Tíminn - 21.07.1972, Blaðsíða 17

Föstudagur 21. júli 1972
TÍMINN
17
Síðari landsleikurinn í handknattleik:
Taugaspennt íslenzkt lið vann það
bandaríska með aðeins fimm marka mun
- það má skrifa það á reikning landsliðsnefndar og stjórnar HSÍ, að sigurinn var ekki stærri
Einar Magnússon skorar i iandsleiknum. (Timamynd Gunnar).
Einhver allra ömurlegasti
landsleikur i handknattleik, sem
hefur fariö fram hér á landi, var
leikinn s.l. miövikudagskvöld i
Hafnarfiröi. Liöin, sem mættust i
þessum ömurlega leik, voru OL-
lið tslands og Bandarikjanna.
Ahorfendur voru fáir i iþróttahús-
inu i Hafnarfirði og leikurinn likt
ist frekar lélegum 1. deildarleik,
en landsleik i handknattleik. Þaö
byrjaði allt á því að þjóösöngur
landanna var ekki leikinn, þaö
eina, sem var gert fyrir leikinn,
var aö íeikmenn Íiðanna voru
Kyiiniir í einnvers Konar talara-
kerfi, sem virkaði svo á áhorfend-
ur, sem búktalari, væri aö tala við
sjálfan sig inn i tómri öskutunnu.
Sumir leikmennirnir i Banda-
riska liðinu, skildu ekki, þegar
nöfn þeirra voru kölluö upp.
Leikurinn sjálfur var mjög léleg-
ur — islenzka liðið var ekki sem
bezt farið á taugum leikmennirn-
ir vissu, að hver mistök, sem
henti þá i leiknum, gátu kostað þá
landsliðssætið.
Liðið lék ekki nógu sannfærandi
handknattleik. Leikmenn liðsins
misstu knöttinn, voru ragir við að
skjóta á markið i opnu færi og
gerðu mikið af þvi að senda
knöttinn til mótherja. Þessa
sundrung i islenzka liðinu, not
færðu Bandarikjamenn sér, fóru
að leika harðan handknattleik og
brutu óspart á islenzku
leikmönnunum, sem veittu ekkert
viðnám, heldur létu þeir lemja sig
i gólfið. Undir lok leiksins léku
Bandarikjamennirnir svo harðan
handknattleik, að þeir gáfu þýzku
slagsmálaliðunum, sem komu
hingað i vetur, ekkert eftir.
En litum þá á gang leiksins:
Bandariska liðið leiddi leikinn
fyrstu 10 min., eða þar til Jón
Hjaltalin jafnaði 3:3 úr vitakasti
og kom svo islenzka liðinu yfir á
öðru vitakasti á 12. min. Banda-
rikjamenn jafna 4:4, áöur en Ein-
ar Magnússon, skorar tvö mörk i
röð og Axel Axelsson, bætir þvi
þriðja við og staðan var þá orðin
7:4. Siðustu 10 min. fyrri hálf-
leiks, skorar svo isl: liðiö þrjú
mörk gegn tveimur hjá Banda-
rikjamönnum og var þá staðan
orðin 10:6 þegar flautað var til
leikhlés.
1 siðari hálfleik lék islenzka lið-
ið mjög lélegan handknattleik.
Liðið lét brjóta sig niður með
hörku. Um miðjan hálfleikinn var
staðan 17:11 fyrir islenzka liðið og
hafði liðið einnig yfir sex mörk
þegar 10 min. voru til leiksloka,
eða 19:13. Breyta þá Bandarikja-
mennirnir stöðunni i 19:15, meö
mörkum á 21. og 24. min. Hvor-
ugu liðinu tókst svo að skora
næstu mín. Það var ekki fyrr en
nokkrar sek. voru eftir af leikn-
um, þegar Agúst ögmundsson
skorar siðasta mark íslands.
Lauk þvi leiknum meö aðeins 5
marka mun og er það minnsti
munurinn á liðunum, siðan
þjóðirnar fóru að leika hand-
knattleik sin á milli.
Islenzka liðið lék langt undir
getu i þessum leiöinlega lands-
leik. Eini maðuririn i liöinu, sem
sýndi sitt rétta andlit, var Hjalti
Einarsson, en hann varði oft vel
þann tima, sem hann var inn á.
Getuleysi islenzka liðsins er hægt
að skrifa á reikning landsliös-
nefndarHSI og stjórnar HSI, fyrir
að bera litla virðingu fyrir lands-
leikjum i handknattleik. Þessir
aðilar notuðu báða landsleikina
gegn Bandarikjamönnum, sem
úrtökuleiki fyrir islenzku leik-
mennina, sem voru látnir eiga i
miklu taugastriði. Þar sem sá
leikmaöur, sem stóð sig ekki vel,
má búast við að vera látinn sitja
heima þegar liðið fer i
keppnisferðalag i næstu viku til
Noregs og V-Þýzkalands.
viku til Noregs og V-Þýzkalands.
Er þessi aðferö m jög vafasöm hjá
landsliðsnefnd og stjórn HSl, þvi
að flestir, sem hafa fylgzt með
handknattleik á íslandi, vita og
sjá hvaða leikmenn, sem léku
með liðinu gegn Bandarikja-
mönnum, skara fram úr og eiga
heima i liöinu, sem fer á OL-leik-
ana. Þó að sumir þeirra hafi ekki
sýnt sitt bezta i þessum tveimur
leikjum, þá er vafasamt að skilja
þá eftir heima, þegar landsliðið i
handknattleik fer að verja heiður
islenzku þjóðarinnar i Miinchen.
Við skulum ekki vera aö tala
meira um islenzka landsliðið,
heldur biða spennt eftir mati
landsliðsnefndar á leikmönnum.
Bandariska landsliðið i hand-
knattleik, sem lék hér að sinni,
leikur miklu harðari handknatt-
leik, heldur en i vetur, þegar það
lék hér. Má segja að það leiki af
eins mikilli hörku og dómararnir
leyfa og er það að visu rétt hjá lið-
inu, þvi að lið sem sýnir linkind,
kemst aldrei langt i íþróttum.
Nokkrir leikmenn liðsins eru i
mikilli framför, má þar helzt
nefna, þá: Mathews, Abraham-
son og Serrapepe, en þessir leik-
menn eru stórhættulegir og ógna
mikið með langskotum. Þá er
Berkholtz, alltaf drjúgur leik-
maður.
Mörk Islands, skoruðu: Jón
Hjaltalin, 5 (3 viti), Axel 5 (1 víti)
Einar 3 (1 viti) Sigurbergur 2,
Viðar, Gunnsteinn, Stefán G,
Stefán J. og Agúst eitt hver.
SOS.
Friðrik
var ná-
lægt 0L-
lágmarki
Litlu munaði, að Friðrik
Guðmundssyni, KR, tækist að
synda undir OL-lágmarki i
1500 m skriðsundi i fyrrakvöld
á fyrsta degi tslandsmeistara-
mótsins í sundi. Hann synti á
17:56,4 min., sem er 1,6 sek.
lakara en OL-lágmarkið i
þessari grein. Hins vegar er
árangur Friðriks nýtt Islands-
met — 19,5 sek. betra en fyrra
metið, sem hann átti sjálfur.
Óvist er nema Friðrik hefði
náð OL-lágmarkinu i fyrra-
kvöld, ef hann hefði ekki gert
tæknileg mistök. Hann hætti
nefnilega eftir 1400 metra — i
þeirri góöu trú, að 1500 metrar
væru að baki — en var um-
svifalaustrekinn af stað aftur,
en samt töpuðust dýrmætar
sekúndur, nægilega margar til
þess að hann missti af OL-far-
seðlinum — i bili.
Auk keppninnar i 1500 m
skriðsundi, fór fram keppni i
400 m skriðsundi karla, þar
sem Guðjón Guðmundsson
varð sigurvegari á 5:34,9 min.
og i 800 m skriðsundi kvenna,
þar sem Vilborg Sverrisdóttir,
Ægi, sigraði á 10:51,4 nninút-
um.
Islandsmeistaramótinu i
sundi verður fram haldið um
helgina i sundlaugunum i
Laugardal.
Fram mátti þakka fyrir að hljóta annað stigið
— Það var litill meistarabragur
yfir leik Fram gegn hinu unga
KR-liði á miðvikudaginn, og satt
bezt að segja máttu Framarar
þakka fyrirað hljóta annaö stigið
út úr þessari viðureign. Er óhætt
að segja, að þetta hafi verið slak-
asti leikur Fram-Iiðsins á sumr-
inu, og má e.t.v. rekja ástæðuna
til þess, að Sigurberg Sigsteins-
son vantaði I vörnina. En það á þó
ekki að vera nein afsökun fyrir lið
eins og Fram.
KR-ingar voru fljótir að átta sig
á slappleika Fram — og öll feimni
við efsta lið deildarinnar rauk út i
veður og vind á fyrstu minútum
leiksins. Hvað eftir annað gerði
hinn marksækni Atli Héöinsson
usla i vitateig Fram dyggilega
studdur af tengiliðum KR, en
Framarar áttu færri tækifæri, en
eitt hættulegt þó i byrjun leiksins,
þegar Kristinn Jörundsson komst
i dauðafæri, en Magnús Guð-
mundsson, markvöröur KR,
bjargaði með úthlaupi.
Ekkert mark var skorað i fyrri
hálfleik, en i byrjun siðari hálf-
leiks skoraði Kristinn Jörundsson
mark fyrir Fram. Bjuggust þá
margir við, að Fram-vélin færi i
gang fyrir alvöru, en það var öðru
nær. Kr-ingar héldu áfram að
ógna Fram-markinu — og
skömmu siðar tókst þeim að
jafna, 1:1, og var Gunnar
Gunnarsson þar að verki. En ekki
héldu KR-ingar lengi jöfnu. Um
miðjan hálfleikinn fékk Erlendur
Magnússon knöttinn rétt utan við
vitateig KR — lék út til hægri og
sendi fyrir markið til Kristins,
sem skoraði örugglega 2:1, enda
var Magnús markvörður viðs-
fjarri eftir misheppnað úthlaup.
Það sýnir bezt, hve miklu bar-
áttuþreki KR-liðið er búið, aö það
lét ekki bugast, þótt það væri nú i
annað sinn i leiknum marki undir.
Þegar rúmur hálftimi var liöinn
af siðari hálfleik jafnaði Atli Héð-
insson með skalla eftir að hafa
fengið góða fyrirsendingu frá
hægri. öll Fram-vörnin var bein-
frosin — og hafði Atli litið fyrir að
skora.
Fleiri urðu mörkin i leiknum
ekki, en allra siðustu minútur
leiksins pressuðu Framarar að
marki KR, en tókst ekki að skora,
þrátt fyrir ágætar tilraunir.
Þegar litið er á leikinn i heild,
voru KR-ingar sá aðilinn, sem lék
betri knattspyrnu — og sýndi bar-
áttuvilja, en það var nokkuð, sem
Fram skorti alveg. Erfitt er að
spá um það, hvort þetta KR-lið
eigi eftir að verða topp-lið. I liðinu
eru nokkrir einstaklingar, sem
lofa góðu, en það háir liðinu, að
það hefur engan stjórnanda, sem
kveður að. En hvað um það.
Gaman veröur að fylgjast með
liðinu.
Auk Sigurbergs, saknaði Fram
Elmars Geirssonar, sem meidd-
ist i siðasta leik. Greinilegt var,
að fráhvarf Sigurbergs skapaöi
ringulreið i vörn Fram. Jafnvel
traustur leikmaður eins og Mart-
einn Geirsson var miður sin.
Staðgengill Sigurbergs i þessum
leik, Ómar Arason, fyllti skarð
hans ekki, en hann hefur margt til
brunns að bera — og með fleiri
leikjum og meiri reynslu á hann
eftir að veröa styrk stoð varnar-
innar.
Leikinn dæmdi Baldur Þórðar-
son og fórst það ágætlega úr
hendi, en einhvern veginn hefur
maður það þó á tilfinningunni, að
hann sé ekki i nægilega góðri
þjálfun. Alf
OL-liðið í handknattleik valið:
Landsliðsnefndin verðlaunar Spánarfarana
- hún er eins og prinsessa, sem neitar biðlum, því að þeir gátu ekki leyst kraftaverk af hendi
Landsliðsnefndin i handknatt-
leik, tilkynnti i gær þá leikmenn,
sem hún hefur til að leika fyrir Is-
lands hönd á OL-leikunum. Það
kom nokkuð á óvart þegar nefnd-
in tilkynnti liðið, að hún valdi ekki
Einar Magnússon, Viking. Einar
Magnússon, erekki sá leikmaður,
sem verst kom út úr landsleikjun-
um við Bandarikin og hann er i
mjög góðri æfingu. Kom það þvi
mjög á óvart, að hann skuli ekki
hafa hlotið náð landsliðsnefndar-
innar. Þá var Þorsteinn Björns-
son ekki valinn i liðið og kom það
einnig á óvart. Það er greinilegt,
að landsliðsnefndin hafi ekki vilj-
að breyta mikið landsliðinu, sem
lék á Spáni. Heldur viljað verð-
launa leikmennina, sem léku þar
og unnu stórafrek, með þvi að
vinna Belgiumenn, Austurrikis-
menn og gera jafntefli gegn Finn-
um. Eina breytingin, sem var
gerð á liðinu sem lék á Spáni, er
sú að Siguröur Einarsson, kom
inn i liöiö i staðinn fyrir Sigfús
Guðmundsson.
Aðrir leikmenn i liðinu eru
þessir: Hjalti Einarsson, Birgir
Finnbogason, FH, Ólafur Bene-
diktsson, Val. Gunnsteinn Skúla-
son, Val, Gisli Blöndal, Val, Ólaf-
ur Jónsson, Val, Stefán Gunnars-
son, Val, Agúst Ogmundsson, Val,
Jón Hjaltalin, Lugi, Sigurbergur
Sigsteinsson, Fram, Björgvin
Björgvinsson, Fram, Sigurður
Einarsson, Fram, Axel Axelsson,
Fram, Viðar Simonarson, FH,
Geir Hallsteinsson, FH og Stefán
Gunnarsson, Haukum.
Þessir leikmenn fara i keppnis-
og æfingaferöalag fyrir OL-leik-
ana n.k. þriöjudag. Heldur þá lið-
ið til Noregs -og leikur þar tvo
landsleiki, siðan veröur feröinni
haldið áfram til Vestur-Þýzka-
lands, þar sem liðið leikur einnig
tvo landsleiki. Verða þeir leiknir
á þeim stöðum, sem islenzka
landsliðið leikur á OL-leikunum.
Eftir að hafa séð liöið gegn
Bandarikjamönnum má ekki bú-
ast við, að þessi keppnisferð verði
nein frægðarför.
Eins og sagt var i upphafi, að
Einar Magnússon, hefði ekki
komizt i landsliðið. Kannski
spyrja margir: Fyrir hvaða leik-
mann, Einar heföi átt að komast i
landsliðiö? Þvi er fljótsvarað:
Eftir að hafa séð nokkra leik-
menn, sem eru i liðinu, leika gegn
Bandariska landsliðinu, þá á Ein-
ar miklu frekar að eiga sæti I lið-
inu, heldur en Stefán Jónsson,
Agúst ögmundsson, Viöar
Simonarson og GIsli Blöndal. Það
er ekki að efa, að Einar Magnús-
son, er betri handknattleiksmað-
ur, en þessir fjórir leikmenn. Að
lokum má segja þetta: Einar
Magnússon, er greinilega ekki sá
handknattleiksmaöur, sem hin
„frábæra” landsliðsnefnd okkar
kann að meta. Landsliðsnefndin
er eins og prinsessa, sem neitar
biðlum, þvi að þeir hafa ekki get-
að leyst ómannleg kraftaverk af
hendi.
SOS.