Tíminn - 28.06.1972, Blaðsíða 19

Miövikudagur 28. júni 1972
TÍMINN
19
TUGIR MANNA VINNA VIÐ UND-
IRBÚNING HEIMSMEISTARAEIN-
VIGISINS
Guömundur G. Þórarinsson formaöur Skáksambandsins hefur nóg aö
gera á skrifstofunni. Hér talar hann viö London, en stúlkan blöur meö
VVashington I næsta sima.
Klp—Reykjavík
Sjaldan eöa aldrei hefur
annaö eins umtal og blaöa-
skrif orðið um nokkra keppni,
sem haidin hefur verið hér á
landi, og um heimsmeistara-
einvigið I skák á milli Spasski
og Fischer, sem hefst n.k.
sunnudag i iþróttahöllinni i
Laugardal. Segja má, aö á
hverjum einasta degi, frá því
fyrst var farið að tala um aö
halda mótiö hér á landi, hafi
einhver fjölmiðlanna veriö
með fréttir af undirbúningi
keppninnar, keppendunum
sjálfum eða þá einhverju viö-
komandi þeim eöa keppninni.
Meðal fólksins er mikið um
þetta einvigi talað. Hvar sem
einhverjir koma saman berst
talið að þessu einvigi, og
leggja þar jafnt orð i belg, —
þeir sem varla þekkja peð frá
kóngi og hinir, sem allt vita
um skák, en þeir eru orðnir
æri margir hér á landi á siðari
árum. Þar ræða menn þessi
spursmál, sem svo erfitt er að
fá svör við — Hver sigrar?
Kemur Fischer? eða hvor
þeirra er betri? Svör við þessu
er erfitt að gefa. Þeir, sem
kunnáttuna hafa, hafa þau þó
jafnan tiltæk og iáta ljós sitt
skina, en hinir sem minna
vita, hlusta hugfangnir á. A
milli skjóta þeir þó inn orði og
orði, aðallega i sambandi við
þetta, — hvort Fischer láti
nokkuð sjá sig.
IIAFA EKKI TÍMA
TIL AD VERA ÞREYTTIR
Það er mikið verk að undir-
búa þetta einvigi, sem manna
á meðal hefur verið nefnt ,,ein
vigi aldarinnar”. A skrifstofu
Skáksambands tslands i Há-
túni, fengum við smjörþefinn
af þvi, sem þar er að gerast
daglega, þegar við litum þar
inn i gær. Þá voru þar að störf-
um 5 stúlkur og tveir karl-
menn, og var okkur tjáð, að
hópurinn væri þá i minna lagi.
Auk þessara manna og
kvenna, væru þarna daglega
nær öll stjórn Skáksambands-
ins auk nýráðins blaðafulltrúa
þess, Freysteins Jóhannsson-
ar blaðamanns.
Þarna inni var andrúmsloft-
iðog umhverfið, eins og komið
væriá stóra kosningaskrifstofu
nokkrum dögum fyrir kosn-
ingar. Bréfmiðar, fólk að
skrifa og allir simar rauðgló-
andi. Guðmundur
Þórarinsson, formaður Skák-
sambandsins, var með tvo
sima i höndunum, þegar viö
komum inn. I öðrum var Lond-
on að biðja um einhverjar
upplýsingar, en i hinum beið
Washington eftir að fá að tala
við hann.
Við rétt náðum hálfrar
minútu samtali við Guðmund,
áður en aftur var hringt. Við
spurðum hann, hvort hann
væri ekki orðinn þreyttur, en
hann sagði, að hann hefði eng-
an tima til þess. Hann væri viö
þetta 18 til 20 tima á dag
ásamt félögum sfnum og dygði
það engan veginn. Það væri i
svo margar áttir að lita og svo
mörgu að svara, að menn
hefðu ekki undan.
EITT EINBYLISHÚS TIL,
EN ÞÁ VANTAR ANNAÐ
Blaðafulltrúinn gaf sér tima
til að spjalla örlitið við okkur.
Hann sagöi fyrst að sala á aö-
göngumiðum gengi vel. Þegar
væri nær uppselt á fyrstu um-
ferðina, sem yrði á sunnudag-
inn, og búið væri að selja
marga miða á aðrar umferðir.
Þá væru einnig fyrstadagsum-
slögin i tilefni einvigisins upp-
seld. nema takmarkað magn,
sem yrði selt i Laugardals-
höllinni þegar einvigið hæfist.
Þá sagði hann okkur einnig,
að búið væri að gera sérstakan
minnispening i sambandi við
einvigið og yrði hann seldur
viða um bæinn. Hægt yrði að
fá þennan pening úr 22ja kar-
ata gulli, og kostaði hann 10
þús. krónur. Einnig úr
sterlingsilfri, sem kostaði 1000
kr. og úr eir, en sá peningur
kostaði 600 kr.
Þessir hlutir væru nú bara
smáatriði miðað við margt
annað, sem þarna væri verið
að gera og koma i gang. Nú
væri búið að fylla allt DAS-
húsið, þar sem Fischer ætlaði
að búa, af „mublum” og öðru
„finirii”, en nú ætti eftir að út-
vega Spasski einbýlishús, —
það hefði komiö til tals nú á
siðustu dögum. Einnig ætti
eftir að útvega bilakost fyrir
báða keppendurna og fylgdar-
liö þeirra, og væri það mál i
athugun.
Annars sagði hann, að sinn
aðalhöfuðverkur yrði áreiðan-
lega að útskýra það fyrir
kollegum sinum bæði innlend-
um og erlendum að ekki mætti
taka ljósmyndir eða kvík-
myndir á meðan á einviginu
stæði, og ekki einu sinni við
setninguna i Þjóðleikhúsinu á
laugardaginn. Það mætti eng-
inn taka myndir á þessum
stöðum nema menn frá FOX,
sem hefðu keypt einkarétt á
myndatöku frá einviginu.
HÖLLIN ÖLL
AÖÐRUM ENDANUM
Blaðafulltrúinn benti okkur
á að fara á sjálfan keppnis-
staðinn, inn i Laugardalshöll,
til að sjá hvernig undirbúningi
þar vegnaði.
Þegar við komum þangað,
var þar allt á rúi og stúi. Menn
voru út um allt hús, að mála,
smiða og saga. Jafnvel upp i
rjáfri, komum við auga á hóp
manna, sem var þar að smiða
litið hús fyrir þá tæknimenn,
sem koma til með að starfa viö
einvigið.
Smiðirnir sögðu okkur, að
þeir vissu ekki hvað marg-
ir menn væru aö vinna að und-
irbúningi i höllinni. Þar væri
einhver „heill hellingur”, en
auk þess væri fjöldi manns að
vinna á verkstæöum við hitt og
þetta.
Fram i anddyri var verið að
hólfa allt niður i litil herbergi,
þar sem menn geta setið og
stúderað skádrnar i ró og næði.
Teþpaleggjarar voru
komnir meö teppi og
annan tilbúnað að klæða
senuna, þar sem kapp-
verið að koma fyrir sérstökum
ljósaútbúnaði, sem er svo
flókinn, að jafnvel sjálfir sér-
fræðingarnir eru hættir að
skilja... svo sögðu smiðirnir
a.m.k.
Búið var að setja finar gar-
dinur fyrir gjuggana, mála
gólf og veggi þá, sem þegar
var ekki búið aö kæða með
viöi, og að utan var höllin öll
nýmáluð, allt nema sjálft
kúluþakið, sem svo margir
hafa litiö hornauga um dag-
ana.
Eftir að hafa séð allt þetta
umstang bæði i sjálfri höllinni
og á skrifstofunni, og vitandi
um, að þetta er aðeins brot af
öllu þvi, sem þegar er búiö að
gera, og að enn eigi eftir að
gera margt áður en einviginu
lýkur, gat maður ekki komizt
hjá þvi að hugsa sem svo....
að mikið sé nú haft fyrir þess-
um tveim mönnum, sem að-
eins séu að tefla.
En á þvi er samt enginn
vafi, að allt þetta umstang
kemur til með að borga sig, þó
svo að það verði ekki taliö i
aurum og krónum.
•
Búið er aö koma fyrir
hinum þægilegustu húsgögnum i
DAS-húsinu.
Séö yfir salinn i Laugardalshöllinni og á sviðiö, þar sem einvfgiö
fer fram. Margt manna vinnur viö undirbúning á kepp.nisstaönum.
(Timamyndir G.E.)
Kemur Fischer? FarfaSaí
kröfur en þá benti Cramer á, aö
Fischer hefði sjálfur ekki gert
neina samninga áður. —Allir
samningar voru gerðir af
Edmondson höfuðsmanni, sagði
hann, —og án þess að ég vilji á
nokkurn hátt álasa Edmondson,
þá varð hann að komast að mála-
miðlunarsamkomulagi i nokkrum
tilfellum og þvi miður getur
Fischer ekki fellt sig við það.
Um hugsanlega komu Fischers
sagði Cramer: „Ef hann kemur,
þá verðég að sjá til þess að hann
komist ótruflaður úr flugvélinni i
ibúð sina. Ég mun reyna að halda
blaðamannafund með honum og
ég vonast til, að fréttamenn geri
sér ljóst að ef hann verður fyrir
átroðningi þegar hann kemur til
landsins, þá er einvigið úr
sögunni. Fischer er i mjög góðu
jafnvægi núna, andlegu og likam-
legu, en hann er að sjálfsögðu
eins og veðhlaupahestur fyrir
hlaup og þarf þvi að hvila sig.
Upp úr honum er hvort eð er
ekkert að hafa þegar hann kemur
og þvi vonast ég til að fréttamenn
verði samvinnuþýöir. Islenzku
fréttamennirnir hafa reynzt mjög
...................
elskulegir og hjálpsamir, en það
eru þessir erlendu tarfar sem eru
með öll lætin.”
Og verði loks af þvi, að hingað
komi skákmeistarinn Robert
James Fischer („dommander in-
chief”, eins og Spasski kallaði
hann), þá kemur hann örugglega
án þess að nokkur verði látinn
vita. Liklegast er —á þessu stigi
málsins — að hann fljúgi frá New
York til Evrópu og komi þaöan
með einkavél. En svo hefur það
svo sem skeð áöur, að brjálæðis-
lega hugmyndir hafa veriö fram-
kvæmdar, rétt eins og þessi með
kafbátinn....