Tíminn - 16.07.1972, Page 1
IGNIS
UPPÞVOTTAVÉLAR
RAFIÐJAN RAFTORG
SIMI: 19194 SlMI: 26660
V.
/
2>/tcU£o/kvéío/L A/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarstræti 23
Símar 18395 & 86500
kæli-
skápar
Bibliusafnarinn kann þeim 1 Fair-
banks\ b'eztu þakkir fyrir gjaf-
mildi og góða fyrirgreiðsiu. En æ-
æ: Þeir berja ekki bumbur i
Hrútafirði, ;i Þorrablótunum, né
dansa Eskímóadansa, jafnvei
eiður sær, að nokkur skilji þar
stakt orð i Eskimóamáli.
Hjálpræðið vitjar krist-
inna Eskimóa á ísiandi
Biblíulestrar á grammófónplötum
til þess að halda þeim við trúna
Kristnir Eskimóar á islandi
geta rifjað upp guðsorð og ratað
hinn þrönga veg. sem liggur til
lifsins, þótt þeir kunni að vera
ólæsir og ekki þess umkomnir að
færa beilaga skrift sér i nýt á
vcnjulegan hátt. Góðir menn i
Kairbanks i Alaska hafa hlutazt
til um það.
Ragnar borsteinsson, kennari i
Reykjaskóla, er mikill bibliusafn-
ari, og á orðið svo fágætlega gott
bibliusafn að leita þarf langt út
fyrir landsteinana til þess að
finna annað slikt. En þess konar
berst mönnum ekki upp i hendur
fyrirhafnarlaust, enda mun það
sannast sagna, að Ragnar hefur
leitað fanga um viða veröld til
þess að gera safn sitt sem allra
bezt og fullkomnast.
Grammófónplötur með
bibliulestrum
Fleira hefur rekið a fjörur
Ragnars en prentaðar bibliur,
guðspjöll og bibliuhluta. Þar á
meðal eru grammófónplötur,
með bibliulestrum á mállýzkum
frumstæðra þjóða og þjóðflokka,
sennilega ætlaðar ólæsu fólki til
sálubótar og uppbyggingar.
Oflugur félagsskapur, óháður
bibliufélögunum, var stofnaður
fyrir nokkrum árum til þess að
sinna andlegum þörfum slikra
þjóðflokka, og hefur hann komið
sér upp bækistöðvum allviða um
heim og lætur hann bæði prenta
bibliuhluta og lesa á og gefa út
grammófónplötur með köflum úr
bibliunni.
Hugsað til Eskimóanna
á íslandi
Ragnar hefur að sjálfsögðu haft
samband við þennan félagsskap,
og leitaði hann meðal annars eftir
nýjum þýðingum á bibliuhlutum
á mállýzkum Indiána og Eski-
móa, sem prentaðir hafa verið á
vegum þeirrar deildar félags-
skaparins, sem hefur bækistöö i
Fairbanks i Alaska.
Forráðamenn þar brugðust vel
við beiðni Ragnars og sendu
honum i vor sjö slik bibliurit sam-
kvæmt beiðni hans. En með flutu
að gjöf niu hæggengar, þrjátiu og
þriggja snúninga grammófón-
plötur, sem á eru kaflar úr Nýja
testamentinu, jafnvel heilt guð-
spjall.
Þesssari góðu gjöf fylgdi sú
fróma ósk, að Kagnar héldi
kristnum Eskimóum á tslandi viö
trúna með þvi að láta þá hlýöa á
þessar plötur.
Umhendis i Hrútafirði
og Dölum
Auðvitað er Ragnar allur af
viija gerður að þóknast þeim,
sem eru honum innan handar við
bibliusöfnunina, og fús til þess að
uppfylla óskir þeirra eins
og framast er unnt. En hér á hann
heldur óhægt um vik. Hann
kennir i Reykjaskóla á vetrum og
er i vegavinnu I átthögum sínum
i Dölunum á sumrin, og það væri
ekki einu sinni fyrir skollann
sjálfan að leita þar uppi Eskimóa,
hvort heldur er kristna eða
ókristna.
Þvi miður veit blaðið ekki,
hvort Ragnar hefur þegar látið
vini sina i Faribanks vita, hversu
umhendis honum er aö uppfylla
bón þeirra án meiri fjarskipta
en hann hefur tök á að svo vöxnu
máli. _JH
Flekkótt hjörð
og talar
mörgum
tungum
Borgarfjörður heillar Spasskí
Fischer fer huldu höfði á milli
þess, sem liann gerir upphlaup
sin. Spasski hefur aftur á móti
heillazt af Borgarfirði, og þangað
upp cftir fór hann um miðjan dag
á föstudaginn, ásamt þeim félög-
um, Sævari Sigurjónssyni endur-
skoðanda og Sverri Kristinssyni
fasteignasala, sem hafa Flóka-
dalsá á leigu, og einum manni úr
rússneska sendiráöinu.
Eins og kunnugt er var Spasski
við veiðar i Flóku um siðustu
helgi, og þá brá hann sér á dans-
leik á Brún i Bæjarsveit. Hann
langaði til þess að dansa eins og
þjóðkunnugt er, og bauð upp ljós-
hærðri, fallegri stúlku, raunar
ekki borgfirzkri, heldur reyk-
viskri, Steinunni Helgadóttur,
frammistöðustúlku á Varma-
landi. En fleiri mun hann ekki
hafa getað boðið upp, þvi að fólkið
hópast fljótlega i kringum hann,
svo að úr þessu öllu saman varð
svo mikill hópdans, að ekki mun
annar slikur hafa verið i Brún.
islenzkur krækiberja-
likjör i Ferjukoti
Á föstudaginn fóru þeir Spasski
og ferðafélagar hans i Borgarnes,
þar sem þeir dvöldust i gistihús-
inu rúma klukkustund og drukku
kaffi. Þaðan fóru þeir að Ferju-
koti til Kristjáns Fjeldsteds og
Þórdisar, konu hans. Ferjukots-
hjón báru islenzkan krækiberja-
likjör, sem húsfreyja hafði sjálf
gert af kunnáttu sinni — af-
bragðsgóðan, sagði Sævar Sigur-
jónsson, þegar blaðið átti simtal
við hann i gær.
Gisting í Bifröst
i Borgarfirði
Jón Guðmundsson á Hvitár-
bakka var gestgjafi Spasskis,
þegar hann var i Borgarfirði i
fyrra skiptið, og á Hvitárbakka
mun hann hafa ætlað að gista nú.
En þar voru öll herbergi full af
gestum. Þess vegna fóru Spasski
og hinn rúsSneski félagi hans til
gistingar á Bifröst.
1 gærmorgun fóru þeir svo aftur
suður yfir Hvitá til laxveiða i
Flókadalsá.
Utséð um komu Spasskís
á Brautartunguballið
í gær voru tvær samkomur i
Fimm sveitarfélög sam-
einast um sorpbrennslu
SB-Reykjavfk
Fimm sveitarfélög á Vest-
fjörðum hafa nú um eins árs skeið
lialdiö uppi viðræðum sin á milli
um sameiginlega sorpbrennslu-
stöð. Umræður eru nú komnar á
lokastig og beri ekkert út af, er
gert ráð fyrir, að stöðin taki til
starfa að vori.
Sveitarfélögin fimm eru
Isafjörður, Bolungarvik, Súðavik,
Flateyri og Suðureyri. Stöðinni er
ætlaður staður á Eyrarhlið, milli
Isafjarðar og Hnifsdals, og verða
þau sveitarfélög sem lengst eiga
að, að aka sorpi sinu um 25 km
vegalengd.
Stöðin sem er sænsk og af Hero-
gerð afkastar um sjö lestum á
klukkustund, og er gert ráð fyrir,
að hún verði aðeins i gangi að
deginum. Þess má geta, að nýja
sorpbrennslustöðin á Húsavik er
sömu tegundar, aðeins minni.
Til þessa hafa sveitarfélögin
fimm ekið sorpi sinu á hauga eða i
sjóinn. Þegar stöðin kemur til
sögunnar, eyðist sorpið þannig,
að ekki verður annað eftir en ólif-
ræn aska, um 7% af sorp-
magninu. Sorpbrennslustöð þessi
mun kosta um hálfa fimmtu
milljón króna uppsett.
héraðinu, hestamannamót undir
Þjóðólfsholti og dansleikur að
Brautartungu i Lundarreykjadal.
Auðvitað voru margar meyjar
þar efra, sem þráðu það, að
Spasski brygði fyrir á öðrum
hvorum staðnum, og afgreiðslu-
stúlkurnar á simstöðinni i Borg-
arnesi sögðu blaðamanni Timans,
sem þar var staddur i gærmorg-
un, að þær vildu mikið gefa til
Framhald á bls. 23
ED-Akureyri
Mannfólkið sem spókar sig á'
götum Akureyrar um þessar
mundir, er hreint ekki einlit
hjörð. Það er brúnt og svart og
gult i bland, auk þess sem hvitt er
eða eitthvað i þá áttina að
minnsta kosti.
Að sama skapi talar þetta fólk
mörgum tungum, og er ekk;
öllum hent að grynna i þvi hvað
mála það spjallar sin á milli.
Ferðamannastraumurinn, svo-
kallaði hefur sem sagt náð til
Akureyrar og það margbreyti-
legra en nokkru sinni fyrr er með
honum flýtur.
Bárðardal
BV-Eyjardalsá.
Bárðardalur á þvi láni að
fagna, að þar er mikil gróska i
mannlifinu. Þar til vitnis er
ekki það eitt, að bárðdælsk
kona ól i vor þyngsta barn, sem
kunnugt er um hérlendis.
Fleiri konur hafa lagt sitt af
mörkum, þótt ekki hafi verið i
annála fært. Frá siðustu jólum
hafa fæðzt i dalnum tiu börn,
þar af niu frá áramótum.
Munu þó ekki öll kurl til grafar
kormn mda árið ekki nema
rúmlega hálínað.
Menn gera sér einnig beztu
vonir um góða viðkomu i
sveitinni næstu misserin og
árin og hafa þar meðal annars
við að styðjast, að á tæpu ári
hafa fimm pör opinberað trú-
lofun sína.
I öllum hreppnum eru ekki
nema um niutíu konur að með-
töldum börnum og öldur-
mennum, og hreppsbúar alls
nálægt tveim hundruðum. Það
má þvi með sanni segja, að
Bárðdælingar standi allvel
fyrir sinu og má beina þvi til
annarra byggðarlaga þar
nyðra, hvort skuturinn skuli
eftir liggja, þegar svona vask-
lega er róið fram i. J.H.