Tíminn - 26.07.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Miövikudagur. 26. júli 1972
herbergið mitt. Hún fyllti vit min, höfug og megn, er ég snart þau með
erminni um leið og ég hallaði mér fram á skrifborðið og leit i spegilinn i
siðasta sinn áður en ég fór niður i garðinn, þar sem gestirnir voru
saman komnir til þess að óska mér til hamingju á afmælisdegi minum
og fagna þeim miklu tiðindum, sem gerzt höfðu i lifi minu.
Kjóllinn hafði verið sendur frá Boston um morguninn, og ég vonaði,
að hann færi mér eins vel og bezt var á kosið. Skyldi nú Harrý getast
vel að honum? Skyldi hann verða hreykinn af mér i mjúkgráum,
felldum kjólnum og taka eftir þvi, að kóralhnapparnir og skraut-
lindarnir urpu skærum blæ á kinnar minar? Ef ég gat ekki undir eins
lesið ánægjuna úr augum hans, var mér hrós allra annarra einskis
vert. Aður en ég fór niður, snart ég hringinn á baugfingri vinstri
handar til frekari fullvissu. Harrý hafði keypt hann handa mér daginn
áður og fært mér hann og afsakað með mörgum orðum, hve steinninn
væri litill. Ég vissi vel, að hann gat alls ekki keypt dýrari hring, og i
marga mánuði mundi meginhlutinn af launum hans fara i það að borga
þennan. örlitill gimsteinn kostar miklu meira en ungur maður, sem er
að hefja starfsferil sinn, er fær um að greiða. Ég ætlaði að atyrða hann
fyrir eyðslusemina, en öll andmæli min misstu þó marks vegna gleði
minnar yfir gjöfinni.
Allir gestirnir myndu sjá hann á hönd minni. Þeir myndu komast að
raun um, að Harrý Collins hefði gefið mér hann og heyra, að við vorum
heitbundin. Ast okkar yrði ekki lengur leyndarmál. Umhugsunin um
þetta gerði mig feimna og alvarlega. En ég vildi, að allir vissu það. Ég
þráði að heyra hamingjuóskirnar og sjá fólkið horfa á okkur forvitnis-
og rannsóknaraugum. Ég vissi þegar, hvernig þau augnaráð var. Mér
var i minni augnaráð Emmu frænku og Möngu og jafnvel Wallace
frænda. Sjálf hafði ég horft svona á unga elskendur. í þessu sérkenni-
lega augnaraði blandaðist saman forvitni og öfund. Gamla fólkið var
vitaskuld hæglátt og nærfærið, en eigi að siður bjó það yfir vissri öfund
og þrá, eins og það fýsti að verða ungt i annað sinn og eiga sér ástir á
ný. Hinir yngri voru feimnari og lotningarfyllri og vonuðu þó, að þeim
yrði ekki synjað þessa undurs á lffsleiðinni. Þannig urðum við Harrý
táknmynd leyndra drauma vina okkar og nágrannna, sem voru saman
komnir i garðinum þetta kvöld og reikuðu þar um grasflatir og stiga
undir krónum eplatrjánna og beykitrjánna. Ég fann þetta þegar, og
vitundin um þetta jók aðeins á hamingju mina. Ég veit ekki, hvort
Harrý varð þessa lika var. En hönd hans var heit og augu hans ljómuðu
af gleði, er við leiddumst frá einum hópnum til annars.
Emma frænka var sannarlega i essinu sinu þarna i gestahópnum.
„Nei, ekki beinlinis undrandi”, heyrði ég, að hún sagði við einhvern
á bekknum undir kopar-beykitrénu, „ekki nema á þvi, að Emilia litla
skyldi vera komin á þennan aldur án þess að við veittum þvi eiginlega
athygli. Mér finnst það hefði getað verið i gær, sem við héldum upp á
sjö ára afmæli hennar hérna i garðinum og hún og Harrý og Hanna og
Parkerssyturnar voru i feluleik og hámuðu i sig is og kökur.” Siðan hélt
hún áfram til næsta hóps, og ég heyrði þaðan óminn af kemiliku
tilsvari: „Jú, sannarlega erum við glöð, og allra vænst þykir okkur um
það, að hún skuli ekki fara héðan. Við Wallace þurfum ekki að óttast
það, að Friðarpipuverksmiðjurnar fari úr eigu ættarinnar, ef Harrý
nýtur við. Það vill lika svo heppilega til, að Harrý er frændi Parkers.
— Nei, ekki spillir það til”.
Af einhverjum ástæðum var alltaf tönnlazt á þvi, hve „heppilegt”
það væri, að við Harrý skyldum trúlofast. Ég hafði sem sé einmitt gert
það, sem var vænzt af mér, eins og faðir minn ráðlagði mér forðum
daga. Ég hafði fyrir löngu gleymt orðum hans, en nú rifjuðust þau upp
fyrir mér. Faðir minn hafði játað, að áér hefði aldrei auðnazt það
sjálfum. Hefði hann gert það, myndi hann ef til vill hafa setið i hópi
okkar þetta kvöld. Skyndilega datt mér móðir min i hug, og ég spurði
sjálfa mig, hvort nokkrum vina okkar og nábúa, sem þarna voru til
þess að óska mér hamingju og farsældar, myndi einnig verða hugsað
til hennar. Eða hafði hún aldrei eignazt svo mikil itök hérna megin
árinnar?
HVELL
„Ó-já,” heyrði ég konu segja við sessunaut sinn, er ég gekk framhjá
litlu siðar, „þetta hlýtur að gleðja Emmu. Hér er ekkert, sem skyggir
á. Og þó að Elliot kvæntist verksmiðjustúlku, þá varð hún góð eigin-
kona og móðir”.
„Emma saknar nú hinnar bróðurdotturinnar, þegar hún giftist”,
svaraði sessunauturinn. „Og ég sagði það nú líka i gær, að ekki hefði
hún Emilia notið sin að hálfu ef systir hennar hefði verið að þyrlast i
kringum hana i sumar. Hún hefur alltaf verið meiri fyrir sér, og Emmu
er það sjálfsagt ekki á móti skapi aðgifta nöfnu sina fyrr.”
Ég get ekki neitað þvi, að ég var þvi fegin sjálf, að Hanna var ekki
heima þessar vikur. Það stafaði ekki af þvi, að ég öfundaði hana af
þeirri almennu hylli, sem hún naut, heldur þótti mér gott að geta látið
mig dreyma um framtiðina, án þess að þurfa að skeyta um fyrirgang
hennar. 1 þessum svifum sá ég Harrý i hópi gesta og svaraði óðar brosi
hans.
„Hvort ég er hamingjusamur! ” heyrði ég hann segja við einhvern.
„Það liggur við að ég fari að trúa á forlög, þegar mér verður hugsað
um það, að ég var kominn á fremsta hlunn með að ráða mig til starfs i
Boston i marz i vetur i staðinn fyrir aðkoma hingað”.
Svo viss sem ég þó var um einlæga ást hans, hlustaði ég fegins-
amlega á þessu lik ummæli.
„Æ, hvað þetta var fallgega sagt af þér. — Já, var það ekki dásam-
legt, að hann skyldi heldur koma hingað”?
Hvað eftir annað endurtók ég sömu setningarnar, innantóm kurt-
eisisorð, sem ég fann þó ekki, hve fáfengileg voru.
„Ó, þakka þér fyrir. Það gleður mig svo innilega, hvernig þið sam-
fagnið mér. — Nei, við höfum engar ráðagerðir uppi um framtiðina
ennþá. Það er nógur timi til þess. Harrý er önnum kafinn við að temja
sér skrifstofustörfin. — Kannske gerum við það næsta sumar”.
Fólk, sem ég þekkti næsta litið, kom til min og kyssti mig og óskaði
mér hamingju af óvæntum innileik, og giftar konur vottuðu mér vináttu
sina og virðingu. Ég lagði mig sérstaklega i framkróka um að þakka
þeim vinsemd þeirra. En það voru öldruðu, ógiftu konurnar, sem ég
vorkenndi þennan dag, en þó var sú vokrunnsemi blandin nokkurri
gleði yfir þvi, að ég hafði sjálf sneitt hjá örlögum þeirra. Mér fannst
jafnvel, að þessi umbreyting hefði hafið mig á hærri stig en sjálfa
Emmu frænku, svo falleg og tiguleg sem hún þó var i bláum
knipplingakjólnum. Það rann snögglega upp fyrir mér, hversu margs
og mikils hún hefði farið á mis i ifinu. Ég fylltist innilegri samúð með
hanni og nam staðar til þess að taka i höndina á henni
„Ertu orðin þreytt, Emilia?” spurði hún og brosti svo að áköfum
andmælum minum. „Ó, þarna kemur hún frú Norwood gamla upp
stiginn. Farðu nú á móti henni og opnaðu hliðið fyrir hana.”
1164
Lárétt
1) Sálm.- 6) Lánar.- 7) Hrökk
við.- 9) Efni,- 11) Ekki,- 12)
Ónefndur - 13) Röð.- 15)
Fugl,- 16) Hár,- 18) Ásjónu.-
Lóðrétt
1) Land,- 2) Hallandi.- 3)
Lit.- 4) ott:-5) Sulli.- 3) Þak -
10) Elska.- 14) Tölu,- 15)
Miði.- 17) Eins.
Ráðning á gátu No. 1163
Lárétt
1) Kengura.- 6) ögn.- 7) Eff.-
9) DDD,- 11) Pá,-12) ÓO,- 13)
Pre,- 15) TSR,- 16) Móa,- 18)
Romsuna.-
Lóðrétt
1) Kleppur - 2) Nöf,- 3) GG.-
4) Und.- 5) Andorra.- 8) Fár.-
10) Dós.-14) Emrn.-15) Tau.-
17) Ós,-
/ j

7 n
//
n
a
rs

\/y
/}

■
i

\
'
.
iBllBilil
MIÐVIKUDAGUR
26. júli
7.00 Morgunútvarp Veðurfregnir
kl. 7.00,8.15, og 10.10. Fréttir kl.
7.30. 8.15 (og forustugr. dagbl)
9.00 og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45 Morgunleikfimi kl. 7.50.^
Morgunstund barnanna k.
8:45 Einar L. Einarss les sögu
sina „Strákarnir við Straumá”
(3) Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli liða. Kirkjutónlist kl.
10.25: Maureen Forrester
syngur með Sinfóniuhljómsveit
útvarpsins i Vin Kantötu nr. 35
eftir Bach; Hermann
Scherchen stj. Fréttir kl. 11.00
Tónleikar: Eugenia Umieka og
Sinfóniuhljómsveit pólska þt-
varpsins flytja Konsert nr. 1 op
35 fyrir fiðlu og hljómsveit eftir
Szymanovsky, Grzegorz
Fitelberg stj. / Filharmóniu-
sveitin i Vinarborg leikur
Sinfóniu nr. 5 i e-moll „Frá
nýja heiminum” eftir Dvorák;
Rafael Kubelik stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir„Til-
kynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Siðdegissagan:
„Ey rarva tns-A nna ” eftir
Sigurð Helgason. Ingólfur
Kristjánsson les (24)
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 islenzk tónlist. a. „Fimm
Stykki fyrir pianó” eftir Hafliða
H a 1 lg r i m sson . Halldór
Haraldsson leikur. b. Lög eftir
Skúla Halldórsson. Sigurveig
Hjaltested syngur. c. „Canto
elegiaco” eftir Jón Nordal.
Einar Vigfússon og Sinfóniu-
hljómsveit islands leika,
Bohdan Wodiczko stjórnar. d.
„Unglingurinn i skóginum”
eftir Ragnar Björnsson. Eygló
Viktorsdóttir og Erlingur Vig-
fússon syngja ásamt Karla-
kórnum Fóstbræðrum. Gunnar
Egilson, Averil Williams og
Carl Billich leika með,
höfundurinn stjórnar. e.
„Ymur” eftir Þorkel
Sigurbjörnsson. Sinfóniuhljóm-
sveit islands flytur, Páll P.
Pálsson stjórnar.
16.15 Veðurfregnir. „Hreyfing er
lif, kyrrstaða dauði” Bjarni
Tómasson málarameistari
flytur erindi.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Nýþýtt efni: „Heimför til
stjarnanna” eftir Erich von
D'ániken. Loftur Guðmundsson
rithöfundur les bókarkafla i
eigin þýðingu (3)
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál. Páll Bjarna-
son menntask&lakennari flytur
þáttinn.
19.35 Álitamál Stefán Jónsson
stjórnar umræðuþætti.
20.00 Einsöngur i útvarpssal, Inga
Maria Eyjólfsdóttir syngur lög
eftir Schubert, Schumann,
Wolf, Strauss og Grieg. Agnes
Löve leikur á pianó.
20.20 Sumarvaka a. Fornar ástir
og þjóðlegt klám. Fyrri hluti
frásöguþáttar eftir Skúla
Guðjónsson á Ljótunnar-
stöðum. Pétur Sumarliðason
flytur. b. Lausavisur eftir
Andrés H. Valbcrg. Höfundur
kveður. c. Sæluhús. Þorsteinn
frá Hamri og Guðrún Svava
Svavarsdóttir flytja. d.
Kórsöngur. Karlakórinn Visir
syngur nokkur lög, Þormóður
Eyjólfsson stjórnar.
21.30 Útvarpssagan: „Dalalif”
eftir Guörúnu frá Lundi
Valdimar Lárusson les (3)
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Framhalds-
leikritið „Nóttin langa” eftir
Alistair McLean.
Endurflutningur þriðja þáttar.
Leikstjóri: Jónas Jónasson.
23.10 Létt músik á siðkvöldi
23.40 Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
UR OG SKARTGRiPIR
KCRNELÍUS
JONSSON
SKÖLAVÖRÐUSTIG8
BANKASTRÆ Tl 6
*"» 18588-18600