Fréttablaðið - 05.05.2004, Blaðsíða 27

19MIÐVIKUDAGUR 5. maí 2004
Enn og aftur hefur ríkisstjórn Ís-
lands rofið friðinn í þjóðfélaginu.
Mennirnir sem hnepptu undir-
stöðuatvinnuvegina í fjötra sér-
hagsmuna og einokunar og skópu
með því aðal auðs og forréttinda –
þeir sömu og lýstu án samþykkis
þings og þjóðar yfir stuðningi við
vafasamasta styrjaldarrekstur
sögunnar og settu þjóðina þar
með upp á sitt eindæmi á válista
þjóða undir hryðjuverkaógn –
þykjast nú ætla að bjarga lýðræð-
inu og þar með þjóðinni væntan-
lega úr klóm manna sem með
áræði, útsjónar- og eljusemi í
verslunarstörfum hafa komist í
aðstöðu til að tryggja fjárhagsleg-
an grundvöll ljósvakamiðils og
tveggja dagblaða. Spyrja verður,
hvort einhver hafi séð tilburði af
hálfu þessara aðila að hrifsa til sín
völd yfir þjóðinni og hvort þjóðin
hafi ekki aðra þar frekar að var-
ast? Hefur nokkur séð breytingu á
dagskrárstefnu Norðurljósa eftir
að Baugur kom þar til sögunnar?
Er ekki yfirlýst stefna Baugs að
setja hlut sinn í félaginu sem fyrst
á markað og tryggja með því
dreifða eign þess? Til varnar tján-
ingarfrelsi er vettvangi þess nú
ógnað af ríkisstjórn sem á sama
tíma ætlar að efla ríkisfjölmiðil
sem hún hefur í pólitískri herkví.
Áratugaslagorð sjálfstæðismanna
„Lýðræði gegn flokksræði“ og
„Gjör rétt en þol ei órétt“ hafa
glatað merkingu sinni.
Í aðdraganda lagasetningar um
eignarhald fjölmiðla eru viðtekn-
ar venjur um samráð hagsmuna-
aðila sniðgengnar. Formenn
stjórnarflokkanna hafa ægivald á
hjörð sinni. Einræði foringjanna
er fullkomið. Drengskaparheit um
að samviska ráði niðurstöðu eru
ómerk orðin. Allt í nafni skoðana-
og tjáningarfrelsis og lýðræðis.
Alþingi er niðurlægt. Allt snýr á
haus.
Öll erum við sammála um
nauðsyn ljósvakamiðla. Rekstur
þeirra kostar peninga sem ekki
virðast auðfengnir. Augljóst er að
rekstur miðils af þessu tagi í eigu
ríkisins, sem fjármagnaður er
með skylduáskrift og skattfé og
er þar að auki haldið pólitísku
kverkataki af ráðandi öflum í
stjórnmálum, er lýðræðinu háska-
legur og fullkomið brot á reglum,
skráðum og óskráðum, um stöðu á
samkeppnismarkaði.
Þess vegna er hér velt upp þeir-
ri hugmynd, að allir fái val um til
hvaða útvarps- og sjónvarps-
stöðva afnotagjöld þeirra renna. Í
því sambandi má t.d. benda á að
menn eru skyldugir að greiða í líf-
eyrissjóð en hafa val um hver
hann er. Þeir sem ekki vilja greiða
kirkjusóknargjöld eða til trúfé-
laga geta mælt fyrir um að gjaldið
renni til Háskólans. Leiðin er því
greiðfær. Spurningin er hvort
menn vilja fara hana. Í lögum um
fjölmiðla ætti að vera ákvæði um
að tryggt skuli að allar útvarps- og
sjónvarpssendingar nást alls stað-
ar á landinu nema að annað sé af-
markaður tilgangur viðkomandi
stöðvar og að allt efni skuli sent út
í opinni dagskrá. Um að gera það
mögulegt ætti umræðan m.a. að
snúast. Slíkt er í þágu lýðræðis og
almannahagsmuna og styrkir
mikilvægustu gildi samfélagsins.
ÁMUNDI LOFTSSON
SKRIFAR UM RÍKISSTJÓRNINA
Áratugaslagorð
sjálfstæðismanna
„Lýðræði gegn flokksræði“
og „Gjör rétt en þol ei
órétt“ hafa glatað merkingu
sinni.
,,Ríkisstjórnin rýfur friðinn í þjóðfélaginu