Tíminn - 23.06.1972, Qupperneq 19

Föstudagur 23. júni 1972.
TÍMINN
19
Ríkisborgarar F™m™á af
kann ég öllu þessu vel, og þá sér-
staklega björtum sumarnóttum.
Það getur verið gaman að
gleyma sér á björtu sumarkvöldi
og átta sig ekki fyrr en langt er
liðið á nótt. Mér gekk verr að
venjast loftslaginu i Saharaeyði-
mörkinni, en þar gegndi ég her-
þjónustu i 18 mánuði 1959" 1961.
Þar var 45 stiga hiti á daginn, en
hrapaði svo niður i 8 stig undir
nóttina. Þá varð loftið svo rakt,
að fötin urðu gegndrepa og manni
var hrollkalt eftir breiskjuna á
daginn.
—Skauztu nokkurn?
—Nei, nei, nei, ég kann varla
með byssu að fara. Þjálfun min
fólst mest i meðferð fjarskipta-
tækja, og ég lærði morsesta-
frófið, og svo ýmsar agareglur.
—Ertu búinn að finna þér
islenzkt nafn?
—Nei, ég hef heldur engin fyrir-
mæli fengið um það.
Þvi skyldi ég ekki líka vera
Islendingur?
—Af hverju komst þú til
tslands, Helmut Karl Kreidler?
—Ég rakst á auglýsingu i tima-
riti, sem fjallar um starfsgrein
mina, gleraugnasmiði. Þar stóð,
að fyrirtæki á tslandi vildi ráða
mann með mina menntun til
starfa og til að kenna ungum
tslendingi iðnina. Ég hugsaði
sem svo, að gaman væri að sækja
Norðurlöndin heim, og þvi ekki að
byrja á tslandi. Ég sló til og kom
hingað fyrst 1960.
—Og þá hófst gamla sagan. Ung
stúlka, hjónaband, indælis þjóð
og fallegt land. En viljir þú, góði
maður, heyra álit mitt á þvi,
hvers vegna menn setjast hér að,
held ég, að hyggilegast sé að hafa
hliðsjón af félagsaðstæðum hér.
Afkoma er að visu allgóð, en hún
er sizt betri en þar, sem ég bjó
áður, i Þýzkalandi og Sviss.
Loftið er hreint og vatnið tært, en
himinninn i Sviss er alveg jafn-
blár, ef ekki blárri en á Islandi,
og vatnið er þar ekki vit-
undarögn fúlla. Hitt skiptir að
minu mati meira, að tslendingar
eru afar fáir, sé miðað við
milljónaþjóðirnar, og auðvitað
fær útlendingur á tslandi miklu
fyrr fast undir fætur en
tslendingur i útlandinu. Þar á ég
við, að hérna gengur sýnu
hraðar að komast inn i hluti eins
og landsmálin. Þú stendur þig
kannski að þvi strax fyrsta árið
að steingleyma þér við rökræður
um skattamálin. Vinahópur þinn
verður stærri. Þú hittir, svo ég
ýki nú dálitið, stóran hluta þjóð-
arinnar i einu heimboði, eða á
einum degi, t.d. hérna i verzlun-
inni hjá mér, fólk af öllu tagi.
—Hinu er ekki að leyna, að ég
bjó ásamt fyrri konu minni i
næstum þrjú ár i Sviss, en hún
fékk heimþrá, og ég lét það eftir
henni að flytjast hingað aftur.
Við settum þetta fyrirtæki á
laggirnar, og nú er ég i þann
veginn að fá islenzkan rikis-
borgararétt. Hvers vegna ég
settist að hér, en ekki i Sviss,
skýrir sig sjálft, ef litið er til
þess, sem ég sagði áður.
—Og þú unir hag þinum vel?
—Þótt það hafi ekki verið ætlun
min i upphafi að blanda einka-
málum minum i þetta spjall, má
ég til að skýra frá þvi, að ég varð
fyrir þvi að missa konun a mina,
og þá naut ég þess, að útlendingur
á tslandi getur vænzt stuðnings,
jafnvel i svo sáru mótlæti.
Reynsla min er sú, að mótbyrinn
tengdi mig landinu engu siður en
meðbyrinn. Siðar varð ég svo
lánsamur að eignast yndislega
eiginkonu svo að ég er þakklátur
þrátt fyrir allt. Ég á islenzka
konu, islenzkan dreng, og þvi
skyldi ég ekki lika vera
lslendingur?
Þýðir dróttkvæði á ensku
Allan Estcourt Boucher frá
Englandi er kennari i Reykjavik.
—Hvenær komstu fyrst til
tslands?
—Ég var i brezka hernum, kom
hingað fyrst 1940 og kynntist
islenzkri stúlku. Við giftum okkur
og fluttumst til Englands 1942.
—Varstu áfram i hernum?
—Já, ég var satt að segja at-
vinnuhermaður, en hætti þvi
1946, og hugðist leggja stund á rit-
störf, en það var ekki hægt að lifa
af þvi einu saman, svo að ég
kenndi jafnframt við mennta-
skóla.
—Kenndirðu bókmenntir?
—Já, enda lagði ég stund á
enskar bókmenntir og lauk prófi i
þeim frá Cambridge fyrir strið.
—Svo komstu aftur til tslands?
—Já. Ég var að hugsa um efni i
doktorsritgerð og hitti Sigurð
Nordal i Leeds, en hann var
þangað kominn til að taka á móti
heiðursdoktorsnafnbót við
háskólann þar. Við urðum ásáttir
um, að ég tæki Hallfreðssögu til
meðferðar. t þrjú ár, frá 1947 til
1949, vann ég að þessu verkefni og
fékk i þvi skyni leyfi frá
háskólanum til að dveljast á
tslandi. Þar var ég tvö ár og naut
leiðsagnar Nordals. Þá hvarf ég
aftur til Cambridge, vann þar i
eitt ár að ritgerðinni, og varði
hana að þvi búnu. Mér leizt ekki
á, að ég fengi stöðu beinlinis við-
Nvjar heyþyrlur frá
Vinnubreiddir: 4,60 og 3,80 metrar.
Nýju Fella heyþyrlunar eru sterkbyggöar og endingar-
góðar. Þær vinna ótrúlega vel á jöfnu sem ójöfnu landi.
Hægt er að skástilla Fella heyþyrlunar þannig að heyið
kastist ekki á girðingar eða í skurði. Það er mjög auðvelt
og létt að setja í flutningsstöðu og fer þá lítið fyrir vél-
unum. Framúrskarandi niðurstöður prófana erlendis og
hjá Bútæknideildinni að Hvanneyri sanna yfirburði nýju
Fella heyþyrlana.
Hafið samband við okkur og kynnist kostum og
nýjungum Fella heyþyrlanna.
Við bjóðum hagstæð verð og greiðsluskilmála.
G/obus?
LÁGMÚLI 5, SlMI 81555
vikjandi grein minni, þvi að þar
var hvert rúm skipað mönnum
við hestaheilsu og óliklegt að
nokkuð losnaði. Ég réð mig þess
vegna til BBC og var þar frá 1951
til 1963.
—Hvað gerðir þú þar?
—Ég vann við skólaútvarp og
sá um dagskrá og þætti fyrir
börn. Allan timann hef ég
stundað ritstörf öðrum þræði og
haldið islenzkunni við með þvi að
nota islenzkan efnivið og með
þýðingum úr islenzku á ensku.
— Hvað tók svo við 1963?
—Þá ætlaði ég enn að taka til
við ritstörfin og fluttist til
Islands. En þróunin varð aftur
áþekk þvi, sem hafði verið 15
árum áður. Fyrst kenndi ég svo-
litið við kennaraskólann. Svo
jókst þetta stig af stigi, og nú er
ég i fullu starfi við Háskóla
lslands.
—Hefurðu þá ekki litinn tima til
skrifta?
—Ég hef orðið að láta allt annað
en skólann sitja á hakanum. Þó er
ég meðal annars að glima við
Hallfreðarsögu. Hún á að koma út
á vegum Hermanns Pálssonar i
Edinborg, en hann vinnur að út-
gáfu Islendingasagna á ensku, og
er sú útgafa ætluð almenningi
fremur en fræðimönnum. T.d.
fylgir enginn islenzkur texti með,
og er það heldur miður að minu
mati.
—Hvernig ferðu með kvæðin?
Blaðamanni voru sýnd handrit
á ensku, og þar gat að lita drótt-
kvæði með rimi og stuðlasetn-
ingum rétt eins og uppi hefði
verið „vandræðaskáld”, sem orti
á ensku.
—Hvers vegna sækir þú um
islenskan rikisborgararétt?
—Það er fyrst og fremst af hag-
kvæmnisástæðum. Ég bý hér
með konu minni og börnum, og
það kostar talsvert umstang aö
eltast við alla þá pappira, sem
fylgja, að hafa ekki þessi réttindi.
Þ.B.

X'

hÖ*

tienzkra
kTlm £
■ K
'amanna
Fimmtudaginn 29. júní og föstudaginn 30. júni
fara fram dómar á kynbótahrossum.
Föstudaginn 30. júní
Fer ennfrumur fram útsláttarkeppni fyrir Evrópumót fslenzkra
hesta í Sviss.
Laugardaginn 1. júlí
fara fram gæðingadómar — og kl. 13 veröur mótssvæðið á Rang-
árbökkum vigt, og fjórðungsmótið sett — siðan fer fram sýning
kynbótahrossa og áframhald gæðingadóma og undanrásir kapp-
reiða.
Sunnudaginn 2. júlí
fyrir hádegi fer fram sýning kynbótahrossa og verðlaunaafhend-
ingar. — Kl. 14 hópreið inn á mótssvæðið — Helgistund — séra
Halldór Gunnarsson i Holti — Avarp — slðan úrslit I gæöinga-
keppni — Hindrunarhlaup — Kerruakstur og úrslit kappreiða.
ATH.: Eigendur sýningarhrossa þurfa
að hafa mætt með þau eigi síðar en
á fimmtudagskvöld 29. júni
dansieikin
Á HELLU — HVOLI — ÁRNESI
Þrjú kvöld í röð
Föstudag — Laugardag — Sunnudag.
NÍU DANSLEIKIR
Hljómsveitir Þorsteins Guðnasonar, Gissurar Geirsson og Mán-
ar leika LAUGARDAGSKVÖLD.
Reiðtúr um Rangárvelli
í slóðir Gunnars
og Njáls