Alþýðublaðið - 22.06.1922, Page 1

xgas
Fimtudaginsi 22. jáaí
X40 tölubhð
Skemtiför veFkalfösfélaganna
verður farin sunnudaginn 25. júní. Lagt af stað kl. 10 f. h. Safnast verður
saman í Bárúbúð kl. 9 f. h. og gengið í skrúðgöngu inn að Tungu. Þaðan
verður farið í bifreiðum á áfangastaðinn, sem eru Baldurshagaflatir. Fargjald í
vöruflutningabifreiðum kr. 1 fyrir fullorðna og kr. 0,50 fyrir börn. í fólks-
flutningabifreiðum verður gjaldið fyrir fullorðna kr. 2,50, fyrir börn kr. 1, aðra
leiðina. — Mjög margt verður til skemtunar; ræðuhöld, söngur, lúðraflokkur
og fleira. Skemtiskrá útbýtt á skemtistaðnum, — Hver einasti alþýðumaður
og kona verða að koma. — (Athugið grein í blaðinu um þetta efni.)
Verkefni.
Það var sýnt fram á það í blað-
inu í fyrradag með fáeinum drátt
iim, hve örlítið þjóðinni miðar áfram
í þá átt, sð einstaklingar heonar
verði farsælii en þeir hafa verið
hingað til, svo örlítið, að miðað
við rás tímanna megi miklu frem-
ur tala um afturfarir en framfarlr.
-Og þzr var jafnframt bent á, að
um þetta megi kenna litiimensku
þeirra, sem með völd og ráð fara
i þessu landi.
Ná er annaðhvort, að menn
viija halda áfrarn að hjakka i
sama farinu, eða þeir vilja manna
sig og taka á af öilum kröftum
tU þess að hrinda þjóðinni fram
i farsældaráttina.
Þetta eru verkefnin.
Þeir, sem vilja hið fyrra, kyr-
stöðu, sem ávalt er sama sem
afturför, vilja vitanlega vinna að
|»ví, að sömu menn, sem hingað
til hafa farið með stjórn landsins,
haldi þvf áfram. Með þvf móti
haía þeir áreiðanlega tryggingu
fyrir þvl, að breytingarnar, sem
ekki er unt að koma i veg fyrir,
verði aidrei annað né meira en
hringsól um sarna depilinn, að
ait öaldiát {sömu álappaiegu skorð-
unum, þótt snean reyni með tjóni
lífs og farnæitíar, að þær séu óþol-
andi. Þeir, sen ait af eru ánægð-
ir með óskipulagið, óstjórnina og
mesningarleysið, eins og það er
alt sainan teér á iandi, aðhyllast
vitanlega því betur ástandið, sem
það tekur minni breytingum til
batnaðar,
Hínir aftur á móti, sem vilja
hið sfðara, sann'ar framfarir, gera
jafnvitaniega alt, sem þeir geta
til þess að lá aðra menn að stjórn
landsins og yfirráðum en verið
hafa hingað til, aðra menn, sem
hafi miklu fuUlcomnari og æðri
hugsjón um skipulag, stjórn og
menningu en núlegur veruleiki
sýnir, sem nokkað var lýst í blað-
inu í fyrrad. Þeir vita, sem er, að
fyrsta skiiyrðið til þess að geta
komið hugsjónum f framkvæmd
er að ryðja þeim úr vegi, sem
móti hugsjónunum standa, og
setja hina í staðinn, sem fyrir
hugsjónnnum berjast. Þjóðin hefir
nú nýverið i fóttroðningu bann
laganna fengið raunalega reynslu
um það, hversu það get«t að van-
rækja þetta grundvallarskilyrði,
svo að ætla mætti, að hún brendi
sig ekki aftur á sama soði. Þar
var þó að eins um eitt atriði í
lífskjörum þjóðarinnar að ræða.
Ea f stjórnmálum hennar er ekkí
um eitt, feeldui alt að ræða. Þess
vegna er þar enn meira undir
þvf komið, að réttilega sé að
farið. En það verður svo bezt,
að þcim einum, sem sannar fram-
farahugsjónir hafa, verði fengið
færi á að eiga atkvæði um ör-
lög þjóðarlnnar. Og eina stjórn-
málastefnan, sem vlðlitsverð hug-
sjón vakir fyrir, er jaýnaðarstefn■
an Það er því verkefni allra sannra
framfaramanna f landinu að koma
jafnaðarstefnunni sem alira fyrst
i fuila framkvæmd. Og það er
mikið verkefni.
Til þess þarf fyrtt eg fremst
að koma á nýju og betra skipu-
lagi, sem samsvari eðlilegri rás
Kfsins, svo að alt sem öðlðst hef-
ir hinn dásamlega rétt Iffsins, fái
að njóta sfn til fulls án allrar að-
þrengingar, skipulagi, sem hafi f
för með sér fullkominn jöfncð á
lffskjörum manna, en það er hið
eina eðlilega, þvf að mcnnirnir
eru af sjálfum sér mjög jafnir.
„Ef að úr buxunum fógetinn fer
og frakkanum svo litla stnnd,
þá má ekki greina, hver maður-
inn er.“
Tii þess þarf í öðru iagi að
oma á nýrri stjórn, stjórn, sem