Tíminn - 20.08.1972, Blaðsíða 13

Sunnudagur 20. ágúst 1972
TÍMINN
13
lUmsjótTfllfreð Þorsteinssor
Heimsmeistarakeppnin í handknattleik 1964:
Vonbrigðin urðu geysileg
- íslenzka landsliðið í handknattleik var í seilings fjarlægð frá
Heimsmeistaratitlinum, en á síðustu stundu var liðið stöðvað
Hér verður sagt i stuttu máli
frá þátttöku islenzka iandsliðsins
i handknattieik, sem tók þátt i
Ileim sm eista ra keppninni i
Tékkóslóvakiu 1964 — sú keppni
var keppni gleði og sorgar. ts-
lenzka landsliðið var þá talið eitt
af beztu iandsliðum heims i hand-
knattleik, enda var það skipað
einhverjum iitríkustu handknatt-
leiksmönnum okkar fyrr og siðar.
Mikill áhugi var meðal islenzkra
handknattleiksunnenda fyrir
heimsmeistarakeppninni, sem
háð var i Tékkóslóvakiu. T.d.
þögnuðu simarnir ekki þann
tima, sem leikirnir stóðu yfir i
Ragnar Jónsson einlék um völl-
inn.
keppninni. Allir vildu fá fréttir af
leikjum liðsins, sérstaklega þeg-
ar islenzka Iiðið lék gegn Ung-
verjum — áhugi náði langt út
fyrir raðir handknattleiksmanna.
En snúum okkur þá að heims-
m eista r a keppninni i
Tékkósióvakíu:
Landslið 16 þjóða mættu til
lokakeppninnar i Tékkóslóvakiu,
flest eftir að hafa leikið áður i
undankeppni. Svo var þó ekki
með Island, sem fór beint i loka-
keppnina, en i heimsmeistara-
keppninni 1961 hafði Island hafn-
að i 6. sæti og þurfti þvi ekki að
leika i undankeppninni. Keppnin i
Tékkóslóvakiu fór fram i fjórum
borgum og lenti Island i B-riðli
með Sviþjóð, Ungverjalandi og
Egyptalandi, en leikir þjóðanna
fóru fram i borginni Bratislava.
Það má segja um islenzka
landsliðið sem tók þátt i keppn-
inni, að það hafi verið valinn
maður i hverju rúmi: Hjalti
Einarsson FH, Guðmundur
Gústafsson, Þrótti, Einar Sig-
urðsson, FH, Sigurður Einarsson,
Fram, Ragnar Jónsson, FH,
Gunnlaugur Hjálmarsson, 1R,
Hörður Kristinsson, Armanni,
Guðjón Jónsson, Fram, örn
Hallsteinsson, FH, Birgir Björns-
son FH, Karl Jóhannsson, KR,
Ingólfur Óskarsson, Fram og
Karl Benediktsson, Fram, þjálf-
ari, en hann var einnig skráður
sem leikmaður. Fyrirliði á leik-
velli var Ragnar Jónsson.
Fyrsti leikur íslands var gegn
Egyptalandi 6. marz. Var þetta i
fyrsta skiptið, sem Island mætti
Afriku-þjóð i handknattleik. ís-
lanzka liðið byrjaði ekki vel gegn
Egyptum, sem tókst að komast i
4:2, en þegar fyrri hálfleik lauk
var staðan orðin 8:5 fyrir Island. t
siðari hálfleik var um algeran
einstefnuakstur að ræða af hálfu
lslands og lyktaði leiknum 16:8
fyrir tsland. t heild var leikurinn
slakur, enda gætti taugaspennu
meðal islenzku leikmannanna.
Næsti leikur tslands var gegn
Sviþjóð, daginn eftir, 7. marz.
Fáir bjuggust við þvi fyrirfram,
að Island myndi sigra þessa rót-
grónu handknattleiksþjóð. Sviar
gjörþekktu flesta leikmenn is-
lenzka liðsins, en Island hafði þó
eitt „tromp” á hendi, þeir hföðu
aldrei séð Ingólf Óskarsson leika
(Ingólfur, einn sterkasti maður
liðsins, hafði verið hvildur i leikn-
um gegn Egyptum). Það kom lika
á daginn, að Ingólfur var sterk-
asta vopn tslands. A meöan Sviar
lögðu áherzlu á að gæta þeirra
Ragnars og Gunnlaugs (en þeir
voru taldir vera i hópi beztu
handknattleiksmanna heims, eft-
ir heimsmeistarakeppnina i V-
Þýzkalandi 1961), lét Ingólfur
lausum hala — hann skoraði 5 af
12 mörkum tslands, flest með sin-
um frægu skotum niðri með gólf-
inu. Allan timann hafði tsland
forustu. I hálfleik var staðan 7:5.
Svium tókst tvivegis að minnka
bilið niður i eitt mark — og um
tima i siðari hálfleik var útlitið
dökkt hjá isl. liðinu. Þá hafði
þeim Ingólfi og Gunnlaugi verið
visað út af með stuttu millibili i 2
min. En með 4 útispilara á móti 6
Svium börðust islenzku leik-
mennirnir hetjulega — Svium,
tókst aðeins að skora eitt mark á
þessu timabili. Hjalti Einarsson,
sýndi þá frábæra markvörzlu.
Lokatölur urðu 12:10 tslandi i vil.
Þessi sigur kom á óvart, þótt vit-
að væri, að tsland hefði góðum
leikmönnum á að skipa. Og eftir
sigurinn var almennt reiknað
með þvi, að tsland myndi sigra i
riðlinum. Aður hafði það skeð, að
Sviþjóð sigaði Ungverja örugg-
lega.
Þegar Ingólfur óskarsson, var
spurður um leikinn gegn Svium,
þegar hann kom heim, sagði
hann: ,,Ég er ekki fyllilega sam-
mála þeim, sem telja mig vera
manninn á bak við sigurinn. Ég
skoraði að visu 5 mörk, en sú saga
segir ekki allt. Liðið allt átti skin-
andi leik, ekki sizt þeir Hjalti
Einarsson, markvörður og Ragn-
ar Jónsson. Hjalti varði ótrúlega
vel i þessum leik. Ég held, að
þetta sé hans allra bezti leikur —
jafnvel i hornunum, sem eru hans
veiku hliðar, varði hann hvað eft-
ir annað Og ragnar lék stóra hlut
verk. Þegar búið var að reka tvo
af okkar leikmönnum út af, og við
lékum aðeins 4 gegn 6 Svium,
sýndi hann ótrúlega leikni. Svi-
arnir reyndu að leika „maður á
mann”og taflið virtist tapað fyrir
okkur. Það eina, sem við gerðum,
var að senda boltann til Ragnars.
Og hann vissi hvernig átti að
handfjatla hann! Hann einlék um
allan völlinn með 2 eða 3 Svia á
hælunum, sem reyndu árangurs-
laust að stöðva hann. Með þessu
móti gátum við tafið leikinn, þar
til okkur barst liðsauki. Ég álit,
aðá þessum örlagariku minutum
hafi úrslitin verið endanlega ráö-
in, þvi að Sviarnir græddu ekkert
á brottrekstrinum.”
En leikurinn gegn Ungverjum
9. marz átti eftir að valda miklum
vonbrigðum. tslenzka liðið hafði
efni á að tapa með 5 marka mun
— og sérfræðingar i Bratislava
þóttust öruggir um, að islenzka
liðið myndi ekki tapa meö stóru
bili. Miklu frekar var rætt um það
fyrirfram með hvað miklum mun
tsland myndi vinna. En allir spá-
dómar fuku út i veður og vind.
Ungverjar sýndu snjallan leik, en
hins vegar voru islenzku piltarnir
ekki i essinu sinu, heldur óöruggir
og taugaspenntir, þvi að mikiö
var i húfi. Ctkoman var 9 marka
sigur Ungverjalands 21:12.
Vonbrigðin urðu geysileg.
Þarna missti Island gullið tæki-
færi, þvi hefði islenzka liðiö kom-
ist i 8-landa keppnina svokölluöu,
'var þaö þegar búiö aö tryggja sér
2 stig, sem sé sigurinn yfir Svium,
hefði verið látinn gilda áfram, þvi
að tsland og Sviþjóð, lentu saman
i riðli, ásamt V-Þýzkalandi og A-
Þýzkalandi, en þessi lönd höfðu
ekki á að skipa sérstökum liðum
þá. Sést þvi á þessu að Island var
i seilings fjarlægð frá heims-
meistaratitlinum. Þrátt fyrir aö
islenzka liðið náöi ekki að sigra
Ungverja, var förin til álitsauka
islenzkum handknattleik. Mikið
var skrifaö um sigurinn yfir Svi-
um og eftir keppnina var hægt að
hugga sig viö, aö tsland haföi bor-
iö sigur úr býtum i viðureigninni
við „silfuriiðið”. Sviar hrepptu
annað sætið i þessari heimsmeist-
arakeppni, töpuðu fyrir Rúmen-
um i úrslitaleik, 22:25. Til gam-
ans má geta þess, að Ungverjinn
Károly Kiss, formaður hand-
knattleiksdeildar Ferencvaros,
sagði i blaðaviðtali 1971, þegar
hann spuröur, hvernig hon-
um fyndist isl. handknattleik-
ur: „Ég sá tslendinga i HM-
keppninni i Tékkóslóvakiu 1964,
þegar þeir unnu Svia, — stórkost-
legt liö það”. A þessu sést að
handknattleiksmenn út i heimi
eru ekki búnir að gleyma islenzka
landsliðinu, sem lék i Tékkósló-
vakiu. Einnig má benda á það að
Tékkar gleymá aldrei leiknum
gegn Islandi 1961 — þegar tsland
gerði jafntefli 15:15 við Tékka,
sem voru þá heimsmeistarar.
Að lokum vil ég minnast á orð
Gunnlaugs Hjálmarssonar, þegar
ég spurði hann: Hvaða ástæðu
hann teldi fyrir þvi að lsland tap-
aði fyrir Ungverjum og heföi ekki
komist áfram i keppninni:”
Astæðuna tel ég vera, að islenzka
liðið, var ekki i nægilegri úthalds-
æfingu. Þegar lið leikur á skap-
inu, einsog við gerðum á móti Svi-
um, þarf liðið meiri en tvo daga
til að jafna sig fyrir næsta leik.
Uthaidið hjá okkur var ekki nógu
gott, þvi töpuðum við gegn Ung-
verjum með stórum mun. En aðal
ástæðuna fyrir þvi að við kom-
umst ekki i 8 liða úrslitin, tel ég
vera leikur okkar gegn Egyptum,
þvi að við hefðum getab unnið
þennan leik með mikiö meiri
mun, en viö þekktum ekki styrk-
leika Egypta og þess vegna tók
það okkur langan tima til að átta
okkur á þeim”.
SOS.
Gunnlaugur Hjálmarsson og Ingólfur óskarsson, fallast I faðma eftir
að Ingólfur hafði sent knöttinn i netið hjá Svium.
Hér sést Gunnlaugur, Hjelmarson tsland” þruma knettinum i gegnum vörn Egypta — það var ekki að
sökum að spyrja, knötturinn söng i netinu.