Tíminn - 01.09.1972, Blaðsíða 18

18
TÍMINN
Föstudagur 1. september 1972
Ég óskaði þess í hjarta minu, að ég væri jafnviss um álit hennar og
Emma frænka. En samt þagði ég.
Ég ætla að biðja Harrý að koma fyrir þig vitinu”, hélt hún áfram í
sama tón og hún væri að telja barn af að leika sér, þar sem það gat farið
sér að voða. ,,En annars hlýtur það að vera kveljandi fyrir ykkur bæði
að vera sifellt að hugsa um verkamannaóeirðir, þegar þið ættuð að
vera að undirbúa brúðkaup ykkar, ef allt væri með felldu. Ég vona, að
ég sjái ykkur i brúðarsænginni, þegar lfður frá áramótum. Við getum
vel látið dálitið fjölskylduboð duga sem brúðkaupsveizlu, enda veit ég
ekki, hvort Harrý kærði sig um að berast öllu meira á, núna þegar lim-
arnir eru svona erfiðir”.
„Hefur þú — minnzt á það við hann nýlega?” spurði ég. Mér fannst
hálsinn á mér herpasl saman, og ég reyndi að draga spurninguna við
mig til þess að dylja ákefð mina.
„Það hef ég gert, barnið mitt. Ég er áhyggj ifull vegna verksmiðj-
anna, en þóer slikt hégómi i samanburði við hamingju þina. Ég er þess
ekki umkomin að bæta úr þessum — þessum hræðilega baga, sem þú
verður að búa við, en ég vil ekki, að þú þurl'ir að fresta brúðkaupi þinu
lengur þess vegna. Ég get ekki heldur skilið, að iburðarlaust brúðkaup
hér heima komi neinum á vonarvöl. En Harry finnst ráðlegast að fresta
þvi þangað til deilurnar leysast ...”
„En þér helur þó ekki láðsl að bjóða honum það, sem við þurfum, til
þess að lifa af?”
„Auðvitað ekki. Þó að mestar eigur okkar séu bundnar i verksmiðju-
rekstrinum, þá höl'um við þó nóg handbært fé til þess. Við Wallace lögð-
um dálilla upphæð lil hliðar, þegar faðir þinn dó, og hana höfum við
alltaf ætlað að láta ykkur Hönnu fá til umráða, þegar þið giftust. Þeg-
ar við hana bætast laun Harrýs, ætti ykkur að vera borgið. Þetta sagði
ég honum, en það er eins og hann sé a 111 of stórlálur til þess að vilja
þiggja neilt af okkur. Og það verð ég að segja, að þó að mér geöjist vel
að honum að flestu leyti, þá likar mér ekki þess háttar oflæti”.
„Ég myndi ekki verða sérlega heimtufrek”, sagði ég. „Þessi her-
bergi þarna á gamla hesthúsloftinu standa nú auð siðan Jói gamli var
flultur inn i húsið. Þar mætli búa, ef þau væru máluð og dubbuð upp”.
„Talið þið llarrý um þelta. Þú getur talið honum hughvarf, ef það er
á nokkurs færi”.
Hún brosti og hélt siðan áfram aðskrifa bréfið, sem hún var byrjuð á.
En orð hennar höfðu gert mig órólega. Allar umhugsanir um vandamál
þjóðfélagsins urðu að vikja fyrir einkamálum minum. Ég afréð að fara
og skoða hesthúsloftið áður en dimmdi, og þá var bezt að fara strax.
Það rökkvar snemma i desembermánuði.
Ég fór i gömlu leðurkápuna mina og lifaði niður garðstiginn með
Tátu á hælunum á mér. Það var hvasst og kalt úti. Naktar greinar
trjánna bar við mistraðan himininn, og lágt á vesturioftinu bjarmaði
l'yrir sólinni gegnum gráan þokubakka. En ég var full eftirvæntingar.
Alls konar órar, sem konur einar geta búiðyfir, fylltu huga minn. Ég sá
ekki ferhyrnta gluttgana á hesthúsloftinu eins og þeir voru auða og
skuggalega. Fyrir þeim voru falleg gluggatjöld úr blómofnu sirsi og út
um þá lagði gulleitan bjarma frá lampaljósi alla leið inn i leyndustu
kimi hjarta mins. Ég seildist eftir lyklinum, sem ætið var geymdur á
bita yfir miðjum loftstiganum, og lauk upp.
Ég kom l'yrst inn i ofurliliö eldhús. Það var þögult og kalt og tómlegt,
þótt fátæklcg búsáhöldin, sem Jói gamli Kellý og dóttursonur hans
höfðu búið við i svo mörg ár, slæðu þar enn. Oliudúkur var á borðinu og
þykkir, blárósóttir bollar hvolfdu i bollaskápnum. Gamalt dagatal
hékk á veggnum milli eldavélarinnar og vasksins. Litil dagstofa sneri
mót vestri, en þar var hlýlegra þvi að dauft skin aftansólarinnar lagði
þangað inn. Ég stóð lengi á miðju gólfi og virti hvaðeina vandlega fyrir
mér, og Táta setlist á slitinn gólfdúkinn og tannaði á sér afturlöppina.
Þetta var litið herbergi með föstum vegghillum, sem ég sá i anda fyllt-
ar bókum Harrýs. 1 staðinn fyrir gamla járnofninn átti að koma litill
oln meðgrænni glerungshúð. Ég sá undir eins hvar skrifborðið mitt átti
að vera og hvar borðlampinn átti aö standa á þvi svo að birtan félli sem
þægilegast á stólana mina og furuviöarkistuna hennar ömmu sálugu og
rauðbrúnt kirsuviðarborðið. Já, bilið á milli glugganna var mátulega
breitt fyrir það. Ég gekk út að glugganum og mældi það skrefum min-
um til þess að vera viss. Um leið seildist ég ósjálfrátt eftir gamalli
gluggatjaldasnúru, sem enn hékk þar á auðri gluggastöng.
„Nei, sko, sagði ég við sjálfa mig, „þetta var gaman”.
A snúrunni voru margir hnútar, og ég var stundarkorn að átta mig á
þvi, hvers vegna ég veitti þeim svo nána athygli. Svo mundi ég eftir
þvi, að ég hafði leyst svona hnúta á gluggatjaldasnúrunni i stóru setu-
stofunni okkar fyrir skömmu.
„Harrý hefur lagzt á eina snúruna rétt einu sinni”, hafði Manga sagt.
„Sæi ég þetta austur i Jeríkó, vissi ég, að hann hefði verið einn af þeim,
sem röltu þar kringum múrana með lúðra og sáttmálsörk”.
Orð hennar flug-mér i hug, er ég stóð þarna i auðri stofunni. Æ, hvað
það var aulalegt að vera að rifja svona þvætting upp, og ennþá aula-
legra var þó að velta vöngum yfir sliku.
Það var orðið rokkið, þegar ég var búin að leysa siðasta hnútinn. Ég
gægðist aðeins inn i svefnherbergiskytru, sem var við hliðina á stof-
unni, og flýtti mér siðan út og læsti dyrunum.
NÍTJANDI KAPÍTULI
Andstreymið var tekið að bita á Wallace frænda. Ég sá, að Harrý var
einnig þreytulegur og kviðinn, þegar hannkomseinna um kvöldið. 1 tiu
daga hafði ekki verið unnið i verksmiðjunum, en ennþá var þó verið að
leitast fyrir um sættir i þeirri von, að þrátt fyrir allt mætti þó ef til vill
komast að einhverri málamiðlun, svo að vinnan gæti hafizt á ný. Þótt
viðskiptin hefðu verið treg upp á siðkastið, voru samt ýms vöruloforð
óefnd, og hver verkfallsdagur, sem leið, tefldi þvi i æ meiri tvisýnu, að
unnt yrði að efna þau á tilsettum tima. 1 viðskiþtalifinu er það eitt
grundvallaratriðið að halda gerða samninga og efna gefin heit.
„Harrý”, hrópaði ég og hljóp á móti honum fram i anddyrið, en ég sá
undir eins. að hann var með hugann við allt annað en mig og
spurningarnar, sem mig langaði til að bera fram. Fögnuður minn
yfir komu hans rénaði við þurrlegar kveðjur hans.
„Þið verðið að sjá hvort af öðru i tvo til þrjá daga, Emilia”. Wallace
frændi studdi hendinni á arm minn til þess að draga athygli mina að
þvi, sem hann var að segja. „Harrý fer með mér til Bostonar i fyrra-
máliö”.
„Æ, þarftu endilega að fara?” spurði ég.
„Þetta er nú ekki Kinaferð”, svaraði hann. „Frændi þinn ætlar að
láta mig yfirlita viðskiptareikninga i bönkunum, og sannast að segja er
mér það ekki svo óljúft að komast sem snöggvast burt úr Blairsborg.
Lárétt
1) Um bréf.- 5) Fisks.- 7)
Riki.-9> Grænmeti,-11) Tré.-
12) Tvihljóði.- 13) Fæða,- 15)
Fugl,- 16) Skip - 18) Fima,-
Lóðrétt
1) Askar,- 2) Agn - 3) Fa,- 4)
Ull,- 6) Aftrar,- 8) Nál.- 10)
Ota,- 14) Sót,- 15) Kór,- 17)
Bý •-
Lóðrétt
1) Furðan,- 2) Und.- 3) Ell.-
4) tlát.- 6) Sofa.- 8) Afrek.-
10) Afar,- 14) Ái.- 15) Fljót-
huga,- 17) Nhm.-
X
Ráðning á gátu Nr. 1194
Lárétt
1) Ákafur.- 5) Gal - 7) Ann,-
9) Lof,- 11) Ká - 12) TT,- 13)
Als.- 15) Kar,- 16) Obó.- 18)
Stýrir,-
■
11 !
FÖSTUDAGUR
2. september
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15, (og for-
ustugr. dagbl.), 9,00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegiö Jón Gunn-
laugsson leikur létt lög og
spjallar við hlustendur.
14.30 Síðdegissagan: „Þrútið
loft” eftir P.G. Wodehouse
Jón Aðils leikari les (15).
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
Lesin dagskrá næstu viku.
15.30 Miödegistónleikar.
Þýzki tenór söngvarinn Pet-
er Schreier syngur óperu-
ariur og sönglög.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Ferðabókalestur: Skóla-
ferð eftir séra Asmund
Gislason. Guðmundur Arn-
finnsson les fyrsta lestur.
18.00 Fréttir á ensku .
18.10 Tónleikar Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Frá ólvmpiuleikunum i
Miinchen Jón Ásgeirsson
segir frá.
19.40 Fréttaspegill -
20.00 Norræn alþýöulög
Danski dpengjakórinn og
Norski einsöngvarakórinn
flytja.
20.25 Mál til meðferðar. Árni
Gunnarsson fréttamaður
sér um þáttinn.
20.55 Konscrt fyrir pianó og
hljómsveit nr. 3 i C-moll op.
37 eftir Beethoven. Arthur
21.30 Útvarpssagan „Dalalif”
eftir Guðrúnu frá Lundi
Valdimar Lárusson les (17).
22.00 Fréttir.
22.15 Handknattleikslýsing
frá Ólympíuleikunum. Jón
Asgeirsson lýsir siðari hluta
hálfleik i leik Islendinga og
Tékka.
22.45 Danslög i 300 ár. Jón
Gröndal kynnir.
23.05 A tólfta timanum. Létt
lög úr ýmsum áttum.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
FÖSTUDAGUR
1. september 1972
18.00 Frá Olympiuleikunum.
Fréttir og myndir frá Olym-
piuleikunum i Miínchen
teknar saman af Cmari
Ragnarssyni. (Evrovision)
lllé.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Landhelgisdagurinn.
Dagskrá kvöldsins er til-
einkuð útfærslu fiskveiöi-
lögsögunnar i fimmtiu mil-
ur. 1 dagskránni veröur
fjallað um sögu islenzku
landhelginnar og spjallað
við sjómenn viðs vegar um
land um viðhorf þeirra til
útfærslunnar. Sýndar verða
svipmyndir úr þorskastriö-
inu 1958, og rætt við tslend-
inga, sem þar komu viö
sögu, og greint verður lrá
afstöðu ýmissa þjóða til út-
færslunnar. Þá verður sýnd
kvikmynd frá heimsókn
sjónvarpsmanna til útgerö-
arbæjarins Aberdeen, þar
sem rætt var við forystu-
menn á sviði fiskveiða og
fiskiðnaðar. Og loks verður
svo rætt við islenzka fiski-
fræðinga um verndun og
hagnýtingu fiskistofnanna
við landið. Umsjónarmaður
Eiður Guðnason.
Frá Ileimsmeistaraeinvig-
inu i skák.Að lokinni land-
helgisdagskránni greinir
Friðrik Ólafsson frá nýjustu
einvigisskákinni.
Dagskrái'lok óákveðin.