Tíminn - 23.07.1972, Blaðsíða 9

Sumuidagur 23. júli 1972
TÍMINN
9
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þór-:
arinn Þórarinsson (ábm.), Jón Helgason, Tómas Karlsson,:
Andrés Kristjánsson (ritstjóri Sunnudagsblaðs Timans).;
: ::::: :::: Auglýsingastjóri: Steingrimur Gislasonu Ritstjórnarskrif-:
stofur i Edduhúsinu við Lindargötu, símar 18300-18306.
Skrifstofur i Bankastræti 7 — afgreiðslusími 12323 — auglýs-:
ingasimi 19523. Aðrar skrifstofurtsimi 18300. Askriftargjald;:
225 krónur á mánuði innan lands, i lausasölu 15 krónur ein-:
takið. Blaðaprent h.f.
Mývatnssvæðið
Átök um virkjanir i Laxá og mannvirkjagerð
við Mývatn hafa veriö i brennipunkti siðustu
misseri og leitt af sér hatrammari Og illvigari
deilur, en þekkzt hafa áður um þau mál. Vonir
standa til, að einhvers konar sættir takist fyrir
milligöngu rikisvaldsins um virkjanadeiluna
sjálfa, en jafnframt verður ljósara, að þetta
mál er miklu stærra og viðtækara.
Menn virðast sammála um það, að Mývatns-
og Laxársvæðið sé alveg einstætt lífriki hér á
landi og eigi sér vart hliðstæðu á sömu
breiddargráðu á norðurhveli iarðar. Þessi
náttúruauðæfi geta tortimzt, ef ekki eru gerðar
sérstakar ráðstafanir varðandi sambúð manna
og tækja við svæðið. Með vaxandi fólksfjölda
við Mývatn og með tilkomu nýrra mengunar-
efna i fylgd mannsins, bætast miklar hættur i
hópinn. Oliunotkun til kyndingar húsa á svæð-
inu og til iðnaðar er þessu sérstæða lifriki si-
felld og yfirvofandi hætta. Það verður að gera
sérstakar ráðstafanir til hreinsunar frá-
rennslisefna. Heitt jarðvatn til að mynda úr
hitaveitu eða frá rafmagnsstöð stofnar Mý-
vatni og lifkeðju þess i bráða hættu.
Verndun Mývatns- og Laxársvæðisins er
ekki aðeins fólgin i þvi að bægja frá stór-
virkjunum eða fullvirkjun með vatnaflutning-
um og stiflum, heldur i alhliða og viðtækum
ráðstöfunum, byggðum á visindalegum rann-
sóknum.
Þegar Laxárdeilan er leyst, sem vonandi
verður á þessu ári, er næst að setja lög eða
reglur um þetta sérstæða náttúrusvæði. Þær
reglur verður að sjálfsögðu að samræma eðli-
legri búsetu fólks i Mývatnssveit og hafa það
með i öllum ráðum, enda mun fólkið við Laxá
hafa fullan vilja og skilning á þessu. Siðan
verður að koma á rannsóknarstöð og eftirliti á
svæðinu, þar sem visindamenn geta fylgzt með
þvi, sem þar er að gerast i náttúrunni, komið i
veg fyrir mistök og uppgötvað hættur á frum-
stigi, svo að ráðrúm gefist til þess að girða fyr-
ir illar afleiðingar.
Þetta er ekki aðeins mál fólksins, sem býr á
þessum slóðum, heldur þjóðarinnar allrar, og
þess vegna verður hún i heild að bera eðlilegan
hlut kostnaðar við þessa varðstöðu, og ibúum
svæðisins þarf að bæta þau upp, ef á þá leggst
kostnaður vegna varnarráðstafana og er um-
fram það, sem fólk annars staðar verður að
þola.
Orð í tíma töluð
Tillaga Kristjáns Friðrikssonar um að veita
Ásmundi Sveinssyni, myndhöggvara, vinnu-
hjálp og fjárframlag til þess að halda við lista-
verkum hans og byggingum og gera honum
fært að hafa listaverk sin til sýnis almenningi á
ákveðnum timum, eru vissulega orð i tima töl-
uð. Ásmundur Sveinsson hefur gefið þjóðinni
ómetanleg listaverðmæti. Það er beinlinis
hagsmunamál og metnaðarmál þjóðarinnar,
að listaverkin séu jafnan til sýnis. Þessi tillaga
var samþykkt með atkvæðum allra borgarfull-
trúa. En hún lýsir flutningsmanni hennar vel,
listrænum hugsjónamanni, sem oft sér vel það
sem samferðamönnum yfirsést.
TK.
NIELS LEVINSEN:
Kona Frakklandsforseta
er fögur og glæsileg
En hún er ekki vinsæl í heimalandi sínu og mjög umdeild
Frú (,'laude Poinpidou
George Pompidou
Frakklandsfoi'seti keniur
ærift oft viö sögu. enda
virkui' og atorkusamur
stjóriimálamaöur. Konu
lians im: eölilega miklu
sjaldníir getif) i lieims-
ITéttiiiuiii. en lieima i
Frakklandi ber nafn
liemiar ol't á góma i
S.t jórii m á la ba rá ttun ni.
KinhverSiíiiia <>íí ein-
livers staóar var kuíian
köllui) „betri helmiiigur
maniisiiis" og vonaiidi
lvrirgefst þvi af) lielga Irú
Pompidou einn suiiiiu-
dagspistil.
GEORGE Pompidou Frakk-
landsforseti er sextugur aö
aldri. Kona hans, Claude, er
sög 0 umlalaðri og meira
gagnrýnd en nokkur frönsk
forsetafrú hefir veriö þau
hundrað ár, sem liðin eru sið-
an að Frakkland var gert að
lýðveldi.
Vinstrisinnaðir menn telja
frú Pompidou eins konar nú-
tima Mariu Antoinette. Þeir
finna henni það til foráttu
meðal annars, að hún gangi i
kheðum.sem kosti offjár og sé
miðpunktur i samkvæmislifi
hinnar áhyggjulausu yfirstétt-
ar. Þetta eígí hún ekkí að gera
sem forustukona i landinu,
jafn mikil og sár fátækt og lát-
in sé viðgangast.
Andróðurinn gegn forseta-
frúnni hefir verið svo magnað-
ur. að margir óbreyttir
Frakkar eru henni beinlinis
andsnúnir. Sumir fréttamenn
og hnýsendur i stjórnmál telja
hana manni sinum fjötur um
fót.
Kunningjar forsetafrúar-
innar lita hana allt öðrum
augum. Þeir segja hana siður
en svo sækjast eftir völdum,
eftirtekt eða aðdáun. Hún sé
feimin, alls ekki framagjörn
en hafi rika samúðarkennd. 1
sviðsljósinu sé hún einungis til
þess að gera skyldu sina sem
forsetafrú.
CLAUDE Pompidou er há,
grönn og ljóshærð. Hún er
ungleg að sjá, enda þótt hún sé
um það bil háifsextug.
(Annars er nákvæmur aldur
hennareitt af þeim rikisleynd-
armálum Frakklands, sem
hvað bezt eru varðveitt.)
Forsetafrúin er dóttir efn-
aðs yfirlæknis á Bretange-
skaga, Cahour að nafni. Hún
tók gott stúdentspróf og lagði
að þvi loknu leið sina til Paris-
ar til þess að leggja stund á
laganám. Þetta eitt bar þess
vott, að hún kynni að ætla sér
meiri hlut en öðrum konum,
þar sem fátitt var á þeim ár-
um að franskar stúlkur stund-
uðu háskólanám.
HLÝJAN haustdagáriö 1934
hitti Claude Cahour ungan
mann, sem ætlaði að verða
menntaskólakennari og stund-
aði nám við Ecole de Normali-
en eina kunnustu mennta-
stofnun landsins. Þau hittust i
Luxemborgargarðinum —
garði elskendanna — á vinstri
bakka Signu. Ungi maðurinn
bar nafnið George Pompidou,
en sá, sem kynnti þau Claude
og hann, var negrastúdent
Senghour að nafni, en hann
var afar ástfanginn af Claude.
Senghour er nú forseti Sene-
gal.
(Senghour er kunnur og
virtur sem skáld viða um lönd.
Hefir hann meðal annars þýtt
töluvert eftir T. S. Eliot og er
byrjaður að fást við þá W. B.
Yeats og Dylan Thomas.
Senghour er mikill hugsjóna-
maður. dreymir stóra drauma
um einingu Afriku, en vill að
Afrikurikin hafi sem nánast
samband við Evrópu. Til
da'mis vill hann, að allir for-
ustumenn Afrikurikja tali
bæði ensku og frönsku.þýð).
ÞAU Claude Cahour og
George Pompidou voru fljót
að kynnast og hafði sitt að
segja i þvi sambandi, að bæði
höfðu áhuga á Ijóðlist og yndi
af henni. Að ári liðnu gengu
þau i hjónaband.
Cahour yfirlækni, föður
brúðarinnar, þótti dóttirin
ekki koma ár sinni vel fyrir
borð með þvi að giftast
Pompidou.
„Þessi tengdasonur minn er
allt of rómantiskur og fjar-
rænn til þess að geta brotið sér
braul til leiðandi hlutverks i
samfélaginu", sagði hann.
Móðir brúðgumans var and-
vig hjónabandinu á þeirri for-
sendu, að tengdadóttirin kynni
ekki að búa til almennilegan
mat. Brúðguminn sjálfur stóð
hins vegar á þvi fastar en fót-
unum, að hann vildi eignast
konu en ekki eldabusku.
JÁTA ber, að frú Pompidou
hefur komizt upp á lag með að
búa til aíbragðsgóðan mat. En
hún hefir aldrei haft áhuga á
stjórnmálum og kann miklu
betur við sig i félagsskap
mennta- og listamanna en
meðal stjórnmálamanna, ráð-
herra og erlendra sendi-
manna.
Meðal beztu vina frúarinnar
má nefna Francoise Sagan rit-
höfund, söng- og leikkonurnar
Juliette Greco og Brigitte
Bardot, kvikmyndastjórann
Roger Vadim og listmálarann
Bernhard Buffet. Frú Pompi-
dou var tiður gestur i félags-
skap þessa fólks i litlu veit-
ingahúsunum i latinuhverfinu
á vinstri bakka Signu þar til að
maður hennar var kjörinn for-
seli Frakklands i júni árið
1969.
FIiÚ POMPIDOU helir
ávallt lagt sig fram um að
sluðla að velliðan og velferð
manns sins. Hún var mjög
sparsöm fyrstu hjónabands
árinu, enda mætavel Ijóst, að
tiltölulega lágar tekjur eigin-
mannsins gerðu þeim ekki
kleift að lifa i vellystingum.
Frúin helir aldrei verið
Iramagjiirn lyrir hönd manns
sins. llún var til dæmis and-
snúin þvi, að hann yrði forseti,
enda þóttisl hún sjá i hendi
sér, að einkalif þeirra væri þar
með úr sogunni. Aldrei hel'ur
heldur komið fyrir, að hún hafi
reynt að hafa áhrif á störf eða
athafnir manns sins i eigin-
hagsmunaskyni.
ÞAD angrar mjög borgara-
lega þenkjandi Frakka, að
forsetafrúin hefir iðulega
gengið i stuttum kjólum eða
nærskornum buxnadrögtum.
Fullyrt er og, að hún hafi —
eftir að eiginmaður hennar
varð lorsætisráðherra áriö
1962 — verið tekin föst fyrir að
ganga nakin á baðströndinni i
St. Tropez.
Orðdómurinn um
„Pompidouflokkinn” i St. Tro-
pez varð svo magnaður, að de
Gaulle forseti fékk þau hjón til
að dveljast á Bretange-skaga i
leyfum sinum. Nú eyöa þau
fridögum sinum i fæðingar-
borg Pompidou i Mið-Frakk-
landi.
Frú Pompidou er mjög önn-
um kafin við félagslega hjálp-
arstarfsemi og nýtur einkum
virðingar fyrir aðstoð við
munaöarlaus börn. Annars er
tómstundagaman hennar
einkum að lesa, horfa á leik-
sýningar, listaverkasýningar
og tizkusýningar. Hún er
sanntrúaður kaþólikki og læt
ur blaðamenn aldrei taka við-
tal við sig. Þau hjón eiga einn
son, Alain, sem er 29 ára og
læknir að mennt. Hann er
kvæntur og á tvo sonu.