Tíminn - 25.05.1972, Side 3
Fimmtudagur 25. maí 1972.
TtMINN
3
Ingvar Gíslason kosinn
varaforseti ráðgjafar-
þings Evrópuráðsins
Ráftgjafarþing Evrópuráfts hélt
árlega vorráftstefnu sina dagana
15.-19. mai i Strassburg í Elsass,
þar sem höfuöstöftvar Evrópu-
ráfts hafa verift frá stofnun þess
1949. Ráftstefnuna sóttu tveir is-
lenzkir fulltrúar, alþingis-
mennirnir Jóhann Hafstein og
Ingvar Gislason, sem var for-
maftur sendinefndarinnar.
A fyrsta fundi ráftstefnunnar
var kosinn forseti þingsins til
næsta árs Vedo Vato þjóftþings-
maftur frá ítalfu. Ingvar Gisla-
son, var kosinn, ásamt átta
öðrum fulltrúum, frá ýmsum
löndum, varaforseti til eins árs.
Forseti og varaforsetar mynda
forsætisnefnd, sem fer meft yfir-
stjórn þingsins.
Mörg mál lágu fyrir þinginu,
m.a. var rættt mjög itarlega um
framtiftarstarfsemi Evrópu-
ráftsins i ljósi þess, aft tiu Evrópu-
ráftsriki af 17 munu aft likindum
verfta aftilar aft Efnahagsbanda-
laginu og taka upp mjög náiö
samstarf á þeim vettvangi. Sumir
ræftumenn töldu, aft starfsemi
Evrópuráfts og ráðgjafarþings
þess kynni að breytast nokkuft á
næstu árum, en allir voru á einu
máli um mikilvægi Evrópu-
ráftsins um ókomna framtift.
Formaftur islenzku sendi-
nefndarinnar tók þátt í umræöum
um þetta efni. Lýsti hann m.a.
afstöftu Islendinga til evrópskrar
samvinnu og minnti á, að ís-
lendingar hefftu ekki i hyggju aft
ganga i Efnahagsbandalagift
fremur en sex önnur Evrópurlki.
Lét Ingvar i ljós þá skoðun, aft
Evrópuráftið væri nauðsynlegt nú
Hassmálið:
Upplýst um fleiri sending
ar, sem búið er að neyta
Ingvar Gislason.
sem jafnan áöur sem samstarfs-
og umræftuvettvangur.
Aformaö er, að næsti fundur
ráftgjafaþings Evrópuráftsins
verði i haust.
Þaft finnst kannski mörgum þetta vera einkennilegt farartæki, og þaft er þaft sannariega. Þaft er komift
frá Varnarliftinu og er eins konar bátur og bíll. Þegar þeir Bergur Lárusson og Kristinn Guöbrandsson voru
iGullleitinni á Skeiftarársandi á dögunum, fengu þeir þetta farartæki lánaft, og hefur þaft reynzt vel i ánum,
sem liggja á sandinum, og eins er þaft gott á blautum sandinum. Timamynd Gunnar
SÍÐUSTU TÚNLEIKARNIR
SJ-Reykjavik.
Lokatónleikar Sinfóniuhljóm-
sveitar íslands á þessu starfsári
verfta i Háskólabiói i kvöld kl. 21.
Hljómsveitin hefur leikift á um 30
tónleikum i vetur i Reykjavik og
úti á landi.
Pianóleikarinn viftfræei Shura
Cherkassky verftur einleikari á
þessum tónleikum, en stjórnandi
er Bohdan Wodiczko. A efnisskrá
er forleikur eftir Victor Urbancic,
tileinkaftur hljóftfæraleikurum
Sinfóniuhljómsveitarinnar,
pianókonsert nr. 1 eftir
Tiflpknvckí Thpria pftir Dphussv
og Hary Janos svita eftir Kodaly.
I júni leikur Sinfóniuhljóm-
sveitin á Listahátift, vift opnunina
4. júni og á tvennum tónleikum,
þar sem Karsten Andersen,
Yehudi Menhuin, André Previn
og André Watts koma fram ásamt
henni.
TRYGGINGAR
inu, auk stjórnar félaganna og
nokkurra starfsmanna. I upphafi
fundar minntist formaður
stjórnarinnar, Erlendur Einars-
son, eins af forvigismönnum
félaganna, Jóns S. Baldurs, fyrrv.
kaupfélagsstjóra á Blönduósi,
sem lézt 1. ágúst 1971 og hafði átt
sæti i fulltrúaráfti félaganna frá
upphafi.
Fundarstjóri var kjörinn frú
Sigriður Thorlacius, Reykjavik,
og fundarritarar þeir Jón Einars-
son fulltrúi, Borgarnesi, Jóhann
Björnsson póstfulltrúi, Vest-
mannaeyjum, Hallgrimur
Sigurftsson skrifstofustjóri,
Reykjavik, og Jón Rafn Guð-
mundsson aftstoðarfram-
kvæmdastjóri, Reykjavik.
Erlendur Einarsson forstjóri
flutti skýrslu stjórnarinnar. Kom
þar fram m.a., að heildarift-
gjaldatekjur Samvinnutrygginga
námu tæpum 487 milljónum
króna árift 1971, en það var 25.
reikningsár félagsins, og höfðu
iftgjaldatekjurnar aukizt um 17,5
milljónir króna. Heildariðeialda-
tekjur Andvöku námu kr.
9.261.000.- og höfftu aukizt um
25.87% frá fyrra ári. Iftgjalda-
tekjur Endurtryggingafélags
Samvinnutrygginga h.f., námu
kr. 12.764.000.- á þessu fyrsta
starfsári þess.
Séu hins vegar iftgjöld allra
félaganna, Samvinnutrygginga,
Andvöku og Endurtrygginga-
félagsins, tekin saman sem ein
heild, verfta þau kr. 508.8 milljón-
ir. Er það ánægjuleg þróun eftir
25 ára islenzkt samvinnutrygg-
ingastarf, aft iftgjaldatekjurnar
skuli hafa komizt yfir hálfan
milijarft króna.
Asgeir Magnússon, fram-
kvæmdastjóri félaganna, skýrfti
ársreikninga þeirra, jafnframt
þvi,aft hann flutti itarlega skýrsiu
um starfsemina á árinu 1971.
Reksturinn einkenndist af þeirri
þróun, sem varft i efnahagsmál-
um þjóðarinnar á árinu.
I skýrslu sinni sagði fram-
kvæmdastjóri m.a.:
„Þrátt fyrir svokallaða verft-
stöftvun, sem sett var meft lögum
i lok ársins 1970 og gilti allt árift
1971, varft veruleg hækkun á
kostnafti félagsins, bæfti beinum
kostnafti og tjónakostnaði, eink-
um kostnafti bifreiftatjóna, en ið-
gjöld bifreiðatrygginga fengust
ekki hækkuð þrátt fyrir brýna
nauðsyn. Afleiðing þess varð sú,
aft árift 1971 var rekið meft tapi,
sem nem 'r tæpum 5 milljónum
króna. pað verður að vinna aft
þvi, að iftgjaldagrundvöllur
hverrar tryggingagreinar verði
þannig uppbyggður, aft iftgjöldin
geti staðið undir tjónum og kostn-
afti, þannig að hagnaftur einnar
greinar verði ekki til langframa
látinn standa undir tapi ann-
arrar.”
Um bifreiðatryggingar sagði
hann m.a.
„Eins og marg oft hefur komið
fram, hefur afkoma bifreifta-
trygginga verift mjög slæm
undanfarin ár, en þó aldrei verri
en nú, þegar iðgjöldin nægja ekki
lengur til aft standa undir tjóna-
kostnaðinum. Umferðarslysin
eru orftin geigvænleg. Úr þessu
verður að bæta með öllum tiltæk-
um ráðum og verfta allir, sem
þessi mál varfta, að taka höndum
saman til aft fækka umferðarslys-
um og bæta umferðarmenningu
okkar tslendinga. Þaft er raun-
hæfasta ráftið til lækkunar tjóna-
kostnaðarins. Sú ákvörðun rikis-
stjórnarinnar i janúar s.l. að láta
þá, sem tjóni valda, bera nokkurn
hluta tjónsins, tel ég vera spor i
rétta átt i þessu sambandi, sem
stuðlar aft þvi að draga úr um-
ferftarslysunum, og er það vel.”
Heildartjón Samvinnutrygg-
inga námu á árinu 1971 kr. 367.9
millj. og höfftu aukizt um kr. 64.9
milljónir efta 21.45%. Er um aft
ræfta hækkun tjóna i öllum trygg-
ingaflokkum nema endurtrygg-
ingum. Tjónaprósentan árift 1971
var 75.56% af iftgjöldum á móti
64.54% árift 1970.
Eins og áftur hefur komift fram,
urftu nifturstöftur rekstrar Sam-
vinnutrygginga á árinu 1971 TAP
aft fjárhæft kr. 4.825.140.- og er
tapiðalltaf ökutækjatryggingum.
Bifreiðatryggingar hafa nú i 5 ár
verið reknar með halla, og er úti-
lokað að láta það viftgangast
lengur, að aftrar tryggingagrein-
ar séu látnar bera uppi tap á
þeim.
Sjóðir Samvinnutrygginga
námu i árslok 1971 kr. 412.5 millj.,
og höfftu aukizt um kr. 50.8 millj.
á árinu.
Tryggingasjóftur Andvöku nam
i árslok kr. 37 millj. og bónus-
sjóður kr. 5.8 millj., en samanlögft
tryggingarupphæð liftrygginga i
gildi er kr. 1.918. milljónir.
OÓ-Reykjavik.
Sifellt flækjast fleiri og fleiri
aftilar inn i hassmálið, og eftir þvi
sem rannsókninni miðar áfram,
koma upp ný atrifti, sem athuga
þarf nánar. í sambandi vift mál
þeirra þriggja, sem sitja inni i
Kópavogi, er komið upp annaft
hassmál. Fyrir liggur, að sömu
aðilar hafa smyglað til landsins
og dreift aft minnsta kosti hálfu
kilói af hassi um s.l. áramót, en
þaft mál er ekki upplýst aft fullu
enn sem komift er.
Dómsrannsókn er nú aft hefjast
i Reykjavik i máli þeirra, sem
þar sitja i gæzlu, en sifellt bætist
við þann hóp, sem yfirheyra þarf,
Pappírsveizlan
Nú er liftið næstum eitt og hálft
ár siftan þessi þáttur hóf göngu
sina hér i blaftinu. Hann hefur
komift uppihaldslltift þennan
tima, en nú er komift aft leiftar-
iokum, og valda þvi fyrirhuguft
vistaskipti. Engum getum skal aft
þvi leitt hvafta tilgangi svona
þáttur þjónar, en hann hefur
stundum verift höfundi sinum til
skemmtunar, sem er eitt þaft
versta, sem fyrir getur komift I
biaftamennsku. Hún er sem
kunnugt er ástunduð vegna
annarra en blaftamanna sjáifra.
Annars er biaðamennskan hér
orftin svo hreinlif og full af heim-
ildum, aö hún verkar stundum á
mann eins og flóuft mjólk. Þetta
er svo sem gott og gilt hvaft snert-
ir fréttirnar einberar. Þær eru
beztar sem stytztar og gagnorft-
astar. En slikur haröur texti segir
aldrei nema hluta af mannlifinu.
Þess vegna geta mál þingin þjón-
aft þeim tiigangi aft segja ein-
hvcrja aftra sögu, sem hvorki er
studd heimiidum né tiivitnunum.
Annars ber ekki aft lasta þá
þróun, sem orðift hefur i blafta-
mennskunni. Hún hefur vaxift að
veg og gildi og skapaft sér ýmiss
konar innri lögmál, sem fyrst og
fremst snúast um aft vernda ein-
stakiinginn fyrir hnjaski. Séu
blaðamenn viftkvæmir fyrir ein-
hverju, þá eru þeir viftkvæmir
vegna kaupa og neyzlu á hassi.
A Akureyri gengur rannsóknin
vel. Þar situr einn maftur i gæzlu-
varðhaldi, og er hann grunaftur
um aft hafa dreift hassi úr send-
ingunni, sem kom meft Laxfossi.
Við leit fann lögreglan 25 til 30
grömm af hassi i fórum manns-
ins, en fullvist má telja, aft hann
hafi fengið meira magn, bæði á
Akureyri og sent frá Reykjavik i
pósti. Nokkrir Akureyringar hafa
verið yfirheyrftir vegna grun-
semda um hassneyzlu, en lög-
reglan fyrir norftan telur, aft ekki
sé mikift um fiknilyfjaneyzlu þar,
sem þó er hún einhver.
Angi af málinu hefur náft vestur
fyrir meftferft persónumála, þvl
aft fæstir munu vita betur en þeir
hve litlu verftuV bætt, þaft sem úr-
skeiftis kann aft fara i meftferft
neikvæöra skrifa. Enda er nú
iangt siftan spáfréttin leift undir
lok, eða frétt án heimilda, en I
einn tima þóttu ýms lausaskot
bera vott um fjörlega blafta-
mennsku. Og vist var hún litrik-
ari, en hún átti til meft aft fara
verr meft menn og málefni en sá
harði texti, sem nú tiftkast.
Biöð hafa skyidur við kaupend-
ur sina. Þær skyidur eru svo
þungar á metunum, að segja má
að líf biaöa sé háft þvl, hvernig
tekst aft rækja þær skyldur. Þau
eiga að vera sem almennastur
vettvangur, hver svo sem útgef-
andinn er. Stundum er talaft, um,
aft hér vanti svo nefnd óháft blöö.
En hbaöa blað er ekki i ein-
hverjum mæli háft eigendum sin-
um, jafnvel þótt einstaklingar
séu, hlutafélög efta stjórnmála-
flokkar. Þaö sem gerir biöö óháö
er samvizka blaöamanna, og þeir
sterku einstakiingar, sem meta
meira trúnaö sinn viö almenning
en eitthvert smavægilegt
skytteri.
Einungis góft og trúverftug
blaðamennska skapar gagn-
kvæmt traust, en vöxtur og við-
gangur pressunnar í heild nærist
á þvi trausti.
Sagt hefur verift, aft blafta-
mennskan sé slítandi starf. Hún
á Súgandaf jörð. Þar lögftu
nokkrir ungir menn saman í sjóft
til hasskaupa og áttu aö fá úr
Laxfosssendingunni. Voru þeir
búniraft greifta fyrirfram, eins og
fleiri, og komu einhverjir úr
hópnum til Reykjavikur til aft ná i
pöntunina. Er verift aft rannsaka
þann anga málsins i Reykjavik og
á Suftureyri.
Þá er unnið aft þvi aft ná i tengi-
liftina, sem útvega hassift er-
lendis. Meftal þeirra eru
Islendingar, sem búsettir eru
ytra og eru i „góftum sambönd-
um” vift eiturlyfjaheildsala, sem
eru vitanlega ekkert annaft en
hreinræktaftir glæpamenn.
er þaft kannski i fyrstu, en þeir
sem staidra eitthvað við, fá fljót-
lega sigg á hinar viftkvæmari
taugar. Þaft kemur upp i vana aft
fjalla um grátinn efta hláturinn i
samfélaginu. Þeir bræður veröa
aðeins aft mismunandi stórum
fréttum. Heift og hamingju á
starfsvettvangi standa menn
nokkurn veginn af sér meft jafn-
aftargefti, og hól og skammir
hrynja af mönnum eins og þegar
stökkt er vatni á gæs. Og fyrr en
varir eru liftin ótai mörg ár, sem
áttu kannski að fara til annars.
Menn hefur borift fyrir á sviöinu,
einn á fætur öftrum Samtiftin
hefur vonaft upp á suma þeirra.
Aftrir hafa fallerast. Og þá beztu
hefur dauðinn tekift. Það skal
alltaf vera hann, sem hirftir ung-
ann úr okkur.
Langmestur hluti blafta-
mennskustarfsins er unninn af
hljóðlátu fólki, sem stendur
álengdar, þegar atburftirnir ger-
ast. Þetta fólk er vitni aft sam-
timanum, og skrif þess hverfa
jafnótt I glatkistuna, af þvl aft
blöftin eru eins og einherjar. Þau
risa aft morgni og deyja aft kvöldi,
en veizian varir samt stöftugt —
þessi óguftlega pappirsveizla, þar
sem þeir eru drukknir undir borft-
ift, sem fara ógætilega. A0 svo
mæltu bift ég blaftamönnum
aiirar blessunar og kveö lesendrr
mina meft söknuði.
Svarthöffti.
1 ii: 4:1 li
1 ImT TTM mf HÍ ml