Tíminn - 05.09.1972, Blaðsíða 6
6
TÍMINN
Þriðjudagur 5. september 1972
Pétur Sigfússon knapi og eigandi Eldingar.
Einar Jóhannesson, bóndi Jarðlangsstöðum:
Rangtúlkun veiðimála-
stjórnar á laxveiðilögunum
19. april sl. tók ég við bréfi á
pósthúsinu i Borgarnesi, þar sem
mér er tilkynnt, að framhalds-
stofnfundur veiðifélags um
vatnasvæði Langár verði haldinn
á Hótel Borgarnesi 30. sama
mánaðar.
begar á þennan fund kom lá
fyrir bréf dagsett 30. des. 1971 og
undirritað af veiðimálastjóra og
formanni veiðimálanefndar. 1
bréfi þessu lýsa þeirri stofnun
veiðifélags um Langá frá 31.
október 1971 ólöglega. Orðrétt
segir þar:
„Stofnun veiðiféiags Langár er
ólögleg, þar sem ekki lá fyrir
ákvörðun veiðimálastjóra og
veiðimálanefndar.um félagssvæð-
iðsbr. 1. lið 46. gr. laga nr. 76 1970
um lax- og silungsveiði.”
Fyrir þessum fundi lá ennfrem-
ur annað bréf til Ragnars Páls-
sonar, Arbæ, þar sem eigendum
Urriðaár er neitað um að stofna
veiðifélag um Urriðaá. Er þeim
tilkynnt að þeir skuli verða i
félagi með eigendum veiðiréttar i
Langá.
Þar sem veiðimálastjórn visar
til 46. gr. laxveiðilaganna, vil ég
leyfa mér að gera nokkra grein
fyrir ákvæðum þeirrar greinar
laganna.
t 46. gr. er kveðið svo á, að
veiðimálastjóri og veiðimála-
nefnd skuli ákveða félagssvæði
veðifélags innan marka laganna.
t 45. gr. eru þessi mörk skýrð
svo:
Félagssvæöi veiðifélags getur
tekið yfir a) Heilt fiskihverfi, b)
Einstakt veiðivatn i fiskihverfi.
Innan þessara marka er lögin
ákveða geturenginn skyni borinn
maður haldið þvi fram, að Langá
sé ekki einstakt véiðivatn i fiski-
hverfi, þótt menn vildu almennt
viðurkenna að Urriðaá og Langá
tilheyrðu sama fiskihverfi, sem
hlýtur þó að vera umdeilt mál.
En hvernig sem á það er litið ber
veiðimálastjórn að samþykkja
stofnun veiðifélags um Langá
eina, eins og veiðiréttareigendur
hafa óskað, þar sem samþykkt
liggur fyrir með öllum greiddum
atkvæðum veiðiréttareigenda,um
stofnun sér félags um hvora á.
En veiðimálastjórn virðist hafa
margar túlkanir i framkvæmd á
ákvæðum laxveiðilaganna. bann-
ig hefur veiðimálastjórn sam-
þykkt veiðifélag um Gufuá i
Borgarhreppi. Gufuá og Urriðaá
eru mjög áþekkar ár að vatns-
magni og lengd og báðar renna
þær út i sjó á hverju flóði. Hvern-
ig getur veiðimálastjórn sam-
þykkt veiðifélag um Gufuá og
synjað um veiðifélag um Urriða-
á? Það gæti staðið i ýmsum að
gefa gildar skýringar á þvi. Ekki
trúi ég öðru, en það muni standa i
landbúnaðarráðherra að sam-
þykkja veiðifélag um Gufuá, en
leggja siðan blessun yfir synjun
um stofnun veiðifélags um
Urriðaá .
Urriðaá rennur um fjöru út i
Langá, en á hverju flóði flæðir
sjór 4-5 km upp fyrir ármótin.
Það er á flóði, sem mest er
laxaganga, eins og kunnugt er.
Gufuá rennur i Hvitá um fjöru
en á hverju flóði flæðir sjór 4-5 km
upp fyrir ármót Gufuár. Hlýtur
þvi eitthvað annað en landfræði-
Íegar aðstæður að liggja fyrir
þeim mismun, sem veiðimála-
stjórn gerir á Urriðaá annars
vegar og Gufuá hins vegar, er hún
beitir ákvæðum laxveiðilaganna.
Ég renni grun i hverju sá munur
sætir og mun ég reyna að fiska
það upp, ef þeir háu herrar láta
svo litiö að mæta á fundi hjá okk-
ur til að standa fyrir máli sinu.
I bréfi frá 7. april 1971 talar
veiöimálastjórn um deildafyrir-
komulag og sýnist mér hún ekki
skilja rétt ákvæði 4. liðar 49. gr.
laxveiðilaganna, en þetta ákvæöi
laganna segir:
I samþykkt má (má en ekki
skal) ákveða að veiðifélag starfi i
deildum. Skv. þvi má Langá vera
sér og Urriðaá sér. Það er það,
sem veiðiréttareigendur þessara
áa vilja, en er synjað um af hálfu
veiðimálastjórnar.
Gjaldið til fiskræktarsjóðs
Ég hef fengiö a.m.k. tvö bréf
undirrituð af formanni veiði-
málanefndar, þar sam hann kref-
ur mig um gjald til fiskræktar-
sjóðs. Þessum bréfum hef ég ekki
svarað, þar eð að i 91. gr. lax-
veiðilaganna segir, að gjaldið til
fiskræktarsjóðs skuli innheimtast
af veiðifélögum. Ennfremur segir
i 51. gr. laganna, að kostnað af
starfsemi veiðifélags skuli
félagsmenn greiða i sama hlut-
falli og þeir taka arö.
Ég bendi á það i þessu sam-
bandi, að það er fyrir rangtúlkun
veiðimálastjórnar á laxveiðilög-
unum, að ekki er búið að stofna
veiðifélag um Langá. Áðurnefnd
gjald mun ég þvi ekki greiða fyrr
en veiðimálastjórn hefur áttað sig
og leyft stofnun veiðifélags um
Langá án Urriðaár og Langa-
vatns.
1 bréfi frá veiðimálastjórn frá
30. des. 1971 segir, að veiðifélag
Langár skuli ná frá ósi i sjó að
miðlunarstiflu við Langavatn og
allra áa og lækja er i hana renna
(þar með Urriðaá).
7. april sama ár segir hins veg-
ar i bréfi frá veiðimálastjórn, að
veiðifélagið skuli ná til Langa-
vatns lika, þar sem skylt sé að
félagssvæði nái ætið svo langt upp
sem fiskur gengur.
Þannig litur út fyrir, að veiði-
málastjórn telji að hún geti snúið
laxveiðilögunum við eins og henni
henti hverju sinni.
Það verður að likindum fundur
með veiðiréttareigendum Langár
fljótlega. Skora ég á veiðimála-
stjórn að mæta á þeim fundi og
gera þar grein fyrir þvi, sem ég
kalla villu hennar.
Benda má veiðimálastjórn á,
að Gljúfurá rennur i Norðurá. Þó
telur veiðimálastjórn ekki að hún
eigi að vera i veiðifélagi með
Norðurá! Hvers vegna er svo
veiðifélag aðeins um neðri hluta
Gljúfurár en ekki hinn efri?
Nokkrar spurningar af þessu tagi
mun ég leggja fyrir veiðimála-
stjórn, ef hún leggur i að mæta á
fundi hjá okkur.
Veiðimálastjórn hefur sent
okkur veiðiréttareigendum við
Langá nokkur bréf og hótað þvi,
að verði net lögð i Urriðaá verði
stöngum fækkað i Langá um 2/3
af stöng fyrir hvert net, sem lagt
er i Urriðaá. Þessi bréf höfum við
veiðiréttareigendur við Langá
haft að engu, enda er hæpið að
unnt sé að finna hliðstæðu fyrir
svona barnaskap.
Við munum halda til streitu
kröfu okkar um stofnun sérstaks
veiðifélags um Langá. F’áum við
ekki séð, hvernig unnt er að synja
okkur leyfis til þess á grundvelli
laxveiðilaganna. Við teijum ein-
mitt að lögin helgi okkur þennan
rétt og á honum munum við
standa. Hljótum við veiðiréttar-
eigendur við Langá að gera ráð-
stafanir til verndar rétti okkar.
islenzka þjóðin hefur lcngi gcrt
sér þess fulla grein, að fiskimiðin
við landið eru fjöregg hennar og
liftrygging um ókomin ár. Bitur
reynsla og glögg visindi sanna ó-
tvirætt, að þessi lifsbjargarvegur
ef i bráðri liættu, og þvi hlýtur
þjóðin nú að ncyta þess lifsréttar
sins að færa fiskveiðilögsöguna i
fimmtiu sjómilur i þessum
áfanga. Um þetta cr hún jafn-
samhuga og i sjálfri þjóðfrelsis-
baráttunni, og margir hafa látið i
ljós óskir um, að tækifæri gæfist
til þess að sýna þann samhug i
áþrcifanlegu verki.
Landhelgisgæzlan er traust
okkar og hald i þeirri baráttu,
sem fram undan er, og hlutur
hennar mun nú stóraukast að
gildi og verkefnum ekki aðeins i
átökum, sem kunna að verða við
þau skip, sem ekki virða hin nýju
Kappreiðar á
Vindheimamelum
Gó-Sauðárkróki
Kappreiðar hestamannafélag-
anna Stiganda og Léttfeta i
Skagafirði fóru fram á skeiðvelli
félaganna Vindheimamelum
sunnudaginn 6. ágúst s.l. Einnig
fór fram firmakeppni góðhrossa á
vegum Stiganda og hlaut Elding
Péturs Sigfússonar i Alftagerði 1.
sæti. Elding er rauð átta vetra
ættuð frá Kýrholti. A fjórðungs-
Cargolux hefur komið sér upp
búnaði til þess að flytja lifandi
dýr langar leiðir, og hcfur Einar
Óiafsson, framkvæmdastjóri
lélagsins, það eftir kunnáttu-
mönnum um þessi efni, að þeir
hafi ekki séð annan slíkan um-
búnað, er betri sé eða hentugri.
Nú i lok ágústmánaðar voru til
dæinis nautgripir, folöld og geitur
flutt frá Brisbane i Astraliu til
Kanó, nyrzt i Nigeriu, á vegum
Nigcriustjórnar — alls þrjátiu og
átta nautkindur, fjögur folöld og
tiu geitur.
Dýrin voru hið bezta á sig kom-
in, þegar lent var i Kanó, eftir
fjörutiu klukkustunda ferð. Tvö
nautin, sem fyrst fóru út úr flug-
vélinni, sneru við, er þau áttu að
fara i flutningabil, sem beiö úti
fyrir, og leituðu beint inn i flug-
vélina aftur.
Cargolux hefur áður flutt bú-
pening frá Brisbane til Kanó, en
fiskveiðitakmörk, heldur einnig i
slysavörnum, eftirliti, björgunar-
starfi og annarri þjónustu við inn-
Jenda sem erlenda sæfarendur á
stækkuðu umsjónarsvæði. En til
þess þarf hún fleiri ski p og flug-
vélar. betri tæki og meiri mann-
afla. og þessa framverði sina
verður þjóðin að búa eins vel úr
garði og nokkur kostur er.
Með allt þetta i huga höfum við
undirritaðir ákveðið að beita okk-
ur fyrir almennri fjársöfnun um
land allt til eflingar landhelgis-
gæzlunni — efna til Landssöfnun-
ar til Landhelgissjóðs — þar sem
öllum gefist kostur á að leggja
fram skerf sinn til þessarar mik-
ilvægu baráttu, og verða með
þeim hætti virkir þátttakendur i
þessari lifsbjargarstarfsemi
þjóðarinnar.
Við erum þess fullvissir, að
mótinu á Vindheimamelum i júli-
mánuði varð Elding i öðru sæti
kynbóta hryssa og tvær efstu kyn-
bótahryssurnar Hrafnkatla og
Elding mjög háa stigatölu og
fengu þá þau dómsorð að þær
væru i sérstökum úrvalsflokki
kynbótahrossa.
I 2. sæti Aria Árdisar Björns-
dóttur, Asgeirsbrekku.
1 3. sæti Vinur Markúsar Sigur-
jónsonar, Reykjarhóli.
Urslit kappreiða urðu þessi:
Folahlaup. 250 m.
1. Feykir á 19.4 sek. eig. Arni
Egilsson. 2. Börkur á 19,5sek. eig.
Sveinn Jóhannsson. 3. Glæsir á
19,7 sek. eig. Leifur Þórarinsson.
fyrst tók félagið að sér slika flutn-
inga, er það fór með hesta frá ts-
landi til Diisseldorf i aprilmánuði
i vor.
t þessum ferðum eru dýrin höfð
i klefum, sem skipt er i tvö hólf,
og hverju hólfi siðan aftur i tvær
stiur. Grind klefanna er úr sterk-
um stálpipum og stálnet strengt á
þjóðin mun fylgja samhug sinum
i þessu örlagamáli eftir með öfl-
ugum samtökum i verki. Sýnum
öðrum þjóðum með þessum hætti
hina órofa samstöðu þjóðarinnar
allrar. Sýnum það öllum, að i
þessari baráttu vill hver einasti
lslendingur leggja eitthvað i söl-
urnar. Það er einhugurinn i þessu
máli sem mun færa okkur sigur.
Reykjavik 31. ágúst 1972.
Eysteinn Jónsson, Sigurbjörn
Einarsson, Ólafur Jóhannesson,
Lúðvik Jósepsson, Magnús Torfi
Ólafsson, Magnús Kjartansson,
Benedikt Gröndal, Halldór Páls-
son, Hannibal Valdimarsson,
Sveinn Tryggvason, Halldór E.
Sigurðsson, Jóhann Hafstein,
Einar Ágústsson, Davið Ólafsson,
Jón Sigurðsson, Hjálmar R.
Bárðarson, Hjörtur Hjartarson,
Kristján Ragnarsson, Þórir
400 m. hlaup.
1. Randver á 29.8 sek. eig. Skóla-
búið á Hólum. 2. Skuggablakkur á
30,2 sek. eig. Bæring Hjartarson.
3. Morgunroði á 30,6 sek. eig. Sig-
fús Steindórsson.
800 m. hlaup.
1. Hrannar á 68,5 sek. eig. Sveinn
Guðmundsson. 2. Svanur á 69,2
sek. eig. Steinbjörn Jónsson. 3.
Kaldi-Skjóni á 70 sek. eig. Stefán
Hrólfsson.
250 m. skeið
1. verðlaun fluga á 26,8 sek. eig.
Jón Eiriksson.
800 m. brokk
Sokki á 2,02,5 min eig. Guðm.
Björnsson.
milli þeirra. Viðargótf er i stiun-
um, þakið gerviefni, er hefur
þann eiginleika, að það veitir dýr-
unum góða fótfestu og drekkur i
sig úrgangsefni frá þeim. Dýrin
eru látin i stiurnar, og siðan er
klefunum lyft upp i flugvélina.
Komast alls tiu til tólf klefar i
hverja flugvél i einu.
Samúelsson, Helgi Bergs, Eyjólf-
ur tsfeld Eyjólfsson, Tómas Þor-
valdsson, Helgi Þórarinsson,
Gisli ólafsson, Baldur Möller,
Hannes Jónsson, Lárus B. Har-
aldsson, Sverrir Hermannsson,
Magnús Jónsson, Steingrimur
Hermannsson, Sigurður Jóhanns-
son, Guðmundur Jörundsson,
Henry Hálfdánsson, Valdimar
Jóhannesson, Þórarinn Þórarins-
son, Eyjólfur Konráð Jónsson,
Sigurður Ingimundarson, Ingvar
Hallgrimsson, Kristján Thorla-
cius, Snorri Jónsson, Arni Gunn-
arsson, Erlendur Einarsson, Em-
il Björnsson, Barði Friðriksson,
Elias Jónsson, Július S. Ólafsson,
Haukur Björnsson, Már Elisson,
Ragnar Arnalds. Guðmundur
Pétursson, Pétur Sigurðsson, Sig-
riður Thorlacius. Jóhannes Elias-
son.
Einar Jóhannesson
Jarðlangsstöðum
Ávarp til íslenzku þjóðarinnar
Fullkominn búnaður til dýraflutninga
Alvarlega slasaður í brezkum togara
Timinn — HJ
i gærkvöldi kallaði brezkur
togari frá Aberdeen upp að-
stoðarskipið Miranda vegna
þess, að sjómaður um borð
hafði slasast mjög alvarlega.
Sjómaðurinn hafði hlotið
mikið höfuðhögg, og var taliö
að hann væri höfuðkúpu-
brotinn, auk þess sem hann
var nefbrotinn og skrámaöur.
Eftirlitsskipið Miranda var I
um 30 sjómilna fjarlægð frá
togaranum og sigldi þegar i
stað i áttina til hans, Radar-
viðgerðarmaður frá Miranda
var á þessum tima um borð i
öðrum togara, og var hann
skilinn eftir þar i flýtinum
þegar hjálparbeiðnin barst.
Um kl. 10 i gærkvöldi var
sjómaðurinn kominn um borð
i Miranda, og lá þar á skurð-
borðinu i „sjúkrahúsi” skips-
ins.