Tíminn - 30.06.1972, Side 3

Kimmtudagur 29. júni 1972
TÍMINN
3
t þessari fjöru, sem eitt sinn var bryggja yfir og undir bryggjunum fjær, segja Seyðfirðingar grafnar
dynamittunnurt Timamyndir SB)
Seyðisfjarðardýnamítið:
0
Onýtt í einni tunnu,
en hinar gætu sprungið
sprengja upp bryggjurnar og
hafnarmannvirkin, heldur heföi
svona lagaö mikiö verið notað i
siðari heimsstyrjöldinni til aö
tortima heilum herdeildum, er
þær gengu á land. Bretarnir voru
þvi við öllu búnir á Seyðisfirði, en
ekki kvaðst Rúdolf hafa heyrt um
að svona útbúnaði hefði verið
komið fyrir viðar hér á landi.
Ingimundur Hjálmarsson,
fréttaritari Timans sagöi, að áður
en sprengjusérfræðingarnir
komu að sunnan, hefðu nokkrir
Seyðfirðingar verið búnir að fara
i tunnuna og fá sér túpur, sem
þeir hefðu farið með heim með
sér. Voru þessar túpur heillegar
og litu vel út, en reyndust við
prófun óvirkar.
SB—Reykjavik
Dynamitið i tunuunni við
Garðarsbryggju á Seyðisfirði,
sem þeir Rúdolf Axelsson,
sprengjusérfræðingur lögregl-
unnar og Jón VVium tundurdufla-
sérfræðingur I.andhelgisgæzl-
unnar atbuguðu i fyrrakvöld,
reyndist ónýlt. Þar með er þó
ekki sagt, að ónýtt sé i ölluni
hinum lunnunum, 10-15 talsins,
sem vitað er, að cru undir
bryggjum og mannvirkjum i
kaupstaðnum.
Ekkert verður frekar átt við
tunnurnar að sinni, en þeir Rúdolf
og Jón iögðu yfirvöldum lifs-
reglurnar um meðferð dynamits-
ins, ef einhver skyldi finna upp á
þvi að fara að grafa. Verður þá
efnið eyðilagt þegar i stað til að
koma i veg fyrir, að fram-
kvæmdasamir strákar fari að
gera tilraunir.
Það var Arni Stefánsson, verk-
stjóri hjá Seyðisfjarðarbæ, sem
tók sig til og gróf upp eina tunnu,
er hann frétti að von væri á
sprengjusérfræðingum til að
athuga myndirnar, sem
kafararnir tóku af E1 Grillo.
— Mér datt bara i hug, að láta
þá lita á þetta, sagði Arni frétta-
manni Timans. — Ég og fleiri
höfum allan timann vitað um
þessar tunnur og margar fleiri.
Eins og skýrt var frá i blaðinu i
gær, olli Arni miklu fjaðrafoki um
borð i varðskipinu ÆGI, er hann
kom þangað hlaupandi með dýna-
mittúpu. Þar voru engir
sprengjusérfræðingar um borC,
en sent var eftir þeim Rúdólf og
Jóni i snatri til Reykjavikur tii að
athuga tunnurnar.
Rúdólf Axelsson tjáði okkur, að
jarðsprengjukerfi sem þetta hefði
ekki einungis verið ætlað til að
Arni Stefánsson, verkstjóri: —
Ilatt i hug, að láta þá lita á þetta.
Hótel Saga
kynnir
íslenzkar
landbúnað-
arafurðir
SB—Itcykjavik
A hverju fiinmtudagskvöldi I
snmar gefst erlendum ferða-
mönnum i Iteykjavik svo og þeim
islcndingum, sem þess kunna að
óska, tækifæri að að eyða kvöld-
slundinni á llútel Sögu og kynnast
þar islenzkum landbúnaðar-
afurðum.
Þaö er Hótel Saga, sem gengst
fyrir þessum kynningarkvöldum,
sem haldin eru i Atthagasalnum
og nýja salnum inn af honum.
Kynningin hefst kl. 7.30 með
kynningarávarpi og islenzkum
kokkteil með. Siöan er boðiðupp á
kalt borð úr islenzkum mat. Þar
má fá lambakjöt matreitt á
óteljandi vegu, lax, brauð, osta,
svið, skyr og m.m.fl. Undir
boröum eru sagðar álfasögur og
þjóðlegur fróðleikur og sýnd eru
föt úr isl. ull og gærum. Þá eru til
sýnis keramikvörur og skart-
gripir. Aö lokum er dansað til
23.30. Kvöldið kostar um 10
dollara fyrir manninn.
Þessi maður er fijótt á litið
lliarla likur Þórbergi Þóröar-i
isyni, enda frændi hans úr
iSuðursveit. Hann heitir Þor-i
steinn Magnússon, og er hinni
mesti völundur.
Hérá myndinnier hann meöi
eftirlikingu af smiðjubúnaði, i
en i skápnum fyrir framan i
hann er hinn mesti fjöldi verk-
færa, sem hann notar viði
ismiöar sinar.
Viðtal við þennan mann
hirtist i Sunnudagsblaöinu á i
imorgun, cr jafnframt veröur i
isiöasta tölublaðið fyrir árleg :
isumarleyfi þess. Það mun aöi
ivenju byrja að koma út aftur i i
lágústmánuði.
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
120 — 130 laxar
Þegar við hringdurr. á
skrifstofu Stanga veiðifélags
Reykjavikur i gær, fengum við
þær fréttir, að nú er búiö að
veiða 120-130 laxa úr Grimsá.
IVIun yfirleitt veiðast góður
fiskur i ánni.
Elliöaárnar
Þeir hjá Stangaveiöifélag-
inu sögðu okkur ennfremur, að
betur liti út með veiöar i Ell-
iðaánum nú en undanfarin ár.
Fiskgengd i árnar hefði verið
afar mikil. Segja inætti að
bæjarlækurinn væri fullur af
laxi.
— Við höfum ekki skýringu
nú, á þessari miklu fiskgengd,
en sjáum til þegar liður á
sumarið sögðu þeir.
Veiði að byrja
Stangaveiðifélag Reykja-
vikur hefur tekið á leigu þrjú
vötn á Arnarvatnsheiöi,
Rcykjavatn, Kleppavatn og
Fiskivatn. Er silungsveiðin nú
aö byrja i þessum vötnum.
Þá hefur félagið á leigu,
aðallega til siiungsvciði, Brú-
ará og Hólaá, en við þá siðar-
nefndu er gott vciðihús. — EB
Vanþróað iand í
vegamálum
Siöastliðinn þriðjudag birt-
ist i Visi grein eftir Valdimar
Kristinsson, þar sem rætt er
um þjóðartekjur og vegakerf-
ið. Valdimar segir I upphafi:
,,Að undanförnu hafa komið
fram hugmyndir um, að við
ættum að nota eitt prósent af
þjóöartekjum okkar til styrkt-
ar vanþróuöum löndum. Þessi
hugmynd er ágæt, ef viö aö-
eins gætum þess að láta fjár-
munina fyrst ganga til upp-
byggingar i þvi vanþróaða
þjóðfélagi,semnærtækast er,en
það cr auðvitaö okkar eigið
þjóðfélag. 1 þessu samhandi er
sérstaklega hugsað til vega-
kerfisins. Varla mun i nokkru
landi i heiminum hafa veriö
lagt jafnlitið af góðum vegum
og á tslandi. Til þess að koma
vegamálum landsins I gott
horf mun ekki duga minna fé,
en sem svarar 1—2% af þjóð-
arlekjum allt til aldamóta.
Ekki þurfum við þvi aö kviða
verkefnaskorti i baráttunni
við vanþróunina á næstu ára-
tugum.
Góðir vcgir eru ekki aöeins
til að koma mjólkinni örugg-
lega i kaupstað og til þess að
fólk gcti ekið sér til skemmt-
unar um helgar. Hvoru
tvPSfija þctta er aö visu mikil-
vægt, en ástæðurnar fyrir
hinni brýnu þörf á bættum
veguin cru aö sjálfsögðu
miklu fleiri. „Akfærir” vegir
eru ein helz.ta forsenda þess,
að lialdiö verði uppi uútíma
þjóðfélagi, og án þeirra veröur
hér aldrei þaö „byggðajafn-
vægi" sem svo oft er rætt um.
Með „akfærum” vegum er hér
átt við vegi, sem opnir eru nær
allt árið og ofbjóða hvorki
fólki né farartækjum, þegar
um þá cr ckið.”
Fyrir aldamót
Valdimar telur, að stefna
eigi að þvi að ljúka „akfær-
um” hringvegi um landið fyrir
aldamót, ásamt hliöarvegum
t.d. um Snæfellsnes og Vest-
firöi. Þetta muni kosta um
I—2% af þjóöartekjunum.
„Akfær” hringvegur eigi m.a.
að stuöla injög aö dreifingu
opinberra stofnana um landiö.
Valdimar segir:
„Þegar hringvegurinn góöi
hcfur verið lagður, ásamt
meðfylgjandi hliðarvcgum,
mun cngin byggð á landinu
vera meira en dagleiö frá öör-
um byggðum og yfirleitt mjög
fljótlegt fyrir fólk að fara til
næstu þjónustumiöstöðva.
Milli helztu byggðakjarna
verður aðeins fárra klukku-
stunda þægileg ferð, svo sem
um það bil (i klst. milli
Reykjavikur og Akureyrar og
4 klst. milli Akureyrar og
Egilsstaða, en þá er aöeins
miðaövið 70 km meöalhraöa á
klst. Þcgar svona væri komiö
og vegirnir opnir megin hluta
ársins, má segja að nær allir
landsmenn geti notið fjöl-
breytilegrar þjónustu á flest-
um sviðum, og þá veröur einn-
ig auðveldara að dreifa stofn-
unum á þéttbýlisstaði við
hringveginn, eins og perium á
bandi. Reyndar getur þessi
þróun hafizt alveg á næstu ár-
um einmitt vegna framfar-
anna i vegagerö. Einhverjar
sérhæföar stofnanir I heil-
brigðismálum mætti fara að
staðsetja i Hverageröi, eða
jafnvel á Selfossi, vegna nýja
austurvegarins, og Búnaðar-
félagið gæti sett sig niður i
Borgarnes þegar vegurinn
fyrir Hvalfjörð hefur veriö
fullgeröur og brú komin yfir
Borgarfjörö, cn þá verður ekki
nema 11/2 klst. akstur þangað
frá Reykjavik og rúmlega
tveggja tlma frá Selfossi.
Þannig mætti áfram telja upp
stofnanir til flutnings eftir þvi
Framhald á bls. 8.