Tíminn - 17.08.1972, Blaðsíða 8

8
Bréf til
Helga á
Hrafn-
kels-
stöðum
Timinn gerði mér þann greiða,
að vilja ekki birta grein eftir mig
sem snerti þig og þin fræði um
Lögberg og útilegumenn. Nú sé
ég að þetta var góður greiði, þvi
nú hefur Timinn gert þér þann
óleik, að birta eftir samsetning
um Lögberg, sem sýnir það, að
hvorki ég né aðrir, koma neinu i
kring, þótt við þig sé talað um
fræðileg efni. Ég sendi þér góða
vísu i þessu greinarkorni og ég
veit, að Andre's Kristjánsson kann
hana. Það er næstum þvi, að ég
vilji strika yfir hana eins og
greinina, eftir að ég er búinn að
lesa siðustu rellu þina um
Spangarlögbergiö. Allir viti-
bornir menn munu hafa kastað
fyrirróða þjóðsögunni um Alþingi
á Spönginni, þótt ég hafi ekkert
sagt um það, að þar kunni ekki
einhvern tima að hafa verið þing-
hald. Ég hef sagt þér og öðrum aö
trúa ekki landnámulýgi munka,
enda blasir það nú við i mörgum
rannsóknum, að her fer ekkert
landnám fram i auðu landi, sem
þú trúirað vonum, þegar þú trúir
þvi, að Alþingi hafi verið háð á
Spönginni, og næg vitni gefast um
það, að það var á völlunum við
öxará. Nú hampar þú.með offorsi
þjóðkunnum vitnisburðum.
Lögberg er einstakt i sögu allra
landa. Það fylgdi hinu merkilega
lýðveldi á tslandi og var úr sög-
unni um leið og lýðveldið. Þennan
stað ættu menn að telja helgastan
blett á öllu landinu og geyma i
samræmi við það. Hins vegar
hefur nú þessi blettur lent i þvi
háði að vera talinn á Spönginni
eða uppi á Almannagjárbarmi.
Það er litið þjóðþrifaverk að
hæðast að Lögbergi, en það
munum við gera enn um sinn. Ég
skal segja þér að það eina.sem
mark er takandi á er það, að
Sæmundur lögr.m. Einarsson á
ölfusvatni ritaði annái á dögum
Fjaila-Ey vindar og minntist
aldrei á hann, en segir að Nikulás
sýslumaður Magnússon hafi
drukknað i gjá nærri Heiðna
Lögbergi. Þetta orðalag sýnir
það, að það er fornt mál að haida
þing á Spönginni, og slikt gera
ekki ribbaldar, sem oft héldu
Alþingi á Völlunum. Það, sem er
furðan i þessari nýju Spangar-
grein þinni er það, að þú tinir
fram vitnisburði frá 18. öld um
þetta Spangarþing, en ég hef bent
þér á, hvað merkasti sagnaritari
tslands, Sturla Þórðarson, segir
frá þingi 1234, þar sem hann er
sjálfur til staðar 20 a'ra að aldri.
Þá kom Kolbeinn ungi neðan
völlinn handan um á með 600
manna og fylkti liði milli
Lögréttu og Austfirðingabúðar,
en Snorri stóð með önnur 600
manna i brekkunni, bak
Valhöll, allt niður um Valhallar-
dilkinn. Nú heimta ég af þér, að
þú skýrir, hvernig þetta kemur
heim á Spönginni, eða á gjár-
barminum. Svo getur þú athugað,
hvað Njála segir um brennubar-
daga og hve vel það kemur heim á
Spönginni eða gjárbarminum.
Svo skaltu trúa þvi að Hafliði
Másson fór með dóm sinn á
Spönginni 1120, til að sekja
Þorgils Oddason, til að hafa frið,
sem ekki gafst á þingstaðnum. Ég
hef fundið hið rétta Lögberg og
skaltu hifa þig út af Spönginni og
róla þangað og sjá, að á þeim eina
stað á Þingvöllum, sem um getur
veriðað ræða sezt sólin undir efri
barm Almannagjár. Annars
staðar sezt hún undir fjöll. Þar
serðu að Lögberg er á „þúfu”,
vænum hól. En nú hefur þú
skrifað grein, sem gæti verið eftir
hvaða álf úr hól, sem frá er greint
i þjóðsögum, að hafi verið til.
Grein þin er i hæsta lagi vitnis-
burður um álfa.
4.8.1972
BenediktGislason frá Hofteigi
TÍMINN
Fimmtudagur 17. ágúst 1972
Fimmtudagur 17. ágúst 1972
TÍMINN
9

I
I
MANNSHUGURINN
MANNSIIUGURINN er van-
ræktur. Þcim mun meira vald
scm maðurinn nær yfir umhverfi
sinu, þcim mun minna vald hef-
ur hann á sjálfum sér. Ilugrækt er
liinum vestræna nútimamanni
mikil nauðsyn...
Þetta segir Fiyadassi Thcra,
ceylonskur húddamunkur, sem
hér er á ferð, þekktur rithöfundur
og cinn af viðförlustu fulltrúum
Theravada-búddhismans, þeirrar
greinar Búddhadóms sem er rikj-
andi á Ceylon, Burma, Thailandi
og i fleiri löndum þar i kring.
Ilingað til lands er kominn á
veguin Sigurlaugs Þorkelssonar
og llaralds Dungals, en þeir hafa
um sinn vcriö i samhandi við Út-
gáfufélag búddhista i Kandy,
merkri borg og gömlu höfuðsctri
andlegra Iræða á Ccylon.
— Hvenær varstu vigður munk
ur og hve gamall varstu þá?
— Ég er nú 58 ára, fæddist i
Cólombó 8. júli 1914. Ég stundaöi
nám i enskum skólum unz ég var
18ára. Nitján ára gekk ég i reglu
Búddhamunka (sangha), svo nú
er ég búinn að ná þvi, sem kallað
er að vera full-vigður Búddha-
munkur, hef verið munkur i 38 ár.
Þegar munkur nær tiunda ári i
hærri vigslum reglunnar er hann
kallaður Thera. Það þýðir gamall
eða öldungur og er tignarheiti, en
þegar hann hefur verið i reglunni
i tuttugu ár kallast hann Maha-
Thera. Maha þýðir mikill.
— Hvað gera nú munkar?
Hvernig nota þeir timann?
.— Munkar fylgja sérstakri leið.
Þeir nema, þeir hugsa um sig
sjálfir, það er gott fyrir skaphöfn-
ina, ræsta i kringum sig og þvo
fötin sin. Mér þykir gaman að
sinna þessum einföldu nauðsynj-
um lifsins. Það er svo sem ekki
mikið að ræsta og þvo. En þegar
þörf er á að gera hreint þá fæ ég
fólk til þess. Þar að auki tekur
munkur þátt i trúarathöfnum, en
þegar hann er kominn vel i gegn-
um námsefnið, hefur stúderað
dhamma rækilega, það er fræðsla
Búddha, þá getur hann lagt fyrir
sig að fræða eða predika. Hann
fer þó aðeins þangað, sem honum
er boðið að koma, t.d. i skóla að
tala við nemendur. En hann verð-
ur auðvitað að vera vel að sér i
búddhiskri heimspeki og almenn-
um fræðum. Mér dettur ekki i hug
að halda fram, að svo sé um alla
munka i Ceylon. Á þessum timum
er mikil nauðsyn að vera sérstak-
lega vel að sér i dhamma, þvi
leikir menn stúdera lika. Það
Frá Sarnath. Turninn er kallaður ,,stúpa” Sú tegund af trúarlegum
niinnisvörðum var algeng forðum. Þessi stúpa er með þeim elztu, frá
þvi um 100 fyrir Krists burð, reist til minningar um fyrstu ræðu
Gautama Buddha.
þýðir ekki að tala við þá eitthvað
úti loftið. Einnig reynist manni
vel að þekkja sæmilega til vest-
rænnar heimspeki og nútima
sálarfræði. Sumir munkar fara i
háskóla. Þá höfum viö fræðslu
flokka fyrir menntaða menn sem
hyggjast kynna sér dýpri þætti
búddhiskrar heimspeki. Sérstakir
umræðuflokkar fjalla um Abbhid-
arama hina háspekilegu hlið
fræðanna. Sumir munkar gerast
einnig rithöfundar. Einn þáttur i
starfinu er að fara i sjúkrahúsin
að ræða við sjúklingana og lesa
fyrir þá sútrur (helgirit). Til er
sútra, sem sérstaklega á við sjúkt
fólk.Við erum stundum beðnir að
koma, og förum þá alltaf og
reynum að veita styrk.
— Hvað viltu segja um hugleið-
ingariðkanir munkanna?
— Auðvitaö iðkar munkurinn
hugleiðingu. Ef hann er sérstak-
lega hneigður i þá áttina getur
hann lært grundvallar atriðin hjá
reyndum munki og farið svo úti
frumskóginn. En þessi tegund
munka er fámenn.
— Lifa munkar á þvi að betla
eins og i gamla daga?
— Allt sem við munkar gerum,
gerum við fyrir ekki neitt. En al-
menningur sér okkur fyrir
nauðþurftum — sem eru næsta fá-
ar, einsog Búddha benti á: kufl-
inn, maturinn, staður til að búa á
og lyf. Þetta á auðvitað við um
alla, lika leika ménn. Allt annað
eru aukaþarfir, við getum lifað
góðu lifi án margra hluta sem
fyrir finnast i heiminum.
— Hárrétt.
— Ef munkurinn er dugmikill
þjónandi, ef hann hefur orð á sér
fyrir að vera góður munkur, þá
þarf hann ekkert að óttast, fólk
lætur gjafir rigná yfir hann. Þetta
skiptir máli, þvi fólk tekur eftir,
hvernig við lifum og metur göfugt
lif og ósérplægið.
— Hvernig rætist úr um þessa
hluti fyrir þér sjálfum?
— Ég fæ mikið gefið meira en
ég þarf, og þa læt ég það ganga til
annarra, sem ekki fá eins mikið.
Sumir munkar hljóta ekki eins
góða meðferð. Stundum kemur
fólk og segir: „Herra, Mig langar
til að færa þér gjöf, en hvers
vegna skyldi ég gefa þér eitthvað
sem þú ekki þarft? Viltu gera svo
vel að segja mér hvers þú þarfn-
ast helzt?” Við biðjum nefnilega
ekki, nema þegar við erum spurð-
ir. Annars má munkur ekki biðja
nema nánustu ættingja og aðal-
hjálparhellu — sem þegar hefur
tilkynnt honum að hann megi
leita til sin hvenær sem er. Og ef
maður er beðinn að biðja um eitt-
hvað, þá kannski segir-'hann:
Þessi bók sem hann tilgreinir fæst
i bókaverzlun, viltu gefa mér
hana? Eða hann kannski biður
um lyf sem hann þarfnast vegna
heilsunnar. Ég læt stundum lyf af
hendi til annarra munka. Og fyrir
kemur að afgangs eru peningar
þegar fé hefur verið lagt fram
vegna ferðalaga minna og,þá læt
ég það iöulega ganga til lyfja-
kaupa fyrir eitthvert sjúkrahús.
— Þið vinnið náttúrlega saman
um þetta, munkarnir.
— Já, til að mynda er munkur i
minu musteri sem alltaf sinnir
sjúkrahúsunum. Ég læt hann
segja mér hvers er þörf ef eitt-
hvað verður afgangs af ferðapen-
ingum mínum.
— Þú ferðast mikið.
— Ég fer viða til fyrirlestra-
halds, og fæ stundum varla nógan
tima til að lifa i kyrrð og lesa og
hugleiða. En þegar ég get fer ég
til Kandy. Þar ver ég timanum
gjarnan til að vinna fyrir Útgáfu-
félag Búddhista. Við sendum
bækur til 78 landa, m.a. hingað.
Og þannig fékk ég samband við
Island. Þeir Haraldur og Sigur-
laugur buðu mér að koma við á
ferð minni um Vesturlönd. Mér
fannst það mikils virði, þvi eng-
inn kynnist öðrum þjóðum trú-
verðuglega af bókum. Hann þarf
að koma og sjá. Og hér er sannar-
lega margt að sjá og kynnast: hér
er enginn her til að mynda, og
þjóðin sterk þótt hún sé smá. En
svo að ég snúi aftur að Kandy þá
höfum við verið þar tveir við út-
gáfustarfsemina, lika munkur af
þýzkiim uppruna, en hann hefur
nú sagt af sér, enda orðinn 71 árs,
svo nú er ég einn með þetta allt.
— Þekkist þá naumast að
munkar fari út með betliskálina?
— Jú, það er ekki alveg úr sög-
ingin eins og hjól vangsins fylgir
fótum uxans".
Þetta þýðir að Búddha vill
undirstrika þá staðreynd að mað-
urinn, sem vitundarvera, ber
ábyrgð á gerðum sinum sjálfur.
Hann verður að megna að risa
undir þeirri byrði og má ekki
varpa henni yfir á neinn annan.
Með hreinum og sönnum huga
getur maðurinn unnið undraverk.
Orð og geröir, öll reynsla manns-
ins, stafar frá huga hans, vitund-
inni. Við höfum fimm skilningar-
vit. En þótt við höfum skynfærin
þá heyrum við ekki og sjáum
bara með þeim, það er ekki hægt
án vitundarinnar. Þegar þú sérð,
þarftu að hafa sjón-vitund, þegar
þú heyrir heyrnar-vitund og svo
framvegis. Þannig er mannshug-
urinn eöa vitundin aðalatriði
málsins i Búddhismanum. Ég tel
að 90% af kenningu Búddha fjalli
um þetta sem við köllum huga.
En það þýðir ekki að hin efnislega
hlið lifsins sé vanrækt. Búddha
vissi hvernig hinir efnislegu hlut-
ir orka á manninn — það, sem þú
leggur þér til munns, það, sem þú
snertir, allt hið ytra hefur áhrif á
þig, en mestu skiptir hugurinn.
— Hvernig er hugrænni þjálfun
hagað hjá ceylonskum munkum?
— Hugleiðing er ekki eitthvað
dularfullt. Með Búddhistum er
allt talið eðlilegt. Það er ekki tal-
að um yfirnáttúrlega hluti, og
ekki um mystik. En það er hægt
að tala um óvenjulega hluti. En
hin æðsta reynsla, bæði andleg og
Texti og myndir:
Sigvaldi Hjálmarsson
FráSarnath. Hér er sagt að Gautama Buddha hafi flutt sfna fyrstu ræðu, og er á staðnum mikil helgi
meðal Buddhista.
unni. En það er ekki venjulegt
betl, og hefur aldrei verið. Þeir
biðja ekki um neitt. Fólki fellur
vel að munkur komi, svo það geti
látið eitthvað af hendi rakna.
Hann kemur til hússins og stillir
sér upp álengdar, og þá kemur
fólkið með matinn og lætur i skál-
ina og heilsar (þ.e. hneigir höfuð-
ið með lófa saman lagða framan
við bringuna). Munkur tekur ekki
i hendina á neinum, og hann svar-
ar heldur ekki með þvi að gera
eins, heldur segir: „Súkkhi
hodhú” sem þýðir eiginlega:
„Vertu heill og sæll”. Góður
munkur sem veit hvernig munkur
á að haga sér, hann er i hugleiðslu
meðan hann biður utanvið húsið,
ekki djúpri hugleiðslu að visu,
heldur þeirri tegund sem kölluð
er hugleiöing kærleiks og mildi.
Búddha segir einmitt: þegar þú
tekur við fæðu frá fólki, sendu þvi
þá fagra hugsun á móti.
— Viltu nú ekki fara svolitið úti
skoðanir búddhista um manns-
hugann, hugleiðingu og þess hátt-
ar?
— 1 kenningu Búddha er
mannshugurinn aðalatriðið. 1 öll-
um guðstrúarkerfum er þannig
litið á að þessi heimur, himinn og
jörð, sé skapaður af guði. 1
Dhammapada semskoðamá sem
bibliu búddhista, — þú veizt að
flest trúarbrögð hafa sina bibliu:
Hindúar Bhagavad Gita, Islam
Kóraninn og kristindómurinn
Bibliuna —- er rætt um kenningu
Búddha frá ýmsum hliðum.
F"yrstu linurnar i Dhammapada
hljóða svo:
(Og Piyadassi Thera tónar með
mjúkri og hljómmikilli röddu
fyrstu erindin úr Dhammapada á
pali-tungu)
„Hugurinn er upprunalegastur
alls. Hugurinn skapar, hugurinn
ræður. Ef maður starfar og talar
með hlýju hjarta og hreinum
huga þá eltir hann hamingjan
einsog skugginn.
Ef maður talar og starfar með
seyrðum huga þá eltir hann þján-
allt sem lýtur að mannvitinu, er
alveg náttúrleg. Hugleiðing er
ræktun hugans. 1 pali og sanskrit
notum við orðið bhavana. Það
þýðir að þroska.Hugleiðing er þvi
þroski eða þróun hugans. 1 öðrum
trúarbrögðum eru bænir. En i
búddhismanum kemur hugleiðing
i staðinn fyrir bænina. Það er ekki
verið að biðja til neins, ekki einu
sinni til Búddha. Hann var aðeins
kennari sem benti á hvert vegur-
inn liggur. Hver einstaklingur
ræður þvi svo sjálfur hvort hann
sinnir ábendingunni eða ekki,
hvort hann leggur útá veginn,
hann ber ábyrgð á sér sjálfur.
Búddha segir meira að segja: Þú
verður sjálfur að reyna.
Thatagata gerir ekki annað en
visa veginn.
— Og hvaða aðferðum beitið
þið aðallega i hugleiðingu?
— Ég er einmitt að koma að
þvi. Megin-flokkar hugleiðinga
erutveir: Samathaog vipassana.
Samatha er að kyrra hugann. Við
þurfum að geta einbeitt huganum
eða haft hann i ótrufluðu ástandi.
Slikur hugur einn sér hlutina eins
og þeir eru. Þegar hugurinn er
ekki þannig, þegar hann reikar
eða dregur ályktanir, sér hann
hlutina ekki eins og þeir eru i ver-
unni. Samatha er þannig að koma
huganum undir stjórn og géra
hann hljóðan. Sú aðferðin sem
mest er notuð er anapana-sati, að
beina huganum að andardrættin-
um, fylgjast með honum, gaum-
gæfni á andardráttinn. Þá er að-
ferð, sem kallast að hugleiða
dyggðir Búddha, hugleiða kenn-
inguna, Dhamma. Ég nefndi áðan
að samatha-æfingar gerðu
mannshugann færan um að sjá
hlutina eins og þeir eru. En ein-
mitt það er vipassana, sem þýðir
að sjá á sérstakan hátt, sjá einkar
vel. Samkvæmt vipassana finn-
urðu alls staðar þrjú einkenni,
þ.e.: anieea, dukkha og anatta.
Anieeaþýðir: allt er á hreyfingu,
ekkert er óumbreytanlegt:
dukkha: ekkert sem er umbreyt-
anlegt færir fullkomna hamingju:
Þetta er musteri hinnar heilögu tannar i borginni Kandy á Ceylon. Úti í skóginum tii vinstri um 3 km spöl er skáli,sem Piyadassi dvelst oft I við
lestur og hugleiðingar.
anatta: allt sem er umbreytan-
legt og háð þjáningum er sjálft
forgengilegt, án óumbreytanlegr-
ar veru. Búddha var litið gefið um
orðið óumbreytanlegt eða
permanent. Hann leit svo á að allt
væri á ferð og flugi og breytingum
undirorpið, ekki hið sama eina
einustu stund. Til að sjá á þennan
hátt er hljóður hugur nauðsynleg-
ur. 1 framhaldi af þessu kemur
hugljómunin. Hugleiðing er auð-
vitað alls ekki bundin við Búddh-
isma, en vipassana er sérstak-
lega búddhisk hugleiðingar að-
ferð. Fyrir þá, sem ekki geta hug-
leitt á svona djúpan hátt er kær-
leiks-mildi hugleiðingin heppileg.
— Hvaða erindi telurðu að hug-
myndir búddhismans eigi til nú-
timafólks á Vesturlöndum?
— Við lifum á timum visinda og
tækni. Kalla má að maðurinn hafi
náð valdi á öllu. Einu getur hann
samt ekki stjórnað: sjálfum sér.
— Dagsatt.
— Já, þeim mun meira valdi
sem maðurinn nær á umhverfi
sinu þeim mun minna vald hefur
hann á sjálfum sér. Fólk um allan
heim spyr: hvað eigum við að
taka okkur fyrir hendur? Það er
ráðvillt. Til min kemur ungt fólk,
sem alls ekki veit hvernig það á
að verja lifi sinu. Það hefur allt
sem þaö þarf, en það er óánægt,
hugurinn er vanræktur. Þeim
mun meira sem það hefur af lik-
amlegum gæðum þeim mun
meira er hugurinn sveltur. Þetta
fólk þarf leiðbeiningu, og ef það
er einlægt þarf það ekkert annað.
Enþað má ekki búast við of fljót-
um árangri. Boðskapur Búddha á
sannarlega erindi til Vesturlanda
i dag. Menntamönnum fellur yfir-
leitt vel við búddhismann af þvi
hann lætur manninn alveg frjáls-
an. Búddhismi kennir ekki vis-
indi, en hann getur verið visinda-
legur. Visindin byggjast á athug-
un og tilraunum. Og i búddhisma
eru einmitt bæði athugun og til-
raunir. Verkefnið er aðeins ann-
að. 1 visindunum er fjallað um
efnið. 1 búddhismanum er verk^
efnið mannshugurinn. Allir hafa
þörf fyrir hugrækt. Búddhisminn
er að minu viti ekki aðeins fyrir
hin svokölluðu búddisku lönd,
heldur allt mannkynið.
— Hvað viltu segja um sam-
komulag trúarbragðanna, til að
mynda búddhisma og kristin-
dóm?
— Að minum dómi er hollt að
finna út, hvað er sameiginlegt i
trúarbrögðunum yfirleitt. Ef
kenningar trúarbragðanna einar
eru athugaðar er mjög erfitt að
finna samræmi, kenningar eru
einu sinni svo mismunandi. En
búddhisminn hefur sérstöðu. 1
honum er maðurinn aðalatriðið.
Búddha var maður, hann var ekki
guð, en með fordæmi sínu sýndi
hann hvað maður getur orðið,
hvernig hann getur komizt hærra
og hærra. Maðurinn er ekki synd-
ari i augum búddhistans, hann er
sinnar eigin gæfu smiður, getur
valið sér veg á móti brattanum
eða niður á við, ef hann kýs svo
heldur. Samt er afarhollt fyrir
okkur búddhista að skoða hvað er
sameiginlegt öllum trúarbrögð-
um. 1 minum augum kemur þar
einkum tvennt til greina: Kær-
leikur og þjónusta. öll trúarbrögð
kenna slikt. 1 sumum er að visu
slæmur afsláttur þolaður frá
megin hugsjóninni. Þess vegna er
talað um „heilagt strið”. En strið
er strið og getur ekki verið heil-
agt. Við vitum um krossferðirnar
og önnur trúarstrið. Það er furðu-
legt að láta sér detta i hug að
„berjast fyrir trú”. Trúarhöfund-
ar voru að minum dómi fremur
friðflytjendur en bardagamenn.
En samt er boðskapinn um kær-
leikann alls staðar að finna.
Kristnir menn segja „Elska ná-
ungann”, Hindúar tala um ah-
imsa, meinleysi: islam bræðra-
lag og i búddhismanum eins og ég
sagði er þetta sem kallast kær-
leiks-mildi.
— Er þá kærleikurinn að þinum
dómi sá punktur sem öll trúar-
brögð eiga að geta sameinazt
um?
— Já, ég var alveg kominn að
þvi að segja að kærleikurinn er
það sem okkur vantar mest i dag.
Ef við hugsum um allar styrjald-
irnar og grimmdina sem við-
gengst i dag hljótum við að geta
sameinazt um að flytja boðskap
kærleikans til þeirra sem eru
hrjáðir og þeirra sem hata.
Búddha sagði einmitt: „Það er
aldrei hægt að yfirbuga hatur
með hatri. Aðeins með kærleika
verður hatur yfirbugað.” Sama
máli gegnir um þjónustuna. Við
verðum að hjálpast að. Enginn er
að öllu leyti sjálfstæður. Mannlif-
ið er samvinna. Þess vegna verð-
um við að hugsa sem svo, að við
lifum ekki aðeins okkar sjálfra
vegna, heldur einnig vegna ann-
arra. I búddhisma er mikið rætt
um gagnkvæmar skyldur, heil
sútra fjallar um þær, og þær eru
taldar 61 að tölu. Enda er Buddha
mikill boðberi samræmis, og að
gera skyldur sinar i samfélagi
mannanna er að forðast ósam-
ræm i.
— Þetta fellur vel saman við
almennar samfélags skoðanir á
Vesturlöndum i dag.
— Já, hver maður verður að
kunna að starfa óeigingjarnt. Ef
hann er eigingjarn er hann ekki
að hjálpa sjálfum sér. Þeim mun
meira sem við lifum með þeirri
afstöðu að vinna fyrir aðra þeim
mun meira fáum við i staðinn. —
Ég held að það se kjánalegt að
reyna að finna út galla hverra
trúarbragða fyrir sig það er
meira vit i að sjá, hvað er þeim
sameiginlegt.
Piyadassi Thera — Maðurinn hefur vald á öllu nema sjálfum áér.