Tíminn - 28.06.1972, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 28. júni 1972
TÍMINN
7
Hvetja menn til opíum-
framleiðslu
Franski þingmaðurinn Edouard
Bonnefous hefur sakað frönsku
stjórnina um, að hún styðji
menn til framleiðslu valmúa, en
úr valmúanum er opium einmitt
framleitt. Þetta sé gert á sama
tima og mörg Asiu-lönd leggi
fast að bændum að hætta slikri
framleiðslu vegna þess mikla
eiturlyfjavandamáls, sem
gengur yfir heiminnn. Valmúa-
rækt hefur heldur verið studd i
Frakklandi allt frá þvi árið
1962, og er meginástæðan sú, að
með sölu á opium hefur verið
hægt að halda jafnvægi i utan-
rikisverzlun landsins, og einnig
til þess að koma i veg fyrir
mögulegan skort á opium á
heimsmarkaðinum. Reyndar er
málum þannig háttað, að
strangt eftirlit er haft með
opiumframleiðendum, og þeir
verða að selja alla sina fram-
leiðslu til kaupenda, sem hafa
sérstakt leyfi til þess að kaupa
og selja ópium, og full vinna
það, en siðan er það selt til lyf-
sala, og lyfjaframleiðenda.
Bonnefous sagði i franska
þinginu, máli sinu til stuðnings,
að það væri ekki rökrétt, að
styðja valmúarækt i Frakk-
landi annars vegar en leggja
siðan 100 þúsund dollara til
Sameinuðu þjóðanna, eins og
Frakkar gerðu nýlega til þess
að styðja Sþ i baráttunni gegn
opiumframleiðslunni i löndum
eins og Indlandi og Tyrklandi.
Viturlegra væri að halda áfram
að kaupa ópium i þeim löndum,
þar sem framleiðsla þess er
ódýrust. í þessum umræðum i
franska þinginu kom fram, að i
Frakklandi væru aðeins um 2000
eiturlyfjasjúklingar, sem vitað
væri um, en 40% þeirra eru
sagðir vera innan viö tvitugt.
Heilbrigðismálaráðherra
Frakka, Robert Boulin, sagði,
að allt frá árinu 1959 hefði
Drottning veganna í
Hverjum gæti dottið i hug, að
rúmlega tvitug stúlka hefði gert
það að atvinnu sinni, að aka 80
feta löngum flutningabil um
vegi Sviþjóðar. Sú er reyndar
raunin, og stúlkan heitir Yvonne
Sjöström. Hún ekur Volvo-
flutningabil, og segir, að það sé
leikureinn, eftir að maður hafi
gert sér grein fyrir þvi, hversu
langur og breiður flutn.bilinn
er i raun og veru. Sjálf er
Yvonne ekki stór, en bilstjóra-
lega vaxin, hún er 168 cm á hæð
og samsvarar sér mjög vel Ekki
finnst Yvonne einmannalegt að
aka flutningavagninum. Hún
kann vel að meta frelsi
veganna, og þegar hún þreytist
getur hún lagt sig i rúmið, sem
er fyrir aftan bilstjórasætið.
Yvonne var trúlofuð, en þegar
hún ákvað að leggja fyrir sig
aksturinn sagði kærastinn
henni upp. Honum fannst
þetta ekkert kvenmannsverk,
Sviþjóö
og sagðist vilja hafa konuna
sina heima yfir pottum og upp-
vaski, en ekki einhvers staðar
langt i burtu á tröllstórum
Volvo-bil. Ekki gekk það hljóða-
iaust fyrir Yvonne að fá
vinnuna. Hún hafði tekið öll til-
skilin próf, en þurfti að hringja i
11 forstjóra flutningafyrirtækja
áður en hún fékk svo mikið sem
að sýna fram á að hún gæti allt
eins vel ekið bilnum eins og hver
annar, og þetta væri ekkert
frekar karlmannsstarf heldur
en svo margt annað sem konur
eru nú farnar að gera, en eitt
sinnvartalið tilheyra, að karl-
menn dunduðu við. Á annarri
myndinni sjáið þið Yvonne
gægjast út um dyrnar á bilnum
sinum, en ljósmyndarinn stóð
aftast við bilinn, og fjarlægðin
er svo mikil, að varla er hægt að
greina bilstjórann. A hinni situr
hún undir stýri.
franska stjórnin óttazt, að til
opiumskorts ætti eftir að koma i
heiminum, til lyfjanotkunar, og
hefði sá ótti orðið að raunveru-
leika, þegar Tyrkir ákváðu
nýlega, að stöðva valmúa-
ræktun i landi sinu.
Veröur prinsinn
rithöfundur?
Rikisarfi Breta, Karl prins,
kemur senn fram á sjónarsviðið
i nýju hlutverki: Hann hefur
skrifað formála að ævisögu for-
föður sins, Georgs III, sem var
uppi frá 1738 til 1820. Það er
sagnfræðingurinn John Brooke,
sem hefur skrifað ævisöguna, en
hann rakst á prinsinn, þegar
hann vann við að safna upp-
lýsingum að sögunni i bókasafni
Windsor-hallarinnar. 1 for-
málanum skrifar prinsinn um
fjöldamörg smáatvik og gerðir
konungsins, sem hingað til hafa
verið óþekktar, segir Brooke.
Honum fannst rentan lik
Páll skáldi var á stúdentsár-
um sinum i Odda hjá séra Gisla
Þórarinssyni. Eitt sinn, er börn-
in voru komin þangað til spurn-
inga, varð séra Gisli að hvarfla
frá vegna gestakomu, og bað
Pál annast fyrir sig kristin-
dómsfræðsluna i það skipti.
Páll fór með börnin i kirkj'
una, en er séra Gisli kom þang-
að að alllöngum tima liðnum,
var þar fjör mikið og kæti, þvi
að fræðarinn hafði lagt kverið á
hilluna og farið i blindingsleik
við krakkana. Séra Gisli fann að
þessu, en Páll svaraði:
,,Þau vildu þetta heldur,
krakkagreyin, en mér fundust
leikirnir svipaðir og rentan lik.”
DENNI
DÆMALAUSI
„Magga, hann Denni er allsstað-
ar að leita að þér. Hann fann
stóra og feita kónguló.”