Tíminn - 03.06.1972, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Laugardagur 3. jú.ní 1972
ina og gætti þess vandlega að frú
Blaney væri þar ekki samtimis.
Mér fannst Fleur dálitiö döpur, en
alls ekki harmþrungin. Hún var
mjög ánægð með að sjá mig.
- t>að var fallega gert af þér,
Kay, að koma til min alla þessa
leið. Ég met það mjög mikils.
— Ég er mjög glöð yfir þvi að
mega koma hingað til þin. Þú lit-
ur ágætlega út, ert blómleg og sæt
þrátt fyrir það, sem komið hefur
fyrir. Ég vissi ekki vel.hvað segja
skyldi undir þessum kringum-
sæðum.
— Já, ég hef það gott, sagði
Fleur. — Ég veld mömmu mest-
um vonbrigðum með þvi að gráta
ekki allan liðlangan daginn.
- Það er gott að þú gerir það
ekki.
Hún horfði á mig hugsandi. —
Ég vildi svo gjarnan.að ég væri
sorgbitnari en ég er, Kay. En ég
vil ekki hræsna, Ég finn enga
sorg. Ég hlýt að vera eitthvaö
undarleg. Annars er ég dalitið
dauf þessi litla, vesaiings vera,
allt þella erliða að komast i heim-
inn og svo — pútt — ljósið slökkt.
- Settu að minnsta kosti ekki
lyrir þig tilfinningaleysið, þú
verður heldur að hugsa um það
citt að vera frisk aftur, það eitt
gildir.
llið unga andlit mýktist i fögru
brosi. — Ó Kay, þú ert svo yndis-
leg, og ég hel' svo gott af að vera
nálægt þér. 11 já mömmu og Stetlu
og þeim hinuin linnst mér ég
vera. . .sek. Þú skilur mig hins-
vegar og ég þori að vera sönn ná-
lægt þér.
Ég fór að tala um annað, segja
henni frá leikhúsinu og slúðursög-
unum.sem gengu. Égsagði henni
Irá samkvæmi, sem ég hafði ver-
ið i og hvernig konurnar hefðu
vcrið klæddar. llún var aftur orð-
in lún gamla, káta Fleur þegar
litla hjúkrunarkonan kom inn til
þess að taka lebollana. Ilún gaf
mér bcndingu um,að heimsóknar-
timinn væri útrunninn. Svo brosti
hún til Fleur. ,
Þessi heimsókn hefur
virkilega gert yður gott, Frú
Benthiil. Við verðum að telja
hana á að koma aftur.
ó bara að hún vildi
gera það fyrir mig, sagði Fleur,
og ég lofaði að koma aftur ein-
hvern l'yrsta daginn i næstu viku.
Þegar ég kemst á fætur og
út. Kay, verðum við að hittast oft.
Viltu lofa mér þvi?
Auðvitað. Við lyftum okkur
upp, og kaupum ný föt handa þér
þig vanlar vist ýmislegt?
Það verður gaman.
Ég yfirgaf hana hamingju-
sama og með ljóma i augunum.
lljúkrunarkonan beið min úti i
ganginum með eiginhandarblokk
i hendinni.
— Allt i lagi, ég skal skrifa
nafniö mitt, sagði ég og brosti til
hennar.
— Ó, fröken Lauriston, þakka
yður fyrir. Þaö hefur verið sér-
lega ánægjulegt að fá að heilsa
yður, og það hefur haft svo mikil
og góð áhrif á frú Benthill að þér
komuö. Það er alltaf erfitt þegar
móðir missir barnið sitt.
Mér varð hugsað til þess, sem
hjúkrunarkonan hafði sagt þegar
Maeve heilsaði uppá mig i leik-
húsinu næsta kvöld. Ég hélt mig
geta reiknað með Maeve, en hún
var fjarska dauf og grátrandir
um augun. Það lá við,að ég yrði
ergileg við að sjá hana aldrei
þessu vant.
— Þetta er allt svo óskiljanlegt,
Kay. . . þessi elsku, litla vera. . .
Ég gat nú ekki stillt mig lengur.
— Heyrðu mig, Maeve, hryggilegt
er það, þaö finnst okkur öllum, en
við megum vera þakklát fyrir það
að Fleur er frisk og syrgir sig
ekki til dauða, en tekur á skyn-
seminni þess i stað.
Maeve horfði á mig eins og ég
væri orðin eitthvað skritin. — En
innst inni ber hún sorg, Kay, það
segir sig sjálft. Mamma segir,að
engin móðir komist yfir það að
missa barnið sitt, alveg án tillits
til þess hve mörg hún á fyrir.
— Ég geri ráð fyrir, aö frú
Blaney taki sér þetta nærri? Ég
hálf skammaðisl min fyrir að
vera að spyrja um það sem ég
vissi. En ég vildi sanna fyrir guði
og mönnum að ég hefði rétt fyrir
mér, og Maeve gekk svo sannar-
lega i gildruna.
— Hún er alveg óhuggandi.
Þetta barn hefði haft svo mikla
þýðingu fyrir hana.
Þelta var svo sem, auðvitað. Ég
sá i huga mér þetta andvana
fædda barn gert að nýjum Itonnei
Williams, og dánardagsins hátið-
lega minnzt árlega, til þess að
binda fjölskylduna ennþá fastar
saman.
— Ég hef heldur aldrei séð
Jónatan svona hnuggginn, og
Dorian segir alltaf: — Það hefði
alveg eins getað verið eitthvert
okkar barna, og Stella flýtur öll út
i tárum.
— En það var ekki eitt þeirra,
eða var það? Var það ekki Fleurs
barn?
— Jú, ég veit það, og Fleur tek-
ur þessu hreystilega. Chris segir
ekki margt — Það er ekki oft, sem
við sjáum hann.
— Kæra vinkona, ég geri það —
ég geri það.
— Ég get ekki sagt frá þvi, hve
eftirvæntingarfull ég er, Kay, ég
hef aldrei á æfinni orðið svona
spennt. Það er svo friskandi — að
standa á eigin fótum og byrja upp
á nýtt.
Ég kyssti hana alúðlega.
— Vertu sæl Fleur, og hamingjan
fylgi þér.
— Vertu sæl, Kay, þakka þér
fyrir allt, sem þú hefur fyrir mig
gert.
Aldrei skal ég gleyma svipnum,
blikinu i augunum, né gáska
hreyfingarinnar, þegar hún veif-
aði til min upp i gluggann.
Ég féil i þunga þanka þegar hún
var farin. Svo Chris hafði rétt fyr-
ir áer — Fleur vildi vera frjáls,
engu siður en hann. Grunaði hana
hvað hún var að gera fyrir mig
með þessu? Einhverntima, ein-
hverntima seinna mundi ég
spyrja hana. Einhvern-
tima...bylgja friðsemdar reið yfir
mig. Loksins gat ég séð fyrir end-
ann á einmanaleik minum?
Einmitt þegar ég var um það
bil að fara i rúmið, kom Jónatan i
heimsókn með fangið fullt af
blómum, ávöxtum og kampavini.
— Ég frétti að þú værir lasin,
Kay. Mig langaði aðeins til að
vita hvernig þér liði.
Ég þakkaði fyrir, en óskaði
þess af heilum hug að hann færi
sem fyrst. Þetta var fyrsti dagur-
inn sem ég var á fótum, var
fjarskalega afllaus og langaði
mest af öllu til þess að komast i
rúmið aftur. En hann lét fara vel
um sig, svo það var ekkert fyrir
mig að gera en að bjóða honum
kvöldverð og opna kampavins-
flöskuna. Að sjálfsögðu spurði ég
um liðan fjölskyldunnar.
— Þau hafa öll kvefast, en það
vissirðu kannski. Þú sérð Maeve
oft? er ekki svo?
— Jú, við hittumst alltaf annað
slagið — ég hef verið að hjálpa
henni að kaupa til búsins.
Mamma er alveg að ganga fram
af sér við að undirbúa þetta brúð-
kaup, tautaði Jónatan.
— Já, ég þykist vita að hún noti
timann vel við undirbúninginn.
— Já, það er áreiðanlegt.
Næsta spurning hans kom mér i
vanda:
— Sérðu Fleur nokkurn tfma?
— Já, stundum.
Þú sérð kannski Chris oftar?
— Já, við höfum talsvert starf-
að saman.
— Og þar fyrir utan?
— Ég stóð á fætur, snéri við
honum bakinu um leið og ég
kveikti i sigarettu. Ég þurfti tima
til að átta mig, þvi að ég vissi að
Jónatan hafði sterkar gætur á i
mér. — Hvað meinarðu?
— Heyrðu mig, Kay, ég skal
vera hreinskilinn. Ég hef
áhyggjur út af Fleur. Ég held að
hún sé ekki hamingjusöm i hjóna-
bandinu. Hún hefur verið eirðar
laus og bæld i seinni tið.
— Seinast þegar ég sá Fleur
sagði hún mér að hún væri mjög
hamingjusöm.
— Hvenær var það?
Ég horfði beint framan i hann.
— Alveg nýlega. Ég vonaði að
hann spyrði ekki um,hvaða dag
það hefði verið.
— Ég vildi bara óska að þetta
væri rétt hjá þér.
— Fleur mun áreiðanlega
segja þér það sama sjálf, sagði
ég. Mér var hugsað til bréfsins,
sem hún hafði skrifað frú
Blanley. Heyrðu mig, Jónatan,
það er ekki meiningin að reka þig
út, en þetta er fyrsti dagurinn
sem ég er á fótum og ekki sérlega
vel upplögð....
Hann stóð á fætur og brosti.
— Ég hef aðeins hugsað um mig,
1121.
1) Sundfæri,- 6) Aa.- 8) Hóf.-
10) Ennfremur.-12) Greinir.-
13) Féll,- 14) Lærði,- 16)
Nuddað.- 17) Áfengum miði.
19) Fáni.-
Lóðrétt
2) Op.- 3) öfug röð.- 4) Eins.-
5) Andlitsfarði,- 7) Dapra,-
9) Kindana.- 11) Hár,- 15)
Smásteinar.- 16) Hafðu. 18)
Trall,-
Ráðning á gátu nr. 1120
Lárétt
1) Tigull,- 6) Lán,- 8) Sóa,-
10) Als,- 12) TT,- 13) Ek,- 14)
Ata,- 16) Óku,- 17) Uni,- 19)
Smána.-
Lóðrétt
2) íla.- 3) Gá,- 4) Una.- 5)
Ostar.- 7) Askur.- 9) Ótt,-11)
Lek,- 15) Aum,- 16) Óin,- 18)
Ná,-
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
1111
■
LAUGARDAGUR
3. júni
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og
veðurfregnir. Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga.
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.30 Stanz. Arni Ólafur
Lárusson og Jón Gauti
Jónsson stjórna þætti um
umferðarmál og kynna létt
lög.
15.00 Fréttir.
15.15 Laugardagstónleikar.
16.15 Veðurfregnir. A nótum
æskunnar. Pétur Stein-
grimsson og Andrea Jóns-
dóttir kynna nýjustu dægur-
lögin.
17.00 Fréttir. Erlendar r-addir
um islenzk öryggismál.
Þáttur i samantekt Einars
Karls Haraldssonar. Lesari
með honum: Sigmundur
örn Arngrimsson. A eftir
stjórnar Tómas Karlsson
ritstjóri umræöum um
öryggismálin en þátt-
takendur auk hans verða
Björn Bjarnason lög-
fræðingur og Ragnar Arn-
alds alþingismaður.
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Söngvar i iéttum dúr.
18.30 Tilkynningar
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Bcint útvarp úr Matt-
hildi.
19.45 Hljómplöturabb.
Þorsteinn Hannesson
bregður plötum á fóninn.
20.30 Smásaga vikunnar:
„Feðgarnir” cftir Þorodd
Guðmundsson frá Sandi.
Hanna Eiriksdóttir les.
20.50 Einsöngur: Erna Berger
syngur.
21.15 Á skerplu. Jón B.
Gunnlaugsson tekur saman
þátt með ýmsu efni.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55. Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
LAUGARDAGUR
3. júni
18.00 íþróttir. Sveitagllma Is-
lands. Umsjónarmaður
Ómar Ragnarsson.
Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Skýjum ofar. Brezkur
gamanmyndaflokkur.
Ævintýri á Sikiley. Þýð-
andi: Dóra Hafsteinsdóttir.
20.50 Sumardansar. Ballet
eftir Flemming Flindt
samin við tónlist eftir Svend
S-Schultz. Dansarar: Anne
Christensen, Eva Kloborg,
Anne Marie Vessi, Arne
Bech og Johnnv Eliasen.
(Nordvision — Danska sjón-
varpið)
21.20 Myndasafnið. Umsjónar-
maður Helgi Skúli
Kjartansson.
21.50 Borg blekkinganna (The
Bad And The Beautiful)
Bandarisk biómynd frá
árinu 1953. Leikstjóri
Vincente Minelli. Aðalhlut-
verk Kirk Douglas, Lana
Turner og Walter Pidgeon.
Þýðandi: Jón Thor Haralds-
son. 1 mynd þessari er
skyggnzt inn i lif kvik-
myndaborgarinnar og sýnt
hvernig þróun kvikmynda-
gerðar og lifi einstaklinga
er stjórnað af fáum áhrifa-
mönnum.
23.45 Dagskrárlok.
•V
p

Gisli G. ísleifsson <jj
Hæstaréttaliigmaður §
Skóla\i»rAustig la.simi 14150
P
S>
í>