Tíminn - 06.06.1972, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Þriöjudagur 6. júni 1972.
hann hafi stungiö þvi á sig ásamt
bréfi til frú Blanley?
— Já.
— Hann er ekki litiö ósvifinn.
Hvernig ætlar þú aö taka þessu,
Chris?
— fcg fer auövitaö til Fairfield
til þess aö sækja bréfið mitt,
svaraði hann kuldalega.
Hann kyssti mig bliðlega en
ástriöulaust og sagði um leið og
hann gekk Iram aö dyrunum:
Það veröa fá orö en i l'ullri mein-
ingu milli frú Blanley & Co. og
min i þetta sinn. Ilaltu þér alveg
lyrirutan þetta, þu veizt ekkcrt ef
einhver skyldi spyrja þig. Fg set
mig fljótt i samband viö þig aftur.
— Vertu sæll Chris, sagði ég og
teygði mig upp aö honum og
kyssti hann.
Guö blessi þig, elskan.
í;g sat lengi fyrir framan arin-
inn eftir aö hann fór. Ég var
dauðþreytt en ég lann.aö ég gat
ekki sof'nað. Cg gekk eiröarlaus
um ibúöina, og loks lagöi ég mig
fyrir. Mér varö hugsaö til Chris.
Ilann var sjállsagt kominn til
Fairfield. Chris mundi ekki lara
vægl i sakirnar, hann var ekki
smeykur við aö segja frú Blanley
meiningu sina, og nú þyrfti hann
ekki aö taka lillit lil Fleur, svo
hann gat þessvegna sagt blákald-
an sannleikann meö góöri sam-
vizku.
Þegar ég vaknaöi næsta morg-
un var min fyrsta hugsun aö nú
væri Fleur komin á leiö til
Canada. Kg var mikiö friskari og
sló þvi l'östu aö leika um kvöldið.
Kg hringdi á leikhúsið og sagöi
frá þessu.
(Og átti hálfpartinn von á þvi að
heyra frá Chris, en þegar á dag-
inn lcið án þess aö ég heyrði nokk-
uð frá honum, sló ég þvi föstu að
hann mundi koma lil min eftir
sýninguna.
Allir fögnuöu mér i leikhúsinu, og
mér hlýnaöi um hjartarætur.
Klsa hal'öi útbúiö „sérréttinn”
handa mér, og allt flaut i blóm-
um. Blööin höl'öu fengið vitneskju
um að ég mundi veröa á sviöinu
um kvöldið, og ég var i sannleika
lalsvert upp meö mér af allri
þessari athygli og vinsemd.
lOg var limm sinnum kölluð
lram, og ég var orðin ákaflega
þrcytt þegar ég gekk inn i
búningsherbcrgið mitl. Þegar ég
opnaöi huröina var Chris þaö
fyrsta sem ég sá. Ilann sal á stól,
og Klsa stóö fyrir al'tan hann
þögul og með vanþóknunarsvip.
Kg er búin aö segja honum
þaö aö þú larir beina leið heim i
rúmiö, sagöi hún allkuldalega.
Chris brosti til nennar. — Þetta
er allt i lagi, Klsa, ég lofa aö aka
henni beina leið heim.
— Helltu uppá te meðan ég
skipti um föt, Klsa, sagði ég. Mig
langaði til aö vera ein með Chris
augnablik. Ég sneri mér aö hon-
um. — Hvernig gekk?
— Kg er ákaflega áhyggjufull-
ur, Kay. Hann kveikti sér i
sigarettu og fór að ganga fram og
aftur um gólfið. Kg fór ekki til
Fairfield i gærkveldi. Kg hringdi,
en hvorki frú Blanley né Jónatan
voru heima. Maeve sagöi mér, að
þau hefðu farið til þess að vita
meö hvaöa bát Fleur hefði farið.
Kg ákvaö að gera slikt hið sama.
Það var engum erfiðleikum bund-
iö fyrir mig ég hef min sambönd,
og fékk strax að vita, að hún
ætlaði með Cunard frá South-
hampton. Kg ók beina leið
þangað, og Jónatan og frú
Blanley höföu gert hið sama. Við
mættumst á bryggjunni — mjög
áhrifamiklir samfundir, en slepp-
um þvi. Það, sem hefur þýðingu
núna er það, að Fleur fór alls ekki
með skipinu, og enginn veit hvar
hún er niðurkomin.
— Fór hún ekki með skipinu?
Kn Chris, það hlýtur hún að hafa
gert.
— Nei, hún var ekki um borö,
Kay. Mér datt i hug að hún hefði
kannski orðið hrædd um að ein-
hver hefði komizt að þvi að hún
væri að hverfa af landi burt, og
þess vegna falið sig um borð i
skipinu þar lil það væri komið út á
rúmsjó. Kg greip þvi ,til radió-
simans fyrir stundu siðan, en hún
hafði ekki sézt um borð. Svo, hvar
er hún nú?
Klsa kom með teiö, og við
drukkum það i djúpri þögn. Chris
fór að sækja bilinn en ég að fjar-
lægja andlitsfarðann og skipta
um föt. Kg var alltof áhyggjufull
til þess að hugsa nokkuð um útlit
mitt. Chris beið min fyrir utan, og
ég bað hann að aka framhjá ibúð-
inni sinni i leiðinni. — Kannski
liggja þar íyrir einhver skilaboð
— kannski er FleUr þar sjálf.
— Allt i lagi. Við ókum
þegjandi aö hótelinu. Ósjálfrátt
litum við bæði upp i gluggana hjá
Chris, en þeir voru i myrkri.
—Kg ætla að skjótast upp og
vita hvort nokkur skilaboð liggja
lyrir.
Kg hallaði mér afturábak og
lokaði augunum. Svo heyrði ég
fótatak. Það var Chris sem'kom,
en hann var ekki einn. Með hon-
um gekk lögregluþjónn, og þeir
voru að tala saman. Kg sá að and-
lit Chris var orðið öskugrátt. Kg
opnaði bilinn og gekk til þeirra.
Kg varorðin viti minu fjær af
hræðslu.
— Chris —Chris, hvað erum að
vera?
Hann tók i handlegginn á mér
og ýtti mér inn i bilinn. Svo
kastaði hann kveðju á lögreglu-
þjóninn og settist við hliðina á
mér. — Hún er dáin, Kay. Fleur
er dáin. Lögreglan hefur verið að
leita að mér.
Grimmd oröanna fóru i gegnum
mig eins og hnifstungur.
— 0, nei...nei,..nei.
Likama Fleurs rak á ströndina
við Kockhaven. Kg er neyddur til
að fara þangað til þess að slá þvi
föstu að það sé hún og engin önn-
ur, fötin...bréf.
Kg lagði hendurnar fyrir and-
litið og skalf öll svo að tennurnar
glömruðu.
— Kg skal aka þér heim, en svo
verð ég að fara strax.
— Kg fer með þér Chris.
— Nei Kay, ég verð að fara
einn. Siðan verð ég að segja fjöl-
skyldunni fréttirnar.
Kg áttaði mig, ég hjálpaði ekki
Chris meö þvi að gráta og barma
mér. Kg þvingaði sjálfa mig til að
sýna stillingu.
— Veit nokkur hvernig þetta
vildi til?
— Nei, það er nú einmitt það,
sem við erum að reyna að komast
að.
Jafnvel á þessari stundu vakn-
aði ekki fyrir mér hvaða þýðingu
það hefði fyrir mina eigin
hamingju, hvernig þessari
rannsókn lyktaði. Utan við ibúð-
ina mina tók Chris aðeins laus-
lega i höndina á mér. — Kg kem
ekki með upp, — þú skilur það,
Kay?
— Auðvitað. Þú lætur mig
vita...?
— Undir eins og ég get. Vertu
sæl, og hann var farinn.
Kg gekk hægt upp stigann, það
var eins og heljarþung byrði
hvildi á baki minu, og mér fannst
ég vera minnst hundrað ára
gömul. Fleur var dáin, og fyrir
aðeins tveim dögum siðan hafði
hún staðið hjá mér i þessari ibúð,
hamingjusöm, gáskafull og með
glæsilegar framtiðarvonir. Kg
gat ekki skilið þetta — gat ekki
samþykkt það. Chris mundi
áreiðanlega hringja og segja að
allt hafi þetta verið hinn mesti
misskilningur. Kg fann að mér.
mundi ekki koma dúr á auga
þessa nótt, mér datt ekki einu
sinni i hug að leggja mig fyrir. Kg
hugsaði sem svo að þannig gæti
farið að Chris hringdi og þyrfti á
hjálp minni að halda. Vildi ég þá
vera reiðubúin.
Chris hringdi ekki fyrr en
klukkan átta næsta morgunn. Kg
heyrði strax á hljómi raddarinnar/
að þetta hafði ekki verið neinn
misskilningur með Fleur.
— Það verður réttarfarSleg lik-
skoðun — á fimmtudag. Kg býst
við að þú sért neydd til að vera
þar viðstödd, Kay.
— Vitanlega. — Kg mundi vera
þar undir öllum kringumstæðum.
— Þakka þér fyrir.
— Hvernig tekur fjölskyldan
þessu? spurði ég.
— Kg hringdi til Jónatans, og
hann fór með mér að skoða likið.
Við vildum ekki að frú Blanley
væri með i þessari för, en hún
1123.
Lárétt
1) Land 6) Stafur 8) Fersk
10) Gruna 12) Eldivið 13)
Lindi 14) Fæðu 16) Gól 17)
Tunna 19) Klettur.
Lóðrétt
2) Götu 3) Þófi 4) Barði 5)
Kaffibrauð 7) Hrópa 9) Mann
11) Rugga 15) Svik 16) Op 18)
Baul.
Ráðning á gátu No. 1122.
Lárétt
1) Atvik 6) Eið 8) Höm 10)
Nál 12) 01 13) No 14) Eim 16)
Gat 17) Æpa 19) Frisk.
Lóðrétt
2) Tem 3) VI. 4) Iðn 5) Ahöfn
7) Bloti 9) öli 11) Ana 15)
Mær 16) Gas 18) Pi.
HVELL
iii II lllil! 1
Þriðjudagur ó.júni
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 Siðdegissa g a n:
„Einkalif Napóleons” eftir
Octave Aubry
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miödegistónieikar.
16.15 Veðurfregnir. Tónleikar.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Saga frá Afriku:
„Njagwe” eftir Karen
Ifcrold Olsen.
18.00 Fréttir á ensku
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir.
19.00 Frcttir. Tilkynningar.
19.30 Fréttaspegill
19.45 íslenzkt umhvcrfi. Skúli
Johnsen aðstoðarborgar-
læknir talar um umhverfi
Seltirninga
20.00 Lög unga fólksins
Sigurður Garðarsson
kynnir.
21.00 Beint útvarp fra listahá-
tið: Sinfóniuhl jóms veit
sænska útvarpsins leikur i
Laugardalshöll. Stjórnandi:
Sixten Ehrling.
21.40 iþróttir. Jón Ásgeirsson
sér um þáttinn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfreg n i r .
Kvöldsagan: „Gömul saga’
eftir Kristinu Sigfúsdóttur.
22.35 Harmonikulög Grettir
Björnsson leikur.
22.50 Á hljóðbergi Frá
listahátið i Reykjavik: Úr
dagskrá um Björnstjerne
Björnsson, samantekinni og
fluttri i Norræna húsinu af
norsku leikkonunni Liv
Stömsted Dommersnes.
23.35 Frítir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
.iKl
[| |
Þriðjudagur 6. júní
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
’20.30 Fósturbarnið.
Framhaldsleikrit i þremur
þáttum eftir Carin Mann-
heimer. 2. þáttur. Þýðandi
Dóra Hafsteinsdóttir. Efni 1.
þáttar: Lillemor Dahlgren
er tvitug, einstæð móðir.
Hún reynir að sjá fyrir sér
og barninu, en á erfitt með
að fá vinnu við sitt hæfi,
vegna ónógrar menntunar.
Að lokum ákveður hún að
láta barnið frá sér til fóstur-
foreidra, meðan hún aflar
sér þeirrar menntunar, sem
þarf til að verða aðstoðar-
stúlka á rannsóknarstofu.
(Nordvision — Sænska sjón-
varpið)
21.25 Sjónarhorn. Þáttur um
innlend málefni. Að þessu
sinni er fjallað um umferð-
aröryggi og rannsóknir i
sambandi við betri nýtingu
og tilraunaframleiðslu
sjávarafurða. Umsjónar-
maður Ólafur Ragnarsson.
22.15 iþróttirM.a. landsleikur
i knattspyrnu milii Skota og
Englendinga. Umsjónar-
maður Ómar Ragnarsson.
Dagskrárlok óákveðin.
D
R
E
K
I
Hálfnað
erverk
þáhafiðer
^ I
sparnaðnr
skapar
verðmsti
Samvinnnbankinn