Tíminn - 20.08.1972, Qupperneq 1
IGNIS
FRYSTIKISTUR
187. tölublað — Sunnudagur 20. ágúst. — 56. árgangur.
JO/tn A./
RAFTÆKJADEILD
Hafnarstræti 23
Símar 18395 & 86500
Viö erum stödd við vcrðlauna-
liúsið, Sunnuveg 7 i Reykjavík, og
stöldrum þar við eins og margir
fleiri til þess að gleðja augaö.
Myndasiniðnum þykir þó for-
grunnurinn helzt til auönarlegur.
En úr þvi rætist fljótlega, þvi að á
sviðið kemur ágæt fyrirsæta til
dálitillar athafnar þarna undir
runnunum.
„Gerið svo vel, herrar minir og
frúr”, segir hún um leið og hún
Iygnir augunum og slær öðru eyr-
anu aftur. Timamynd: Róbert.
Jörð / Kjós keypt til skógræktar:
Skógræktarsvæði á stærð
við Hallormsstaðarskóg
Skógræktarfélag Kjósarsýslu
og Skógræktarfélag Kópavogs
hafa fest kaup á Fossá í Kjós, og
brestur ekki annað á formsatriði
en endanlegt samþykki hrepps-
nefndar i Kjósarhreppi. Seljandi
er Björgvin Guöbrandsson, sem
lengi hefur búið á Fossá. Jörðin
verður óskipt sameign
félaganna, sem munu vinna þar
að hugðarefnum sinum i sam-
v'iningu, og munu hafa þar ærnum
verkefnum að sinna næstu ára-
tugi, þvi að land, sem taliö er
nytjanlegt til skógræktar erviðlíka
að flatarmáli og llallormsstaðar-
skógur.
—Það var samþykkt á aðal-
fundi Skógræktarfélags Kjósar-
sýslu siðast liðið vor, að ráðast i
jarðakaup upp á þessi býti, ef
þeirra væri kostur, sagði for-
maður félagsins, Ólafur Ágúst
Ólafsson, bóndi á Valdastöðum,
i simtali við Timann i gær.
en æskuheimili hans var einmitt á
Fossá, svo að hann er eins
kunnugur öllum staðháttum og
orðið getur.
Von um verulega vinnu
handa unglingum
Viða i sveitum er tilfinnanlegur
hörgull á vinnu handa unglingum,
svo að þeir hrökklast af þeim
sökum á aðrar slóðir, iðulega
þvert gegn vilja sinum. Umfangs-
mikilli skógrækt fylgir mikil
vinna suma tima árs, svo að það
er þeim byggðarlögum, er þess
njóta veruleg kjölfesta. Fólk i
grannsveitunum má þvi fagna
kaupum skógræktarfélaganna á
Fossá, og minnti Ólafur á Valda-
stöðum á, að vinna, sem þarna
byðist i framtiðinni, kæmi
áreiðanlega i góðar þarfir, ekki
sizt þar, sem þéttbýlt er orðið.
Kópavogsbúum hvöttilað
efla félag sitt
Guðmundur örn Arnason skóg-
fræðingur, formaöur Skóg-
ræktarfélags Kópavogs, lýsti
ánægju sinni með kaupin og sam-
starfið við Skógræktarfélag
Kjósarsýslu, og kvað hann félag
sitt halda aöalfund á þriðjudags-
kvöldið, þar sem skýrt verður frá
þvi, er gerzt hefur. Mættu þessi
kaup verða Kópavogsbúum hvöt
til þess að ganga i félagið og
styðja sem dyggilegast að þvi, að
skógræktarframkvæmdir geti
hafizt fljótt og á myndarlegan
hátt.
Framhald á 17. siðu.
Kjarngott land og skýlt í
Fossá rdal
—Það er talið kjarngott land á
Fossá, sagði Ólafur enn fremur,
og i Fossárdal lægðinni milli
Reynivallaháls og sporðsins á
Þrándarstaðafjalli, er mjög
skjólgott. Þar er viða Iágt kjarr,
til dæmis i svonefndri Sumarkinn,
sem er norðan árinnar. Þar er
æskilegt land til þess að gróður-
setja barrviði, og jarðvegur, sem
væntanlega er prýðilega til skóg-
ræktar fallinn.
Að sumu leyti eru einnig sér-
kennileg fyrirbæri á Fossá, bæði*
um náttúrufar og að sögul. gildi
Þar má minna á hvamminn við
ána niðri við þjóðveginn. Að
honum verður að búa af gætni, og
svo er þar gamla réttin, sem á
sina sögu, hlaðin úr grjóti á
gamla visu.
Nei, ég held það sé ekki neitt
skrök, þó að ég segi það umbúða-
laust, að ég ber ræktarhug til
þessa staðar, eins og mér er lika
skylt að gera.
Þannig lá hann, steypubillinn, sem valt hjá Brekku á Alftanesi I fyrra-
dag.
Boðorðin meira
en dauður
bókstafur:
Stundum er á orði haft, að
boðorðin séu misjafnlega
haldin. Hins cr sjaldnar getið,
að þau eru stundum og suins
staðar mjög dyggilega haldin,
jafnvel þótt nienn missi ekki
svo Iftils af þeim sökum.
Færeyingar voru mikil fisk-
veiðiþjóð, en sá hefur verið
háttur þeirra langt aftur i ald-
ir að snerta ekki færi á helgum
degi. Og enn er þessu svo far-
ið, að minnsta kosti um suma
Um þessar mundir eru Fær-
eyingar á handfæraveiðum
norðan við Island, aðallega i
námunda við Kolbeinsey, þar
sem er heimil veiði upp að
í höfn um helg
ar, þótt afli sé
fjögurra milna mörkum.
Þessir færeysku fiskimenn
halda fast við boðorðið um
helgi hvildardagsins og siði
forfeðra sinna: Þeir fiska ekki
á sunnudögum, jafnvel þótt
mokafli sé á miðunum Likt og
öðrum sjómönnum þykir þeim
að sjálfsögðu mikils vert um
góðan aflahluta, en það freist-
ar þeirra samt ekki til þess að
brjóta venjur sinar. Að jafnaði
leita þeir hafnar um helgar,
ekki hvað sizt i Grimsey, og
sumir bátanna koma þangað
um hverfa helgi um veiðitim-
ann norðan íslands.
Þetta minnir á það, sem lesa
má i Nýju kirkjublaði Þórhalls
biskups árið 1913. Þar segir
frá þvi, að vestur i Aðalvik sé
enn margra manna venja að
róa ekki suma messudaga, er
þó höfðu fyrir löngu verið úr
lögum numdir sem helgidag-
ar. Sérstaklega eru þar til-
greindar Mariumessur, Jóns-
messa og allraheilagra
messa.
Þár hafa þvi ævafornar
venjur, allt aftan úr kaþólsku
verið i heiðri hafðar langt
fram á þessa öld, af sumum að
minnsta kosti, likt og þessir
færeysku fiskimenn gera enn.
J.H
Tveir færeyskir handfærabátar frá Vági i höfn I Grimsey á
sunnudegi. — Ljósmynd: Guðmundur Jónsson.