Tíminn - 24.06.1972, Blaðsíða 7
Laugardagur 24. júni 1972
7
iwm
Útgefandi: Fra'msóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þór
arinn Þórarinsson (ábm.), Jón Heigason, Tómas Karlsson
Andrés Kristjánsson (ritstjóri Sunnudagsblaðs Timans)
Auglýsingastjóri: Steingrimur Gislasonu Ritstjórnarskrif
stofur í Edduhúsinu viö Lindargötu, sfmar 18300-18306
Skrifstofur i Bankastræti 7 —afgreiOslusfmi 12323 — auglýs
ingasimi 19523. AOrar skrifstofurrsimi 18300. Askriftargjali
225 krónur á mánuOi innan lands, i lausasölu 15 krónur ein
takiö. BlaOaprent h.f.
Mbl. orðið hrætt við
skattahækkanir Geirs
Það er bersýnilegt, að Morgunblaðið er orðið
hrætt við pólitiskar afleiðingar af þvi verki
Geirs Hallgrimssonar og borgarstjórnarmeiri-
hlutans að leggja 50% álag á fasteignaskattinn
og 10% álag á útsvörin. Mbl. er þvi farið að
breiða út hinar furðulegustu fjarstæður um
þessi mál til að draga athyglina frá hinum óaf-
sakanlega verknaði Geirs.
Nýjasta fjarstæða Mbl. er sú, að fulltrúar
minnihlutans i borgarstjórn Reykjavikur hafi
ekki lýst sig andviga álagningu aukaálags á
fasteignagjöld ibúðarhúsnæðis, eins og haldið
hefur verið fram hér i blaðinu. Þessu er auð-
veldast að svara með þvi að vitna til bókunar,
sem allir fulltrúar minnihlutaflokkanna undir-
rituðu við lokaafgreiðslu fjárhagsáætlunar
Reykjavikurborgar fyrir 1972. Þar segir svo:
,,Við hefðum talið æskilegt og eðlilegt, að reynt
hefði verið við gerð þessarar fjárhagsáætl-
unar að halda útgjöldum svo i skefjum, að
komast mætti hjá að leggja aukaálag á ibúð-
arhúsnæði og ibúðahúsalóðir. Til þess hefur
þvi miður engin tilraun verið gerð, eins og
að framan greinir. Þrátt fyrir það, þótt i
engu hefði verið sparað á rekstrarliðunum,
hefði mátt auka framkvæmdaféð um nær-
fellt 50%, þótt álögum á ibúðarhúsnæðið og
ibúðahúsalóðirnar hefði verið sleppt. Ein-
hverntima hefði 50% aukning á fram-
kvæmdafé milli ára verið talið þó nokkuð
mikið.”
Hér kemur það alveg ótvirætt fram, hver var
afstaða minnihlutaflokkanna i borgarstjórn-
inni i þessum efnum. Ljóst er af þeim, að hefðu
þessir flokkar haft meirihluta i borgarstjórn-
inni, hefði 50% álagið ekki verið lagt á ibúðar-
húsnæði og ibúðarlóðir, enda hefði samt verið
hægt að hækka framkvæmdaféð um50%. Þá
sagði ennfremur i bókun minnihlutaflokkanna
á þessa leið:
,,1 sambandi við fasteignagjöldin leggjum við
mikla áherzlu á það, að þau verði ekki lögð á
ibúðir tekjulitils aldraðs fólks, sem það býr
sjálft i”.
Þessa ákveðnu afstöðu minnihlutaflokkanna,
þorði Geir ekki annað en að taka til greina og
var þvi tekið tillit til þess við afgreiðslu fjár-
hagsáætlunarinnar, að slikar eftirgjafir yrðu
veittar.
Eins og hér hefur verið rakið, er það alger-
lega rangt hjá Mbl., að minnihlutaflokkarnir
hafi ekki lagt á móti þvi,að 50% aukaálagið yrði
lagt á ibúðarhúsnæði og ibúðarhúsalóðir. Þeir
lögðu ekki aðeins á móti þvi, heldur bentu á, að
auka mætti framkvæmdaféð um 50%, þótt
þetta álag væri ekki notað. En Geir Hallgrims-
son hafði það að engu i trausti þess, að hann
gæti kennt rikisstjórninni um þessa hækkun.
Það hefur Geir ekki tekizt og þvi er Mbl. orðið
svo hrætt, að það fer með alger ósannindi um
afstöðu minnihlutaflokkanna.
Þ.Þ.
Grein úr Newsweek:
Hafa 250 þúsundir manna
verið drepnir í Burundi?
Margt bendir til, að ógnaröldin þar haldi áfram
Micombero forseti
Síðan í byrjun maí-
mánaðar hafa borizt
fréttir um miklar þjóð-
flokkadeilur í Afríkurík-
inu Burundi. Aðdragandi
þeirra var rakinn hér í
blaðinu 25. mai síðastlið-
inn, en síðan hafa borizt
af þeim nánari fréttir.
Af þeim er Ijóst, að hér
hefur verið um miklu
meiri átök og óhugnan-
legri að ræða en álitið
var í fyrstu, og bendir
margt til þess, að
Watutsí — eða Tutsí-
þjóðflokkurinn, sem tel-
ur um 15-18% lands-
manna, ætli að brjóta
Bahutu- eða Hutu- þjóð-
flokkinn alveg á bak aft-
ur. Nánara er sagt frá
þessum atburðum í eftir-
farandi grein, sem birt-
ist í Newsweek 19. þ.m.:
HINN hávaxni, virðulegi og
herskái Watutsi- þjóðflokkur
frá Abessiniu lagði land undir
fót fyrir fimm hundruð árum
og lagði undir sig frjósamar
hliðar i Mið-Afriku, þar sem
nú heitir lýðveldið Burundi.
Bahutuþjóðflokkurinn, sem
þar var fyrir, varð að lúta i
iægra haldi og gremjan hefir
kraumað i Bahutumönnum
siðan.
Hlutskipti Bahutumanna
hefir skánað með timanum, en
alls ekki nægilega til þess að
má ut minninguna um margra
mannsaldra undirokun
Watutsimanna, sem hrifsuðu
til sin land þeirra og halda
mörgum þeirra enn i raun-
verulegri ánauð. Gremjan
hefir kraumað undir niðri i
Burundi og nú hefir soðið upp
úr. Látlausar aftökur hafa nú
staðið yfir i nærri sjö vikur i
þessu litla landi og útkoman
getur orðið mesta blóðbað og
mannúðarleysi, sem um getur
i sögu mannkynsins.
1 STUTTU máli sagt snérust
Bahutumenn loks gegn drottn-
urum sinum Watutsimönnum,
sem nú hefna sin grimmilega.
Ef til vill hafa 250 þúsundir
manna verið liflátnar og blóð-
baðið heldur áfram.
Blóði stokknir flóttamenn
hafa sloppið yfir landamærin i
Tanzaniu og sagt frá hroða-
legum hryðjuverkum :
Foreldrar hafa verið neyddir
til að horfa á börn sin limlest,
karlmenn hafa verið dregnir
frá konu og börnum og kross-
festir, ungum stúlkum nauðg-
að i hópum, barnshafandi kon-
ur ristar á kviðinn og ráðist á
stritandi bændur á ökrunum
og þeir brytjaðir niður með
blaðlöngum hnifum.
EKKI hafa fengizt greini-
legar upplýsingar um ástand-
ið, enda eru aðeins örfáir er-
lendir blaðamenn i landinu. Af
viðurkenningum rikisstjórn-
arinnar og opinberum skýrsl-
um má þó ráða, að blóðbaðið
hafi byrjað siðast i april, þeg-
ar Ntare V fyrrverandi kon-
ungur i Burundi var myrtur
með dularfullum hætti, tutt-
ugu og fimm ára að aldri, en
harðstjórinn Michel Micom-
bero forseti hafði látið hneppa
hann i stofufangelsi.
Þegar lát Ntare fréttist kom
þegar til bardaga, sem
breiddust út. Bahutumenn
gripu tækifærið til uppreisn-
ar — ef til vill með aðstoð er-
lendis frá og ef til vill hefir
uppreisnin verið ákveðin og
undirbúin áður.
Þegar sól gekk til viðar 29.
april hófust 8000 vel vopnaðra
Bahutumánna handa til og frá
um landið. Þeir beittu vél-
byssum, heimagerðum hand-
sprengjum, boga og örvum og
flugbeittum sveðjum, sem
dyfið hafði verið i banvænt
eitur, og drápu sérhvern
Watutsimann, sem á vegi
þeirra varð.
MANNDRAPUNUM var
haldið áfram i heila viku.
Rikisstjórnin, — sem Watutsi-
menn eru allsráðandi i —,
reyndi að fullvissa umheiminn
um, að þarna væri ekki um
þjóöflokka-baráttu að ræða,
heldur væru að verki erlendir
samsærismenn, sem hefðu
þjálfað uppreisnarforingja er-
lendis um tveggja ára skeið.
Sagt var, að nokkrir hand-
teknu Bahutumannanna hefðu
játað, að Kinverjar hefðu
þjálfað þá i skæruhernaði i
Tanzaniu. Þetta þóttu ugg-
vænleg tiðindi, þar sem Kin-
verjar hafa litið á Burundi
sem eðlilega stiklu á leiðinni
til Kongó. (Mao sagði ein-
hvern tima: „Við getum náð
allri Afriku á okkar vald, ef
við náum Kongó”.)
Útvarp stjórnarinnar i Bur-
undi sagði frá þvi, að upp-
reisnarmenn geystust áfram
með rautt höfuðskraut eins og
Indiánarog fylgismenn Pierre
Mulele, hins látna Kommún-
istaleiðtoga, kæmu i hópum
frá Zaire, sem áður nefndist
Belgiska-Kongó, og gengu i lið
með þeim. ,,Allir þessir óald-
arflokkar ryðjast áfram og
brytja menn niður með sama
hætti,” stóð i skýrslu rikis-
stjórnarinnar. ,,Þeir neyta
eiturlyfja, sem gerir þá rauð-
eygða og óumræðilega æsta,
og meðan þeir eru undir áhrif-
um eru þeir sannfærðir um, að
byssukúlur geti ekki unnið á
þeim”.
MANNDRAP Bahutumanna
voru ægileg, en hefnd Watutsi-
manna er þó stórum mun
grimmilegri. 1 vikunni sem
leið sagði trúboði einn: ,,Það,
sem borið hefir fyrir augu
undangenginn mánuð, er ekk-
ert annað en tvöfalt þjóðar-
morö. Fyrst voru Bahutu-
menn aö verki, en nú eru
Watutsimenn teknir við.”
Samkvæmt upplýsingum
opinberra erindreka virðast
Watutsimenn staðráðnir i að
ganga milli bols og höfuðs á
hverjum einasta menntuðum
Bahutumanni og láta engan
undan komast, sem lokið hefir
miðskóianámi. 1 vikunni sem
leið bárust fréttir, sem þóttu
staðfesta þetta. Þá var sagt,
að nálega annar hver mennta-
skólanemi af Bahutuættbálk-
inum væri horfinn.
HVERT svo sem markmið
Watiitsimanna kann að vera
þá herma fregnir frá Burundi,
að i ibúðarhverfum höfuð-
borgarinnar Bujumbura hafi
„tugir Bahutumanna verið
drepnir á almannafæri um há-
bjartan dag, ýmist skotnir eða
reknir i gegn með byssustingj-
um. Sex eða sjö vörubilar
hlaðnir likum aka norður úr
útborginni Kanyosha á hverju
kvöldi. Hlassið er losað i
gryfjur sem grafnar eru við
veginn utan við borgina.”
Sjónarvottur einn sagði frá
fjöldagröf, sem 10 þúsund lik-
um Bahutumanna var dyngt í.
Brezkur blaðamaður skrifaði
heim, að hann hefði rekizt á
tylftir uppblásinna lika
Bahutumanna til og frá með-
framTanganyika-vatni.útlim-
ir þeirra hefðu annað hvort
verið höggnir af með sveðjum
eða krókódilarnir bitið þá af.
Fyrir rúmri viku fullyrti
rikisstjórnin i Burundi að frið-
ur væri kominn á. Frétta-
skeyti benda þó til, að
Watutsimenn haldi enn áfram
að leita uppi alla læsa og skrif-
andi Bahutumenn, nemi þá á
brott frá þorpunum á nætur-
þeli og taki þá af lifi. I skýrslu
rikisstjórnarinnar i Burundi
stendur: „Uppreisnarmenn
hafa hlotið réttláta refsingu
fyrir glæpi þá, sem þeir hafa
drýgt gegn þjóð vorri.”