Tíminn - 24.08.1972, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 24. ágúst 1972
TÍMINN
3
Friðrik Ólafsson skrifar
um sautjándu skákina
HV: Spasski
sv. Fischer.
Biðstaðan
ABCDEFOH
Rannsóknir á biöstööunni
hafa leitt i ljós, aö staöan er
mjög erfið viðfangs fyrir
Spasski. Hann kemst ekkert
áleiðis nema veikja eigin
stöðu og ákafar vinningstil;
raunir af hans hálfu gætu auð-
veldlega endaö meðósköpum.
Eina ráðið til að rjúfa svörtu
varnarlinuna er að leika fram
eigin peðum, láta þau ryðja
veginn, en margt bendir til
þess að fleira félli þá i liði
hvits. Af þessum sökum gerir
Spasski enga tilraun til að
knýja fram vinning, en lætur
sér nægja aö leggja svarta
hrókinn i einelti. Niðurstaðan
er jafntefli með þrátefli.
Vonbrigði fyrir áhorfendur,
sem höfðu mætt til að verða
vitni að harðvitugri viðureign
og margir töldu, að með þessu
ráöalagi væri Spasski búinn að
gefa upp alla von. En Spasski
hefur sýnilega lagt meira upp
úr þvi að sama bilið héldist
fremur en að eiga það á hættu
Spassky Friðrik
að forskot Fischers ykizt.
Biðleikur Spasskis var:
41. Hfc2
Fischer
42. Hcl
42. H lc2
He2
Hel
Aðrir möguleikar eru t.d. 41.
h4 sem kemur engu til leiðar
vegna — He3+. Nú má hvitur
ekki leika 42. Kh2 vegna —
Re5, sem hótar hvoru tveggja
i senn 43. — Rxc4 og 43. —
Rg4+ Hvitur verður þvi að
leika 42. Hf3, He2, 42. Hf2,
He3+ o.s.frv. Þá má nefna 41.
Kf4, en staða kóngsins á mið-
borðinu verður dálitið háska-
leg. Hugmyndin er sú að
mynda sér frelsingja á h-
linunni með h3-h4 og g2-g4
ásamt h4-h5, en svartur kann
við þessu ýmis ráð. Athyglis-
verður er leikurinn 41. — ,
Rd4!? (eftir 41. Kf4.)
41. g5
Hindrar h3-h4, og Kf4 •
Hvitur hagnast ekki á 43.
Hxc6, bxc6 44. Hxc6, Hxe4
heldur ratar i mikla taphættu.
44. Hcl
45. Hlc2
He2
Nú kallaði Fischer i yfir-
dómarann Lothar Schmid, og
krafðist jafnteflis, þar sem
sama staðan væri kominn upp
þrisvar sinnum i röð eftir
næsta leik sinn 45. — Hel.
Athugun leiddi i ljós, að
Fischer hafði rétt fyrir sér, og
yfirdómarinn úrskurðaði að
skákin væri jafntefli eftir 45.
leik Fischers Hel. Það skal
tekið fram til skýringar, aö
Fischer varð að krefjast jafn-
teflis áður en hann lék þessum
leik, ella hefði hann fyrirgert
rétti sinum til jafnteflis.
F.Ó.
Spasskí eygði ekki vinningsleið í biðstöðunni:
JAFNTEFLI í 17. SKÁKINNI
Fischer færist enn nær sigri í einvíginu
ET—Reykjavik.
17. einvigisskákin var tefld
áfram i gærdag. Eins og oft áður
stóð biðskákin ekki lengi, þvi að
henni lyktaði með jafntefli i 5. leik
(45. leik).
Spasski hafði augsýnilega ekki
komið auga á vinningsleik i stöð-
unni. Hann lék hrók sinum fram
og aftur, þar til þrátefli kom upp,
þ.e. sama staðan þrisvar.
Spasski var vonleysislegur á
svipinn, er hann yfirgaf Laugar-
dalshöllina. Slikt er engin furða,
þvi að Fischer færist æ nær sigri i
einviginu með hverju jafnteflinu.
Áskorandinn hefur nú hlotið 10
vinninga og skortir aðeins 2 1/2 til
að hreppa heimsmeistaratignina.
Spasski á öllu erfiðari róður fyrir
höndum, hefur nú 7 vinninga og
þarf að ná 5 vinningum út úr þeirn
7 skákum, sem eftir eru. Slikur
árangur er liklegast aðeins
fræðilegur möguleiki.
18. einvígisskákin verður tefld i
dag kl. 5.
ÞRÁTEFLI
Þrátefli er orðið, sem lýsir bið-
skákinni bezt. Spasski hafði ekki
neitt upp úr krafsinu i fyrrinótt
við athugun á biðstöðunni.
„jafntefli”, heyrðust aðstoðar-
menn hans segja um stöðuna,
áður en biðskákin hófst. Þeir
skákspekingar, sem ég ræddi við,
töldu Spasski e.t.v. eiga vinnings-
möguleika, en þeir yrðu lang-
sóttir.
Vonleysið skein úr Hfd2. Svar
Fischers: g5 kom reyndar á
óvart, en breytti litlu. Svo bauð
heimsmeistarinn upp á þrátefli,
er áskorandinn þáði með
þökkum. Eftir 45. leik Spasski,
skálmaði Fischer til Schmids
dómara og krafðist jafnteflis
(Skv. skákreglum ber honum að
gera það, áður en hann leikur
þannig, að sama staðan komi upp
þrisvar).
Krafa Fischers, sem auðvitað
var tekin til greina, virtist fá
nokkuð á Spasski. Ekki leið á
löngu, þar til sá kvittur gaus upp,
að hann hefði þráteflt i ógáti!
LAUGARDALSHÖLLIN
RANNSÖKUÐ VIÐ
FYRSTA TÆKIFÆRI
Guðmundur G. Þórarinsson
vildi fátt segja um þær kröfur
beggja aðila, sem skýrt var frá i
Timanum i gær. „Mér er ekki
fyllilega ljóst, hvað Geller á við i
bréfi sinu. Keppnissalurinn
verður rannsakaður við fyrsta
tækifæri að viðstöddum fulltrúum
beggja keppenda. Þá verða
könnuð þau atriði, sem aðilar
krefjast að rannsökuðuverði. Við
höfum þegar gert vissar ráð-
stafanir, m.a. sett lögregluvörð
við sviðið dag sem nótt. Hvenær
fyrrnefnd rannsókn verður gerð
get ég ekki um sagt. Rússarnir
geta það liklega ekki i kvöld, svo
að úr þvi verður sennilega ekki
fyrr en á fimmtudag eða föstu-
dag”. Fleira vildi Guðmundur
ekki láta hafa eftir sér um málið.
Hann kvaðst t.d. enga hugmynd
hafa um senditæki utan dyra eða
þvilikar flugufregnir.
Þess má geta i lokin að St hefur
nú til sölu árituð segultöfl með
myndum af báðum keppendum.
Framan á kápu taflanna skartar
merki mótsins, teiknað af Edgari
Guðmundssyni. Þá stendur nú
sem hæst sala á stökum minnis-
peningum úr silfri og bronsi, en
sala á gullpeningunum hefst
innan skamms i minjagripasölu
Sí i Laugardalshöll.
Heimilt að
veiða allt að
850 hreindýr
KJ—Reykjavik.
Menntamálaráðuneytið hefur
gefið út reglugerð um hreindýra-
veiðará Austurlandi og segir þar
i 1. grein, að heimilt sé að veiða
allt að 850 hreindýr árlega á tima-
bilinu 14. ágúst til 20. september.
Að undangenginni könnun á
hjörðinni á hverju ári, mun ráðu-
neytið siðan ákveða, hvort og þá
hve mörg dýr skuli veidd árlega.
Andvirði dýranna skal skiptast
milli 17 hreppa i Múlasýslum og
Austur- Skaftafellssýslu, og koma
flest dýr eða 170 i hlut Fljótsdals-
hrepps og 150 i hlut Jökuldals-
hrepps, en 7 til 90 dýr i hlut ann-
arra hreppa.
1 hverjum þessara 17 hreppa
skulu vera hreindýraeftirlits-
menn, en þeim einum er heimilt
að veiða dýrin. Aðalumsjón með
hreindýrunum skal hreindýra-
eftirlitsmaður Fljótsdalshrepps
annast. Hreindýraeftirlitsmenn
verða að hafa næga skotfimi og
vera kunnáttumenn um meðferð
skotvopna til að mega stunda
veiðarnar, en aðalhreindýraeftir-
litsmaður ákveður stærð og teg-
und skotvopna, sem notuð eru við
veiðarnar.
1 reglugerðinni segir, að gæta
skuli þess vandlega, að hreindýr
séu ekki veidd á þeim slóðum, þar
sem þau eru að nema ný lönd, og
talið er æskilegt, að þau
hagvenjist, heldur skuli veiða þar
sem ætlunin er að bægja dýrunum
frá.
Þá skal þess gætt, að veidd séu
þau dýr, sem minnstur skaði er
að fyrir eðlilegan vöxt og viðgang
hjarðarinnar.
Halldór E. Sigurösson fjármálaráöherra brá sér f Laugardalshöllina I gær, og fylgdist meö því, hvernig
biöskákin var tefld af stórmeisturunum. Þessi mynd var tekin af honum og Guðmundi G. Þórarinssyni
forseta Skáksambands islands, í minjagripasölu hallarinnar. Lengst til vinstri er Geröur Steinþórs-
dóttir varaborgarfulltrúi Framsóknarflokksins, sem einnig fylgdist með skákinni I gær. Þremenn-
ingarnir skoða minjagripi, sem þeim eru sýndir.
Ber ekki að taka mark
á þessu?
i ræðu, sem Hans G.
Andersen flutti í hafsbotns-
nefnd i Genf, geröi hann m.a.
grein fyrir skýrsiu þeirri, sem
sérfræðingar (þar á meöal
brezkir) lögðu, fyrir ársfund
Norður-Atlantshafsnefndar-
innar i Washington, i júní sl. í
þessari skýrslu eru níöurstöö-
ur nýjustu rannsókna, sem
fyrir hendi eru um ástand
helztu þorskstofna i Noröur-
Atlantsbafi.
14 dómarar i Alþjóöadóm-
stólnum i Haag viröast láta
niöurstööur þessara sér-
fræöinga sem vind um eyrun
þjóta.
i skýrslunni segir, aö þorsk-
stofnarnir i Noröur-Atlants-
hafi séu þegar fullnýttir og aö
dánartala af völdunt veiöa
hafi náö þvi marki.aö aukin
sókn ntuni Itafa í för með sér
sáralitla aukningu í veiði, og
sumir stofnar séu jafnvel
kontnir á þaö stig, aö veiöin
muni ntinnka, veröi sóknin
aukin.
Hvað gerðist í
Barentshafi?
i ræðu sinni fórust Hans
m.a. svo orð unt skýrsluna:
„í skýrslunni er sérstaklega
lögð áherzla á að veiöihæfni
þcss flota. er stundar þorsk-
vciðar I Norður-Atlantshafi,
hafi aukizt mjög sökum meiri
hreyfanleika flotans og lengri
úthaldstima. Þessi floti getur
þvi, i mun rikari mæli en áöur,
cinbeitt sér að veiði á þeim
stofnum, er gefa af sér mesta
veiði hverju sinni.
í skýrslunni er einnig vikið
að þvf, að hinn kynþroska hluti
sumra þýöingarmikilla þorsk-
stofna sé kominn á svo iágt
stig, að ógnað geti viökomu
stofnsins og rýrt verulega þá
heildarveiöi, sem hægt sé aö
taka úr stofninum. Af þessum
sökum er varpaö fram þeirri
hugmynd, aö hin æskilega
heildarsókn ætti aö vera
helmingur núverandi sóknar,
og myndi það ckki rýra
heildarveiöina, sé litið á
langan tima.
i byrjun siöusta áratugs var
hin mikla sókn I þorskstofnana
i austanvcrðu Noröur-Atlants-
liafi farin að segja til sin, og
juku þvi ýmsar þjóðir sókn
sina á miðin i vestanverðu
Norður-Atlantshafi, þar sem
ýmsir stofnar voru tiltölulega
litið nýttir. En i byrjun þessa
áratugs var svo komiö, að ekki
voru til i Norður-Atlantshafi
neinir þeir þorskstofnar, er
staðið gætu undir hinni auknu
afkastagetu fiotans.
Aðalbreytingar á þeim
veiðiflota, sem hér um ræðir,
cru eftirfarandi.
Veiðihæfni skipanna hefur i
fyrsta lagi aukizt nijög vegna
betri .veiðarfæra, svo scm
flotvörpu og aukinnar
notkunar á sónar- og dýptar-
mælum, svo og stóraukinnar
nákvæmni til miðunar.
i öðru lagi eru skipin nú
orðin mjög fljót i förum og
geta þvi hagnýtt til fullnustu
timabundnar sveiflur i stærð
hinna ýmsu stofna.
Það er erfitt að meta
umrædda sóknaraukningu
skipanna, en þeir visinda-
menn, er standa að ofan-
greindri skýrslu, áætla, að
Frh. á bls. 15