Tíminn - 30.05.1972, Blaðsíða 19

Umsjón: Alfreð Þorsteinsson
Kapphlaupið um íslandsmeistaratitilinn er hafið
- IBK, KR,
Fram og
Breiðablik
hafa tekið
forustuna
Alf—Reykjavik.
— Eftir fyrstu um ferð i 1.
deildar keppninni i knattspyrnu,
sem hófst um helgina, hafa Kefla-
vik, KR, Breiðablik og Fram
tekið forustuna i kapphlaupinu
um íslandsmeistaratitilinn 1972.
Segja má, að úrslit sumra leikj-
anna hafa komið mjög á óvart,
sérstaklega sigur Breiðabliks
gegn Vestmannaeyingum og
sigur KR—liðsins gegn Val. Það
merkilegasta er, að enginn leikur
vannst á heimavelli, þannig töp-
uðu bæði Vestmannaeyingar og
Skagamenn sinum leikjum — og
Valur og Vikingur áttu heimaleik
gegn KR og Fram, þó að hæpið sé
reyndar að tala um heimaleiki,
þegar Reykjavikurliðin leika inn-
byrðis.
Leikur Fram og Vikings i gær-
kvöldi var tilþrifalitill og olli
áhorfendum á Laugardalsvellin-
um miklum vonbrigðum. Fram
sigraði með 1:0 og skoraði Simon
Kristjánsson þetta eina mark
leiksins, þegar 32. minútur voru
liðnar af fyrri hálfleik. Ásgeir
Eliasson einlék upp miðju vallar-
ins inn i vitateig Vikings, þar sem
knötturinn hrökk af varnarmanni
fyrir fætur Simonar, sem kom að-
vifandi og skoraði örugglega.
Fram átti heldur meira i fyrri
hálfleik, m.a. munaði iitlu, að
Sigurbergur skoraði mark fyrir
Fram litlu siðar, en knötturinn
hrökk i þverslá. 1 siðari hálfleik
voru Vikingar aftur á móti mun
ákveðnari. Og siðustu minútur
leiksins pressuðu þeir stift, og
mátti þá ekki oft miklu muna, að
þeim tækist að jafna. En knöttur-
inn vildi ekki i markið, og Fram
hlaut bæði stigin, vissulega þýð-
ingarmikil stig i hinni hörðu
keppni 1. deildar.
Dómari i leiknum var Einar
Hjartarson. Hann notaði flautuna
fulllitið, og var orðið mjög heitt i
kolunum undir lokin.
Einu sinn á dag
2E29I
Steinar Jóhannsson á fullri ferð — skot — og knötturinn hafnar i marki, án þess að Einar, markvöröur Akraness, fái viönokkuð ráöiö.
(Timamynd Róbert).
Sannfærandi leilkur Keflvíkinga á Akranesi á sunnudaginn
MARKAKONGURINN
FRÁ KEFLAVIK SKAUT
SKAGAMENN I KAF!
Ef leikur Akraness og Keflavíkur er forsmekkur
þess, er koma skal i íslandsmótinu i knattspyrnu,
þurfa knattspyrnuunnendur engu að kvíða. Þessi
fyrsti leikur íslandsmótsins, háður i blíðskapar-
veðri á grasvellinum á Akranesi, bauð upp á flest
það, sem áhorfendur vilja sjá — hraða, spennu,
fallegan samleik, einstaklingsframtak og mörk. Og
aðalhlutverkið i þessu knattspyrnusviðsverki lék
Steinar Jóhannsson frá Keflavik, sem beinlinis
sökkti Akranes-liðinu með tveimur fallegum mörk-
um, en leiknum lauk 3:1 Keflavik i vil.
Steinar varð markakóngur 1.
deildar á siðasta ári. Konungs-
tignin gengur i erfðir f hans fjöl-
skyldu, en Steinar er bróðir Jóns
Jóhannssonar, sem um langt
skeið var marksæknastur Kefl-
vikinga og gekk þá undir nafninu
Marka-Jón”. Eftir leikinn á
Akranesi vildi Steinar ekkert full-
yrða um það, hvort hann yrði
markhæstur i 1. deildinni i ár.
„Það er allt of snemmt að spá um
það”, sagði hann brosandi. En
með sama áframhaldi þarf ekki
að fara i grafgötur með það, að
Steinar verður markakóngur i ár.
Ekkert mark var skorað I
fyrri hálfleik, þrátt fyrir, að
nokkur hættuleg tækifæri sköp-
uðust. En i siðari hálfleik fór fyrst
að hitna i kolunum. Teitur
Þórðarson, miðherji Akraness,
komst i dauðafæri á 5. minútu, en
Reyni Oskarssyni, markverði
Keflavikur tókst að bjarga.
A 17. minútu siðari hálfleiks
kom fyrsta mark leiksins. Steinar
fékk sendingu frá hægri. Hann
var mjög vel staðsettur i vitateigi
Akraness og átti mjög auðvelt
með að skora framhjá Einari
Guðleifssyni. Aðeins þremur
minútum siðar bættu Keflviking-
ar öðru marki við. I þetta sinn var
nýliðinn Albert Hjálmarsson að
verki. Hann gaf sér góðan tima,
enda var vörn Akraness ekkert að
amast við honum, og skaut hann
föstu skoti frá vitateigslinu, sem
Einar réði ekki við, 2:0.
Þrátt fyrir þetta mótlæti, létu
Akurnesingar ekki bugast. Þeir
sóttu alltaf annað veifiö og upp-
skáru loks mark á 32. minútu.
Haraldur Sturlaugsson tók auka-
spyrnu út við hliöarllnu. Spyrna
hans var nákvæm og knötturinn
sveif yfir Keflvikur-vörnina til
Matthiasar Hallgrimssonar, sem
skallaði i netið, 2:1.
Og nú var spennan I hámarki.
Akurnesingar gerðu itrekaðar til-
raunir til að jafna, en teflu of
djarft. Þeir veiktu vörnina — sem
var þó veik fyrir — með sóknar
leik sinum, og það var litill vandi
fyrir Steinar á 38. minútu, þegar
hann fékk sendingu á miöjum
vallarhelmingi Akraness, að
ganga að marki Ákraness og
skora 3:1. Þar var engin vörn fyr-
ir.
Leikurinn á sunnudaginn var
góður, og Keflvikingar áttu skilið
að sigra, enda þótt Akranes-liðið
léki ekki illa. Yfirburðir Kefla-
vikur fóiust i þvi, að skipulag liðs-
ins, bæði I sókn og vörn, var
betra. Einar Gunnarsson og
Guöni Kjartansson láta ekki vaöa
yfir sig i vörninni, mjög samstillt
og skemmtilegur miðvaröardú-
ett.
Karl Hermannsson stóö sig vel i
hlutverki tengiliðsins, en hér áður
lék hann i fremstu viglinu. En
bezti maöur liðsins var Steinar
Jóhannsson, bæöi fljótur og fylg-
inn sér — meö ágæta knatttækni
— fyrir utan það, að sjötta skiln-
ingarvitið segir honum alltaf,
hvar hann á að staðsetja sig. Það
er ekki litill kostur fyrir miöherja
að kunna að staösetja sig.
Akranes-liðið lék skemmtilega,
en vörnin er ekki nógu góö. Það er
eins og varnarleikmennirnir
kunni ekki að staðsetja sig al-
mennilega. Eyleifur Hafsteinsson
átti ágætan leik, svo og Matthias
Hallgrimsson. En mesta hættan
stafar þó af Teiti Þórðarsyni,
miðherja. Þrátt fyrir þetta tap,
eiga Akurnesingar áreiðanlega
eftir að láta að sér kveöa I deild-
inni i sumar.
Guðmundur Haraldsson dæmdi
leikinn vel.
—alf.
Súrt í broti fyrir Vestmannaeyinga
að tapa fyrsta leiknum á heimavelli
BK—V estmannaey jum.
— Áhorfendur i Vest-
mannaeyjum urðu fyrir
geysilegum vonbrigð
um með lið sitt i fyrsta
leik íslandsmótsins i
Eyjum. Fyrirfram hafði
verið búizt við fremur
léttum sigri gegn
Breiðabliki, en það fór
á aðra leið. Breiða-
bliksmenn mættu mjög
ákveðnir til leiks og léku
skynsamlega frá byrjun
til enda og uppskáru sig-
ur, 3:2, sem verða að
teljast sanngjörn úrslit
eftir gangi leiksins.
Mjög gott knattspyrnuveður
var i Vestmannaeyjum á sunnu-
dagskvöld, loksins, þegar hægt
var að leika leikinn, en Breiða
bliksmenn höfðu verið veður-
tepptir I Reykjavik siðan um
hádegisbil á laugardaginn.
Vestmannaeyingar byrjuðu
leikinn ágætlega. Og ekki voru
liðnar, nema 13. minútur, er
knötturinn hafnaði i neti Breiða-
bliks eftir þrumuskot óskars
Valtýssonar, sem hafnaði efst I
blávinklinum. Stórglæsilegt
mark.
Nokkrum minútum siðar jafn-
aði Ólafur Friðriksson fyrir
Breiðablik, 1:1. Áhorfendur voru
mjög óánægðir með þetta mark
og töldu, að linuvörðurinn, sem
gaf til kynna, að knötturinn hefði
fariðinn fyrir linu, hefði ekki ver-
ið I aðstöðu til að dæma um það.
A 27. minutu siðari hálfleiks
náðu Breiðabliksmenn forustu i
leiknum með fallegu marki
Haralds Erlensdssonar. Og á 34.
minútu jókst forusta Breiðabliks i
3:1, er Guömundi Þórðarsyni
tókst að skora úr þvögu. Rétt
fyrir leikslok skoraði Guðmundur
Jónsson, Breiðablik, sjálfsmark,
og urðu lokatölur leiksins 3:2
Breiðablik I vil.
Auðvitað þótti Eyjamönnum
súrt i potti að tapa fyrir Breiða
bliksmönnum á heimavelli. En
staðreyndin var sú, að Breiðablik
lék árangursrikari knattspyrnu.
Guðmundur Þórðarson ásamt
tveimur útherjum léku framar-
lega — og unnu vel úr langsend-
ingum fram. Þá var vörnin, með
Guðmundi Jónssyni, sterk, þótt
Guðmundi hafi orðiö á að skora
sjálfsmark.
Lið Vestmannaeyja olli von-
brigðum. Liðið var ekki svipur
hjá sjón, miðað við fyrri leiki á
árinu. Ólafur Sigurvinsson var
bezti maður liðsins. Einnig átti
Tómas Pálsson ágætan leik, en þó
var það áberandi, hve kantmenn-
irnir voru sveltir.
Leikinn dæmdi Valur Bene-
diktsson. Áhorfendur voru fjöl-
margir. '