Tíminn - 14.05.1972, Síða 15

Suiinudagur 14. maí 1972
TÍMINN
15
GISTIHÚS - HEIMAVISTARSKÓLAR
Til sölu þvottahúsavélar.
Upplýsingar á kvöldin i sima 19584.
Ilinu hcimsfrægi knattspyrnumahur liobby Charlton kom hingaft til
lands á föstudaginn. Ræddi hann vift blaftamenn þá um kvöldift. Vifttal
vift Charlton mun birtast i blafiinu á þriftjudaginn. ( Timamynd
Cunnar.)'
Skýring vegna ríkisleiklistarskóla
t þingfréttum Timans i gær,
fimmtudaginn 11. mai, er
greinargerð núverandi mennta-
málaráðherra, þar sem m.a. er
getið nefndarskipunar vegna
rikisleiklistarskóla. Þar segir:
,,15. júli 1969 var nefndin skipuð,
þannig: Af hálfu bjóðleikhussins
Guðlaugar Rósinkranz, þjóðleik
hússtjóri, af hálfu Leikfélags
Reykjavikur Sveinn Einarsson
leikhússtjóri, af hálfú Félags
islenzkra leikara Klemenz Jóns-
son leikari, af hálfu Reykjavikur-
borgar Jón G. Tómasson skrif-
stofustjóri. Formaður var skipað-
ur án tilnefningar Vilhjálmur Þ.
Gislason, formaður þjóðleikhús
ráðs. Sveinn Einarsson óskaði þó
ekki að starfa i nefndinni.
Tiinefndi Leikfélag Reykjavikúr
engan i hans stað, þrátt fyrir
beiðni ráðuneytisins um það i
bréfi 30. september 1969. Nefnd
þessi skilaði áliti til ráðuneytisins
9. febrúar 1970, en ekki var það i
frumvarpsformi. Ritaði ráðu-
neytið nefndinni 23. marz 1971, og
fór fram á, að nefndin felldi til-
lögur sinar i frumvarpsform og
sendi ráðuneytinu. Nefndin hefur
ekki skilað sliku formi til ráðu-
neytisins”.
bar sem úrsögn undirritaðs úr
nefndinni gæti af ókunnugum
skilizt sem áhugaleysi um þetta
brýna menningarmál, þykir rétt
að taka fram eftirfarandi:
1. Tilmæli um tilnefningu i
nefndina bárust seint i janúar
1969. Leikfélag Reykjavikur til-
nefndi undirritaðan fyrri hluta
febrúarmánaðar. 1 mailok hafði
hins vegar aldrei verið boðað til
fundar i þessari nefnd, svo að
ekki varð séð, að málefnið væri
brýnt. Um það leyti var haldið
svonefnt Vasa-námskeið ungra
norrænna leikstjóra, þar sem tek-
in var til endurskoðunar leik-
listarkennsla á öllum Norður-
löndum. Venja hafði verið að
tveir isl. leikstjórar sæktu þessi
námskeið, til þess kostaðir af
islenzkum stjórnvöldum, en hinar
Norðurlandaþjóðirnar bera hins
vegar allan kostnað af nám-
skeiðshaldinu, svo og kosta sina
þátttakendur, enda er almennt
viðurkennt, að af þessum nám-
skeiðum hefur skapazt árangurs-
rikasta samvinna Norðurland-
anna á leiklistarsviðinu. Tilviljun
olli þvi, að undirritaður var annar
þeirra leikstjóra, sem valdist til
farar á námskeiðið i þetta sinn.
En nú brá svo við, vegna undan-
farandi gengisfellinga, að ekki
var talið unnt að styrkja þátttak-
endur nema að rúmlega hálfu
leyti til fararinnar. Ég skrifaði
ráðuneytinu og benti á þetta, en
vakti jafnframt athygli á þvi, að
þarna yrðu samankomnir allir
helztu leikskólamenn Norður-
landa, þar sem hinar þjóðirnar
sendu ekki aðeins leikstjóra
þangað, heldur skólastjóra og
kennara leiklistarskólanna og
jafnvel fulltrúa nemenda. Auk
þess yrðu þarna heimsfrægir fyr-
irlesarar frá öðrum löndum.
Ráðuneytið sá ekki ástæðu til að
notfæra sér þetta tækifæri. Lok
málsins urðu þau, að Vasa-nám-
skeiðið sjálft lagði fram fé svo að
undirritaður kæmist þangað i
krafti þess(að hann var þá skóla-
stjóri Leiklistarskóla Leikfélags
Reykjavikur,
2. Þó að nefndin hefði ekki verið
kölluð saman, hafði mér borizt til
eyrna, að meiri hluti hennar
myndu verða sömu menn og rekið
höfðu Leiklistarskóla Þjóðleik-
hússins, þá undanfarna áratugi
og verið innanhandar að gera þar
tillögur til úrbóta, ef vilji hefði
verið fyrir hendi. Ég gat ekki séð,
að ég hefði neitt i slika nefnd að
gera.
Hálfum öðrum mánuði eftir að
ég sagði mig úr nefndinni, kom
fréttatilkynning um það, að
nefndin hefði verið skipuð, og var
mitt nafn talið þar. Ég neyddist
þvi til að skrifa ráðuneytinu aftur
og benda þvi á, að ég hefði ekki
óskað að eiga sæti i nefndinni,
enda ekki orðið var við þann
áhuga stjórnvalda á málinu, sem
ég hafði búizt við, þetta hefði
gerzt i mailok, og lýsti ég furðu
minni yfir þvi, að það hefði farið
framhjá ráðuneytinu allan þenn-
an tima.
Vasa-námskeiðið 1969 varð
talsverð vakning fyrir hin
Norðurlöndin i leikskólamálum.
Niðurstöður þess voru ræddar i
hópi ungra leikhúsmanna i
Reykjavik veturinn eftir, og gerð
siðan samþykkt.sem samin var
og undirrituð að 16 leikstjórum,
sem margir hverjir höfðu fengizt
við leiklistarkennslu. Þessi álykt-
un var send menntamálaráðu-
neytinu og fjölmiðlum,
Siðar er mér sagt.að ráðuneytið
hafi styrkt Vilhjálm. Þ. Gislason
til að ferðast um á Norðurlöndum
og kynna sér nýjungar i
leiklistarkennslu. Er mér til efs,
að sú ferð hafi kostað rikið minna
en þátttaka margra leik-
húsmanna á Vasa-námskeiðinu.
En hvað sem öllu þessu liður,
verður það að teljast höfuðatriði,
ef núverandi menntamálaráð-
herra ætlar að koma i fram-
kvæmd stofnun skólans. Leik-
listarskóli verður ekki lengur
rekinn i hjáverkum.
Reykjavik, 12. mai 1972.
Sveinn Einarsson.
^ . -V^
Erlingur Bertelsson
héraftsdómslögmaftur
KIRKJUTORGI6
Simar 15545 og 14965
Ni "i-
Leika á Laugardalsvellinum i kvöld kl. 20.00
Þetta er siðasti leikur skozku atvinnumann-
anna.Verður það gamla K.R sem sigrar.
Verð aðgöngumiða: Fullorðnir kr. 150.00. Börn
kr. 50.00.
K.R. — F.H.

Landsliðsins i knattspyrnu
biða erfið verkefni á næstunni.
en innan fárra daga fara fram
leikir lslands og Belgiu i
heimsmeistarakeppninni.
Báðir leikirnir fara fram i
Belgiu, samkvæmt sérstökum
samningum, sem KSl gerði
við Belgiumenn. Fara leik-
irnir fram i borgunum Liege
og Brugge.
Það er ástæða til að óska
landsliðsmönnum okkar
fararheilla. Þeir munu leika
við mjög erfiðar aðstæður,
vægast sagt, ekki aðeins
vegna þess, aö mótherjarnir
eru meðal beztu knattspyrnu-
þjóða Evrópu og hafa knatt-
spyrnu að atvinnu, heldur og
vegna þess, að keppnistima-
bilið hjá okkur þ.e. sumarver-
tiðin, er nýbyrjuð, en hinir
belgisku atvinnumenn eru
u.þ.b. að ljúka sinu keppnis-
timabili og eru þar af leiðandi
i fullri keppnisþjálfun.
Með tilliti til þessara stað-
reynda er varasamt, svo að
ekki sé fastar að orði kveðið,
að læða þvi inn hjá almenn-
ingi, að islenzka landsliðið sé
ágætlega undirbúið fyrir þessi
átök. Þaö er engum gerður
greiði með sliku, hvorki al-
menningi né leikmönnum.
Þvert á móti virðist það koma
fram i prófleik islanzka lands-
liðsins gegn skozka liðinu
Morton á dögunum, að liðið
væri ekki i þeirri æfingu, sem
krefjast verður. Vel má vera,
að islenzkir knattspyrnumenn
séu ekki verri i byrjun sumar-
vertiðar nú en á undanförnum
árum, en slik viðmiðun er
gagnslaus, þvi að nú verðum
við að gera helmingi meiri
kröfur um æfingu þeirra með
tilliti til þeirra verkefna, sem
framundan eru. Framhjá
þessari augljósu staðreynd
má ekki ganga.
Á þetta er bent nú til að vara
forráðamenn landsliðsins við
of mikilli bjartsýni, en slik
bjartsýni varð okkur að falli
1967, er islenzka landsliðið
beið sitt mesta afhroð fyrr og
siðar. Þá gengu menn til leiks,
fullir bjartsýni, ákveðnir i að
leika sóknarleik gegn Dönum.
Sá sóknarleikur varð á
kostnað varnarinnar. sem
opnaðist eins og flóðgátt, og
það var óskemmtilegt að
horfa á islenzku liðsmennina
hirða knöttinn 14 sinnum úr
netinu.
Spyrja má, hvað sé til ráða,
hvort ekki sé sama hvaða leik-
aðferð sé beitt i Belgiu. Auð-
vitað er ekkert skemmtilegt
að þurfa að mæla með varnar-
leik, en hvað annað er skyn-
samlegt? Viðerum neyddir til
þess, nema forustumenn is-
íenzkrar knattspyrnu i dag
telji sig hafa svo breíð bök,
að þeir geti staðið undir öðrum
14-2 leik. Meira að segja sterk-
ari lið en islenzka landsliðið
telja sig ekki hafa efni á að
leika annað en varnarleik,
þegar leikið er að heiman.
Þetta ættu stjórnendur is-
lenzka liðsins að hafa i huga
og láta af barnalegri bjart-
sýni.
— Alf
K.R. -
M0RT0N F.C.
Því miður er varnarleikur
eina skynsamlega ráðið