Tíminn - 23.06.1972, Side 15

Föstudagur 23. júni 1972.
TÍMINN
15
ruddaháttur og ofbeldi klúrari
einstaklinga. Ávarp hans til min
var eftirtekt.arvert.
,,Ég bjóst viö aö sjá yöur fyrr
eöa siöar, hr. Holmes”, sagöi
hann. ,,De Merville hershöföingi
hefur eflaust leigt yöur til aö
reyna aö hindra hjónaband mitt
og Violet, dóttur hans. Er ekki
svo?”
Ég hneigöi mig til samþykkis.
„Heyrið þér nú, heillakarl.
Þetta mun alveg fara með verö-
skuldað frægðarorð yðar. Þetta
er mál, sem yöur verður alveg
ómögulegt aö vinna. Auk þess aö
þér vinnið fyrir gýg, þá stofnið
þéryður ihættu. Ég leyfi mér þvi
að ráöa yöur til að hætta alveg
við þaö”.
„Þaö er skritiö”, svaraöi ég,
„að þetta er alveg sama ráöiö og
ég ætlaöi að gefa yður. Ég viður-
kenni vitsmuni yöar, barón, og
persónuleg framkoma yðar spillir
þar engu um. Leyfið mér að tala
við yður i einlægni. Engan langar
til aö róta upp i fortiö yðar og
spilla þannig högum yðar og áliti.
Hið umliöna er liðið, og þér
virðist nú vera á grænni grein. En
ef þérhaldið fast við hjónabands-
áform yðar, mun upp risa sægur
voldugra óvina, sem lætur yöur
aldrei i friði og gerir yður lifið
óþolandi. Það getur naumast
verið þægilegt fyrir yður, ef viss
atriði úr fyrra lifi yðar væru
rifjuð upp og lögð fyrir stúlku þá,
er hér um ræðir.” — Baróninn
hefur litla, vaxborna rönd af yfir-
skeggi á efri vörinni. Þessi litli
skeggtoppur titraði nú af niður-
bældum hlátri, meðan hann
hlýddi á mig, og að lokum hló
hann lágt og ánægjulega.
„Afsakið að ég hló, hr.
Holmes”, sagði hann, „en það er
i sannleika spauglegt að sjá yður
vera að reyna að spila, án þess að
hafa nokkurt nýtilegt spil á hend-
inni. Fráleitt mundi öðrum
takast það betur en yður, en það
er skoplegt að sjá þrátt fyrir allt.
Ekki eitt einasta tromp, hr.
Holmes: allt örgustu hundar”.
„Eruð þér þeirrar skoðunar?”
„Ég veit það með vissu. Leyfið
mér að gera yður þetta ljóst.
Sjálfur hef ég góð spil á hendi, að
ég get vel sýnt yður spilin min. Ég
hef verið svo lánsamur að vinna
ást og trúnað þessarar hefðar-
meyjar þrátt fyrir það, að ég hef
sagt henni greinilega frá öllum
óhappa-atburðum á liðinni ævi
minni. Ég sagði henni lika að viss
maður, vondur og slægur, — þar
vona ég að þér þekkið sjálfan
yður, — mundi segja henni á sinn
hátt frá þessum sömu atburðum,
HVELL
og lagði henni ráð, hverjar viö-
tökur hann skyldi fá. Þér kannist
vist við „svæfandi innblástur”,
hr. Homes? Nú fáið þér að sjá,
hvernig hann reynist. Hver
maður, sem hefur mikil
persónuleg áhrif getur notað dá-
leiösluáhrif likt og þessi, án alls
umstangs eöa venjulegs undir-
búnings. Þér sjáið þvi aö daman
er viðbúin komu yöar, og ég efast
ekki um , að þér fáið að tala við
hana. Hún er i öllu hlýöin vilja
föður sins, að þessu eina smá
atriði undanteknu.”
„Svona er þetta Watson og hér
virðist ekki vera fleira að segja
Ég kvaddi þvi með eins isköldum
virðuleik og mér var framast
^innt. Rétt þegar ég hafði lagt
höndina á hurðarsnerilinn, sagöi
baróninn: „Meðal annarra orða,
hr. Holmes, þekktuð þér Le Brun,
franska agentinn?”
Ég kvað svo vera.
„Vitið þér hvað kom fyrir
hann?”
„Ég heyrði, að einhverjir
þorparar i Montmartre heföu
ráðizt á hann, lamið hann og mis-
þyrmt honum svo, að hann beið
þess aldrei bætur.”
„Alveg rétt, hr. Holmes. En svo
skrýtilega vildi til, að hann hafði
þá skömmu áður veriö að snuðra
og hnýsast í min mále.. Látiö
yður ekki henda hið sama, hr.
Holmes af þvi mun aðeins leiða
illt: þaðerreynsla nokkurra fleiri
manna. Að siðustu þetta: Farið
yðar leið og látið mig fara mínu
fram. Verið þér sælir”.
„Svona er þá málunum háttað
eins og stendur, Watson, og hef ég
nú sagt frá öllu þvi, er gerzt
hefur.”
„Það virðistsvo, sem hér sé við
að eiga hættulegan glæframann.”
„Svo er vist. Ég met venjulega
hótanir að engu, en hér er við
þann að skipta, sem fyllilega
efnir sinar hótanir”.
„En þarft þú að blanda þér
frekar i þetta mál? Skiptir þig
það nokkru, hvort hann kvænist
stúlkunni eða ekki?”
„Að þvi athuguðu, að hann réð
bana siðusu konu sinni, þá skiptir
þetta allmiklu máli. — Þegar þú
hefur lokið við að drekka kaffið,
ættir þú að koma heim með mér,
þvi aö hinn ágæti maður Shinwell
mun biða okkar þar með skýrslu
sina.”
Hann beið okkar lika heima,
stór maður, rauðleitur i andliti,
með snert af skyrbjúgi: eri augun
voru svört og greindarleg og báru
vott um hyggindi og kænsku.
Hann var nýlega kominn þaöan,
er hann nefndi starfssvið sitt, og
hafði þaðan með sér unga stúíku.
Hún var föl og tekin, og sorgar- og
vonleysissvipurinn bar vott
hræðilega ævi, sem hafði sett
merki sorgar og syndar á
barnungt svipmót hennar.
„Þetta er ungfrú Kitty Winter”,
sagði Shinwell Johnson og veifaði
hendinni svo sem hann vildi
kynna alla viðstadda hverja
öðrum. „Hvað hún veit, — ja,
látum hana sjálfa tala fyrir sig.
Ég náði í hana, hr. Holmes, strax
og ég fékk boðin frá yður”.
„Það er auðvelt að finna mig,”
sagði unga stúlkan. „Verstu
undirheimar Lundúna eru heim-
kynni min. Sama er að segja um
Shinwell, viö erum gamlir félagar
þaðan. En til eru aðrir, sem með
réttu ættu að sökkva ennþá
dýpra, ef nokkurt réttlæti væri til
i heiminum. Slikur maður er sá,
sem þér eigið nú i höggi við, herra
Holmes”
Holmes brosti. „Ég sé, að þér
munuö vera á minu bandi.ungfrú
Winter.”
„Ef ég gæti hjálpað yður til að
koma honum þangað, sem hann
með réttur á aö vera, þá er ég
ráðin i þvi af heilum hug”, sagði
gestur okkar i miklum hita og all-
æst. Það var svo mikið af logandi
hatri og harðneskju i svip hennar
og augnaráði, að sliktsést sjaldan
hjá nokkurri konu, og aldrei hjá
nokkrum karlmanni.
„Þér þurfið ekki að heyra hvað
ég hef mátt þola og liða herra
Holmes.Það skiptir ekki máli.
Adelbert Gruner hefur gert mig
aö þvi sem ég nú er. Ef ég aðeins
gæti hefnt min á honum! ” — Hún
krafsaði æöislega út i loftið með
höndunum. „Ó, ef ég aðeins gæti
steypt honum i það viti, sem hann
hefur búið svo mörgum öörum”.
„Þér vitið þá hvernig ástatt
er?”
„Shinwell hefur sagt mér það.
Gruner er að elta eitthvert stelpu-
flón, og i þetta skipti vill hann
giftast henni. Þér viljið hindra
það. Nú vitið þér sjálfsagt nóg um
þennan manndjöful til þess að
hindra hverja stúlku með fullu
viti frá að koma nálægt honum.”
„Hún er varla með sjálfri sér,
hún er svo innilega ástfangin.
Henni hefur verið sagt allt um
hann, en hún skeytir þvi alls
engu’.’
„Hefur henni verið sagt um
morðin?”
„Já, svo sannarlega”.
„Hamingjan góöa! Hún hlýtur
ab hafa sterkar taugar”
„Hún álítur þab allt slúður-
sögur”
„Getið þér ekki lagt fram
sannanir?”
„Kannski þér getið látiö okkur
einhverjar sannanir i té?”
„Er ég kannski ekki sjálf ein
bezta sönnunin? Ef ég stæöi
frammi fyrir henni og segði,
hvernig hann hefur farið með
mig—”
„Væruð þér fús til aö gera
það?”
„Hvort ég væri! Ætli það
ekki?”
„Gott og vel, þetta væri
reynandi. En hann hefur sagt
henni frá flestum ávirðingum
sinum og fengið hjá henni fyrir-
gefningu á þeim. Ég býst varla
við að hún hlýöi á fleiri ákærur”.
„Ég fullyröi, aö hann hefur ekki
sagt frá öllu,” sagði ungfrú
Winter. „Ég hef rökstuddan grun
um eitt eöa tvö morð auk þessa,
Krosá
1136.
Lárétt
I) Kærleika,- 6) Óm.-
Bera.- 9) Skyggni.- 10)
II) Verkfæri.- 12) Tóm,-
Reiðihljóö.- 15) Fljótir.-
8)
54.-
13)
Lóðrétt
2) Lunkinn,- 3) ML.- 4)
Ullinni.- 5) Snæri.- 7) Gráta.-
14) Nú,-
Lóðrétt
2) Sylla.- 3) Grasstallur,- 4)
Blær.- 5) Krakka,- 7) Stig.-
14) Tré.-
Ráðning á gátu Nr. 1135
Lárétt
1) Ilmur,- 6) U11.-8) Nón.-9)
Lár,- 10) Kái,- 11) Rói.- 12)
Nit,- 13) NNN.- 15) Snúin.-
ll ll fllll
1
FÖSTUDAGUR
23. júní
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið
14.30 Siödegissagan: „Eyrar-
vatns-Anna,, eftir Sigurð
Helgason Ingólfur Krist-
jánsson byrjar lesturinn.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
Lesin dagskrá næstu viku.
15.30 Miðdegistónleikar:
Sönglög
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar
17.30 Or ferðabók Þorvalds
Thoroddsens Kristján Arna-
son les (11)
18.00 fréttir á ensku
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Fréttaspegill
19.45 Við bókaskápinn
20.00 Einsöngur: Guðmundur
Guðjónsson syngur
20.20 Mál tilmeöferðar Arni
Gunnarsson fréttamaður
sér um þáttinn.
20.50 Samleikur á fiðlu og ■
pianó.
21.25 Ótvarpssagan: „Nótt i
Blæng” eftir Jón Dan
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Gömul saga” eftir
Kristinu Sigfúsdóttur Ólöf
Jónsdóttir les (22).
22.35 Danslög I 300 ár - fjórði
þáttur.
23.05 Á tóifta timanum
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
mm
Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Tónleikar unga fólksins.
„Svo mælti Zaraþústra”.
Filharmóniuhljómsveit New
Yorkborgar flytur tónaljóö
eftir Richard Strauss samið
með hliðsjón af ritverki eftir
heimspekinginn Friedrich
Nietzche. Stjórnandi er
Leonard Bernstein og
kynnir hann jafnframt höf-
unda og segir frá tildrögum
tónverksins. Þýöandi Óskar
Ingimarsson.
21.25 Ironside. Lögreglu-
morðinginn. Þýðandi Dóra
Hafsteinsdóttir.
22.15 Erlend málefni.
Umsjónarmaður Jón H.
Magnússon.
22.45 Dagskrárlok.
FASTEIGNAVAL
SkólavörBustíg 3A. II. hæö. 1
Símar 22911 — 19253. »
FASTEIGNAKAUPENDUR
Vanti yður fastelgn, þá hafið!
samband við skrifstofu vora.
Fasteignir af öllum stserðum
og gerðum fullbúnar og í
\smíðum. — !
FASTEIGNASELJENDUR
Vinsamiegast látið skrá fast-,
eignir yðár hjá okkur.
Áherzla lögð á góða og ör-
ugga þjónustu. Leitið uppl.1 ■
um verð og skilmála. Maka-i
skiptasamn. oft mögulegir, :
Önnumst hvers konar samn-
ingsgerð fyrlr yður. ,... ,._I'
Jón Arason, hdl.
Málflutningur . fasteignasalih
Auglýsið i Timanum !