Tíminn - 21.06.1972, Qupperneq 5

Miðvikudagur 21. júni 1972.
TÍMINN
5
Lögreglan hreinsar til
við Þórscafe og Röðul
Opnar
kirkjan
verzlun?
ÓV—Reykjavik
Þjóðkirkjan mun nú hafa i
hyggju að opna verzlun i
Reykjavik. Verða þar fyrst
og fremst seldar kristilegar
bókmenntir, svo og ýmsir
kirkjulegir munir. Þar ættu
prestar og söfnuðir til dæmis
að geta keypt ýmsa hiuti til
notkunar við guðsþjónustu-
hald, en vissulega hefur ver-
ið mikil þörf fyrir slika
verzlun að undanförnu. Ekki
munu þó altaristöflur,
messuvinsbikarar og kerta-
stjakar verða til á lager,
heldur verður mestmegnis
pantað eftir verðlistum
(katalógum).
Töluvert hefur verið gefið
út af kristilegum bókmennt-
um hér á landi, bæklingum
og öðru, og i ófullnægjandi
húsnæði Biskupsstofu er
vitaskuld litið pláss fyrir
slikt. Þvi er það, að Þjóð-
kirkjan hyggst opna þessa
verzlun, en málið er enn á
umræðustigi, og hefur ekkert
verið endanlega ákveðið. Þó
hefur verið rætt um að nýta
húsnæði það, sem tizkuverzl-
unin Karnabær leigði á Týs-
götu 1, undir verzlun kirkj-
unnar.
Caféteria
í Kópavogi
Þann 16. þessa mánaðar var
opnuð Caféteria i Félagsheimili
Kópavogs. Þar verður smurt
brauðá boðstólum en súpa verður
einnig borin fram i hádeginu.
Félögin, sem stóðu að byggingu
Félagsheimisins eiga hvert
sinn fulltrúa i samstarfsnefnd
sem rekur félagsheimilið.
Formaður nefndarinnar er
Sveinn Sæmundsson.
Jónina Gróa Jónsdottir veitir
Cafeteriu forstöðu, og þar verður
opið frá kl. 09.00 — 17.00.
Klp-Reykjavik.
Lögreglan i Reykjavik, hefur
nú komið fólki þvi, sem býr i
næsta nágrenni við veitingarhús-
in Röðul og Þórscafé, til aðstoðar,
svo það geti fengið svefnfrið á
þeim tima, sem samkomugestir
koma út af þessum húsum.
Tók lögreglan sig til,fyrir helg-
ina, og sendi vaska sveina að báð-
um húsunum þegar liða tók á
kvöldið. Bægðu þeir öllum óvið-
komandi bilum frá húsunum,
stóðu siðan fyrir utan að dans-
leikjunum loknum, og visuðu fólki
á leigubifreiðir og báðu hina um
að hafa sig sem hraðast á brott.
Gekk þetta greiðlega fyrir sig, og
voru allir horfnir á braut á met-
tima.
Bjarki Eliasson, yfirlögreglu-
þjónn, sagði okkur, að mikið hefði
verið kvartað úr ibúðarhúsum i
næsta nágrenni við þessa staði yf-
irhávaðafrá samkomugestum og
þó sérstaklega yfir bilaflauti,
enda stöðvaðist jafnan þarna öll
umferð þegar hleypt væri út af
húsunum eftir miðnætti.Hefði þvi
þetta ráð verið tekið, og væri
ætlunin, að hafa þarna menn á
vakt, a.m.k. næstu kvöld.
SÚM framlengir
SJ-Reykjavik
Alþjóðlega myndlistarsýningin
i Galleri Súm við Vatnsstig og As-
mundarsal við Freyjugötu verður
opin áfram til sunnudagskvölds
25. júni. Bókin Súm á Listahátið
er til sölu i báðum sýningarsölun-
um og lika hjá bókaverzlununum
Máli og menningu og Snæbirni
Jónssyni.
Aframhald þessarar alþjóðlegu
sýningar með nýjum verkum hef-
stsiðan 1. júli i Galleri Súm. Þann
sama dag verður dagskrá fyrir
utan Asmundarsal, þar sem flutt
verða verk eftir kaliforniska
my ndlistarmanninn Barry
McCallion.
VAGNSTJORI
MEÐ BERKLA
Klp-Reykjavik
Um siðustu helgi kom i ljós,
að einn af vagnstjórum
Strætisvagna Reykjavikur,
var kominn með smitandi
berkla. Var maðurinn fluttur
á Vifilstaðahæli, þar sem hann
er nú til meðferðar.
Jón Eiriksson berklalæknir,
tjáði Timanum i gær, að
maðurinn hefði áður haft
berkla, og að þeir hefðu nú
allt i einu tekið sig upp aftur.
„Þetta kemur stundum
fyrir, að þeir, sem hafa áður
smitazt af berklum, jafnvel
fyri löngu, verða veikir, og
svo var i þessu tilfelli” sagði
Jón. — Þetta eru þó ekki bráð-
smitandi berklar, en þó hafa 2
börn i fjölskyldu þessa
manns, smitazt, en ekki
veikzt.
Við vinnum nú að þvi að
rannsaka allt hans heimilis-
fólk og samstarfsmenn. Hefur
enn ekkert komið i ljós, nema
smit hjá þessum tveim
börnum, sem hann hefur um-
gengizt.
Aðspurður um, hvort þessar
rannsóknir yrðu ekki að vera ■
all viðtækar, þar sem
maðurinn hefði unnið starf,
þar sem hann hefur orðið að
umgangast margt fólk, sagði
Jón, að enn væri full snemmt
að segja um það, en þeir hjá
Berklavarnadeildinni,
myndu gera sitt bezta eins og
ætið.

Ölafur Haraldsson, sem útskrifaðist sem landafræðingur úr Háskóla islands á föstudag, ásamt nýbök-
uðu jarðfræðingunum fjórum, Hauki Jóhannessyni, Kristni Albertssyni, Sigriði Theódórsdóttur og
Sveini Þorgrimssyni. TlmamyndGE
GLEÐILEGUR AFANGI
SJ-Reykjavik
,,Ég lýsi ánægju minni yfir að
fyrstu Islenzkmenntuðu jarð-
fræðingarnir skuii nú hafa út-
skrifazt, og hefði mátt fyrr vera”,
sagði prófessor Sigurður Þór-
arinsson i viðtali við Tímann i
gær. „Og þá á ég ekki við að nýju
jarðfræðingarnir fjórir hafi ekki
lokið námi sinu á tiisettum tima,
heldur að islenzk raunvisinda-
deild hefði mátt vera stofnuð fyrr.
En alla vega er ánægjulegt að
þetta skuli vera komið i gang.”
Þrir af jarðfræðingunum, sem
hlutu B. Sc. gráðu frá Háskóla ís-
lands á föstudag, ætla að halda
áfram námi, og hafa þeir allir
fengið inni á góðum háskólum
næsta vetur, tveir i Bretlandi og
einn i Bandarikjunum, að sögn
prófessors Sigurðar.
Kennsla i jarðfræði, sem aðal-
grein, hófst við Háskólann fyrir
fjórum árum, og var hún fyrst
kennd til B.A. prófs, en fyrir
tveim árum var árlegur náms-
timi lengdur og byrjað að kenna
tilB.Sc. prófs, með hliðsjón af þvi
að auðvelda stúdentum frekara
nám erlendis i jarðfræði.
Fyrsta árið innrituðust um 10
stúdentar i jarðfræði, en þeim
hefur fjölgað jafnt og þétt, og sl.
haust byrjuðu 23 nýir stúdentar
jarðfræðinám.
,,Ég tel ekki hættu á að jarð-
fræðingum fjölgi um of hér,”
sagði dr. Sigurður. „Margir fara i
kennslu, og ef hætta verður á of-
fjölgun, beinist straumurinn fljótt
i aðrar áttir.”
Prófessor Sigurður Þórarins-
son er eini fasti kennarinn i jarð-
fræði við Háskólann, en margir
jarðfræðingar hafa lagt hönd á
- segir prófessor
Sigurður Þórarinsson
plóginn við hlið hans, m.a. Guð-
mundur Sigvaldason, Þorleifur
Einarsson, Sigurður Steinþórsson
og Kristján Sæmundsson. Reynt
er að gera kennsluna fjölbreytta
með þvi að hver kenni þá grein,
sem hann er hæfastur i.
Guðmundur Þorláksson dósent
er aðalkennari i menningarsögu-
legri landafræði, en i vor útskrif-
aðist einn landfræðingur úr Há-
skóla Islands.
1 framtiðinni er ætlunin að stú-
dentar geti sérhæft sig nokkuð i
ýmsum greinum jarðfræðinnar
auk landafræði, t.d. bergfræöi og
almennri jarðfræði.
Prófessor Sigurður kvað mikla
þörf á að fjölga náttúrufræði-
kennurum i föstu starfi við
Háskólann og skapa þeim rann-
sóknaraðstöðu við hlið kennslu-
starfanna.
Maria Jónsdóttir, fyrir utan Mokka meö dýrustu myndina
á sýningunni.
(Timamynd - Róbert)
Steinarnir hennar Maríu
— Ef fólk trúir þvi ekki, aö
þessar myndir séu geröar úr
ólituðu islenzku grjóti, þá
getur það bara látið rannsaka
það, sagði Maria Jónsdóttir,
bóndakona austan úr Fljóts-
hlið, sem nú sýnir 50 listaverk
á Mokka hér I Reykjavik. Um
er að ræða litríkar myndir,
gerðar úr islenzku grjóti, sem
limt er saman með galdra-
gripi sumt hvert, en annaö
með trélimi.
Meira að segja við hér á
Timanum leyfðum okkur að
efast um, þegar viö skoðuðum
myndir Mariu, að grjótið|Sem
notað er i þær, væri ólitaö,
enda svo fjöldamargir litir og
fagrir i þeim. En eins og fleiri,
sem koma á Mokka þessa
dagana fórum við þaðan sann-
færðir um, að Maria væri ekki
að blekkja okkur. Grjótið i
myndum hennar, er litað af
náttúrunnar hendi, og engra
annarra. Ótrúlegt en satt — og
sjón er sögu rikari.
Byrjaði fyrir tveim
árum
Listakonan Maria Jóns-
dóttir, er 54 ára húsmóðir i
Kirkjubæ i Fljótshlið, dóttir
hins landsþekkta kvæða-
manns Jóns Lárussonar á
Vatnsnesi. Maria er gift Ólafi
Steinssyni bónda, og eiga þau
7 börn.
En þrátt fyrir annriki vegna
hinna daglegu starfa, hefur
Maria gefið sér tima til að
sinna þörfinni fyrir listsköpun,
eins og yel kemur fram á
Mokka-áýningu hennar. — Það
er eins og alltaf sé timi til að
gera það sem maður vilj,
sagði hún.
— Mér fannst mjög gaman að
mála, og gerði töluvert að þvi,
hélt Maria áfram. — En fyrir
tæpum tveim árum greip það
mig svo algerlega að gera
svona verk, að ég hef ekki á
öðru snert siðan i tómstundum
minum.
Ef áhuginn er fyrir
hendi þá finnst grjótið
1 hinum 50 myndum Mariu á
Mokka virðist vera að finna
alla hugsanlega liti. Hvar
skyldi listakonan finna allt
þetta grjót?
— Ég finn það i árfarveginum
fyrir neðan bæinn heima. Það
kemur innan af fjalli, og svo
fæ ég lika sendingar frá fólki
fyrir austan, og norðan og svo
framvegis.
— Ertu i sambandi við fólk
um allt land?
— Nei, ég fæ sendingar frá
ókunnu fólki, en ég vil endi-
lega komast i samband við
fólk, helst steinaldarmenn.
— Er kannski óvenjumikið
um alls konar litað grjót i ná-
grenni við þig þarna fyrir
austan?
— Ég veit það ekki, ég er ekki
jarðfræðingur. Ætli það sé
ekki alls staöar til svona grjót.
Ef maður hefur áhuga, þá
finnur maður það.
Sem sagt: Maria fær sér-
göngutúr niður að Þverá og
tinir steina i verk sin.
— Svo myl ég það niður með
sleggju, sagði hún.
— Og þú gerir það sjálf?
— Já, já, að sjálfsögðu.
— Og hvað svo?
— Siðan ber ég galdragrip eða
trélim á spón-plötu og fylli þvi
næst upp með steinum. Ég
vinn yfirleitt tvær myndir i
einu, þvi að auðvitað þarf
limið að þorna.
Sýnir vetrarstarfið
Þetta erfyrsta sýning Mariu
Jónsdóttur, en hins vegar eru
myndirnar á sýningunni, allar
frá þvi i vetur. Þær eru 50, eins
og fyrr sagði, og eru til sölu,
kosta frá kr. 400 til 6000.
Margur listamaðurinn selur
verk sin dýrara verði.
— En þetta er nú fyrsta
sýningin min, sagði Maria,
sem taldi rétt að stilla verðinu
i hóf af þeim sökum. Sýningin
var opnuð 17. júni og stendur i
þrjár vikur. 5 myndir seldust
fyrsta daginn, og á mánu-
daginn voru 12 seldar.
Margar af þeim myndum,
sem Maria hefur gert siðustu
tvö árin, hefur hún notað til
tækifærisgjafa, og ekki verður
dregið i efa, að þar hefur mörg
góð gjöfin verið gefin.
Að lokum kvaðst Maria ætla
að halda áfram að gerð slikra
mynda, svo framarlega sem
heilsan leyfði, og hún bað
okkur að skila þakklæti til
allra þeirra, er studdu hana
við að koma sýningunni á fót. -
EB