Fréttablaðið - 06.06.2004, Blaðsíða 32

24 6. júní 2004 SUNNUDAGUR
Það er jafnan kalt á Lækjartorgiog fáir þar á ferli. Undarleg
hús, sum með undarlega starf-
semi, raða sér á þrjá vegu við
torgið og að auki liggur Lækjar-
gatan með því austanverðu. Lit-
skrúðugar greiðasölurnar lífga
ögn upp á annars sviplaust hellu-
verkið en viðskiptin eru með ró-
legasta móti yfir daginn. Meira er
að gera að næturlagi þegar fólk á
leið af öldurhúsum fær sér í
svanginn. Nýlegt kaffihús er eins
og vin í eyðimörk og hugsanlegt
að það hleypi svolitlu lífi í svæðið.
Lækjartorg var eitt sinn mið-
punktur borgarlífsins í Reykja-
vík. Nokkur erill var á torginu,
fólk að koma og fólk að fara.
Margir áttu erindi í útibú Útvegs-
bankans sem þar stóð og sumir á
efri hæðir til fundar við banka-
stjórann. Nú er Héraðsdómur
Reykjavíkur í húsinu og aðallega
meintir sakamenn á leið til dóms-
uppkvaðningar sem eiga þangað
erindi.
Fjölmennir útifundir voru
haldnir á Lækjartorgi, þeirra
frægastur kvennafundurinn
mikli árið 1975 þegar 25 þúsund
konur komu þar saman. Slík
fundahöld hafa að mestu flust á
Ingólfstorg eða Austurvöll og
sömu sögu er að segja af rokk-
hljómleikum sem tíðir voru á
torginu.
Fréttablaðið leitaði á náðir
nokkurra borgarbúa sem láta sig
miðborgarlífið varða og falaðist
eftir hugmyndum um hvernig
auðga mætti mannlíf á Lækjar-
torgi.
Gísli Marteinn Baldursson
„Í minningunni er Lækjartorg
aðaltorg bæjarins, og ég man eft-
ir fjölmörgum útifundum, tónleik-
um og listviðburðum þar sem
höfðu mikil áhrif á mig sem ungan
dreng. Torgið hefur hins vegar
látið undan síga, í rökréttu sam-
hengi við miðbæinn allan. Margar
leiðir eru til að snúa þessu við.
Torg eru í eðli sínu ekki staðir
sem fólk dvelur mikið á. Til þess
eru garðar, sbr. Austurvöllur.
Þannig að til þess að torg séu lif-
andi þarf fólk að eiga erindi á þau
og yfir þau. Það þarf að vera „ys
og læti, fólk á hlaupum í innkaup-
um“, eins og Laddi kvað nú um
þetta svæði. Þess vegna er nauð-
synlegt að verslun, viðskipti og
þjónusta sé allt í kringum torgið.
Þannig er Lækjartorg ekki í dag.
Um leið og byggingarnar í kring-
um torgið vakna, vaknar torgið
sjálft. Það væri t.d. æskilegt að í
gamla Útvegsbankahúsinu væri
örlítið meira líf en Héraðsdómur
býður upp á. Nú er strætó að fara
að loka skiptistöðinni við torgið,
þannig að þá sígur enn á ógæfu-
hliðina. En í tómum húsakynnum
miðborgarinnar felast líka tæki-
færi. Slökum á reglum og leyfum
einkaframtakinu að njóta sín. Eft-
ir að tónlistar- og ráðstefnuhúsið
rís, með öllu því sem þeim bygg-
ingum fylgir, og sérstaklega ef
það kemur lítill smávöruklasi við
norðurenda torgsins, þá mun torg-
ið vakna. Fegrunaraðgerðir eins
og gosbrunnur á miðju torginu,
eða opnun lækjarins sem torgið er
kennt við, geta líka hjálpað til, en
lífga torgið ekki við einar og sér.
Hins vegar held ég að á meðan
torgið er dautt ættu borgaryfir-
völd að nýta tækifærið og gera
bílastæðakjallara undir því, með
aðkomu frá Sæbraut, þannig að
menn gætu keyrt úr hverfum
borgarinnar, rakleiðis niður í
kjallara, komið síðan upp með
rúllustiga þurrum fótum eins og
fínir menn og konur í miðju Aust-
urstrætinu og farið að sinna sín-
um erindum. Borgaryfirvöld
verða nefnilega að hætta að segja
okkur hvernig við eigum að vera,
og veita okkur frekar þjónustu
eins og við erum.“
Egill Helgason
„Einu sinni var nokkuð blóm-
legt um að litast á þessu svæði,
þarna voru gömul timburhús og
huggulegheit. Síðan var þetta
drepið niður, fyrst með ofurskipu-
lagningu göngugötunnar og svo
með þessari ljótu byggingu við
enda torgsins. Þetta minnir mig á
Úkraínu og Hvíta-Rússland. Eina
leiðin til að fá fólk til að vera á
Lækjartorgi er að byggja þarna í
kring. Vandinn er sá að svæðið frá
Lækjartorgi og yfir í Hljómskála-
garð er mjög opið fyrir leiðinleg-
um norðan- og sunnanáttum. Góð-
ur maður kallaði þetta Illu lág.
Þessu þarf að loka fyrir vindinum.
Auðvitað væri til bóta ef verslun-
armiðstöð yrði komið á fót inni í
Héraðsdómshúsinu, slíkar mið-
stöðvar eru víða í borgum og þeim
fylgir fólksumferð. Það má hins
vegar ekki gleyma því að Reykja-
Það er nánast viðburður að sjá fólk á ferli á Lækjartorgi. Þar staldra fáir við enda fátt við að vera.
Frá Lækjartorgi liggja vegir til allra átta. Þar ætti hjarta borgarlífsins að slá hratt.
Aðeins meira líf, takk
GÍSLI MARTEINN
BALDURSSON
Það væri æskilegt að
í gamla Útvegsbanka-
húsinu væri örlítið
meira líf en Héraðs-
dómur býður upp á.
LÆKJARTORG KLUKKAN HÁLF ÞRJÚ Á
ÞRIÐJUDEGI
Fáir eru á ferli en musteri réttvísinnar mænir yfir
torgið. Margir eru þeirrar skoðunar að Héraðs-
dómi eigi að finna nýjan stað í borginni og nýta
húsnæðið við torgið undir líflegri og skemmti-
legri starfsemi en sakfellingar og sýknur.