Fréttablaðið - 22.04.2004, Blaðsíða 25

Ítalskir dagar
Fimmtudagur 22. apríl 2004 3
Þessi kaka er auðveld í lögun og ljúf-
feng bæði heit og köld. Ekki spillir
þeyttur rjómi eða ís með.
150 g smjör
200 g sykur
2 tsk. vanillusykur
3 egg
150 g hveiti
1 tsk. lyftiduft
4–5 epli
2 msk. sykur
1 1/2 tsk. kanill
1 dl aprikósusulta
2 msk. vatn
Smjör, sykur og vanillusykur er hrært vel
og eggjunum bætt í, einu og einu í
senn. Hveiti og lyftidufti blandað saman
og sett rólega út í eggjahræruna. Deigið
sett í vel smurt eldfast mót eða litla ofn-
skúffu. Eplin eru skræld og skorin í
sneiðar sem stungið er ofan í deigið.
Sykri og kanil sem hrært hefur verið
saman er stráð yfir og kakan bökuð við
175 gráður í um það bil 50 mínútur.
Apríkósusultan og vatnið er hitað og því
smurt yfir kökuna heita. ■
Almennt er talið að pitsan eigi rætur að rekja til Ítalíu, en þó eru
til sagnir um brauð sem minnir á pitsur meðal Grikkja, Rómverja
og Egypta til forna. Þeir bökuðu
brauð í leirofnum og krydd-
uðu með ólífum og allskyns
kryddi, en pitsuna eins og
við þekkjum hana í dag
má þó trúlega rekja
til lágstéttarinnar í
Napólí á síðari
hluta 18. aldar. Það
var svo bakarinn
Raffaele Esposito
sem fyrstur bauð
aðlinum upp á pit-
su, en hann útbjó
sérstakan rétt
handa Umberto kon-
ungi og Margarítu
drottningu þegar þau
komu í heimsókn til
Napólí.
Raffaele vildi sýna
konunginum föður-
landsást sína og valdi
álegg á pitsuna í litum
Ítalíu, rauða tómata, hvítan mósarellaost og græna basilíku. Pits-
una nefndi hann eftir drottningunni „pitsa margaríta“.
Drottningin varð ákaflega hrifin og í framhaldi af þessu breidd-
ist hróður pitsunnar út og varð vinsæll matur meðal allra stétta.
Pitsan barst svo til Bandaríkjanna um aldamótin með ítölskum
innflytjendum og nú er pitsan jafn bandarísk og hafnabolti og
eplapæ. Það eru þó ekki bara Bandaríkjamenn og Ítalir sem elska
pitsur því þær eru í dag með vinsælli réttum um veröld víða. ■
Frá Sambucca-héraðinu á Sikiley kemur ávaxtaríkt og að-
gengilegt vín sem hefur mikinn karakter. Kryddað og spenn-
andi vín með þægilegan ávöxt og þétt eftirbragð. Gott með
bragðmiklu risotto, kraftmiklu pasta, kjúklingi, grís og lamba-
kjöti. Feudo Arancio er í eigu vínfyrirtækisins Mezzacorona
sem staðsett er í norðurhluta Ítalíu og eru þeir að svara kalli
almennings með því að gera vín á Sikiley sem nýtur mikilla
vinsælda um þessar mundir. Feudo Arancio er sönnun þess
að Sikiley er frábært vínræktarsvæði.
Verð í Vínbúðum 1.150 kr.
Ein af perlunum í íslenskri veitinga-
húsaflóru er án efa Hornið í Hafnarstræti,
en með opnun Hornsins árið 1979 var brot-
ið blað í veitingahúsarekstri í Reykjavík.
Hornið fagnar 25 ára afmæli í sumar og
eigendur eru þeir sömu frá upphafi, hjónin
Jakob H. Magnússon og Valgerður Jó-
hannsdóttir. Íslendingar voru fyrir 25 árum
engan veginn vanir veitingastöðum á borð
við Hornið, og margir höfðu ekki hugmynd
um hvað pitsa var fyrr en Hornið opnaði.
„Það voru þá helst þeir sem höfðu verið
mikið í útlöndum,“ segir Valgerður. „En
það varð algjör sprengja þegar við opnuð-
um og oft löng biðröð eftir að komast inn.“
Valgerður og Jakob höfðu verið búsett í
Danmörku í sex ár áður en þau opnuðu
Hornið. „Þegar við komum heim langaði
okkur að opna veitingahús þar sem þemað
væri pitsa og opinn og aðlaðandi staður
með þjónustu á borðin. Það tíðkaðist ekki
hér nema á fínum veitingastöðum og fólk
tók því fagnandi að geta komið inn á huggu-
legan stað sem var þó ekki of fínn og fengið
mat og þjónustu. Það
var einhver rómantík yfir
þessu, pitsa og rauðvín í bast-
flösku, og fólki leið eins og það
væri í útlöndum,“ segir Val-
gerður og hlær.
Hornið hefur lítið sem ekk-
ert breyst nema hvað þau hjón
grófu út úr kjallaranum og opn-
uðu þar Djúpið sem er opið um
helgar og leigt út fyrir hópa. Þá
var opnaður salur inn af aðal-
salnum fyrir fjórum árum sem
heitir Gallerí og þar geta gestir
borðað eða látið fara vel um sig
að máltíð lokinni.
Valgerður segir engar stórar
breytingar hafa orðið á rekstr-
inum, þó alltaf sé vel fylgst
með því sem er að gerast
„Ítalska þemað á sér fastan sess og nýtur alltaf vin-
sælda. En fólk er enn að borða sömu pitsurnar,“ segir
Valgerður. „Það er auðvitað alltaf eitthvert trend í
gangi og núna eru pitsur með pepperóní, gráðosti,
grænum pipar og ananas vinsælastar. Gamli góði hálf-
máninn með skinku og osti gengur þó alltaf og svo er
fólk óhrætt að prófa pitsur dagsins sem eru oft
óvenjulegar. Þær geta verið með óhefðbundnu áleggi
eins og kartöflum og spældu eggi svo eitthvað sé
nefnt. Það er samt eins og fólk hafi gaman af að prófa
eitthvað nýtt en fari svo aftur í gömlu góðu pitsuna
þegar það kemur næst.“
Þrátt fyrir að mikið vatn hafi runnið til sjávar síðan
Hornið opnaði og veitingahús sprottið upp eins og
gorkúlur í Reykjavík, heldur Hornið alltaf velli. „Í
sumar þegar Hornið fagnar 25 ára afmælinu verður
mikið um dýrðir og haldin vegleg afmælisveisla. Helst
vildum við bjóða allri þjóðinni upp á pitsu,“ segir Val-
gerður og hlær. ■
Feudo Arancio Nero d’Avola
Kryddað og spennandi vín
Ítalskir dagar
Campari fæst núna í fallegum
gjafaumbúðum í Vínbúðum. Á
málmöskjuna utan um flöskuna er
orðið „rautt“ letrað á hinum ýmsu
tungumálum og tala Ítalir gjarnan
um „hið rauða tungumál Camp-
ari“. Frakkar hafa hins vegar viljað
gera tilkall til tungumáls ástarinnar
og hér kemur uppskrift að einum
rauðum kokteil, Frönskum kossi
sem óþarfi er að þýða frekar á
okkar ylhýra...
Campari
Rauð ástríða
Pitsan er sívinsæl Hefur farið sigurför
um heiminn og er með vinsælli réttum.
Fyrsta margarítan:
Tákn um föðurlandsást
Ómótstæðileg eplakaka
Campari French Kiss
6 cl Campari
2 cl Cointreau
3 cl appelsínusafi
2 tsk. púðursykur
1/2 lime smátt skorin
Mulinn klaki
Eplakaka Ljúffeng með ís eða rjóma.
Hornið Var fyrsti veitingastaður sinnar tegundar í Reykjavík og hefur ekkert breyst í
tímans rás.
Hornið í 25 ár:
Rómantík yfir pitsu
og rauðvíni í bastflösku
Valgerður
Jóhannsdóttir
Valgerður hefur átt Horn-
ið frá upphafi og segir að
neysluvenjur Íslendinga
hafi breyst, en pitsurnar
séu enn þær sömu.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/S
TE
FÁ
N