Tíminn - 02.09.1972, Blaðsíða 1

Tíminn - 02.09.1972, Blaðsíða 1
IGIMIS FRYSTIKISTUR RAFIÐJAN SÉMI: 19294 RAFTÆKJADEILD Hafnarstræti 23 Simar 18395 & 86500 Varðskipið óðinn hugar aðbrezkum togara út af Gelti siðari hluta dags I gær. 1 baksýn er annar brezkur togari. (Timamynd: Gunnar) „fallbyssubAturinn nAlgast” hrópaði brezki skipstjórinn skelfdri röddu í KJ-Reykjavik — Jæja, strákar, það veröur gaman aö vera hér á skaki, þegar búið er að koma þeim i burtu, sagði Guðmundur Sveinsson netagerðarmeistari á tsafirði við fréttamenn Timans I dag, er þeir voru á ieið til lands og staddir undan Straumnesi, eftir að hafa fylgzt með ólöglegum veiðum brezkra togara út af Horni úr flugvél. Togararnir voru þarna fjórtán talsins i hóp rétt utan við 12 mflna mörkin, en nær landi voru trillubátar frá verstöðvum á Ve§tfjörðum. Oti af Gelti voru fjórir brezkir togarar, og þar var varðskipiö Óðinn lika ásiglingu undir stjórn Siguröar Árnasonar skipherra. Þeir varðskipsmenn fóru sér að engu óðslega, athuguðu skipið vel og vandlega, en sigldu siðan áfram til aðalhópsins. Logn og ládauður sjór Það var logn og ládauður sjór, þegar flugvélin frá Vængjum HAFNFIRÐINGUR SÝKTIST AF TAUGAVEIKI í INDLANDSFERÐ Fyrsta taugaveikitilfellið hér síðan 1951 Sterkar líkur eru á því, að ungur Hafnfirðingur hafi sýkzt af taugaveiki — raunar nánast full vissa. Hann er nú i einangrun i Borgarsjúkrahús- inu i Reykjavik og rannsókn hafin á ferli hans siðustu vik- ur. Þetta sætir töluverðum tið- indum, þvi að taugaveiki hef- ur ekki orðið vart hérlendis siðan 1951, þótt áður væri hún næsta algeng I landinu. ,,Ég veit ekki, hvort rétt er aö tala lengur um grun”, sagöi Ólafur Ólafsson landlæknir, er Timinn spurðist fyrir um þetta hjá honum i gær „Annars hefur máliö veriö i höndum héraðslæknisins i Hafnarfirði, Grims Jónssonar, og borgarlæknisembættisins i Reykjavik. En mér virðist, að það hafi verið staðfest i rann- sóknarstofu háskólans á fimmtudaginn, að maðurinn sé með taugaveiki”. Bragi Ólafsson aðstoðar- borgarlæknir kvaöst fátt geta um þetta sagt og mæltist und- an þvi, að neitt væri eftir sér haft. Sýktist i ferð til Madras á Indlandi „Maðurinn fór á okkar veg- um til Indlands”, sagði Þor- bergur ólafsson, fram- kvæmdastjóri Bátalóns i Hafnarfiröi, þegar Tíminn sneri til hans. „Hann er tækni- fræðingur og heitir Þóröur Jónsson. Svo er mál meö vexti, að indverskur maður keypti hjá okkur báta, en kunnátta Indverja i meöferð þeirra er bágborin. Þórður fór til Madras á Indlandi til þess aö leiðbeina eigandanum og áhöfnunum á bátunum. Þaö munu vera um þrjár vikur sið- an hann kom heim úr þeirri ferö”. Varúðarráðstafanir þegar hafnar „Eins og gefur að skilja hef- ur maðurinn haft samskipti við marga, þar sem svo langt er um liöið siðan hann fór frá Indlandi”, sagði landlæknir, „og ég hef gert gangskör að þvi að láta leita þá uppi. Meðal annars fór hann norður i land til Akureyrar, áður en hann veiktist. Það veröur állt kann- að, hvar hann hefur verið siö- an hann kom til Lundúna frá Indlandi, og nauðsynlegar varúðarráðstafanir gerðar jafnótt og til íólksins næst. Ég hef átt tal um þetta við hér- aðslækninn i Hafnarfirði tvisvar eða þrisvar sinnum i dag, og ég bið eftir vitneskju að norðan um feröir mannsins þar. Við reynum að finna alla, sem eitthvað hafa átt saman viö hann aö sælda, og gerum viðeigandi gagnráðstafanir, og viö verðum á varðbergi, ef eitthvað grunsamlegt kemur i ljós”, sagði landlæknir að lok- um. flaug út yfir Isafjarðardjúp, tók siðan stefnuna yfir Sléttu, og stytztu leið yfir eyðibyggöina i Aðalvik og þaðan yfir Straumnes- fjall. Brátt blasti úthafið við, og einhversstaöar i norðri bjugg- umst við við aö sjá brezka togara að veiðum, — og e.t.v. lika eitt- hvert islenzku varöskipanna. Það, sem fyrst vakti athygli okk- ar, var griðar stór borgarisjaki 30-40 milur undan landi, og siðar sáum viö fleiri slika suður af þeim stóra. Þá leið ekki á löngu áður en dökk þúst birtist við sjón- deildarhringinn. Eftir nokkurra minútna flug, sáum við i sjónauk- um, að hér var brezkur togari á ferð i austurkantinum á Djúpáln- um og um 28 milur fyrir innan 50 milna landhelgina. Togari þessi var nafn og númerslaus, og með hlerana uppi og á stimi. Einn maður var á þilfari, og leit hann forvitnum augum upp til okkar, þegar Þórhallur flugmaður renndi flugvélinni fram hjá togaranum. Pokahúðir huldu nöfn og númer 1 austurátt mátti nú sjá marga togara úti við sjóndeildar- hringinn, og innan nokkurra minútna vorum viö yfir hópnum, en alls reyndust þeir vera 14 þarna norður af Horni. Fyrstu togararnir, sem viö skoðuöum voru nafn- og númerslausir, en allir meö sinum séreinkennum, svo að ætla má, að þaö sé auð- veldur leikur fyrir reynda varð- skipsmenn aðþekkja skipin, þrátt fyrir að nöfn og númer hafi verið afmáö. Brátt sáum við togara, Framhald á bls. 8.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.