Tíminn - 28.05.1972, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Sunnudagur 28. mai. 1972.
CHEVROLET
KEMST
LENGRA EN AÐRIR
Chevrolet Blazer er afburöa torfæru-
bíll, sem stenzt íslenzkar kröfur.
VEL BÚINN:
Hverjum Blazer bíl fylgir:
Miðstöð, aflhemlar, vökvastýri, framdrifslok-
ur, styrktir demparar, stór tengslisdiskur,
stór riðstraumsrafall, krómaðir stuðarar og
hjólkoppar og hjólbarðastærð 6,50 x 16
með slöngum.
KRAFTMIKILL:
Stór 6 strokka vél, 4,1 lítra 110 ha. net
SAE. Fáanlegur með V8 5 lítra, 135 ha.
net. SAE og 5,3 lítra, 175 ha. net. SAE
vélum. Einnig má velja um 3ja gíra,4ra
gira eða sjálfskiptan gírkassa. Enginn
annar fjallabíll býður 3 vélar og 3 gír-
kassa að velja um.
RÚMGÓÐUR.
Blazer hefur rúmgóða yfirbyggingu, nýja og
endurbætta. Fáir ef nokkrir fjallabílar bera
eins mikinn farangur og Blazer.
LIPUR.
Blazer er stór og traustur að sjá. Þrátt
fyrir það er hann ótrúlega lipur í bæjar-
akstri. Þaulhugsað bil milli hjóla, gerir
hann færan um að komast yfir nær hvaða
torfæru sem er.
REYNDUR.
Blazer hefur staðizt dóm reynslunnar við
erfiðustu íslenzk skilyrði. Það
sanna vinsældir hans sem
lögreglubíls og til annarra
nota, þar sem fjölhæfra og
sterkra bíla er krafizt.
A SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
$ Véladeild
ARMULA 3 REYKJAVIK, SIMI 38900
Árelíus Níelsson:
Lófaklapp í kirkjum
Það ber margt á góma viö-
vikjandi kristnihaldi og kirkju-
siðum nú á dögum.
Þaö er varla hægt að segja
lengur, aö um trúarleg efni riki
afskiptaleysi og deyfð. Popp-
messur og poppmúsik í kirkjum
er á hvers manns vörum. Dans i
guösþjónustum er siöur en svo
nokkur fjarstæöa, sem þáttur I
sjálfum helgisiðunum.
Og nú er um þaö rætt og deilt,
hvort leyfa beri klapp og
fagnaðarlæti eöa til vanþóknunar
i kirkjum eða ekki.
Sums staöar, þar sem safnaðar-
hús og samkomusalir eru notaðir
fyrir kirkjur kemur það að sjálfu
sér, að klapp er leyft, ekki sizt við
flutning söngs og tónverka.
Verður þvi næstum að setja
vissar reglur um,hvenær klapp er
leyft og hvenær það þykir óvið-
eigandi.
En sé þetta málefni athugað
nánar,kemur enn i ljós, að ekkert
er nýtt undir sólinni.
Á fyrstu öldum kristninnar var
þegar um þaö deilt, hvort láta
mætti og láta ætti velþóknun i ljós
með lófaklappi.
Hinn mikli predikari
Krysostomus, sem var viðurnefni
hans og þýðir gullmunnur leyföi
gjarnan, og tók með gleöi á móti
lófaklappi við sina messur.
Hann er talinn einn mesti
predikari allra tima, var kirkju-
faðir og uppi á fjóröu öld e. Kr.
í kirkjum Vesturheims er viða
klappað, hrósað og helgið til að
láta predikarann eða prestinn
fylgjast með þeim áhrifum sem
orð hans hafa á söfnuöinn. Og að
sjálfsögðu er slikt ekki siður
gjört, þegar annað efni t.d. tónlist
og sýningar fara fram i kirkjum.
Það má þvi segja, að hér er
ekki um alveg nýtt fyrirbrigði að
ræða og eins hitt, að sinn er siður
i landi hverju. Og þótt hér skuli
enginn dómur á þessi opinberu
viðbrögð i kirkjum sem annars
staðar lagður, þá mætti spyrja:
Hversvegna má prestur ekki
njóta sömu aðstöðu og aðrir
flytjendur orðs og hljóma? Af
hverju má ekki hvetja hann,
gleðja eða styrkja við starf sitt,
eins og hvern annan ræðumann
eða listamann? Margir, sem ekki
eru vanir slikum viðbrögðum i
kirkjum, finnst svo sem þau trufli
þann hljóðláta hátiðleika, sem
gerter ráð fyrir I guðsþjónustum.
Það er þvi gagnkvæmt tillit til
áheyrenda hver til annars,
fremur en nærgætni eöa ónær-
gætni viö prestinn eða
predikaranna, sem hér virðist
mestu ráða.
Þótt áheyrenda-skari
Krysostomusar klappaði og
veifaði vasaklútum sinum i hjart-
næmri hrifningu, hefur lófaklapp
ikirkjum naumast nokkursstaðar
fengið almenna viðurkenningu
sem hrifningartákn.
En nú er hins vegar alveg nýtt
að koma fram i þessum efnum.
Lóíaklapp og ýmiss konar
hreyfingar eru að verða virkur
þáttur eða þátttaka áheyrenda í
helgiathöfninni sjálfri, t.d. sem
taktsláttur i sálmum og söng, þar
sem fólkiö rær sér fram og aftur
og til hliðar i sætum sinum. Segja
má, að slikar hreyfingar séu nær
þvi fast einkenni áheyrenda i pop-
messum unga fólksins hin siðustu
ár.
Þjóðverjar hafa þvi bæöi i
gamni og alvöru og af sinni frægu
formfestu og reglusemi gefiö út
stuttar reglur um lófaklapp i
kirkjum.
Þær eiga að vera samdar og
samþykktaraf prestum og organ-
leikurum i þessu mikla móður-
landi kirkjusiða og kirkjutón-
listar og eru settar hér til
ihugunar og eftirbreytni þeim,
sem telja klapp i kirkjum nokkru
varða:
„1. Lófaklapp i kirkju ætti ekki
að leyfa nema brýn nauðsyn beri
til. Sé um það nokkur vafi á
sóknar- eða safnaðarstjórn aö
skera úr, hvort þörfin sé nægileg
eða ekki.
2. Lófaklapp verður samkvæmt
eðli málsins að fara vel fram,
skipulega og án alls æsings. Sjálf-
sagt er að æfa slikt við nokkurs
konar tilraunamessur.
3. Lófaklapp i kirkjum skiptist i
fimm mismundandi atriði: A.-
Ósjálfráö hrifning. B.- Þakkar-
athöfn. C,- Skipulagt til
hvatningar. D.- Kurteisisleg
samsinning. E.- Truflunarklapp.
4. Lófaklapp sé aðeins notað i
Lútherskri messu. Beðið skal
færis við hlé i predikun. Sé tilefnið
sérstakt má halda áfram að
klappa, þótt byrjað sé að leika á
orgeliö.
Eigi hins vegar að klappa fyrir
organista eða söngvara þarf að fá
sérstakt leyfi til þess fyrirfram
hjá prestinum.
5. Lófaklappi í kirkju sé stjórnað
af kór, djákna eða kirkjuveröi, og
eftir bendingum hans taktfast og
ákveðið, þar sem vinstri hönd er
slegið I hægri lófa og ekki oftar en
200 slög á minútu.
6. Til að koma i veg fyrir mis-
noktun lófaklapps skal safnaðar-
stjórn skylt að koma I kirkju og
fylgjast með, hvað gerist hverju
sinni. (Þaö kemur þá altjend
einhver i kirkju.!)
7. Vanþóknunarklapp á varla
heima i kirkju”.
Þá eru þessar reglur komnar
hér hlutaðeigendum til Ihugunar
og gamans!
En I alvöru spurt: Getur lófa-
klapp i kirkju ekki. átt; fullan rét-
á sér I þakkarskyni við prest og
tónflytjendur?
UTBOÐ —
VATNSVEITA
Ákveðið hefur verið að bjóða út 8.6 km
vatnsveitulögn fyrir Stykkishólm.
Útboðsgögn afhendast gegn 3.000 kr.
skilatryggingu i skrifstofu Stykkishólms-
hrepps, og i verkfræðistofu Rikharðs
Steinbergssonar, Skipholti 35, R.vik.
Skilafrestur til skrifstofu Stykkishólms-
hrepps er til 10. júni n.k.
Vatnsveita Stykkishólms.