Tíminn - 12.08.1972, Síða 1

IGNIS
UPPÞVOTTAVÉLAR
RAFIOJAN
SIMI: 19294
RAFTORG
SÍMI: 26660
Dæmi-
saga um
læknis-
leysið
Ekið með skaðbrennt
barn úr Þorskafirði
til Reykjavíkur
ÓV-Itcykjavik
Læknisleysiö viða um land
liefur oft valdiö neyöarástandi,
og á fimnitudagskvöldið i siö-
uslu viku munaöi ekki miklu aö
illa færi. Tvenn hjón úr Reykja-
vík voru á ferðalagi á Vestfjörö-
uin meö þrjú börn. Höfðu þau
Ijaldað i botni Þorskafjarðar og
ætluöu yfir heiðina daginn eftir.
Heldur svalt var i veðri, og
höfðu þau þvikveiktá primus til
að hita upp i tjaldinu — og til að
hafa eldinn ckki óvarinn, settu
þau yfir vatn i potti.
Allt i einu féll eitt barnið, fjög-
urra ára stúlka, fram yfir sig og
á primusinn, með þeim af-
leiðingum, að sjóðandi vatnið
skvettist yfir hana. Hlaut hún
ljót brunasár, sem siðar reynd-
ust annars stigs bruni.
Daginn áður hafði þetta fólk
komið i Búðardal i leit að
verkjatöflum, en fengið þau
svör, að enginn læknir væri á
staðnum, og sáu þau þvi fram á,
að likast til yrði að fara með
skaðbrennt barnið alla leið i
Stykkishólm til að fá gert að
sárum þess. Þau vissu hins veg-
ar ekki, frekar en aðrir,að dag-
inn eftir að þau komu þar, sama
dag og slysið varð, kom i Búðar-
dal læknastúdent, og mun hann
dveljast þar i sumar. Vega-
vinnumenn i nágrenni tjalds
þeirra sögðu þeim aftur á móti,
ap hjúkrunarkona væri á Reyk-
hólum, og þvi var tekið það ráð
að aka þangað suður.
Á Reykhólum gerði
hjúkrunarkonan að sárum litlu
stúlkunnar til bráðabirgða — og
jafnvel hún hafði ekki hugmynd
um, að kominn væri læknir i
Búðardal, og héldu hjónin þvi
áfram til Reykjavikur til
að koma stúlkunni undir læknis
hendur. Til litils þótti þeim að
fara i Stykkishólm eða Borgar-
nes, þar sem eru læknar úr þvi
að búið var að gera að sárum
Frh. á bls. 15
Tvær 17 ára stúlkur sækja sjóinn
- og hafa dregið allt að lest í róðri
Ef þið haldiö, lesendur góðir,
að stúlkur séu ekki jafnokar
karlmanna nema á einhverjum
afmörkuðum sviðum (þar sem
þær eru kannski fremri), þá far-
ið austur á Djúpavog og biðið
þar á gömlu kaupfélagsbryggj-
unni, þegar hallar að kvöldi I
sæmilegu veðri. Handfæra-
hátarnir koma öslandi fyrir
Svartasker, og þú skalt ekki
láta þér bregða, þótt upp úr
tveimur bátanna stigi ungar og
rösklegar stúlkur. Og þú þarft
ekki heldur að hvá, þótt þær hafi
dregið fisk fyrir upp undir
fimmtán þúsund krónur i
róörinum. Þær hafa bara
komizt i hann öran á miðunum.
Þetta er ekki nein ýkjusaga. A
Djúpavogi hafa tvær stúlkur
stundað sjó i sumar, báðar
seytján ára gamlar, Þorgerður
Sigurðardóttir i Dagsbrún og
Sigrún Svavarsdóttir í Borgar-
holti. Þær róa með feðrum
sinum, og eru ekki fleiri á
bátunum en feðginin tvö.
Bátarnir heita Glaður og
Tjaldur. Afli hefur verið ágætur
hjá Djúpavogsbátum i sumar,
og það er oröið talsvert, sem
þær eru búnar að leggja inn i
frystihúsið, jafnöldrurnar.
I fyrravetur voru þær i
skólum eins og lög gera ráð
fyrir — Þorgerður i gagnfræða-
skólanum i Höfn i Hornafirði,
en Sigrún á Eiðum. Þegar heim
kom, fóru þær svo til beint á
sjóinn. Þannig ljúka þær sinum
prófum bæði á sjó og landi.
/,Hvort ég hef orðið sjó-
veik?"
t gær var ekki sjóveður
eystra, og þess vegna gátum
við lika náð tali af Þorgerði,
sem hélt sig innan dyra þá
stundina.
— Þetta er fjórða sumariö,
sem ég ræ, svo að ég er dálitið
sjóvön. Ég man ekki, hvort
þetta er annað eða þriðja
sumarið hjá Sigrúnu. Mér fellur
þetta ágætlega — þetta er
skemmtilegra en standa alla
daga i frystihúsinu. Hvort ég hef
Frh. á bls. 15
Héðan róa þær Þorgeröur I Dagsbrún og Sigrún I Borgarholti.

„tg vona ao K0ITI3 0KK3t
hingað hafi i góð áhrif”
- sagði Larissa Spasskaja við komuna til Keflavíkurflugvallar í fyrrinótt
Larissa stendur broshýr á íslenzkri grund meö blóm I fangi.
Timamynd: Gunnar.
SJ—Reykjavik
Larissa Spasskaja; eiginkona
heimsmeistarans i skák, og konur
aðstoðarmanna hans, Irena
Krogius, Aksana Geller og Helga
Nei, komu til Keflavikurfiug-
vallar um þrjúleytið I fyrrinótl,
og voru þá 25 timar frá því þær
lögðu upp frá Moskvu. Stór-
meistararnir Krogius, Geller og
Nei tóku á móti þeim, ásamt fólki
úr sovézka scndiráðinu í Reykja-
vik. Á mcðan hvildist Spasskf á
Ilótel Sögu fyrir biðskákina i
gær. Nokkrir blaðamenn og ljós-
myndarar voru einnig á flug-
vellinum.
Konurnar virtust dálitið
þreyttar eftir langa ferð og bið i
flugstöðvum, einkum Larissa
Spasskaja, en þaö hafa sennilega
orðið henni vonbrigði að komast
ekki á 13. einvigisskákina i
Laugardalshöllinni á fimmtudag,
manni sinum til halds og trausts,
eins og hún hefði getað, hefði
ferðaáætlun staðizt.
Larissa var alúðleg i viðmóti,
sem og eiginkonur stórmeistar-
anna þriggja. A leiðinni gegnum
flugstöðina i Keflavik svaraði hún
hvorki spurningum á ensku né
þýzku, sem blaðamenn lögðu
fyrir hana, en leysti greiðlega úr
spurningum túlka Timans og
Morgunblaðsins á rússnesku.
Konurnar fjórar voru allar mjög
látlausar i framkomu.
Larissa Spasskaja, Irena
Krogius, Aksana Geller og Helga
Nei vinna allar utan heimilis
jafnframt húsmóðurstörfunum.
Larissa er verkfræðingur, Irena
er stærðfræðingur, Helga læknir
og Aksana ballettdansmær.
— Þvi miður verðum við aðeins
i tvær vikur á tslandi, sagöi
Larissa Spasskaja við komuna til
Keflavikur.
— Sonur okkar dvelst á meöan i
sumarbústað skammt frá Lenin-
grad. Hann er fimm ára og hefur
þrisvar sinnum teflt við pabba
sinn. Ég kann manngannginn og
get fylgzt með skák, en hef aldrei
teflt, hvorki við eiginmann minn
né son.
— Hvenær fréttuð þið hvernig
13. skákinni lyktaöi i dag
(fimmtudag)?
— Við vitum ekki úrslit hennar,
svaraði Aksana Geller.
—Jú, ég veit úrslitin i dag, sagði
þá Larissa.
— Ykkar var von fyrr, hvernig
stóð á að koma ykkar dróst á
langinn?
— Viö vitum ekki ástæðurnar
fyrir þvi.
— Frú Larissa, vitiö þér að
eiginmaður yðar hefur unnið hugi
og hjörtu Islendinga, og yðar var
einnig beöið með óþolinmæði?
— Þaö er ánægjulegt að heyra.
Við Spasski höfum skrifazt á
undanfarnar vikur, og hann er
einnig mjög ánægður hér, honum
fellur mjög vel viö tslendinga.
— Hvernig ætlið þiö að stytta
Spasski stundir þennan tima, sem
þið veröið á landinu? Hafið þiö i
hyggju að ferðast um landið?
—’Við vitum það ekki enn. Við
ætlum að hvilast til morguns og
sjá siöan til. Við eiginkonurnar
erum ekki skákmenn og getum
þvi ekki rætt við hann um skák,
við veröum honum þvi til félags-
skapar á annan hátt, svaraði
Larissa Spasskaja.
— Ætlið þér að fylgjast með
framhaldi 13. skákarinnar i
Laugardalshöllinni á morgun?
— Já, auðvitað.
— Hver áhrif haldið þér að.
koma yðar hafi á gang heims-
meistaraeinvigisins?
— Ég vona, að hún hafi góð
áhrif.
Að sögn Irenu Krogius fylgjast
Rússar af gifurlegum áhuga með
heimsmeistarakeppninni, en
mest er þó eftirvæntingin i
Moskvu.
Irena er sú eina kvennanna
fjögurra,sem tefltr, fyrir utan að
Larissa kann mannganginn. —
Hún er sterkur skákmaður, þótt
hún geri ekki mikið að þvi að
Frh. á bls. 6
*
2?A«ééz»Zuzé/q/t. A./
RAFTÆKJADEILD
Hafnarstræti 23
Símar 18395 & 86500
180. tölublað — Laugardagur 12. ágúst — 56. árgangur.