, Chris. Ekki núna
— til þess er enginn timi.
En við verðum að tala saman,
Kay, það veiztu vel.
Ég horfði nú til hans og barðist
við þrána i hjarta minu, barðist
gegn ómótstæðilegri löngun
minni til þess að breiða út faðm-
inn á móti honum.
Ég hristi hægt höíuðið. — Það
hjálpar okkur ekkert að tala sam-
an, Chris. Það veiztu jafnvel og
eg-
— Þaö meinarðu ekki.
— Jú....jú, ég geri það.
Það var næstum léttir að heyra
rödd Jónalans. — Kay, hvað liður
teinu?
— Kemur, svaraði ég.
Þegar siðasti gesturinn var far-
inn og fjölskyldan ein el'tir, var
eins og bylur gengi af húsinu.
Maeve lór að taka smávegis til i
stofunni og Kleur að taka saman
glös og halda á þeim fram i eld-
húsið. Jónatan sat við hliðina á
móður sinni, umhyggjusamur og
kviðafullur.... Þetta hefði getað
verið jarðarför, fremur en brúð-
kaupsveizla ef dæma skyldi eftir
svipnum á honum og móður hans.
Látum tiltektina biða til
morguns, sagði Stella f'rá djúpi
stólsins, sem hús sat i. — Ég er
dauðþreytt og það er mamma
lika.
— Æ, svona getum við ekki
láliðibúðina lita út —og ég mundi
aldrei getað fengið kraft i mig til
þess að byrja morgundaginn með
iiltekt, sagði Irú Blaney. Svo
bætti hún grátkliikk við: Þú
gleymir þvi alveg að nú er
Lindsay ekki lengur hér til þess
að hjálpa mér.
Maevegekk til mömmu sinnar.
llún var ákveðin og slillt, en
venjulega var hún aðeins áheyr-
andi þegar dró upp til orðakasts.
— Ekki að fá áhyggjur út af
smámunum, mamma. Auðvitað
tökum við til. Við hjálpumst öll að
þvi. Jónatan, hjálpaðu mömmu
upp og fáðu hana svo til þess að
leggja sig út af um stund.
Við Maeve urðum eítir i dag-
stofunni til þess að laka þar til, en
hin fóru l'ram i eldhús til þess að
þvo upp. Ég heyrði hlátur
Dorians og hinn bjarta hlátur
Fleurs, en ekkert heyrði ég frá
Chris.
Við Maeve sóttum verk okkar
með dugnaði, og ekki leið á löngu
þar til þvi var lokið. Maeve horfði
umhverfis sig talsvert upp með
sér.
Enginn mundi trúa þvi að þetta
væri sama stofan og við sáum
fyrir hálfri klukkustund, eða hvað
sýnist þér?
Hún gekk aö pianóinu og fór að
laga rósir sem stóðu þar. Mér
varð starsýnt á hana þegar hún
beygði sig yfir blómin — hið
dökka, glæsilega höfuð, hinn fag-
urskaðaða munn — Maeve. fjöl-
skyldunnar „pipar-jómfrú”. Ja,
hviiikt nal'n á þessari stilltu,
fögru konu, sem þarna stóð.
Þegar hún var að laga biómin
varð henni það á að koma við
myndina af flugmanninum, svo
hún féll á gólfið. Hún beygði sig
niður eftir henni og horfði sem
snöggvast á hana um ieið og hún
setti hana á sinn stað. Ég horfði
fast á hana til þess að vita,hvort
ekki leyndist dulinn tregi hið
innra með henni -— en i andlits-
svipnum varð ekkert slíkt séð.
— Aumingja Honnie. Hún snéri
sér aö mér. — Það versta af öllu
er það, Kay, að ég man ekki einu
sinni hvernig hann leit út. Ég man
hann alls ekki — ég þekkti hann
svo stutt — vissi svo litið um
hann. Ég man hinsvegar hvernig
það var að vera ástfangin , en
manninn sjálfan man ég ekki.
Það er einmitt það, sem er svo
dapurlegt.
Mér fannst það vinsamlegt að
Maeve að trúa mér fyrir þessu.
Mér hafði alltaf fundizt hún vera
svo dul og fáorð. Ég hafði það á
meðvitundinni.að hún vildi gjarn-
an tala um þetta við mig, og mig
langaði til að hjálpa henni.
— Hve lengi helur þér fundizt
þetta vera þannig?
Hún gekk út að glugganum,
stanzaði við hann og horfði út i
rökkrið.
— Mjög, mjög lengi, Kay. Ég
held,að fjölskyldan viti þetta
nemamamma.Mamma litur á mig
sem einskonar syrgjandi striðs-
ekkju, en það er auðvitað alveg út
i loftið. Æ, ég var auðvitað ást-
fangin , ég var nítján ára en
hann tuttugu og eins. Við urðum
skotin hvort i öðru, fórum saman i
samkvæmi, skoðuðum okkur trú-
lofuð og töluðum um að giftast
næst þegar hann kæmi heim i
leyfi. Meira var það nú ekki.
— En þetta var nóg i það sinn?
— Já, ég held þaðfað minnsta
kosti —en það fáum viö aldrei að
vita. Til þess að byrja með gat ég
ekki trúað þvi að hann væri dáinn.
Ég hélt áfram að vona...... batt
mig þannig við fortiðina.
— Það var i mesta máta eðli-
iegt.
— En smátt og smátt varð það
erfiðara og erfiðara að verða laus
við þessar kenndir fortiðarinnar.
— Ég held að móður þinni hafi
fallið mjög vel við hann, sagði ég.
— Mömmu? Ja... já, það er
rétt, en hún þekkti hann.næstum
ekkert, en ég held að henni hafi
likað vel við hann, já, ég er
reyndar alveg viss um það. Hún
gleymir aö minnsta kosti aldrei
fæðingardegi hans, né deginum
þegar við kvöddumst i siðasta
sinn. f þeim efnum er hún óvið-
jafnanleg.
Hún tók myndina upp aftur og
horfði lengi á hana. Ég reyndi að
lesa hugsanir hennar, en hún var
stillt og dul að venju.
— Ekki að kenna i brjóst um
mig, Kay, sagði hún. — Sjálf
kenni ég ekki i brjósl um mig.
Bjánalegt var það, en það var
ég sem fékk tár i augun. Maeve
kom til min og þrýsti mér sem
snöggvast að sér, en þá komu
minir eigin örðugleikar einnig
yfir mig. Ég fanmað ég megnaði
ekki að sitja til borðs með aiíri
Blaney-fjölskyldunni, og ég not-
aði hina eilifu afsökun konunnar.
—Maeve, sagði ég, — ég hef svo
1106.
Lárélt
1) Borg,- 6) Postúla,- 8)
Afsvar,- 10) Fótabúnað.- 12)
Fæði,- 13) Són,- 14) Forða
mér,- 16) Baugs - 17) Kassi,-
19) Gefur að borða,-
Lóðrétt
2) Dýr,- 3) Bókstafur,- 4)
Nafars,- 5) Kreppt hendi,- 7)
Fugl,- 9) Stafur,- 11) Söng-
menn.- 15) Flauta.- 16)
Púka,- 18) Borðaði,-
x
Ráðning á gátu no. 1105
Lárétt
1) Bagli,- 6) Nái,- 8) Hás.- 10)
TeL- 12) At,- 13) Lá,- 14)
Lag,- 16) MDL- 17) Æsi,- 19)
Æstir,-
Lóðrétt
2) Ans,- 3) Gá,- 4) Lit,- 5)
Ahald,- 7) Sláin.- 9) Ata.- 11)
Eld,- 15) Gær,- 16) MII,-
18) ST,-
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
,,Hr. Walker ! Vofan
sem gengur!
Hauskúpumerkiö!_____
-- Dreki!
Hvað vilt þú
fá að vita?
ifÁu<
io/6
r Hver þú ert, '
hvernig þú fékkst
upplýsingar um
okkur, hr. Walkj
k er. A

SUNNUDAGUR
14. mai
8.30 Létt morgunlög.
9.15 Morguntónleikar.
11.00 .Vlessa i Bústaöakirkju.
Prestur: Séra Páll Pálsson.
Organleikari: Jón G. Þór-
arinsson.
13.15 Sjór og sjávarnytjar,
tiunda erindi. Sigfús
Schopka fiskifræðingur tal-
ar um þorskinn.
14.00 Miðdegistónleikar.
15.20 Kaffitiminn: Skemmtun
i skerjagarðinum.
16.00 Fréttir. Skáldsagan
„Virkisvetur” eftir Björn
Tli. Biörnsson.
16.55 Veðurfregnir
17.00 Barnatimii umsjá Soffiu
Jakobsdóttur.
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Stundarkorn með banda-
risku semballeikaranum
Italph Kirkpatrick, sem
leikur Inventionir eftir
Bach.
18.30 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 „Nordent Litteratur”
Fyrst ræðir Vésteinn Ólafeon
lektor um bókina, en á eftir
taka tal saman Hjörtur
Pálsson cand. mag. og
Sveinn Skorri Höskuldsson
professor.
20.00 Frá tónleikum Sinfóniu-
hljómsvcitar tslands i
Háskólabiói 11. þ.m.
20.40 Þeir, seni skapa þjófer-
auðinn. Gunnar Valdimars-
son trá Teigi flytur fyrri frá-
söguþátt sinn um Austur-
Skaftfellinga og vermenn á
Höfn.
21.00 Einsöngur i útvarpssal:
Ólafur Þorsteinn Jónsson
tenórsöngvari s y n g u r
islenzk lög, Ólafur Vignir
Aibertsson leikur á pianó.
21.15 „Gaman og alvara á
grasafjalli" Þáttur með
blönduðu efni frá heilsuhæli
NLFl i Hveragerði. Um-
sjónarmaður: Jón B. Gunn-
laugsson.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
SUNNUDAGUR 14. maí
15.30. Endurtekiö efni. Vitið
þér enn? Spurningaþáttur i
umsjá Barða Friðrikssonar.
Keppendur Eirikur Eiriks-
son og Jóhann Gunnar
Ólafsson.
16.00 A My rkárbökkum .
Sovéskur framhaldsmynda-
flokkur.
16.35 Ólík sjónarmið — Land-
belgisdeilan.
18.00 llelgistund. Sr. Þor-
bergur Kristjánsson.
18.15 Stundin okkar.
19.00 lllé.
20.00 Fréttir.
20.20 Grimsvatnahlaup. Á um
það bil fimm ára fresti brýzt
gifurlegt vatnsflóð, komið
úr iðrum jarðar, fram und-
an Skeiðarárjökli, niður
Skeiðarársandog i sjó fram.
20.50 A Myrkárbökkum .
Sovézkur framhaldsmynda-
flokkur. 8. þáttur. Sögulok.
21.25 Toin Jones. Brezkur
skemmtiþáttur með söng og
gleðskap. Þýðandi Dóra
Hafsteinsdóttir.
22.15 Frá pálmasunnudegi til
hvitasunnu. Þáttur frá
danska sjónvarpinu, þar
sem lýst er með myndum af
gömlum, dönskum kirkju-
málverkum aðdragandan-
um að krossfestingu Krists,
svikum Júdasar, siðustu
kvöldmáltiðinni og fleiri at-
burðum úr frásögn Nýja
testamentisins. (Nordvision
— Danska sjónvarpið) Þýð-
andi og þulur séra Sigurjón
Guðjónsson.
22.40 Dagskrárlok.