Tíminn - 28.06.1972, Qupperneq 14

14
TÍMINN
Miðvikudagur 28. júni 1972
Hefnd ungfrú Kitty Winter
„Gerið svo vel að setjast niður,
doktor”, mælti hann. ,,Ég var að
lita yfir fjársjóði mina og hugsa
um, hvort ég hefði efni á að auka
við þá. Þetta litla Tang-sýnishorn
er frá sjöundu öld, kannski yður
þætti gaman að skoða það. Þér
munuð aldrei hafa séð betri gljáa
en er á þvi. Hafið þér með yður
Ming-skálina sem þér nefnduð i
bréfinu?”
Ég vafði umbúðunum
varfærnislega utan af skálinni og
rétti honum. Hann settist við
skrifborðiö kveikti á borð-
lampanum, þvi að farið var að
dimma, og hóf nú rannsókn á
skálinni. Ljósið féll á andlit hans
og ég gat nú virt hann vel fyrir
mér. Hann var vissulega mjög
friður maður, og orðrómurinn um
friðleik hans og glæsimennsku
voru engar ýkjur eða missagnir.
Hann var aðeins meðalstór
vexti en vel vaxinn og limaður.
Hann var fremur dökkur á
hörund.augun mjög dökk með
einkennilegu bliki, ersýnilega gat
truflað hjartarósemi margra
kvenna. Hár og yfirskegg var
hraínsvart, yfirskeggið litið
vandlega hirt og endarnir vax-
bornir og liktust nálaroddum.
Andlitsdrættirnir voru reglulegir,
en varirnar þunnar og ekki boga-
dregnar. Yfir höfuð fannst mér
munnsvipurinn lýsa grimmd og
slægð, i senn, og ég gat ekki varizt
þeirri hugsun, að hann hefði átt
að dylja þann svip með yfirskegg-
inu, í stað þess að láta það mynda
spjótsodda, sem liktust hættu-
merki frá hendi náttúrunnar.
Röddin var þægileg og látbragð o-
aðfinnanlegt. Mér virtist að hann
mundi vera litið fyrir þrítugt, þótt
siðar kæmi i ljós, að hann var
fjörutiu og tveggja ára.
,,Mjög falleg, reglulega
falleg ,” sagði hann að lokinni
skoðun sinni. ,,()g þér segizt hal'a
samstæðu, sex hluti af sömu gerð.
Mig undrar að ég skuli ekki fyrr
hafa heyrt neitt um þessar ger-
semar. Ég vissi af aðeins einum
hlut af þessari tegund hér i Eng-
landi, og mér finnst óliklegt, að
hann sé til sölu. Væri það of nær-
göngult að spyrja yður, dr. Hill
Barton, hvar þér hafið fengið
þessa skál?”
„Skiptir það nokkru máli?”
spurði ég eins kæruleysislega og
mér var unnt. „Þér sjáið, að
skálin er óíölsuð, og hvað verðið
snertir, þá er ég fús að hlita um
það dómi einhvers sérfróðs
manns.”
„Mjög undarlegt og dularfullt”,
sagði hann og grunsemdarleiftri
brá fyrir i hinum dökku augum
hans.
„1 viðskiptum með svo
dýrmæta hluti vilja menn jafnan
vita um fyrri eigendur. Vist er
það, að skálin er ekta og ófölsuð.
En setjum svo, að þér hafið enga
heimild til að selja hana, — allt
þess háttar verö ég að taka með i
reikninginn.”
„Ég mundi gefa yður tryggingu
gegn öllu sliku”, svaraði ég.
„Þá kemur'til álita, hvers virði
sú trygging kann aö vera.”
„Bankastjórar, sem ég skipti
við, mundu gefa þá tryggingu.”
„Svo má vera. En annars finnst
mér þessi viðskipti Iremur
undarleg.”
„Þér eruð sjálfráður um það,
hvort við eigum nokkur viðskipti
eða ekki,” sagði ég hirðuleysis-
lega. „Ég hef boðið yður þau
fyrstum manna, þar sem ég vissi
að þér voruð safnari .Enmérmun
veitast auðvelt aö fá viöskipta-
vini annars staðar.”
„Hver sagöi yður að ég væri
safnari?”
„Ég vissi að þér höfðuð skrifað
bók um þetta efni.”
„Hafið þér lesið þá bók?”
„Nei.”
„Vitið þér nú hvað! Þetta
verður sifellt óskiljanlegra fyrir
mig. Þér eruð safnari og list-
munasali, hafiö mjög verðmætan
hlut meðferðis, en samt hafið þér
aldrei lesið einu bókina, þar sem
lræðast mátti um slika hluti,
hvers virði þeir eru. Hvaöa
sýringu gefið þér á þessu?”
„Ég á mjög annrikt, ég er
starfandi læknir.”
„Það er ekkert svar. Ef menn
eiga einhver hugðarefni, þá kosta
þeir öllu til þeirra. Þér sögðuð i
bréfi yður, að þér væruð list-
verkasali.”
„Það er ég lika.”
„Má ég spyrja yður nokkurra
spurninga til reynslu? Ég verð að
segja yður læknir, — ef þér eruð
annars læknir, — að þetta efni
verður sifellt grunsamlegra. Ég
vil spyrja yður hvað þér vitið um
Shomo keisara og hvert var sam-
band hans við Shosoinn i Nara?
Sjáum til það kemur yður i
kröggur. Segið mér þá eitthvað
um Wei-konungsættina og hvern
hlut hún átti að leirbrennsluiðn og
listmunagerð."
Ég spratt upp úr sæti minu og
lézt vera móðgaður og reiður.
„Þetta er óþolandi herra minn.
Ég kem hingað til að gera yður
greiða, en ekki til að vera yfir-
heyrður eins og skóladrengur.
Þekking min á þessum efnum
jafnast vist ekki á við þekkingu
yðar, en ég mun vissulega ekki
svara spurningum, sem bornar
eru fram á svo mógðandi hátt.”
Hann horfði fast á mig og nú
öll mjúkleikaslikja horfin úr
augnaráðinu, sem var hvasst og
stingandi. Það glitti i tennurnar
milli þunnra og harðneskjulegra
varanna.
„Hverskonar leikur er þetta?
Þér eruð hér i njósnaerindum.
Þér eruð vist sendisveinn
Sherlock Holmes. Þér eruð að
reyna að leika á mig. Sjálfur er
hann að drepast og sendir þvi
sporhunda sina til að hafa gætur á
mér. Þér komuð hingað án leyfis,
og má svo fara, að brottförin
verði erfiðari en inngangan.”
Hann hafði stokkið á fætur, og
ég færði mig litiö eitt aftur á bak
og bjó mig undir árás frá hans
hendi, því að sýnilega var hann
ofsareiður. Liklega hefur hann
grunað mig frá upphafi, en sann-
færzt, þegar hann lauk yfir-
heyrslunni. Hann fálmaði niður i
draghólf nokkurt og rótaðl þar
ýmsu til. En þá barst eitthvert
hljóð að eyrum hans og hann
hlustaði með ákefðarsvip.
Ah! hrópaði hann og þaut inn i
herbergið fyrir aftan hann.
Ég komst i tveim skrefum fram
í opnar dyrna á innri stofunni. Ég
mun aldrei gleyma þeirri sjón, er
þar bar fyrir augu min. Glugginn
er vissi út að garðinum var
galopinn, og við gluggann stóð
Sherlock Holmes likastur vofu
með blóðugar reifar um höfuðið
og andlitið fölt og tekið. Á næsta
aridartaki hvarf hann út um
gluggann, og ég heyrði brakið, er
hann lenti i lárviðarrunninum
fyrir neðan gluggann. Með reiði-
öskri þaut húsráðandi út að
glugganum. Og svo! Þaðgerðistá
næsta augabragði og fyrir
augunum á mér. Hendi og hand-
legg, kvenarmi, brá fyrir milli
laufgaðra trjágreina. Um leið rak
baróninn upp skelfingaróp, sem
ég mun seint eða aldrei geta
gleymt. Hann greip báðum
höndum fyrir andlitið, þaut i
tryllingi fram og aftur um stofuna
og rak höfuðið alls staðar i
veggina. Loks féll hann á gólfið og
engdist sundur og saman, en
sársaukavein hans bergmáluðu
um allt húsið.
„Vatn, — i guðs bænum vatn,”
hrópaöi hann. Ég náði i borð-
flösku og flýtti mér til hans. 1
sama bili komu þjónarnir hlaup-
andi inn i stofuna. Ég man, að
einn þeirra féll i ómegin, þegar ég
kraup á kné við hlið særða
mannsins og ljósbirtan féll á af-
skræmt andlit hans. Brenni-
steinssýran hafði etið sig alls
staðar inn úr höríndinu. Annað
augað var hvitgljáandi að sjá, en
hitt var rautt og þrútið af bruna.
Þessir andlitsdrættir, sem ég
hafði dáðst að fyrir nokkrum
minútum, liktust nú helzt mál-
verki, sem listamaðurinn hefði
afskræmt með þvi að draga yfir
það blautan, óhreinan svamp.
Andlitið var alsett blöðrum og
þrimlum, afskræmtog hræöilegt.
Ég sagði i fáum orðum frá þvi, er
gerzt hafði, það er að segja, ég
sagði frá vitrial-árásinni, en lét
Holmes að engu getið. Það var
dimmt og farið að rigna. Milli
ópanna æstist og ógnaði sjúkling-
urinn þeim, er hafði leikið hann
svo hræðilega.
„Það var djöfuls-kettan hún
Kitty Winter!” hrópaði hann.
ilt I*
1140.
Lárétt
I) Flutningstæki,- 6) Fugl.-
8) lOOár - 9) Rani,- 10) Ötta,-
II) Grjóthlið.- 12) Leiði.- 13)
Hár,- 15) Óvirðir.-
LóðréU
2) Suðum.- 3) Friður.- 4)
Göng.- 5) Reiðver.- 7)
Styrkir.- 14) Féll.-
X
ltáðning á gátu No. 1139
Lárétt
1) Jósef.- fi) Lái,- 8) Aka.- 9)
Nem,- 10) Góm.- 11) Kál.-
12) AfL- 13) Ein.-15 Uglan.-
Lóðrétt
2) Ólagleg.- 3) Sá,- 4) Ein-
mana,- 5) Maska,- 7)
Smali.- 14) II,-
D
R
E
K
I
Miðvikudagur 28. júní
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Siðdcgissagan:
Eyrarvatns-Anna” eftir
Sigurð Helgason.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miödegistónleikar:
islenzk tónlist.
16.15 Veðurfregnir .
Fræðsluþáttur Tannlækna-
félags islands (frá 6. marz
s.l.): Elin Guðmannsdóttir
tannlæknir talar um hirð-
ingu tanna og viðhald.
Erindi um Franz frá Assisi:
Séra Árelius Nielsson flyt-
ur.
16.40 Lög leikin á flautu.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 „Avori lifs i Vinarborg”.
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál. Páll
Bjarnason menntaskóla-
kennari flytur þáttinn.
19.35 Alitamál.Stefán Jónsson
stjórnar umræðuþætti.
20.00 Frá tónlistarhátiðinni i
Ohrid. Andre Navarra og
Anreja Preger leika Sónötu
op. 40 fyrir selló og pianó
eftir Shostakovitsj.
20.20 Sumarvaka.
21.30 útvarpssagan:
„Ilamingjudagar" eftir
Björn J. Blöndal Höfundur
les (2).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Kvöldsagan: „Sumarást”
eftir Francoise Sagan.
22.35 Nútimatónlist.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
illillil
Miðvikudagur 28. júní
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Frá Listahátið ’72. Tón-
leikar i Laugardalshöll.
Sinfóniuhljómsveit Islands
leikur „Stiklur” hljómsveit-
arverk eftir Jón Nordal.
Stjórnandi Karsten
Andersen.
20.50 Valdatafl. Brezkur fram-
haldsmyndaflokkur. 6. þátt-
ur. Kvennarök. Þýðandi
Heba Júliusdóttir. Efni 5.
þáttar: Caswell Bligh hefur
sig mjög i frammi i stjórn-
málum og hyggur á fram-
boð. Hann treystir gömul
kynni, sem geta orðið hon-
um að liði i baráttunni fyrir
útnefningu flokksins. En
þar kemur að honum finnst
Wilder fara um of inn á sitt
verksvið með samningum
við útlenda aðila, og ákveð-
ur að segja skilið við stjórn-
málin að sinni og helga sig
störfum við fyrirtækið.
21.35 br sögu siðmenningar.
Fræðslumyndaflokkur frá
BBC. 13. og siðasti þáttur.
Alisráðandi efnishyggja.
Þýðandi Jón O. Edwald.
22.30 Endurtekinn þáttur um
öryggisbelti og umferðar-
öryggi. Aður fluttur i þætt-
inum Sjónarhorn 6. júni.
Dagskrárlok kl. 23.00.
Ódýri
markaðurinn
Tilfellið er að við
seljum of ódýrt.
LITLISKÓGUR
Snorrabraut 22
Simi 25644.