Tíminn - 30.07.1972, Page 1

Z)Aá£ia/Wéía/t. A/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarstræti 23
Símar 18395 & 86500
-
- en tæki vantar til þess, að það
komi að gagni
Vift (iarftskagavita.
Timamvnd (iK.
Sjóvarnargarðurinn heft-
ir hamfarir hafrótsins
Vift Garftskagavita hcfur
vcrift gerftur öflugur
sjóvarnargaftur, og mun hann
stöftva Iandbrot af völdum
brima, er þar hcfur verift mik-
ift. Byrjaft var á þessum garfti
fyrir tveim árum, enkafli var
ógerftur i fyrravetur, þegar
hafgangurinn var hvaft mest-
ur i Grindavik. óð þá sjór á
land. þar sem sjóvarnar-
garftsins vift vitann nau t ekki
vift. og kastafti upp grjóti. En
til þess kcmur væntanlega
ekki aftur, þvi aft i vor var tek-
ift til vift garftinn. er frá haffti
verift horfift.
— baö sýnir, hversu land-
brot hefur verið hér mikiö
liöna áratugi, sagöi Sigur-
bergur borleifsson, hrepp-
stjóri og vitavörður, aö gamli
vitinn, semreistur var niöri á
tanganum áriö 1897, er kom-
inn i sjó fram fyrir löngu og
flæöir allt i kringum hann.
Vitaskuld reistu menn ekki
vitann þar, sem hætta var á,
aö sjór yröi til baga og á
fyrstu árunum var grasflöt
framan viö hann.
bessi viti var þannig úr
garði gerður, að lóðaklukka
sneri 1 jósabúnaðinum og
stjórnaði ljósmerkjunum.
bessa klukku varð að draga
upp á fjögurra klukkustunda
fresti. bess vegna var gerð
göngubrú út i vitann, svo aö
vitavörðurinn gæti gegnt
starfi sinu, þótt sjór hefði rofið
skarð i landið. bessari göngu-
brú var að sjálfsögðu jafnan
haldið við, ef það hefði ekki
veriö gert, væri sjórinn búinn
að éta sig mun lengra inn i
landið.
i nýja vitanum, sem reistur
var 1944, var upphaflega sams
konar lóðaklukka, sem þó
nægði að draga upp á tiu
klukkutima fresti, þar eð sá
viti var meira en helmingi
hærri en hinn. En allt þess
konar er nú úr sögunni, þvi aö
rafbúnaður er kominn i stað
gamla umbúnaðarins. Og ég
vona, að þvi megi treysta,
sagði Sigurbergur að lokum,
að sjóvarnargarðurinn hlifi
hér bæði mannvirkjum og
landinu sjálfu, jafnvel i mesta
hafróti um stórstraumsflóð.
ERU SKAKFRIMERKIN
AÐ SELJAST UPP ?
ÓY'-Reykjavík
Blaðamaður Timans
reyndi i gærmorgun að
fá keypt á afgreiðslu
Bruni í
pósthússins i Reykjavik
1000 skákfrimerki — en
fékk ekki. Þetta var i af-
greiðslunni, sem selur
söfnurum, en sagt að
kaupa mætti þúsund
merki i aðalafgreiðsl-
unni.
G.l-Asi i Vatnsdal.
Tiininn hefur tekift rösklega i
þann strenginn, aft verzlunarbók-
uin llúnvetninga verfti bjargaft —
þeim, scin enn eru til. En fleira er
þaft, seni bjarga þarf undan sjó.
A árunum upp úr 1950 hafði
ungmennasambandið okkar hér i
Húnavatnssýslu forgöngu um það
að hljóðritaðar væru á stálþráð
raddir gamalla Húnvetninga.
betta varð mikið safn, en sá
hængur er á, að mjög virðist tor-
fengið tæki til þess að leika það,
sem á stálþráðunum er.
Jón Jónsson i Stóradal hafði
mjög forgöngu um þetta, en svo
slysalega vildi til, að Stóradals-
bærinn brann með mörgu merki-
legu, er þar var saman komið. 1
þessum eldi eyðilagðist tækið
okkar, en mikið af sjálfum stál-
þráðunum eigum við óskemmt.
beir eru nú geymdir í héraðs-
skjalasafninu á Blönduósi.
Tæki af þeirri gerð, sem hentar
okkur, eru aftur á móti úr sög-
unni. Að minnsta kosti hefur okk-
ur ekki enn tekizt að verða okkur
úti um slikt tæki, og útvarpið til
dæmis hefur ekki getað hjálpað
okkur.
A þessum stálþráðum okkar er
þó margt merkilegt — ekki aðeins
raddir fólks, sem nú er látið, bæði
Húnvetninga heima i héraði og i
Reykjavik og á Sauðárkróki,
heldur einnig margvíslegar frá-
sagnir, visur og kvæði, kvæðalög
og fjölmargt annað.
Til dæmis hljóðrituðum við Jón i
Stóradal, er við dvöldumst þrjá
daga á Hvammstanga við þessa
upptöku, sérlega greinagóða frá
sögu 103 ára konu, Margretar
frá Akri, af uppvexti hennar þar
upp úr miðri nitjándu öld. Margt
fleira er þarna, sem er nú hvergi
til annars staðar, svo að skiljan-
legt er, að okkur sé mikið i mun
að leita uppi tæki, sem getur
komið okkur að gagni, sagði Guð-
mundur i Asi að lokum.
Öðrum
togaranum
hleypt af
stokkunum
Siðastliðinn föstudag 28. júli
var hleypt af stokkunum öðrum
togara Bæjarútgerðar Reykja-
vikur, sem útgerðin á i smiðum i
skipasmiðastöð Astilleros
Luzuriaga, S.A. Pasajes de San
Juan á Spáni.
Illaut togarinn nafnið Ingólfur
Arnarson, einkennisbókslafir
R.E. 201. Erú Ragnhildur Jóns-
dóttir, kona Sigurjóns Stefáns-
sonar, sem um margra ára skeið
helur verið skipstjóri á B/v
Ingólli Arnarsyni eldri, gaf
skipinu nafn. Er hinn nyi
Ingóllur Arnarson systurskip
B/v Bjarna Benediktssonar, sem
væntanlcgur er til landsins.
Veðurdrunginn bitnar
garðyrkjubændum
líka á
morgun, að ef Amerikumenn
færu ,,af stað, yrði allt vitlaust”.
bá má búast við, að 22 króna um-
slögin verði seld á þúsundir.
bS-Hveragerði.
bað eru ekki aðeins þeir bænd-
ur á Suðurlandi, sem stunda bú-
fjárrækt og verða að afla mikilla
heyja, er verða hart úti vegna
þess, hversu drungalegt veðrið er
flesta daga. betta bitnar lika á
garðyrkjubændum.
Vegna sólskinsleysisins seinkar
vexti, og jurtirnar verða grennri
og daufari i bragði en þeim er
eðlilegt, þegar himinn er heiður
og sólskin langa daga, að minnsta
kosti annað veifið.
Banaslys í Kjós
MERKILEGT
stAlþrAðasafn
- hafnfirzk kona á fimmtugsaldri
töluvert slasaðir
ÓV-Reykjavik.
Keflavík
ÓV-Reykjavik.
llm klukkan 18.15 i fyrrakvöld
kom upp eldur i húsinu Aöalgötu 5
i Keflavik. Húsið er tveggja hæða
timburhús, gamalt nokkuð, og
mun það hafa skemmzt töluvert
af vatni, sóti og reyk, en eldur var
ekki mikill.
Tvær fjölskyldur búa i húsinu,
en engan sakaði. Eldsupptök eru
ókunn.
Ekki hefur enn verið gefið upp,
hve upplag skákfrimerkjanna var
mikið.en allt bendir til þess, að
þau séu að seljast upp.
Eftirspurn hefur verið mjög mikil
og nægir i þvi sambandi að benda
á, að i einu dagbláðanna birtist i
gær auglýsing frá Frimerkjamið-
stöðinni, þar sem boðnar voru 60
krónur fyrir fyrstadagsumslög,
sem 2. júli voru seld fyrir 22 krón-
ur. Hefur þvi verðið þrefaldazt á
rúmum þremur vikum og vel það,
þvi að álagning kaupmanna á eft-
ir að koma ofan á.
Einn frimerkjakaupmaður
sagði blaðamanni Timans i gær-
Banaslys varft rétt innan vift
Eyrarkot i Kjós i gærmorgun,
laust fyrir klukkan 9. Saab-bifreið
og stór. ameriskur bill af gerftinni
Buitk, rákust á á blindhæft meft
fyrrgreindum afleiftingum.
Konan var á fimmtugsaldri og
sat i framsæti Saab-bifreiðarinn-
ar. en við hliö hennar sat eigin-
maður hennar. 1 aftursæti bilsins
voru tvær stúlkur, önnur smá-
barn og hin 15-16 ára. Oll meidd-
ust þau töluvert, og var öku-
maðurinn fluttur meðvitundar-
laus i slysadeild Borgarspitalans,
en var ekki talinn i bráðri lifs-
hadtu.
1 hinni hifreiðinni voru hjón og
sluppu þau litið meidd, en báðir
bilarnir eru taldir ónýtir.
Slysið vildi þannig til, að á
blindhæð, sem er um það bil 100
metra innan við Eyrarkot, fór
Saab-billinn skyndilega yfir á
lézt, fimm aðrir
öfuga akrein og skipti engum
togum, að bilarnir skullu saman.
Hjónin i ameriska bilnum voru
bæði með öryggisbelti, en sú var
ekki raunin i Saab-bifreiðinni.
Bilarnir voru báðir úr Reykjavik
en konan, sem lézt, mun hafa ver-
ið úr Hafnarfirði.
Ekki er hægt að greina frá nafni
hennar að svo stöddu. Rannsókn
slvssins var rétt að hefjast þegar
blaðið fór i prentun.