Tíminn - 28.05.1972, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Sunnudagur 28. mai. 1972.
standa áugliti til auglitis viö
hann, og vissi að á meðan hann
hélt sig aö sjónvarpinu og ég að
leikhúsinu, var ekki liklegt að við
hittumst.
Maeve sagði mér að Fleur
dveldi að mestu leyti heima á
Fairfield, og að Chris færi þangað
þegar tækifæri gæfist.
Ég varð talsvert undrandi þeg-
ar ég tók simann að morgunlagi
og heyrði rödd Fleurs.
— Elsku bezta Kay, ég hef ekki
séð þig i eilifðartima. Ég er i
borginni i innkaupaleiðangri —
ungbarnaföt eins og þú getur
nærri. t>ú getur ekki verið
þekkt fyrir að neita mér um að
borða miðdag með mér?
Hin glaðlega, unglega rödd
hennar hrærði streng i hjarta
minu, og þaö gladdi mig,að ég
skyldi enn geta borið þessar til-
finningar til Fleur. — Ég get mætt
þéreftirað ég hef verið á stofunni
— hálftólf hugsa ég, ef það er
ekki of seint fyrir þig?
— Nei, það er ágætt. Mættu
mér á Treasure Cot-torginu og
svo borðum við á Ivy, borðið er
frátekið. Og það er ég sem borga.
Chris sagði,að ég ætti að gera það.
Þegar ég hitti hana, varð mér
nokkuð um það hve þreytuleg hún
var. Það voru stórir skuggar
undir augunum, sem urðu svo
alltof stórir fyrir hiðmargra and-
lit hennar. Hún fór vist nærri um
hugsanir minar.
— Ég veit.aö ég lit hræðilega
út, en ég á nú ekki langt eftir, sem
betur fer. Það á mjög illa við mig
að vera ólétt, ég get ekki klætt
mig i nokkra flik lengur — það er
alveg hræðilegt. Við skulum fara
dálitið snemma inn á Ivy, svo að
ég geti veriö sezt þegar aðal-
straumurinn kemur.
Ég brosti til hennar. — í minum
augum liturðu vel út eftir ástæð-
um.
— Þú ert nú svo góð, Kay, þú
ert einmitt sú manneskjan, sem
ég þarfnast. Ég hef það til að fara
að gráta á daginn. Stella segir,að
það sé eðlilegt, og hún veit hvað
hún segir......
Við töluðum um fjölskylduna
meðan við borðuðum.
Auðvitað eru þau ágæt, sagði
Fleur, — en eigi að siður er
heilsusamlegt að skreppa frá. Ég
verð löt og fyllist sjálfsánægju ef
alltaf er stjanað við mig, og það
er ekki rétt gagnvart Chris. Ég
ætti sjálfsagt að fara oftar til
Lunduna. Hún andvarþaði. — Það
er alltaf svolitið um að vera hjá
okkur á sunnudagskvöldum eftir
sjónvarpið — þú verður að koma
fljótlega.
Ég vék mér undan að svara
þessu, en spurði þess i stað hvort
þau hefðu fundið ibúð.
— Nei, það sem okkur leizt á
fór útúr höndunum á okkur.
Allt er svo dýrt, og svo höfum við
svo litinn tima til að skoða nokkuð
saman. Viö verðum að láta okkur
nægja hótelibúðina fyrst um sinn,
og sjá til hvort við getum fengið
eitthvaö með vorinu.
Ég sagði henni frá litla húsinu,
sem ég væri að kaupa, og hve
mikla ánægju ég heföi af þvi að
koma mér fyrir.
Eftir miðdaginn héldum við
áfram innkaupunum, og seinast
var Fleur orðin svo þreytt, að ég
fór með hana heim til min og lét
hana leggja sig. Við vorum farnar
að drekka te, þegar feikilega stór
blómvöndur var lagður inn til
min. Hann var frá Drake. Það var
ekki laust við,að Fleur liti mig
öfundaraugum á meðan ég var að
raða blómunum i vasa.
— Þú ert heppin, Kay. Ég varð
alveg af með alla heiðarlega trú-
lofun. Þetta var alveg æöisgengin
vika i New York með Chris, og
ennþá æsilegra brúðkaup og
brúðkaupsferð i þrjá daga — það
var allt og sumt. Og svo þessar
hræðilegu vikur þegar við vorum
ekki einu sinni löglega gift. Og
svo nýtt brúökaup með hraði. . . .
mér finnst ég hafi verið prettuð.
Ég settist við hliðina á henni og
tók utanum hana. — Þú ert
þreytt, Fleur. Þú hefur oftekið þig
i dag. Chris verður sennilega
reiður við mig fyrir að hafa ekki
gætt þin betur.
— Chris er aldrei reiður, alltaf
jafn nærgætinn og góður. Góðvilj-
aður, nærgætinn, gjafmildur og
þolinmóður. . . . það er það sem
hann er. Við lifum ekki saman
lengur, Kay, ekki eftir að við gift-
um okkur i annað sinn.
Ég fann blóðið streyma úti
kinnar minar, en svo varð ég föl
og köld. Ekkert rauf hina djúpu
þögn i herberginu, nema hinn
hljóðláti grátur Fleurs, og ég
reyndi að hugga hana eins vel og
ég gat.
A endanum brosti hún litillega.
— Alltaf þarf ég að vera til leið-
inda hérna hjá þér,Kay. En þú ert
manneskja, sem biánar eins og
ég ljá allan sinn trúnað. Heima
get ég ekki talað um þessi mál —
sizt af öllu við mömmu — hún
mundi fá taugaáfall.
Mér fannst ég vera orðin gömul
og vitur. — Það breytist allt þegar
þú ert búin að fæða, Fleur. Þú
munt verða stolt, Chris verður
stoltur. Þú munt byrja nýtt lif.
Sérstök fjölskylda myndast, þin
eigin — þú, Chris og barnið. Þetta
endar allt vel, Fleur, biddu bara
og sjáðu til.
— Byrja uppá nýtt? Já, ég verð
að reyna aö lita þannig á það. Já,
ég er beinlinis neydd til að gera
það bezta fyrir okkur öll — bein-
linis neydd til þess.
Henni leið alla vega betur, og
þegar ég ók henni heim i ibúðina
sina, um leið og ég fór sjálf i leik-
húsið, var hún aftur orðin kát og
ánægð.
Nokkrum kvöldum seinna birt-
ist Maeve, einmitt þegar ég var
að bera á mig andlitsfarðann.
— Ég get aðeins stanzað eitt
augnablik, Kay. Ég er boðin til
kvöldverðar með Edwin.
Ég lét i ljósi aðdáun mina á
nýju kápunni hennar — vinrauðri
flauelskápu. Hún bar litinn, en
glæsilegan fjaðrahatt við hana.
— Þú litur út eins og tuttugu og
fimmára, hámóðins stelpa,
Maeve.
— Vonandi þó ekki ungleg um
of?
— Alveg mátulega.
Hún brosti. — Ég verð að flýta
mér. Sjáumst á morgun.
Ég horfði á eftir henni þegar
hún fór. Ég hafði lengi reynt að fá
hana til að kaupa utaná sig falleg
nýtizku föt. Var þetta árangurinn
af þvi — eða var ástæðan önnur?
Þegar ég gekk upp á skrifstofu
Edwin Wades næsta morgunn,
var það enn hin sama glæsilega
Maeve, sem tók á móti mér. Hún
var klædd nýjum, dökkum kjól
glæsilega sniðnum. Það var einn-
ig eitthvað nýtt og kvenlegt yfir
Maeve sjálfri, og það var likast
þvi að veizlugleði rikti á skrifstof-
unni þegar ég undirritaði kaup-
samninginn og fyllti út ávisunina.
— Ég vona,að þér kunnið vel
við yður i húsinu, sagði Edwin
þegar öllu var lokið.
— Ég er alveg viss um,að svo
verði — en nú liggur fyrst fyrir að
laga og innrétta. Ég er undir þaö
búin að það taki langan tima. Til
þess að byrja með verð ég liklega
að láta mér nægja rúmið mitt og
eina tvo þrjá stóla.
— Það standa þá vist ekki
miklar vonir til þess,að manni
verði boðið i miðdag fyrst um
sinn, sagði Edwin brosandi.
— Ef þið gerið ykkur að góðu
eldhúsborð og stóla, eruð þið
hjartanlega velkomin, svaraði
ég-
— Það skulum við muna, en á
meðan við biðum eftir þvi, gætuð
þér kannski hugsað yður að sjá
heimili mitt i Rickmond? Það er
gamalt og hefur sinn eigin
,,persónuleika”. Maeve stóð fyrir
innréttingu öllum til ánægju. . . .
Hún brosti við lofinu og roðnaði.
Svo fóru þau að hlægja að ein-
hverju, sem viö hafði borið.
— Mundi það henta yður að
þetta yrði næsta sunnudag, Kay?
Þá varða bæði börnin min heima,
og þau eru mjög spennt fyrir þvi
að fá að sjá yður.
Þvi var slegið föstu að Maeve
gisti hjá mér sunnudagsnóttina,
og að við svo færum saman til
Richmond. Það varð indæll dag-
ur. Börn Edwins heilsuðu Maeve
hjartanlega, en mér með lotn-
ingarfullri aðdáun, og ég gat ekki
við það ráðið,að ég varð svolitið
upp með mér. Bæði komu með
rithandarbækur, og Rob hafði
stóra mynd af mér meöferðis.
Hann spurði mig, og roðnaöi um
leið, hvort ég vildi vera svo góð að
skrifa á myndina „frá Kay til
Rob”. Félagar hans i flugliðinu
mundu allir verða grænir af
öfund.
Það var litill vafi á þvi, að á
heimilinu þróaðist allt á hinn
ókjósanlegasta hátt. Manneskjur
eins og Maeve og Edwin fara að
eingu óðslega. . . .
Ég hafði sofið i margar klukku-
stundir að mér fannst, þegar ég
iili IsiHSI
riliís
1116.
Lárétt
1) Fiskur.- 6) Svif,- 8) Útibú,-
10) Lausung.- 12) 51.- 13)
Eins,- 14) Elska- 16)
Pers.forn,- 17) Strákur,- 19)
Sæti,-
Lóðrétt
2) Grænmeti.- 3) Hasar.- 4)
Mál,- 5) Högg.- 7) Garg,- 9)
Stök.- 11) Styrktarspýta,- 15)
Veiöitæki.- 16) Veggur,- 18)
Kusk,-
X
Ráðning á gátu nr. 1115
Lárétt
1) Rósin,- 6) Sæl.- 8) Óra,- 10)
Lát,- 12) Gá,- 13) Ra,- 14)
Upp.- 16) Tau.- 17) Aga,- 19)
Stáli,-
Lóðrétt
2) Ósa.- 3) Sæ.- 4) 111.- 5) Bóg-
ur,- 7) Staup.- 9) Ráp.- 11)
Ara,- 15) Pat,- 16) Tal,- 18)
Gá,-
Dreki er meðvitundarlaus
og sekkur i fljótið...1.
Sunudagur 28. mai
8.00 Morgunandakt
8.15 Létt morgunlög.
9.00 Fréttir.
11.00 Messa á Hálsi I Fnjóska-
dal.
14.00 Miðdegistónleikar:
„Messe Solennelle” eitir
Rossini.
15.30 Sunnudagslögin.
16.55 Veðrufregnir.
17.00 Barnatimi
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Stundarkorn meö
búlgarska söngvaranum
Boris Christoff.sem syngur
lög eftir Tsjaikovský.
18.30 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Frcttir. Tilkynningar.
19.30 Ertu meö á nótunum?
20.15 Öld liðin siöan Færey-
ingar byrjuðu fiskveiðar við
island Lúðvik Kristjánsson
rithöfundur flytur erindi.
20.45 A listahátið.
21.30 Bækur og bókmenntir.
Ólafur Jónsson ritstjóri,
Elias Mar rithöfundur og
Óskar Halldórsson lektor
ræða um skáldsögu Ólafs
Jóhanns Sigurðssonar,
„Hreiðrið”.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðrufregnir.
Danslög. Guðbjörg Páls-
dóttir danskennari kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Sunnudagur 28. maí
17.00 Endurtekið efni. Huldu-
byggðin i heiðinni. Kvik-
mynd, sem Sjónvarpið lét
gera siðastliðið haust um
Nato-herstöðina við Kefla-
vikurflugvöll og starfsemi
þá, sem þar fer fram.
Umsjón Magnús Bjarn-
freðsson. Kvikmyndun Sig-
urður Sverrir Pálsson.
Hljóðsetning Oddur
Gústafsson.
18.00 Helgistund Sr. Þorberg-
ur Kristjánsson.
18.15 Teiknimyndir.
18.30 Sjöundi lykillinn.
Norskur framhaldsmynda-
flokkur fyrir börn og ungl-
inga. 1. þáttur. Wellington.
Þýðandi Kristmann Eiðs-
son. Gamall maður kallar
tilsinerfingja sina, þar sem
hann liggur á banabeði.
Meðal þeirra eru tveir pilt-
ar, og gefur hann þeim sinn
lykilinn hvorum. Jafnframt
segir hann þeim, að auk
þessara tveggja lykla séu
fimm samstæðir, sem þeir
þurfi að finna, og mikið sé
undir þvi komið, hvor þeirra
finni hinn sjöunda (Nord-
vision — Norska sjónvarp-
ið) 18.50 Hlé.
20.00 Fréttir.
20.20 Veður og auglýsingar.
20.25 A reginfjöllum Il.Seinni
þáttur sjónvarpsmanna um
ferð þeirra norður yfir há-
lendið. Hér er staldrað við i
Dyngjufjöllum og Askja
skoðuð, og siðan haldið
norður i Herðubreiðarlindir.
Umsjón Magnús Bjarn-
freðseon. Kvikmyndun örn
Harðarson. Hljóðsetning
Oddur Gústafsson.
20.55 Shari Lewis Brezkur
skemmtiþáttur. Auk Shari
Lewis kemur þar fram
gamanleikarinn Dickie
Henderson og hópur dans-
ara. Þýðandi Sigriður
Ragnarsdóttir.
21.20 Albcrte. Framhalds-
leikrit frá norska sjónvarp-
inu, byggt á samnefndri
skáldsögu eftir Coru Sandell
sem fjallar meðal
annars um lif listafólks i
Paris. 1. þáttur. Þýðandi
Óskar Ingimarsson.
(Nordvision — Norska sjón-
varpið)
22.35 Maður er nefndur.Emil
Jónsson, fyrrverandi ráð-
herra. Eiður Guðnason,
fréttamaður, ræðir við
hann.
23.25 Dagskrárlok.